ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

دشمن پنهان و هزاران قربانی

<p>محسن کاکارش - با گذشت ده&zwnj;ها سال از جنگ ایران و عراق و ناآرامی&zwnj;های کردستان، هنوز خطر جان شهروندان استان&zwnj;های مرزی خوزستان، کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه را تهدید می&zwnj;کند.</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;این تهدید از سوی میلیون&zwnj;ها مینی است که در این مناطق کار گذاشته شده&zwnj;اند. مین که به عنوان دشمن پنهان شناخته شده، تاکنون جان هزاران تن از شهروندان مناطق مرزی را در این دو کشور گرفته است. از شمار قربانیان مین در ایران آمار دقیقی در دست نیست و مسئولان حکومتی اغلب از ارائه آمار در این زمینه خودداری کرده&zwnj;اند، اما در آن سوی مرز&zwnj;ها و طرف دیگر جنگ هشت ساله، از سال ۱۹۹۱ به اینسو تنها در کردستان عراق، ۱۴ هزار نفر کشته و زخمی شده&zwnj;اند، شش هزار نفر در این منطقه جان خود را از دست داده&zwnj;اند و بیش از هشت هزار فرد دیگر زخمی شده&zwnj;اند. به گفته می&zwnj;روان احمد، مسئول بخش اطلاع&zwnj;رسانی اداره کل امور مین در سلیمانیه، &laquo;مین&raquo;، حلبچه&zwnj;ای دیگر را برای کردستان عراق تکرار کرده است. حلبچه شهری در استان سلیمانیه کردستان عراق است که در سال ۱۹۸۸ بر اثر حملات شیمیایی حکومت بعث این کشور بیش از پنج هزار نفر در آن کشته شدند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مسئولان حکومت اسلامی در ایران می&zwnj;گویند بیشتر مناطق آلوده به مین پاکسازی شده است. سال گذشته سردار محمدحسین امیر احمدی، رئیس مرکز مین&zwnj;زدایی ایران در گفت&zwnj;وگو با خبرگزاری مهر گفت: &laquo;تاکنون چهارمیلیون و ۱۲۰ هزار هکتار پاکسازی شده است. تنها ۷۹ هزار هکتار باقی مانده....&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این در حالی است که براساس گزارش&zwnj;های منتشر شده، از ابتدای سال جدید در مناطق مرزی استان&zwnj;های کردستان و کرمانشاه دست کم پنج تن از شهروندان کشته و زخمی شده&zwnj;اند. به گفته شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و یکی از موسسان &laquo;کانون مشارکت برای پاکسازی مین&raquo; حکومت ایران اراده جدی برای پاکسازی میادین مین ندارد و دولت با سرعتی لاک پشتی مشغول به کار مین&zwnj;روبی است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="200" height="180" align="right" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mendo_balji.jpg" alt="" />مندو بالجی</div> </blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از سوی دیگر عثمان مزین، وکیل دادگستری و پژوهشگر حقوق قربانیان جنگ در پیوند با وضعیت قربانیان مین به زمانه می&zwnj;گوید: &laquo;پرونده آن&zwnj;ها به کمیته امداد یا بهزیستی ارجاع داده می&zwnj;شود و مورد حمایت این دو ارگان قرار می&zwnj;گیرند. مبلغ بسیار مختصری به عنوان حقوق ماهیانه در حد ۵۰ هزار تومان معادل ۳۰ دلار به آن&zwnj;ها پرداخت می&zwnj;شود که این مستمری ماهیانه حدود هشت&zwnj;سال است که افزایش پیدا نکرده و بسیار ناچیز است. حتی کفاف هزینه پانسمان یا خریداری پا و دست مصنوعی یا امکانات ابتدایی دیگر که مورد نیاز است را نمی&zwnj;دهد. لذا قربانیان مین با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می&zwnj;کنند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مندو بالجی یکی از مسئولان سازمان فراخوان ژنو (<span dir="LTR">Geneva call</span>) در گفت&zwnj;وگو با زمانه می&zwnj;گوید، بیشتر نیروهای اپوزیسیون مسلح کرد پیمان این سازمان را مبنی بر عدم به کارگیری مین امضا کرده&zwnj;اند، اما دولت ایران اجازه ورود به این کشور را به