سال ۲۰۱۹: آیا فاشیسم اروپا را تسخیر خواهد کرد؟
پوپولیسم راست برای تسخیر پارلمان اروپا در ماه مه ۲۰۱۹ خیز برداشته؛ و در مرکز این انقلاب فاشیستی، استیو بنن قرار دارد.
خالد صالح
Right wing demonstrators do the nazi salut as they march through downtown Lisbon, 17 September 2005. Some 200 people took part on a demo called by the National Renewal Party, a far right party, against The Gay Lobby and Paedophilia. AFP PHOTO/ FRANCISCO LEONG (Photo by FRANCISCO LEONG / AFP)
شبحی بر فراز اروپا در گشت و گذار است: شبح راست افراطی.
اروپا به شکلی خزنده در حال پیمودن مسیری است که برزیل با انتخاب جائر بولسونارو به عنوان رئیس جمهور جدید طی نمود. در برزیل، برای اولین بار در تاریخ در روز ۲۸ اکتبر ۲۰۱۸ یک نامزد فاشیست با رأی قاطع اکثریت به قدرت رسید. آیا این سرنوشت اروپا نیز خواهد بود؟ آیا راست افراطی و پوپولیسم مهاجرستیز، قاره سبز را در سال ۲۰۱۹ تسخیر خواهد کرد؟
پس از تشکیل دولت ائتلافی حزب راست افراطی لیگ شمال و پوپولیست‌های پنج ستاره در ایتالیا، در انتخابات پارلمانی سپتامبر ۲۰۱۸ سوئد، حزب راست افراطی و مهاجرستیز «دموکرات‌های سوئد» به طرزی بی‌سابقه و نگران‌کننده موفق به کسب ۱۷,۶ درصد آرا شد.
در ماه اکتبر، پلیس آلمان از کشف یک کمیته ترور و وحشت با نام «انقلاب کمنیتس»، متشکل از گروهی از جوانان با گرایش راست افراطی، خبر داد. کمنیتس همان شهری است که سال گذشته در آن هزاران نفر از هواداران راست افراطی با نمایش علامت سلام هیتلری دست به تظاهرات زدند.
در همین ماه، برای اولین بار حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان برای نخستین بار وارد مجلس قانونگذاری ایالت هسن در آلمان شد. حزب آلترناتیو برای آلمان هم‌اکنون سومین حزب بزرگ حاضر در مجلس فدرال آلمان (بوندستاگ) است.
در ماه نوامبر، هزاران نئوفاشیست لهستانی با شعار «خدا، شرف، میهن» به مناسبت صدمین سالگرد تأسیس این کشور به خیابان آمدند و در ابتدای ماه دسامبر، در اسپانیا، برای نخستین بار از زمان پایان حکومت دیکتاتوری فرانکو در سال ۱۹۷۵، یک حزب راست افراطی، حزب وکس، وارد مجلس محلی یکی از مناطق این کشور شد: مجلس اندلس، منطقه‌ای که ساکنانش به طور سنتی طرفدار سوسیالیست‌ها هستند و به سوسیالیست‌ها رأی می‌دادند.
علاوه بر ایتالیا، راست افراطی در دولت ائتلافی کشورهای اتریش، فنلاند، بلغارستان و اسلواکی حاضر است؛ در اسلواکی در ائتلاف با یک حزب چپ!
امروز در مجارستان ویکتور اوربان، کارتن‌خوابی و بی‌خانمانی «جرم» تلقی می‌شود. در این کشور، تمایز میان راست و راست افراطی مطلقاَ معنای خودش را از دست داده است.
در اسلوونی، آندره سیسکو، رهبر حزب راست‌گرای «اسلوونی متحد» یک میلیشیای نظامی برای ایجاد امنیت و نظم عمومی و محافظت از مرزها علیه مهاجران تشکیل داده است.
ایرلند و لوکزامبورگ تنها کشورهای اروپایی‌اند که در آنها خبری از حضور راست افراطی در صحنه سیاسی نیست.
بحران اقتصادی (و متعاقباً سیاست‌های نئولیبرال و ریاضتی تحمیلی از جانب اتحادیه اروپا)، بحران امنیت (و بحران تشدید احساس هویت ملی و بحرانی شدن مسأله مهاجران)، و نهایتاً بحران نظام نمایندگی سیاسی پارلمانی (و متعاقباً رشد پوپولیسم) سه ضلع مثلثی هستند که شرایط رشد راست افراطی را در سال‌های اخیر فراهم آورده‌اند.
سال آینده برای راست‌گرایان افراطی سالی تعیین‌کننده است، به ویژه با توجه به خیز آنها برای انتخابات پارلمان اروپا درماه مه.
گروه پوپولیست و ضد اتحادیه «اروپای آزادی و دموکراسی مستقیم» (EFDD) که حزب آلترناتیو برای آلمان عضو آن است، در حال حاضر ۴۳ کرسی از ۷۵۱ کرسی پارلمان اروپا را در اختیار دارد و درصدد است در ماه مه تعداد کرسی‌های خود را به رقم ۹۰ برساند.
