هشت سال زندگی غیر‌قانونی در ترکیه
<p>پانته‌آ بهرامی - پس از انقلاب ۱۳۵۷ موج خروج ایرانیان از کشور و پناهندگی آنها در کشورهای مختلف اروپایی اوج گرفت.</p> <!--break--> <p>آخرین موج پناهندگی ایرانیان به سال ۲۰۰۹ میلادی و سرکوب جنبش اعتراضی مردم ایران در پی دهمین انتخابات ریاست جمهوری برمی‌گردد. در این سال، نزدیک به دوهزار ایرانی در دفا‌تر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیه ثبت نام کردند. با توجه به ورودی سال‌های قبل، در مجموع بیش از چهارهزار و ۱۰۴ ایرانی تحت "مسئولیت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل" در ترکیه قرار داشتند.</p> <p> </p> <div dir="RTL"> <a target="_blank" href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20120226_PanteA_HamedJawanmardi.mp3" rel="noopener"><img align="right" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" /></a></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">بر اساس اظهارات نهاد "همبستگی با پناهندگان ایرانی"، بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ میلادی ایرانیان همواره بالا‌ترین شمار پناهجویان را در ترکیه تشکیل می‌دادند. آمار اشاره شده تنها آمار پناهجویان قانونی است. این در حالی است که آمار پناهجویانی که به طور غیر قانونی در این کشور زندگی می‌کنند، بر کسی روشن نیست.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">یکی از این پناهجویان غیر قانونی، "حامد جوانمردی" است که مدت هشت سال است در ترکیه بدون داشتن کارت شناسایی، به صورت غیر قانونی زندگی می‌کند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>حامد جوانمردی:</b> حدود هشت‌سال است که در ترکیه‌ام. به عنوان هوادار با "حزب دموکرات کردستان ایران" فعالیت می کردم. آنجا کار من فقط پخش تراکت و روزنامه در کردستان بود. ما شب‌ها در مکان‌های عمومی، جاهایی مثل مدارس و اینجور جا‌ها فعالیت می‌کردیم. در سال ۲۰۰۴ میلادی به خاطر لو رفتن فعالیت‌هایی که با چندتا از دوستانم در یک گروه داشتیم، ناچار شدم از سنندج فرار کنم و به ارومیه بیایم و در نهایت نیز از ارومیه خودم را به ترکیه برسانم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">وقتی یکی از دوستانم را گرفتند و بازداشتش کردند، من دیگر نتوانستم در سنندج بمانم. وقتی دوستم را گرفتند، بعد به خانه ما آمدند. ماموران امنیتی بسته‌های تراکت و روزنامه و چیزهای دیگری را که در خانه بود پیدا کردند و با خودشان بردند. این را در تماس تلفن‌ای که با مادرم داشتم، فهمیدم. به سبب لو رفتن فعالیت‌های‌مان، ناچار شدم از ایران فرار کنم و به ترکیه پناه بیاورم. ترکیه، تنها راه فرار از ایران بود.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">از بدو ورود به ترکیه خودم را به سازمان ملل و کمیساریای عالی سازمان ملل معرفی کردم. پس از مدتی نیز مصاحبه شدم. در مصاحبه‌ اول، به حکم "استیناف" خوردم. پس از مدتی، دوباره صدایم کردند و مصاحبه‌ دوم را انجام دادم، ولی به خاطر نداشتن شناخت کافی از چهارچوب کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، نتوانستم از ادعاها و مسائلی که داشتم دفاع کنم و جواب قبولی بگیرم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>وقتی می‌گویید "نداشتن شناخت کافی از چهارچوب‌های سازمان ملل"</b><b>، منظورتان چیست؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">یعنی دفاعیاتی که می‌بایست از خودم می‌کردم، به خاطر ترس و اضطرابی که داشتم آنطور که باید اتفاق نیفتاد. یعنی به‌طور کامل نتوانستم مسائل را به وکیلم بفهمانم و ایشان را کاملاً در جریان وضعیتم قرار دهم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>شما سال </b><b>۲۰۰۴ </b><b>میلادی به</b><b>ترکیه </b><b>آمدید </b><b>و تقاضای پناهندگی کردید</b><b>. </b><b>آیا </b><b>در حال حاضر</b><b>پرونده‌تان بسته است؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">بله، پرونده‌ من متأسفانه بسته است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>از چه زمانی </b><b>پرونده </b><b>شما </b><b>بسته </b><b>است</b><b>؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">پرونده من سال ۲۰۰۵ بسته شد تا الان.