اعضای سازمان نداد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b><span dir="LTR">&nbsp;</span></b><b>آمار </b><b>مین در ایران</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">براساس آمارهای رسمی شمار مین&zwnj;هایی که بیشتر در مناطق مرزی کار گذاشته شده&zwnj;اند، از ابتدا بیش از ۲۰ میلیون مین بوده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL">به گفته مسئول اداره کل امور مین در کردستان عراق، افرادی که از ناحیه انفجار مین&zwnj;های قدیمی صدمه دیده&zwnj;اند از حمایت خوبی برخوردار نیستند و هر ماه صد تا صد وپنجاه&zwnj; هزار دینار دریافت می&zwnj;کنند که مبلغ بسیار کمی است.</div> </blockquote> <p>&nbsp;</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">خبرگزاری مهر سال گذشته در گزارشی نوشت: &laquo;بر اساس شناسایی اولیه که توسط نیروهای نظامی در سال ۱۳۶۷، پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل به عمل آمده است، آلودگی مین و مواد منفجره به&zwnj;جا مانده از جنگ، در طول هزار و ۱۰۰ کیلومتر مرزهای غرب و جنوب غرب ایران با عراق در مساحتی حدود چهارمیلیون و ۲۰۰ هزارهکتار در پنج استان آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه، ایلام و خوزستان و به ویژه شهرهای مرزی خرمشهر، سوسنگرد، بستان، مهران، دهلران، قصر شیرین، هویزه، نفت شهر، سومار، موسیان، آبادان، اهواز، اندیمشک، دزفول، شوش و گیلان غرب پراکنده شده و به استناد تفاهم&zwnj;نامه همکاری مشترک مین&zwnj;زدایی بشردوستانه ایران &ndash; عراق &laquo;در سال ۱۳۸۴، بیش از ۲۰ میلیون مین از انواع مختلف در خاک جمهوری اسلامی ایران کار گذاشته شده است. علاوه بر مین، بیش از ده&zwnj;ها میلیون مواد منفجره و بمب&zwnj;های خوشه&zwnj;ای نیز پس از جنگ در کشورمان به جا مانده است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کار پاکسازی مین در ایران مراحلی را طی کرده است. ابتدا از سال ۱۳۶۶ با پاکسازی نیروهای ارتش، سپاه و بسیج آغاز شد که این روند از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ به عهده وزارت کشور بوده و مسئولیت آن را از سال ۱۳۸۹ مرکز مین&zwnj;زدایی کشور وابسته به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح پذیرفته است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">چندسال پیش احمد وحیدی وزیر دفاع گفته بود: &laquo;۷۳ هزار هکتار دیگر از اراضی آلوده به مین و گلوله&zwnj;های عمل نکرده در استان&zwnj;های خوزستان، ایلام، کرمانشاه، آذربایجان غربی و کردستان باقی مانده که پیش&zwnj;بینی می&zwnj;شود تا پایان سال ۱۳۹۱ کار پاکسازی آن&zwnj;ها به اتمام برسد.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="200" height="150" align="right" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mirwan_ahmad_.jpg" alt="" />میروان احمد</div> </blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">البته پیش&zwnj;تر نیز مسئولان جمهوری اسلامی خبر داده بودند که استان&zwnj;های آذربایجان غربی، کرمانشاه و کردستان تا پایان سال ۱۳۸۷ و نیز استان&zwnj;های خوزستان و ایلام حداکثر تا سال ۱۳۸۹ از مین پاکسازی خواهند شد، اما طی سال&zwnj;های اخیر چندین تن از شهروندان در همین استان&zwnj;ها کشته یا زخمی شدند. آخرین موارد این رویداد&zwnj;ها، در فروردین ماه ۱۳۹۱ بود که پنج تن از شهروندان کشته و زخمی شدند. همچنین در اسفندماه سال گذشته پنج تن از کارمندان شرکت نفت در منطق نفت شهر استان کرمانشاه زخمی شدند. شیرین عبادی پیشتر در همین زمینه به زمانه گفته بود: &laquo;عنوان کردند که ما ظرف سه سال تمام مناطق را پاکسازی خواهیم کرد. البته این دروغ آشکار بود و از