شش‌خطى شماره ۴۶
<p>شهرنوش پارسی‌پور - این هفته درباره ارتباط زمین با گیاه گفتار داریم.‌‌ همان‌طور که مى‌دانید گیاه در زمین رشد مى‌کند. چینیان باستان، همانند تمامى ملل دنیاى قدیم براى این پدیده اهمیت زیادى قائل بودند. گیاه در عین حال جاندار تلقى مى‌شود و در فرهنگ‌هاى مختلف با خدایان گیاهى نیز برخورد مى‌کنیم.</p> <!--break--> <p>در مجموعه یى‌جینگ، چوب یا گیاه، که در عین حال عنصر هوا را نیز هدایت مى‌کند دختر بزرگ خانواده آسمانى تلقى مى‌شود. پیش از این خواندیم که یین و یانگ در مقام پدر و مادر تلقى مى‌شدند، فرزندان این خانواده در مجموع سه پسر و سه دختر هستند. در اینجا با دختر بزرگ و مادر او زمین روبرو هستیم.</p> <p> </p> <p><strong>شه‌انگ - فشار رو به بالا<br /> سه‌خطى بالائى کوون، واکنش، زمین<br /> سه‌خطى پائینى سون، باد، آرام، چوب</strong></p> <p> </p> <p>سه‌خطى پایینى، سون، نمایشگر چوب است، و سه‌خطى بالایى، کوون، به معناى زمین. و پس در ارتباط با این ایده است که گیاه در زمین رشد مى‌کند. در مقایسه با چین، پیشرفت، شش‌خطى شماره ٣۵، در اینجا با سماجت بالا آمدن همراه با کوشش است، همچنان که گیاه براى بالا کشیدن از زمین نیازمند انرژى‌ست. به همین دلیل است که این شش‌خطى، اگرچه با موفقیت در ارتباط است، در عین حال با تلاش ارادى همراه است. در پیشرفت تأکید بر گسترش است؛ در حالى که با سماجت بالا آمدن یک حرکت رو به عروج عمودى را در مد نظر دارد؛ حرکت سرراست از تاریکى و پایین‌ترى، به سوى قدرت و نفوذ.</p> <p><strong><br /> </strong></p> <p><strong>داورى<br /> فشار رو به بالا، داراى موفقیت اعلا. <br /> شخص باید انسان بزرگ را ملاقات کند. <br /> ترس جایز نیست. <br /> حرکت به سوى جنوب<br /> خوش‌اقبالى مى‌آورد. </strong></p> <p> </p> <p>در فشار رو به بالا عنصر خوب با مانعى رودررو نیست و در نتیجه همراه با موفقیت بزرگى‌ست. حرکت رو به بالا با خشونت ممکن نمى‌شود، بلکه متکى‌ست بر فروتنى و قدرت سازگارى. از آنجایى که انسان به مساعدت زمان دارد پیش مى‌رود، پس پیشرفت مى‌کند. او باید به دیدار افراد مقتدر برود. نیازى نیست که از این‌کار بترسد، چرا که موفقیت او تضمین شده است. اما او باید کار کند (این معناى جنوب است)، چرا که فعالیت آورنده خوش‌اقبالى‌ست.</p> <p><strong><br /> </strong></p> <p><strong>انگاره<br /> گیاه در میانه زمین رشد مى‌کند: <br /> این انگاره فشار رو به بالاست. <br /> از این قرار انسان بر‌تر شخصیت خود را مى‌ورزد<br /> چیزهاى کوچک را توده مى‌کند<br /> تا بر وفق قانون چیزى عالى و بزرگ به‌دست آورد. </strong></p> <p> </p> <p>گیاه، با سازگار کردن خود با موانع و مشکلات و چرخیدن به دور آن‌ها، در زمین بدون وقفه و بدون شتاب بالا مى‌آید. به همین ترتیب انسان بر‌تر شخصیتى بخشنده دارد و هرگز در رشد تأمل نمى‌کند.</p> <p> </p> <p><strong>خط‌ها<br /> شش در خط آغازین یعنى: <br /> فشار رو به بالا که به اعتماد مى‌انجامد<br /> خوش‌اقبالى بزرگى به همراه مى‌آورد. </strong></p> <p> </p> <p>این موقعیت آغازین عروج است. همچنان که گیاه در راستاى حرکتش از ریشه نیرو کسب مى‌کند، که در پست‌ترین جاى قرار یافته است، پس نیروى خیزش از اینجاى پائین و مکان تاریک حاصل مى‌شود. اما این مکان پائین ارتباطى معنوى با رهبران در بالا دارد، و این وحدت به‌وجود آورنده اعتماد به نفسى‌ست که براى انجام یک کار مورد نیاز است.</p> <p> </p> <blockquote> <p> <img align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/iching4602.jpg" alt="" />هنگامى که یک انسان بالا‌تر و بالا‌تر مى‌رود، به این نکته مهم باید توجه داشته باشد که از موفقیت مست نشود.