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>از سال </b><b>۲۰۰۵ </b><b>تا الان که سال </b><b>۲۰۱۲ </b><b>است، شما در ترکیه چگونه زندگی می‌کنید؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">زمانی که خودم را به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل معرفی کردم و شرح واقعیت زندگی‌ام را به آن‌ها گفتم، همیشه این اضطراب و ترس را داشتم که یک وقت اگر خدای ناکرده قبول نشوم، احتمال آن هست که به ایران بازگردانده شوم. همین مسئله نیز باعث شد خودم را به پلیس ترکیه معرفی نکنم و به صورت قاچاق در خفا زندگی کنم. زندگی من در این مدت همیشه با ترس و وحشت همراه بوده است. من اینجا الان به صورت قاچاق زندگی می‌کنم. اگر خودم را به پلیس معرفی می‌کردم، به خاطر بسته بودن پرونده‌ام، صد در صد به ایران دیپورت می‌شدم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>شما الان دارید با اسم واقعی</b><b>‌</b><b>تان مصاحبه می‌کنید و ممکن است که پلیس ترکیه متوجه شود. آیا درصدد این هستید که پرونده‌تان را دوباره باز کنید؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">تنها راه نجات، بازشدن دوباره پرونده‌ام است. از سازمان‌ها و شخصیت‌های سیاسی حقوقی و حقیقی انتظار دارم به من کمک کنند تا یک‌جوری پرونده‌ام باز شود و از این زندگی نامشخص و بدون آینده‌ نجات یابم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>این دوران را چگونه طی کردید؟ به هرحال هشت سال زندگی غیر</b><b>قانونی </b><b>دوران کوتاهی</b><b>نیست</b><b>.</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">زندگی در این شرایطی که من الان دارم، مخصوصاً با نداشتن پشتوانه مالی، واقعاً سخت و مشکل است. ناچارم کار کنم، اما کار در اینجا برای پناهندگان مطابق قانون ممنوع است. پناهنده نمی‌تواند در اینجا کار کند. به هر صورت در رستوران‌ها کار کردم و تا امروز نیز توانسته‌ام خودم را سرپا نگهدارم. در ترکیه اگر متوجه شوند کسی که کار می‌کند خارجی ا‌ست، نصف آن پولی را به او می‌دهند که به یک ترک می‌دهند. در حالی که ۱۲ـ۱۰ ساعت از او کار می‌کشند. هزینه‌های سنگین و سایر مسائل اینجا، باعث می‌شود به سختی پول در بیاوری و به سختی زندگی‌ات را اداره کنی.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در ترکیه، پلیس‌ها یا با لباس شخصی‌اند یا با لباس رسمی‌. این اضطراب و ترس همیشه همراه من است که مثلاً مبادا این شخصی که دارد با لباس شخصی از روبه‌روی من می‌آید، پلیس باشد. این اضطراب و ترس بارها باعث شده است تا مسیرم را یکجوری کج کنم.</div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL">در ترکیه، پلیس‌ها یا با لباس شخصی‌اند یا با لباس رسمی‌......؛ این اضطراب و ترس همیشه همراه من است که مثلاً مبادا این شخصی که دارد با لباس شخصی از روبه‌روی من می‌آید، پلیس باشد. این اضطراب و ترس، بارها باعث شده است تا مسیرم را کج کنم. در اینجا خانواده‌هایی هستند که ۱۲ـ۱۱ سال است مانده‌اند. خیلی از دوستان هستند که هفت، هشت و ده سال است که بلاتکلیف‌اند.</div> <div dir="RTL"> </div> </blockquote> <div dir="RTL">این استرس، به واقع وحشتناک و دردآور است. قبلاً یک‌جورایی می‌توانستم هزینه زندگی‌ام را دربیاورم، ولی الان نزدیک به سه، چهار ماهی است که هیچ کاری ندارم، شغلی ندارم و واقعاً در شرایط سختی زندگی می‌کنم. هر روز، وقتی از خانه بیرون می‌آیم، از این می‌ترسم که پلیس مرا بگیرد و کارت شناسایی بخواهد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در چنین صورتی، حتماً دیپورت و به ایران بازگردانده خواهم شد... از وقتی از خانه بیرون می‌روی، این ترس و استرس همواره همراهت هست که یک وقت نگیرنت، جایی بهت گیر ندهند و پلیس ازت کارت شناسایی نخواهد. چندبار‌ شده که به فرض پولم را دزدیده‌اند و من به