آن موقع به این طرف با سرعتی بسیار کند، و ضمناً در مناطقی که دولت خودش مایل است، پاکسازی می&zwnj;کنند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عثمان مزین نیز به زمانه می&zwnj;گوید: &laquo;ایران تلاش&zwnj;هایی برای انهدام مین&zwnj;ها و یا پاکسازی مناطق آلوده به مین می&zwnj;کند، اما چون این مناطق بسیار وسیع است و قسمت اعظم خاک کشور را تحت سیطره خود قرار داده تاکنون پاکسازی به طور کامل صورت نگرفته است و تمامی مناطق امن نیستند. هرچند در گفتار&zwnj;ها و آمارهای رسمی به صراحت اعلام می&zwnj;شود که فلان منطقه یا فلان استان به طور کامل پاکسازی شده است، اما متاسفانه توفیقی برای پاکسازی کامل یا نسبی تاکنون ما ندیدیم. اگر پاکسازی به طور کامل صورت گرفته است سئوال این است که ما چرا در شهر&zwnj;ها و مناطق داخلی کشور مانند بوکان، مهاباد و سقز باز اخباری در مورد مین می&zwnj;شنویم. پس این نشان دهنده این است که پاکسازی هنوز به طور کامل صورت نگرفته است و ما برای رسیدن به پاکسازی کامل فاصله زیادی را باید طی بکنیم.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>مین </b><b>كار ن</b><b>گذاشته&zwnj;ایم</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">مسئولان جمهوری اسلامی در سال&zwnj;های گذشته همواره بر این نکته تاکید داشته&zwnj;اند که نیروهای مسلح ایران هیچگونه مینی نکاشته&zwnj;اند. سردار محمدحسین امیر احمدی به خبرگزاری مهر گفته است: &laquo;رزمندگان ما اساساً هیچ نوع مینی را در زمین کار نگذاشتند و نخواهند گذاشت بلکه تمامی مناطق آلوده به مین توسط رژیم بعث عراق آلوده شده است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این در حالی است که سال گذشته بر اثر انفجار مین در نزدیکی مناطق مرزی چومان کردستان عراق هفت سرباز ایران کشته شدند. آن زمان ژنرال جبار یاور، سخنگوی نیروهای مسلح حکومت اقلیم کردستان عراق روز ۲۶ خرداد ۱۳۹۰به زمانه گفت، این انفجار در خاک ایران روی داد و میدان مین توسط خود نیروهای ایران به&zwnj;تازگی برای حفاظت از پایگاه&zwnj;شان در خط مرزی کار گذاشته شده است و به اشتباه وارد آن شده&zwnj;اند. مندو بالجی هم می&zwnj;گوید: &laquo;به ایران نرفته&zwnj;ام، اما افراد زیادی که از ایران آمده&zwnj;اند به ما اطلاع دادند که در ایران مین&zwnj;هایی وجود دارد که به تازگی و به ویژه در مناطق هم مرز با عراق کاشته شده&zwnj;اند.&raquo;</div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL"><b>خودداری از ارائه آمار قربانیان</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">تاکنون آمار دقیقی از شمار قربانیان مین در ایران در دست نیست، اما براساس آمار تقریبی از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۹ بیش از ۲۰۰ نفر از این افراد جان خود را از دست داده&zwnj;اند و چند صد نفر دیگر نیز قطع عضو شده&zwnj;اند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">محمد نفریه، مدیر مرکز پیشگیری سازمان بهزیستی ایران مدتی پیش در گفت&zwnj;وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با اشاره به اینکه ایران دومین کشور آلوده جهان از نظر مین و مهمات به شمار می&zwnj;رود گفته است: &laquo;در سال گذشته (۱۳۸۹) ۱۴ نفر در اثر انفجار مین کشته و ۹۰ نفر مصدوم شده&zwnj;اند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">همچنین حسین امیراحمدی اعلام کرده است: &laquo;تن&zwnj;ها در سال۱۳۹۰، ۹۸ نفر از نیروهای پاکسازی دچار حادثه شدند که ۲۸ نفر آن&zwnj;ها به شهادت رسیدند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کار&zwnj;شناسان و متخصصان مین می&zwnj;گویند مسئولان جمهوری اسلامی تنها آمار قربانیان افراد مین&zwnj;روب را منتشر می&zwnj;کنند. پیشتر شیرین عبادی در پیوند با آمار سال ۱۳۸۹ که رئیس مرکز پیشگیری سازمان بهزیستی ایران اعلام کرده بود، گفت: &laquo;تعجب و ضمناً تحسین می&zwnj;کنم برای اولین بار این آمار را اعلام کردند. تاکنون هر وقت ما اعتراض می&zwnj;کردیم، می&zwnj;گفتند که اصلاً کسی کشته و زخمی نمی&zwnj;شود. اگر کسی کشته شده است، افرادی هستند که مشغول پاکسازی مین هستند.