"نجات چهره" قربانیان اسیدپاشی در پاکستان

<p>پژمان اکبرزاده - لب&zwnj;ها و بینی&zwnj;های سوخته، چشم&zwnj;هایی که حتا اثری از جای آنها هم دیده نمی&zwnj;شود...&nbsp;&nbsp;</p> <p>این&zwnj;ها ازجمله صحنه&zwnj;های فیلم تکان&zwnj;دهنده&zwnj;ی &quot;نجات چهره&quot; است: Saving Face. فیلمی که به شرایط زنان قربانی اسیدپاشی در پاکستان می&zwnj;پردازد و امسال در بخش فیلم&zwnj;های مستند در فرم کوتاه، برنده&zwnj;ی جایزه اسکار شد.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p><a target="_blank" href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20120327-Saving-Face-Pejman-RZ.mp3" rel="noopener"><img height="31" width="273" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon.jpg" /></a>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>فیلم &quot;نجات چهره&quot; دوشنبه، ۲۷ مارس ۲۰۱۲ در شهر لاهه نمایش داده شد؛ در بخشی از برنامه&zwnj;های جشنواره Movies that Matter که به کوشش بنیاد پرنس کلاوس، سازمان عفو بین&zwnj;الملل و با حضور تعدادی از سازندگان فیلم سازماندهی شده بود.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در این مستند ۵۲ دقیقه&zwnj;ای یک متخصص پاکستانی در زمینه&zwnj;ی جراحی پلاستیک که ساکن لندن است ما را به پاکستان می&zwnj;برد، برای دیدار گروهی از زنان که قربانی اسیدپاشی توسط همسر یا خواستگارشان شده&zwnj;اند؛ زنانی که با آسیب شدید چهره، عملاً از حق داشتن زندگی طبیعی، حضور در جامعه و حتی دیدار فرزند محروم شده&zwnj;اند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>دشواری&zwnj;های زندگی چند زن به شک موازی نمایش داده می&zwnj;شود و همچنین کوشش&zwnj;های وکلا، نمایندگان پارلمان و دیگر فعالانی که در پاکستان برای از میان بردن حمله با اسید تلاش می&zwnj;کنند. اما از سوی دیگر یکی از فعالان محلی که برای ثبت موارد اسیدپاشی فعالیت می&zwnj;کند، از گسترش چنین حمله&zwnj;هایی در مناطق گوناگون پاکستان خبر می&zwnj;دهد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>فیلم مستند &quot;نجات چهره&quot; توسط شِرمین عبید چینوی و دانیل جانگ کارگردانی شده است. شِرمین، متولد ۱۹۷۸، روزنامه&zwnj;نگار و مستندساز پاکستانی&zwnj;ـ کانادایی&zwnj;ست که تاکنون جوایز گوناگونی را برای فعالیت&zwnj;هایش در این دو رشته دریافت کرده است، از جمله جایزه&zwnj;ی Emmy برای مستند &quot;پاکستان، کودکان و طالبان&quot; در سال ۲۰۱۰.</p> <p>&nbsp;</p> <p><img height="186" align="left" width="250" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/2-shermeen-obeid-chinoy-rz-saving-face.jpg.jpg" />او پیش از نمایش فیلم در لاهه خطاب به حاضران گفت: &quot;وقتی فیلمی درباره&zwnj;ی مشکلات می&zwnj;سازید، بسیار خوب است که راه&zwnj;حل را هم به تماشاچیان نشان دهید و امشب در این فیلم شما می&zwnj;بینید که چه طور فعالان پاکستانی در تلاش هستند تا شرایط را در جامعه پاکستان تغییر دهند. فیلم اکنون یک صدای جهانی&zwnj;ست. از راه فیلم مردم از موضوعات آگاه می&zwnj;شوند و همچنین درمی&zwnj;یابند که چه گونه می&zwnj;توانند در حل مسئله نقش داشته باشند.&quot;</p> <p>&nbsp;</p> <p>در جلسه&zwnj;ی پرسش و پاسخ پس از نمایش فیلم یکی از تماشاگران از شِرمین پرسید، آیا الان می&zwnj;توانید فیلم را در خود پاکستان هم به نمایش درآورید؟ شرمین پاسخ داد:</p> <p>&nbsp;</p> <p>&quot;ما و همکاران&zwnj;مان در ساخت فیلم، بسیار علاقمند هستیم که فیلم را در پاکستان نمایش دهیم ولی پیش از آن، باید اطمینان حاصل کنیم که زنان و قربانیانی که در این فیلم، بی&zwnj;پروا سخن گفته&zwnj;اند از امنیت کافی برخوردار هستند. آنها برای حضور در این فیلم و نمایش چهره&zwnj;شان بسیار شجاعت به&zwnj;خرج داده&zwnj;اند. اُسکار، زندگی این زنان را تغییر داده، چرا که الان صورت آنها همه جا هست. آنها به ما اجازه دادند تا چهره&zwnj;های&zwnj;شان نشان داده شود ولی آن زمان کسی فکر نمی&zwnj;کرد که این فیلم این قدر جلب توجه کند.&quot;</p> <p>&nbsp;</p> <p>در جریان نشست با گروه تهیه&zwnj;کننده&zwnj;ی فیلم پرسیدم آیا با توجه به عزم دولت پاکستان برای مجازات شدید اسیدپاشان در این کشور، از بابت فرهنگ&zwnj;سازی نیز اقداماتی صورت می&zwnj;گیرد؟ دکتر جان موریسون، مدیر بنیاد نجات&zwnj;یافتگان حملات اسیدی در لندن گفت:</p> <p>&nbsp;</p> <p>&quot;این مسئله تنها محدود به پاکستان نیست و حدود ۲۰ کشور دنیا درگیر این مسئله هستند. در بنگلادش، در کامبوج و مناطق دیگر. در نتیجه این یک معضل جهانی&zwnj;ست. در این بین، مسئله&zwnj;ای که مطرح است موضوع تغییر رفتار است. برای اقدام بنیادین در این زمینه شما باید مردان جوان را با برنامه&zwnj;های آموزشی و آگاه&zwnj;&zwnj;&zwnj;کننده هدف قرار دهید. چون نمی&zwnj;توانیم این مسئله را انکار کنیم که این کار از طرف مردان نسبت به زنان صورت می&zwnj;گیرد.&quot;</p> <p>&nbsp;</p> <p><img height="186" align="right" width="250" alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/large_saving-face-rz.jpg.jpg" />دکتر موریسون همچنین افزود: &quot;برای نمونه ما در سال ۲۰۰۲ در روز جهانی زن تصمیم گرفتیم که در پایتخت بنگلادش سازمان&zwnj;دهنده&zwnj;&zwnj;ی راهپیمایی، زنان نباشند. در نتیجه در آن روز ما شاهد حضور پنج هزار مرد در راهپیمایی بودیم: دانشجوها، هنرمندها و گروههای گوناگون جامعه...&quot;</p> <p>&nbsp;</p> <p>برای نمایش مستند &laquo;نجات چهره&raquo; بسیاری از پاکستانی&zwnj;های مقیم هلند و همچنین سفیر پاکستان در لاهه نیز در برنامه شرکت کرده بودند. این برنامه نخستین نمایش جهانی نسخه کامل این فیلم بود.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>*ایمیل تهیه&zwnj;کننده</strong>:</p> <p>pejman@radiozamaneh.com</p> <p>&nbsp;</p> <p>- تریلر &laquo;نجات چهره&raquo;&nbsp;</p>