همین خاطر نتوانستم جایی شکایت کنم یا پیگیر مسئله‌ام بشوم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>چه شد که</b><b> تصمیم گرفتید پرونده‌تان</b><b> را دوباره باز کنید</b><b>؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">من از سازمان‌ها و جاهای مختلف برای گرفتن کمک در این زمینه خواهش کردم، ولی هیچکدام برای باز کردن پرونده‌ام کمک نکردند. به خودم گفتم حتماً باید راهی باشد که بتوانم از این حالت و از این وضعیت که روز و شب برایم نگذاشته است و دائم دچار اضطرابم، بیرون بیایم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">متأسفانه مواردی شبیه من وجود دارد و افرادی هستند که مدت زیادی است در ترکیه مانده‌اند و در نهایت نیز نتوانسته‌اند نجات یابند. به سبب اینکه ازدحام پناهجو و پناهنده در ترکیه زیاد است، آنها ما را فراموش کرده‌اند. یکی از دوستان دقیقاً جریانی مثل من دارد. الان بیش از یک هفته است که پلیس ترکیه او را گرفته و در حالت دیپورت است. اگر سازمان‌ها و فعالان حقوق بشری کمکش نکنند، به احتمال زیاد به ایران بازگردانده می‌شود. در اینجا خانواده‌هایی هستند که ۱۲ـ۱۱ سال است مانده‌اند. خیلی از دوستان هستند که هفت، هشت و ده سال است که بلاتکلیف در ترکیه مانده‌اند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>آیا در این فاصله، با وکیلی تماس </b><b>گرفته‌اید</b><b>؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">من در این مدت با دو وکیل (همان دو وکیلی که در کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل وکیل من بودند)‌‌، در تماس بوده‌ام. در این مدت، تنها کاری که توانستم انجام بدهم، نوشتن نامه‌های متعدد برای آن‌ها بود. در این نامه‌ها وضعیتم را شرح داده‌ام. اینکه وضعیت من چگونه است و در حالت نابسامانی به سر می‌برم و از شما خواهش می‌کنم که روی پرونده‌ام درخواست تجدید نظر کنید و کمکم کنید. بار‌ها و بار‌ها از آنها خواستم، ولی متأسفانه هیچ جوابی نگرفتم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>اکنون با تجربه </b><b>هشت‌</b><b>سال زندگی غیر</b><b>قانونی در ترکیه، اگر بخواهید بین دو گزینه موجود، یعنی زندگی در شرایط سخت اینجا و زندگی در ایران، یکی را انتخاب کنید، کدام را انتخاب می‌کنید؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">من اگر در ایران مشکلی نداشتم و شرایط بازگشت را داشتم، حتماً به ایران بر می‌گشتم و زندگی‌ام را می‌کردم و هشت سال این شرایط سخت را تحمل نمی‌کردم. من زندگی در اینجا را، با وجود اینکه چنین شرایطی دارم به برگشتن به ایران ترجیح می‌دهم. چون می‌دانم اگر به ایران بازگردم، با شکنجه و زندان و این جور مسائل مواجه‌ خواهم بود.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>بازکردن دوباره پرونده در کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، مستلزم چیست؟ چه باید بکنید که این پرونده </b><b>دوباره</b><b>باز شود؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">آنان باید تشخیص دهد که من و کسانی که به اینجا می‌آیند، جان‌شان در خطر است و راه برگشت به ایران را ندارند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>با توجه به اینکه هشت سال </b><b>است </b><b>که اینجا هستید و خودتان را نیز معرفی نکرد</b><b>ه‌ا</b><b>ید، آیا این امکان وجود دارد که بتوانید </b><b>دوباره</b><b>پروند‌ه‌تان را باز کنید؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">این را نمی‌دانم. ولی من اگر راه بازگشت به ایران را داشتم، حتماً به ایران بر می‌گشتم. در اینجا من بارها و بارها به پناهنده‌های سیاسی کمک کردم، مخصوصأ به شخصی به اسم آقای امیرحسین موحدی که از فعالان سیاسی بودند و تظاهرات‌ در مقابل سفارت ایران در ترکیه را رهبری می‌کردند. به خاطر همکاری با ایشان و پناه دادن او به خانه‌ام، من نیز در خطر هستم. این مسئله، شرکت در تظاهرات و فرار از ایران، همه دست به دست هم داده است که راه بازگشت به ایران برایم بسته باشد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>در استانبول سازمانی به نام هلسینکی فعال است </b><b>و</b><b>به پناهنده‌ها کمک می‌کند. این سازمان چه </b><b>فعالیت‌هایی دارد؟