&raquo;</div> <blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;<span>از سال ۱۹۹۱ تاکنون ۱۳ کارمند اداره امور مین در عراق جان خود را از دست داده&zwnj;اند و ۶۵ تن دیگر معلول شده&zwnj;اند که این دسته از قربانیان از سوی حکومت اقلیم کردستان مورد حمایت&zwnj;های بیشتری نسبت به دیگر قربانیان واقع شده&zwnj;اند</span><span dir="LTR">.</span></div> </blockquote> <p>&nbsp;</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عثمان مزین در پیوند با آمار قربانیان می&zwnj;گوید: &laquo;متاسفانه این آمار&zwnj;ها توسط دستگاه&zwnj;های مسئول ارائه نمی&zwnj;شود. بنیاد شهید و امور ایثارگران متولی تشکیل پرونده برای کسانی است که در اثر مین کشته و یا زخمی می&zwnj;شوند. این بنیاد پرونده&zwnj;ها را گردآوری می&zwnj;کند و به کمیسیون ماده دو استانداری&zwnj;ها تحویل می&zwnj;دهد که الان براساس آخرین مقررات تدوین شده در مجلس فعلی کمیسیون ماده دو استانداری&zwnj;ها، برای سهولت و رفاه مردم در مراکز شهرستان&zwnj;ها تشکیل می&zwnj;شود و متاسفانه در بسیاری شهرستان&zwnj;ها این کمیسیون&zwnj;ها تشکیل نمی&zwnj;شود. به همین دلیل علی&zwnj;رغم اینکه سه سال از تصویب قانون اصلاح کمیسیون ماده دو استانداری سپری شده این موضوع به یک نوع سرگردانی بین استانداری و فرمانداری&zwnj;ها تبدیل شده است و ارگان&zwnj;های مسئول از ارائه آمار قربانیان مین خودداری می&zwnj;کنند. در هر منطقه&zwnj;ای و در هر روستایی اما آمارهای واقعی و مردمی وجود دارد. براساس این آمار&zwnj;ها ما در شهرستان سردشت در سال ۸۷، ۱۲ مورد انفجار داشتیم که در چهار مورد از آن&zwnj;ها باعث فوت شهروندان سردشتی شدند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;امیرحسین سعیدی، مدیر مرکز پاکسازی ایران در گفت&zwnj;وگویی در سال ۱۳۸۸ آمار قربانیان را سه دهم نفر در روز اعلام کرده بود. این در حالی است که گفته می&zwnj;شود آمار قربانیان مین در هر روز سه نفر است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>تفاوت در بین مصدومان</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">وضعیت صدمه&zwnj;دیدگان ناشی از انفجار مین در ایران به دوسته عمده تقسیم می&zwnj;شوند: یک دسته از آنان تحت حمایت بنیاد شهید و امور ایثارگران قرار می&zwnj;گیرند و مسئولیت مراقبت و حمایت دسته دیگر به کمیته امداد یا بهزیستی سپرده می&zwnj;شود<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="200" height="301" align="right" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/osman_mozayan.jpg" alt="" />عثمان مزین</div> </blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عثمان مزین در پیوند با روند تشکیل پرونده برای قربانیان می&zwnj;گوید: &laquo;این افراد می&zwnj;توانند تشکیل پرونده بدهند. مهمترین مانع تشکیل پرونده و احقاق حقوق این افراد برگه&zwnj;ای است به نام صورت سانحه. یعنی گواهی&zwnj;ای که مربوط به همان لحظه وقوع حادثه که توسط ارگان&zwnj;های مسئول صادر شده باشد. با توجه به اینکه بسیاری از این حوادث در دوران جنگ یا در دورانی که دستگاه مسئولی وجود نداشته است، افراد غالباً برگه صورت سانحه را در دست ندارند یا اگر گواهی صورت سانحه هم هست، مورد تایید مقامات مسئول و