گفتوگوهای صلح افغانستان و نگرانی زنان از بازگشت به گذشته
در حالی که مذاکرات صلح در افغانستان به نقطه حساسی رسیده، زنانی مانند مشعل نگران محدود شدن آزادی های زنان هستند که با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ به دست آمده. این زنان احساس میکنند کسی صدایشان را نمیشنود.

۱۸ سال قبل در زمان اوج قدرت طالبان در افغانستان، روشن مشعل، پنهانی به دخترانش خواندن و نوشتن یاد داد. بقیه دختران محل هم کتابهای مدرسه را توی گونی سیبزمینی میریختند و برای درس خواندن به خانه او میآمدند.
دختران مشعل الان در رشتههای اقتصاد و پزشکی از دانشگاه فارغالتحصیل شدهاند اما او حالا نگران قدرت گرفتن سایر گروههای تندروی اسلامی است که قوانینشان تحصیل دختران را ممنوع میداند.

او در مصاحبهای که در دفترش در کابل انجام شد میگوید: «آنها میگویند عوض شدهاند اما من نگرانم. نمیشود بهشان اعتماد کرد. ما دنبال صلحی که باعث شود زنان حقوقی را که در ۱۷ سال گذشته به دست آوردهاند از دست بدهند، نیستیم.»
در حالی که مذاکرات صلح در افغانستان به نقطه حساسی رسیده، زنانی مانند مشعل نگران محدود شدن آزادی های زنان هستند که با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ به دست آمده. این زنان احساس میکنند کسی صدایشان را نمیشنود.
یکی از همکاران رولا غنی، همسر رییس جمهوری افغانستان میگوید که او در ۳۴ استان این کشور تحقیقی انجام داده تا مطالبات زنان در روند گفتوگوهای صلح در نطر گرفته شود. او گفته: «جنگ را مردان شروع کردند و به دست آنها هم تمام میشود. اما این زنان و کودکان هستند که بیشترین آسیب را از آن دیدند و حق دارند که از صلح حمایت کنند.»
نظرها
نظری وجود ندارد.