</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">سازمان هلسینکی، تقریباً زیرمجموعه‌ای از خود "کمیساریای عالی پناهندگان" است که به کسانی مثل من که پرونده‌شان بسته شده است دوباره اجازه می‌دهد که روی پرونده‌شان کار شود و بتوانند دوباره پرونده‌شان را باز کنند و نتیجه مثبتی بگیرند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">وکلایی از اکثر کشورهای دنیا این مجموعه را تشکیل می‌دهند. من نیز قبلاً به آن‌ها وکالت داده بودم که کارم را انجام دهند. پس از مدتی آنها با من تماس گرفتند و به من گفتند کمیساریای عالی حرف‌های شما را متأسفانه قبول نکرده است. به همین دلیل نیز به شما جواب رد داده است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>در حال حاضر </b><b>شما </b><b>از سازمان‌های حقوق بشری یا سازمان‌هایی که در زمینه مسائل پناهنده‌ها فعال</b><b> هست</b><b>ند چه </b><b>درخواستی دارید</b><b>؟</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">شرایطی که من در آن قرار دارم، واقعاً شرایط سخت و دشواری است. از مجامع بین‌المللی، نهادهای مردمی و فعالین سیاسی، تقاضا دارم که اگر می‌توانند یا امکانش را دارند، یک جوری به من کمک کنند تا از این شرایط بتوانم سخت بیرون بیایم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><strong>ای-میل گزارشگر:</strong></div> <div dir="RTL"><a href="mailto:pantea.bahrami@yahoo.com"><span dir="LTR">pantea.bahrami@yahoo.com</span></a></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><strong>در همین زمینه:</strong></div> <div dir="RTL"><a href="#http://radiozamaneh.com/society/humanrights/2011/12/29/9449">بی توجهی به حل بحران (گفتار نخست)</a></div> <div dir="RTL"><a href="#http://radiozamaneh.com/society/humanrights/2012/01/05/9734">زندگی سگی پناهندگان (گفتار دوم)</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=10181">پناهندگان جهان در آینه آمار (گفتار سوم)</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=10398">رویاهایم را می‌خواهم (گفتار چهارم)</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=10675">بلاتکلیفی کشنده (گفتار پنجم)</a></div> <div dir="RTL"><a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=11037">کابوس‌های پناهندگی (گفتار ششم)</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=8071">مشکلات پناهندگی، ربطی به جنیست ندارد</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=5993">راست‌های افراطی اروپا و پایمالی حقوق مهاجران</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=7459">پناهجویان ایرانی در سوئد و نروژ</a><br /> <a href="http://zamanehdev.redbee.nl/u/?p=7443">مشکلات پناهجویان زن در کشورهای توریستی </a></div> <div dir="RTL"> </div> <p> </p>
پانته‌آ بهرامی - پس از انقلاب ۱۳۵۷ موج خروج ایرانیان از کشور و پناهندگی آنها در کشورهای مختلف اروپایی اوج گرفت.
آخرین موج پناهندگی ایرانیان به سال ۲۰۰۹ میلادی و سرکوب جنبش اعتراضی مردم ایران در پی دهمین انتخابات ریاست جمهوری برمی‌گردد. در این سال، نزدیک به دوهزار ایرانی در دفا‌تر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در ترکیه ثبت نام کردند. با توجه به ورودی سال‌های قبل، در مجموع بیش از چهارهزار و ۱۰۴ ایرانی تحت "مسئولیت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل" در ترکیه قرار داشتند.
نظرها
کاربر مهمان
سلام مانسل سوخته ایم من هم تقریباهمین شرایط رادارم حالااین دوست مانمیدونم مجردیامتأهل امامن بدبخت باخانواده اینجاهستم 2ساله که بعدازهزاربدبختی به ماقبولی دادندولی هیچ کشوری نپذیرفته وضعیت مالی هم که دوستمون به درستی گفته ولی حیف ازاین همه جوون که توی این کشوردربدرن مرگ برتمامیت جمهوری اسلامی