متولی این کاری نیست. این مدارک اخذ و گردآوری شده بعد از مدت مدیدی در کمیسیون ماده دو طرح می&zwnj;شود. کمیسیون ماده دو از پنج عضو تشکیل شده است. این کمیسیون بدون حضور قربانی یا وکیل ایشان و صرفاً با حضور نمایندگانی از پنج دستگاه مرتبط با موضوع از جمله بنیاد شهید، فرمانداری، سپاه و ... تشکیل می&zwnj;شود و آن&zwnj;ها در مورد اینکه این قربانی می&zwnj;تواند جانباز تلقی شود یا تحت پوشش بنیاد شهید، کمیته امداد یا بهزیستی قرار گیرد اظهار نظر می&zwnj;کنند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این پژوهشگر قربانیان جنگ ضمن اشاره به تفاوت این دو دسته از لحاظ میزان حمایت&zwnj;ها می&zwnj;افزاید: &laquo;تفاوت در این است: کسانی که جانباز شناخته می&zwnj;شوند و یا تحت پوشش بنیاد و امور ایثارگران قرار می&zwnj;گیرند تقریباً از حقوق نسبی و رضایت&zwnj;بخشی برخوردار هستند و امکانات درمانی و پزشکی و دیگر مزایا را دارند، اما کسانی که پرونده آن&zwnj;ها به کمیته امداد یا بهزیستی ارجاع داده می&zwnj;شود و مورد حمایت این دو ارگان قرار می&zwnj;گیرند، مبلغ بسیار مختصری به عنوان حقوق ماهیانه در حد ۵۰ هزار تومان معادل ۳۰ دلار به آنها پرداخت می&zwnj;شود. این مستمری ماهیانه حدود هشت سال است که افزایش پیدا نکرده است و بسیار ناچیز است. حتی کفاف هزینه پانسمان یا خردیداری پا و دست مصنوعی یا امکانات ابتدایی دیگر که مورد نیاز آنها است را نمی&zwnj;دهد. لذا قربانیان مین با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می&zwnj;کنند. مخصوصاً اگر ما به این مسئله توجه کنیم که قربانیان مین غالباً سرپرست خانواده هستند و چند نفر را تحت پوشش خود دارند و باید هزینه&zwnj;ها و مخارج زن و بچه&zwnj;هایشان را هم تامین کنند و برخی از افراد حتی به اجبار به گدایی هم روی آورده&zwnj;اند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL">از ابتدای سال جدید در مناطق مرزی استان&zwnj;های کردستان و کرمانشاه دست کم پنج تن از شهروندان کشته و زخمی شده&zwnj;اند. به گفته شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و یکی از موسسان &laquo;کانون مشارکت برای پاکسازی مین&raquo; حکومت ایران اراده جدی برای پاکسازی میادین مین ندارد.</div> </blockquote> <p>&nbsp;</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">عثمان مزین در پیوند با وضعیت زندگی قربانیان مین ادامه می&zwnj;دهد: &laquo;این افراد در اثر انفجار مین قدرت کار و فعالیت و درآمدزایی را از دست داده&zwnj;اند و این مبلغ ناچیز نمی&zwnj;تواند کمکی به خانواده و وضعیت دارویی و جمسانی آنها کمک بکند. گذشته از اینکه قربانیان مین امید به زندگی را هم از دست داده و معمولا زندگیشان ازهم پاشیده می&zwnj;شود. قدرت تحرک، رفت و آمد، پیشرفت و تحصیل را از دست می&zwnj;دهند و به افراد گوشه&zwnj;گیر تبدیل می&zwnj;شوند. چرا که در اواسط زندگی و ایام جوانی سلامتی خود را بطور ناگهانی از دست دادند که این وضعیت بسیار بغرنج است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>پیمان&zwnj;نامه اوتاوا و فراخوان ژنو</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">به دلیل آسیب&zwnj;های گسترده به شهروندان غیر نظامی، در سال ۱۹۹۷ پیمان&zwnj;نامه&zwnj;ای با هدف منع استفاده، نگهداری، تولید و جابه&zwnj;جا کردن مین ضد نفر در اوتاوای کانادا بین چندین کشور امضا شد. از آن سال تاکنون ۱۵۸ کشور جهان به این پیمان نامه پیوسته&zwnj;اند<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">ایران تاکنون پیمان&zwnj;نامه اوتاوا و پیمان&zwnj;نامه اسلو (پیمان&zwnj;نامه عدم استفاده از بمب&zwnj;های خوشه&zwnj;ای) را امضا نکرده است. براساس یکی از بندهای پیمان&zwnj;نامه اوتاوا، دولت&zwnj;ها موظفند بعد از ده سال تمام کشتزار و مزارع را از مین&zwnj;ها پاک کنند<span dir="LTR">.