</p> </blockquote> <p><strong>نه در خط دوم یعنى: <br /> اگر شخص صمیمیى باشد، <br /> مطلوب است که اگر ممکن باشد حتى پیشکش کوچکى تقدیم کند. <br /> سرزنشى نیست. </strong></p> <p> </p> <p>اینجا انسانى قوى در مد نظر است. این واقعیتى‌ست که او مناسب با محیط اطرافش نیست، چرا که او بسیار عجول است و توجه بسیار کمى به شکل دارد. اما از آنجایى که شخصیت سرراستى دارد، با واکنش مثبت رودررو مى‌شود، و بى‌توجهى او به اشکال بیرونى صدمه‌زننده نیست. اینجا سرراستى نتیجه کیفیت‌هاى معقول شخصیت است، در حالى‌که در ارتباط شش‌خطى قبلى این نتیجه فروتنى ذاتى‌ست.</p> <p> </p> <p><strong>نه در خط سوم یعنى: <br /> شخص در یک شهر خالى بالا مى‌کشد. </strong></p> <p> </p> <p>اینجا تمامى موانعى که به طور معمول راه را متوقف مى‌کنند کنار رفته‌اند. کار‌ها به گونه‌اى قابل ملاحظه آسان هستند. فرد بدون درنگ این راه را دنبال مى‌کند تا از موفقیت خود بهره ببرد. از بیرون که نگاه کنیم همه چیز در بهترین وضعیت به‌نظر مى‌رسد. اما هیچ قولى در مورد اقبال خوش داده نمى‌شود. پرسش این است که تا چه زمان این موفقیت بدون مانع ادامه مى‌یابد. اما عاقلانه این است که تسلیم این تردید‌ها نشویم، چرا که آن‌ها قدرت شخص را محدود مى‌کنند. نکته این است که از زمان مساعد باید بهره‌بردارى کرد.</p> <p> </p> <p><strong>شش در خط چهارم یعنى: <br /> شاه کوه‌ چى را به او پیشکش مى‌کند. <br /> اقبال خوش. سرزنشى نیست. </strong></p> <p> </p> <p>کوه "چى" در غرب چین قرار گرفته، که سرزمین شاه ون است، که پسر او، دوک جو، جملاتى به صورت خط‌هاى مستقل به یى‌جینگ اضافه کرده است. این خطاب ما را به قدیم و زمانى برمى‌گرداند که سلسله جو به قدرت مى‌رسید. در آن زمان شاه ون یارى‌دهنگان گرامى خود را به خداى کوهستان سرزمینش معرفى کرده و آنان به مقاماتى در تالارهاى نیاکان، در کنار رهبر راه یافته بودند. این یادآور مرحله‌اى‌ست که بالا کشیدن به هدف نهایى رسیده است. شخصى که در منظر خدایان و مردم به شهرت رسیده، به دایره‌اى از مردم نزدیک مى‌شود که زندگى معنوى ملت را هدایت مى‌کنند و از این رهگذر تشخصی مى‌یابند که پس از مرگشان نیز ادامه مى‌یابد.</p> <p><strong><br /> </strong></p> <p><strong>شش در خط پنجم یعنى: <br /> پشتکار خوش‌اقبالى به همراه مى‌آورد. <br /> شخص گام به گام عروج مى‌کند. </strong></p> <p> </p> <p>هنگامى که یک انسان بالا‌تر و بالا‌تر مى‌رود، به این نکته مهم باید توجه داشته باشد که از موفقیت مست نشود. مسئله روشن این است هنگامى که او به موفقیت بزرگ مى‌رسد لازم است عاقل باقى بماند و میان‌بر نزند، او باید آهسته و گام به گام و با تردید جلو برود. تنها موفقیتى چنین آرام، منضبط، و از روى چیزى نپریدن است که به هدف مى‌رسد.</p> <p><strong><br /> </strong></p> <p><strong>شش در خط بالا یعنى: <br /> بالا رفتن در تاریکى. <br /> به سود شخص است که<br /> با سماجت پشتکار داشته باشد. </strong></p> <p> </p> <p>شخصى که کورکورانه به بالا حرکت مى‌کند خود را گول مى‌زند. او پیشرفت را مى‌داند، از عقب‌نشینى بى‌اطلاع است. این باعث فرسودگى مى‌شود. در چنین حالتى مهم این است که دائم مراقب باشد که باید آگاه و استوار باشد و باید بر همین حال باقى بماند. تنها در چنین حالتى‌ست که شخص از جنب و جوش كوركورانه، كه هميشه صدمه‌زننده است آزاد مى‌شود.</p> <p> </p> <p>در همین زمینه:</p> <p><a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/2271">::برنامه‌های رادیویی شهرنوش پارسی‌پور در رادیو زمانه::</a><br /> <a href="http://shahrnushparsipur.com/">::وب‌سایت شهرنوش پارسی‌پور:: </a></p>
شهرنوش پارسی‌پور - این هفته درباره ارتباط زمین با گیاه گفتار داریم. همان‌طور که مى‌دانید گیاه در زمین رشد مى‌کند. چینیان باستان، همانند تمامى ملل دنیاى قدیم براى این پدیده اهمیت زیادى قائل بودند. گیاه در عین حال جاندار تلقى مى‌شود و در فرهنگ‌هاى مختلف با خدایان گیاهى نیز برخورد مى‌کنیم.