ستاد فرماندهی راست افراطی علیه اروپا البته جای دیگری تشکیل شده است. از مدت‌ها قبل، استیو بنن، مشاور و استراتژیست سابق ترامپ، درصدد راه انداختن انقلابی فاشیستی در اروپاست. سازمان بنن برای تروج پوپولیسم راست در اروپا رسماً به وسیله مایکل مودریکامن، رهبر حزب مردم بلژیک در ژانویه ۲۰۱۷ ثبت شد. و اکنون احزاب مردم بلژیک، لیگ شمال و حزب برادران ایتالیا عضو این سازمان موسوم به «جنبش» هستند. ماتئو سالوینی، معاون نخست وزیر و وزیر کشور ایتالیا از چهره‌های کلیدی این جنبش است.
احزاب راست افراطی در قدرت در اتریش و مجارستان، اگرچه اعلام کرده‌اند که به سازمان بنن نخواهند پیوست، اما روی همان ریلی حرکت می‌کنند که استیو بنن در حال تثبیت و تجهیز آن است.
در کارزار انتخابات پارلمان اروپا، حزب تجمع ملی (جبهه ملی سابق) فرانسه اما احتمالاً به گروه بنن خواهد پیوست؛ امری که لوئی آلیو، نمانیده تجمع ملی آن را تأیید کرده است.
در فرانسه باد به سمت پرچم راست افراطی می‌وزد. محبوبیت امانوئل مکرون به شکل ملموسی کاهش یافته و در نظرسنجی‌ها تجمع ملی مارین لوپن از حزب رئیس جمهور فرانسه پیشی گرفته است. جنبش «جلیقه زردها» در آستانه انتخابات پارلمان اروپا تیر خلاصی بود بر مکرون و همراهانش در فرانسه و بروکسل.
استیو بنن علاوه برای رایزنی برای تسخیر اتحادیه اروپا، همچنین مقدمات تأسیس یک مدرسه پوپولیستی را در صومعه تریسولتی در ایتالیا انجام داده است: «یک مدرسه گلادیاتوری برای ترتیب جنگجویان فرهنگی»، مکانی قرون وسطایی برای پرورش نسل تازه‌ای از فاشیست‌هایی همچون ماتئو سالوینی و ویکتور اوربان.
نبرد برای بنن و همفکرانش تازه آغاز شده؛ بعد از چند دهه حکمرانی میانه‌روها در اروپا، قاره کهن در آستانه یک زلزله سیاسی است.
آیا پس از یک قرن، نوبت در اروپا دوباره به فاشیسم رسیده است؟
نظرها
حقیقتگو
بودن شک وشبهی اکثریت ثروتمندان وصاحبان کارخانه ها وبانک داران وحتی دکترها و مهندسین و دانشگاهی یان چه دانشجوها و پروفسورها درزمره این فاشیست ها هستند هرچند بطور ظاهری بروز نمیدهند وهرانچه ازجانب افراطی ها وفاشیست ها انجام گرفته ومیگیرد وخواهد گرفت را می ستایند !!! دردوران پهلوی که مناطق گران قیمت محل اطراق ثروتمندان بود تحت هیچ شرایطی نمی خواستند اقشاری ازکم درآمدها وکارگرها حتی درمحله هایشان تردد کنند وحتی اقشاری ازپلیس ها را برای رگشت گذر ورصدد کردن افراد غربیه وبیرون کردن ازمحله هایشان استخدام کرده بودند !!! درجنگ جهانی دوم وسالها بعد ازآن که اروپا درهم کوفته شده بود اقشاری ازکارگرهای خارجی را آوردند که درساخت وسازاروپا کمک شان کنند ولی هرگز نمی خواستند که آنها دراین کشورها بمانند و تمدن ومذهبشان را هم ضمیمه اش کنند ...اگر شیر زخم خورده ای مداوا کنید وخواسته باشید به وی خدمتی کرده باشید نتیجه آن خواهد شیر اول ازهمه شمارا خواهد درید ...اروپائی ها هرچند برای خودشان احترامی قائل بوده وهستند ولی دردوران استعماری گری وبرده داری درکشورهای افریقائی وآسیائی وحتی امریکای جنوبی چه نبود که برمردمان بومی این کشورها روا داشتند ...بله اروپا به بهشتی وآنهم با چپاول منابع ومعادن کشورهای جهان سومی تبدیل شده است که جوجه ها فاشیست ها هم با همان خصلت فاشیستی و ضدبشرجهان سومی ارثیه اجدادشان رشد ونمو کرده اند که حالاازنبود جنگ دراروپا لذت می برند ودرحقیقت به جان مردمان جهان سومی افتاده اند...سرمایه داری وکره زمین خواری اروپائی واروپائی های امریکا نشین یکی ازاساسی ترین پایه های فاشیست هاست ...
کیومرث
شاید عنوان صحیح تری برای این مقاله این بود که: "سال ۲۰۱۹, آیا فاشیزم اروپا را دوباره تسخیر خواهد کرد؟!" هیتلر و موسولینی آلان دارن رو قبرشون میرقصن و جفتک میزنن. شوخی و طنز به کنار, این بحران ادواری و ساختاری سرمایه داری مرضی است که تا زمانی که سرمایه داری موجود است از بین نخواهد رفت, و تا زمانی که سرمایه داری هست, این حشرات فاشیست هم وجود خواهند داشت. البته گرایشات اقتدار طلبانه فقط مختص نیروهای راست نیست و برخی از به اصطلاح "چپ"ها نیز خودشان هم "شناگران ماهری هستند که فقط آب ندیده اند!" اما آن داستان دیگری است.