</span> از بين همسايگان ايران کشورهای عراق، افغانستان و کويت عضو پيمان اوتاوا هستند<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">امیرحسین سعیدی در توضیح دلیل عدم پیوستن ایران به پیمان&zwnj;نامه اوتاوا گفته بود: &laquo;ما قبولش داریم، اما الان در این شرایط به دلیل احساس خطری كه در دنیا می&zwnj;كنیم به خاطر كارهایی كه با ما كردند، این كار را نمی&zwnj;كنیم. ما به منع گسترش سلاح&zwnj;های هسته&zwnj;ای پیوسته&zwnj;ایم، چه كار برایمان كردند؟ برای نیروگاه كه نیاز اصلی كشور ماست ما را دچار چالش كردند. من خودم اینطوری حس كردم. ما در این سال&zwnj;ها هیچ مینی تولید نكردیم و اگر مینی باقی&zwnj;مانده از زمان رژیم گذشته است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">شیرین عبادی در همین زمینه پیشتر به زمانه گفته بود: &laquo;علتش این است که رژیم اسلامی از مین استفاده می&zwnj;کند و مایل نیست به کنوانسیونی بپیوندد که تولید، صدور و استفاده از مین را ممنوع کرده است. دولت نه تنها خودش از مین استفاده می&zwnj;کند، بلکه خودش مین را می&zwnj;فروشد. طبق برخی از آماری که از مناطق افغانستان و تاجیکستان به دست آمده این مین&zwnj;ها تولید ایران بوده است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مندو بالجی هم می&zwnj;گوید: &laquo;ایران به خاطر مرزهای گسترده&zwnj;ای که دارد از مین استفاده می&zwnj;کند، اما تجربه کشورهای عراق و ترکیه نشان داده است که مین&zwnj;ها در این مورد هیچ فایده&zwnj;ای ندارند و در این میان تنها شهروندان غیر نظامی قربانی می&zwnj;شوند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">پیمان&zwnj;نامه اوتاوا برای ممانعت دولت&zwnj;ها از به کارگیری مین است، اما گروه&zwnj;ها و احزاب مسلحی در بسیاری از نقاط جهان هستند که در کاشت مین&zwnj;ها نقش داشته&zwnj;اند. در سال&zwnj;های گذشته سازمان&zwnj;هایی برای منع استفاده نیروهای مسلح غیر دولتی از مین به وجود آمده&zwnj;اند. در سال ۲۰۰۰ سازمانی در ژنو به نام فراخوان ژنو تاسیس شد. آنطور که مندو بالجی، مسئول مناطق خاورمیانه، آفریقا و آمریکای جنوبی این سازمان به زمانه می&zwnj;گوید، هدف اصلی آنان حفاظت از جان غیر نظامیان در زمان جنگ، ممنوعیت به&zwnj;کارگیری مین&zwnj;های ضد نفر، ممنوعیت و استفاده کودکان در جنگ&zwnj;ها، حفاظت از زنان در جنگ&zwnj;ها و آگاهی&zwnj;سازی مردم از حقوق انسانی&zwnj;شان در زمان جنگ&zwnj;ها است<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مندو بالجی همچنین می&zwnj;افزاید: &laquo;تاکنون ۴۱ سازمان، گروه و حزب مسلح فراخوان ژنو را امضا کرده&zwnj;اند و به&zwnj;طور مستمر با گروه&zwnj;های غیر دولتی در اکثر مناطق دنیا در گفت&zwnj;وگو هستند.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">به گفته وی، &laquo;در خاورمیانه تمام احزاب کرد مسلح مانند، حزب اتحادیه میهنی کردستان، حزب دمکرات کردستان عراق، حزب&zwnj;های کومله و دمکرات ایران، پ.ک.ک و پژاک به این فراخوان پیوسته&zwnj;اند&raquo;. آقای بالجی به مجاهدین خلق نیز اشاره می&zwnj;کند که تاکنون علی&zwnj;رغم تلاش&zwnj;هایشان در سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ به این فراخوان نپوسته است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این مسئول سازمان فراخوان ژنو ادامه می&zwnj;دهد: &laquo;به دنبال تماس و گفت&zwnj;وگو با احزاب کرد قصد سفر به ایران را داشتم، اما دولت این کشور به ما اجازه ورود نداد و به ما گفت که با تروریست&zwnj;ها ارتباط برقرار کرده&zwnj;ایم.