در مجموعه یى‌جینگ، چوب یا گیاه، که در عین حال عنصر هوا را نیز هدایت مى‌کند دختر بزرگ خانواده آسمانى تلقى مى‌شود. پیش از این خواندیم که یین و یانگ در مقام پدر و مادر تلقى مى‌شدند، فرزندان این خانواده در مجموع سه پسر و سه دختر هستند. در اینجا با دختر بزرگ و مادر او زمین روبرو هستیم.
شه‌انگ - فشار رو به بالا
سه‌خطى بالائى کوون، واکنش، زمین
سه‌خطى پائینى سون، باد، آرام، چوب
سه‌خطى پایینى، سون، نمایشگر چوب است، و سه‌خطى بالایى، کوون، به معناى زمین. و پس در ارتباط با این ایده است که گیاه در زمین رشد مى‌کند. در مقایسه با چین، پیشرفت، شش‌خطى شماره ٣۵، در اینجا با سماجت بالا آمدن همراه با کوشش است، همچنان که گیاه براى بالا کشیدن از زمین نیازمند انرژى‌ست. به همین دلیل است که این شش‌خطى، اگرچه با موفقیت در ارتباط است، در عین حال با تلاش ارادى همراه است. در پیشرفت تأکید بر گسترش است؛ در حالى که با سماجت بالا آمدن یک حرکت رو به عروج عمودى را در مد نظر دارد؛ حرکت سرراست از تاریکى و پایین‌ترى، به سوى قدرت و نفوذ.
داورى
فشار رو به بالا، داراى موفقیت اعلا.
شخص باید انسان بزرگ را ملاقات کند.
ترس جایز نیست.
حرکت به سوى جنوب
خوش‌اقبالى مى‌آورد.
در فشار رو به بالا عنصر خوب با مانعى رودررو نیست و در نتیجه همراه با موفقیت بزرگى‌ست. حرکت رو به بالا با خشونت ممکن نمى‌شود، بلکه متکى‌ست بر فروتنى و قدرت سازگارى. از آنجایى که انسان به مساعدت زمان دارد پیش مى‌رود، پس پیشرفت مى‌کند. او باید به دیدار افراد مقتدر برود. نیازى نیست که از این‌کار بترسد، چرا که موفقیت او تضمین شده است. اما او باید کار کند (این معناى جنوب است)، چرا که فعالیت آورنده خوش‌اقبالى‌ست.
انگاره
گیاه در میانه زمین رشد مى‌کند:
این انگاره فشار رو به بالاست.
از این قرار انسان بر‌تر شخصیت خود را مى‌ورزد
چیزهاى کوچک را توده مى‌کند
تا بر وفق قانون چیزى عالى و بزرگ به‌دست آورد.
گیاه، با سازگار کردن خود با موانع و مشکلات و چرخیدن به دور آن‌ها، در زمین بدون وقفه و بدون شتاب بالا مى‌آید. به همین ترتیب انسان بر‌تر شخصیتى بخشنده دارد و هرگز در رشد تأمل نمى‌کند.
خط‌ها
شش در خط آغازین یعنى:
فشار رو به بالا که به اعتماد مى‌انجامد
خوش‌اقبالى بزرگى به همراه مى‌آورد.