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>مین در کردستان عراق</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">آنسوی مرزهای ایران برخورد با مسائل مربوط به مین به گونه دیگری بوده است. میروان احمد، مسئول بخش اطلاع&zwnj;رسانی اداره کل امور مین در سلیمانیه می&zwnj;گوید: &laquo;حکومت بعث ۲۵ میلیون مین خریداری کرده بود. در آن زمان ۱۲ میلیون مین را به کردستان فرستاد که همه آنها در خاک کردستان کاشته شدند. چون یک مین هم در کردستان انبار نشده است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;از سال ۱۹۹۱ تا سال ۲۰۰۵ مسئولیت پاکسازی مین در کردستان عراق به عهده شرکت&zwnj;های خارجی بود، اما پس از این دوره کار پاکسازی میادین مین توسط اداره کل امور مین حکومت اقلیم کردستان صورت گرفته است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">میروان احمد می&zwnj;افزاید: &laquo;با احتساب جمعیت آن زمان کردستان تقریباً برای هر یک نفر دو مین آماده به کار وجود داشته است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مندو بالجی هم می&zwnj;گوید: &laquo;ایران به خاطر مرزهای گسترده&zwnj;ای که دارد از مین استفاده می&zwnj;کند، اما تجربه کشورهای عراق و ترکیه نشان داده است که مین&zwnj;ها در این مورد هیچ فایده&zwnj;ای ندارند و در این میان تنها شهروندان غیر نظامی قربانی می&zwnj;شوند.&raquo;</div> <p>&nbsp;</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL">این مسئول اداره کل امور مین در سلیمانیه کردستان عراق در پیوند با میزان میادین پاکسازی شده ادامه می&zwnj;دهد: &laquo;از سال ۱۹۹۱ تاکنون ۲۵ درصد از میادین مین را پاکسازی کرده&zwnj;ایم. شاید درصد کمی به نظر آید، اما چند دلیل دارد که می&zwnj;توان به مناطق کوهستانی، وجود معادن، مساحت زیادی از زمین&zwnj;های آلوده به مین، وجود فلزات زیاد در مناطق... اشاره کرد.&raquo;</div> </blockquote> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">او به آمار بالای قربانیان اشاره می&zwnj;کند و می&zwnj;گوید: &laquo;مین، حلبچه&zwnj;ای دیگر را برای کردستان عراق تکرار کرده است.&raquo;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">به گفته این مسئول اداره کل امور مین در کردستان عراق، افرادی که از ناحیه انفجار مین&zwnj;های قدیمی صدمه دیده&zwnj;اند از حمایت خوبی برخوردار نیستند و هر ماه صد تا صد وپنجاه&zwnj; هزار دینار دریافت می&zwnj;کنند که مبلغ بسیار کمی است. براساس آماری که در اختیار زمانه قرار گرفته است از سال ۱۹۹۱ تاکنون ۱۳ کارمند اداره امور مین جان خود را از دست داده&zwnj;اند و ۶۵ تن دیگر معلول شده&zwnj;اند که این دسته از قربانیان از سوی حکومت اقلیم کردستان مورد حمایت&zwnj;های بیشتری نسبت به دیگر قربانیان واقع شده&zwnj;اند<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><strong>در همین زمینه: </strong></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><a href="#http://radiozamaneh.com/politics/2011/12/21/9191"><span>سرعت لاک&zwnj;پشتی پاکسازی مین &minus; گفت&zwnj;وگو با شیرین عبادی</span></a></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><a href="#http://radiozamaneh.com/culture/cultural-heritages/2012/01/08/9799"><span>خطر انفجار مین در کمین باستان&zwnj;شناسان</span></a></div> <p>&nbsp;</p>

محسن کاکارش - با گذشت ده‌ها سال از جنگ ایران و عراق و ناآرامی‌های کردستان، هنوز خطر جان شهروندان استان‌های مرزی خوزستان، کردستان، آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه را تهدید می‌کند.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.