این موقعیت آغازین عروج است. همچنان که گیاه در راستاى حرکتش از ریشه نیرو کسب مى‌کند، که در پست‌ترین جاى قرار یافته است، پس نیروى خیزش از اینجاى پائین و مکان تاریک حاصل مى‌شود. اما این مکان پائین ارتباطى معنوى با رهبران در بالا دارد، و این وحدت به‌وجود آورنده اعتماد به نفسى‌ست که براى انجام یک کار مورد نیاز است.
هنگامى که یک انسان بالا‌تر و بالا‌تر مى‌رود، به این نکته مهم باید توجه داشته باشد که از موفقیت مست نشود.
نه در خط دوم یعنى:
اگر شخص صمیمیى باشد،
مطلوب است که اگر ممکن باشد حتى پیشکش کوچکى تقدیم کند.
سرزنشى نیست.
اینجا انسانى قوى در مد نظر است. این واقعیتى‌ست که او مناسب با محیط اطرافش نیست، چرا که او بسیار عجول است و توجه بسیار کمى به شکل دارد. اما از آنجایى که شخصیت سرراستى دارد، با واکنش مثبت رودررو مى‌شود، و بى‌توجهى او به اشکال بیرونى صدمه‌زننده نیست. اینجا سرراستى نتیجه کیفیت‌هاى معقول شخصیت است، در حالى‌که در ارتباط شش‌خطى قبلى این نتیجه فروتنى ذاتى‌ست.
نه در خط سوم یعنى:
شخص در یک شهر خالى بالا مى‌کشد.
اینجا تمامى موانعى که به طور معمول راه را متوقف مى‌کنند کنار رفته‌اند. کار‌ها به گونه‌اى قابل ملاحظه آسان هستند. فرد بدون درنگ این راه را دنبال مى‌کند تا از موفقیت خود بهره ببرد. از بیرون که نگاه کنیم همه چیز در بهترین وضعیت به‌نظر مى‌رسد. اما هیچ قولى در مورد اقبال خوش داده نمى‌شود. پرسش این است که تا چه زمان این موفقیت بدون مانع ادامه مى‌یابد. اما عاقلانه این است که تسلیم این تردید‌ها نشویم، چرا که آن‌ها قدرت شخص را محدود مى‌کنند. نکته این است که از زمان مساعد باید بهره‌بردارى کرد.
شش در خط چهارم یعنى:
شاه کوه چى را به او پیشکش مى‌کند.
اقبال خوش. سرزنشى نیست.
کوه "چى" در غرب چین قرار گرفته، که سرزمین شاه ون است، که پسر او، دوک جو، جملاتى به صورت خط‌هاى مستقل به یى‌جینگ اضافه کرده است. این خطاب ما را به قدیم و زمانى برمى‌گرداند که سلسله جو به قدرت مى‌رسید. در آن زمان شاه ون یارى‌دهنگان گرامى خود را به خداى کوهستان سرزمینش معرفى کرده و آنان به مقاماتى در تالارهاى نیاکان، در کنار رهبر راه یافته بودند. این یادآور مرحله‌اى‌ست که بالا کشیدن به هدف نهایى رسیده است. شخصى که در منظر خدایان و مردم به شهرت رسیده، به دایره‌اى از مردم نزدیک مى‌شود که زندگى معنوى ملت را هدایت مى‌کنند و از این رهگذر تشخصی مى‌یابند که پس از مرگشان نیز ادامه مى‌یابد.
شش در خط پنجم یعنى:
پشتکار خوش‌اقبالى به همراه مى‌آورد.
شخص گام به گام عروج مى‌کند.
هنگامى که یک انسان بالا‌تر و بالا‌تر مى‌رود، به این نکته مهم باید توجه داشته باشد که از موفقیت مست نشود. مسئله روشن این است هنگامى که او به موفقیت بزرگ مى‌رسد لازم است عاقل باقى بماند و میان‌بر نزند، او باید آهسته و گام به گام و با تردید جلو برود. تنها موفقیتى چنین آرام، منضبط، و از روى چیزى نپریدن است که به هدف مى‌رسد.
شش در خط بالا یعنى:
بالا رفتن در تاریکى.
به سود شخص است که
با سماجت پشتکار داشته باشد.
شخصى که کورکورانه به بالا حرکت مى‌کند خود را گول مى‌زند. او پیشرفت را مى‌داند، از عقب‌نشینى بى‌اطلاع است. این باعث فرسودگى مى‌شود. در چنین حالتى مهم این است که دائم مراقب باشد که باید آگاه و استوار باشد و باید بر همین حال باقى بماند. تنها در چنین حالتى‌ست که شخص از جنب و جوش كوركورانه، كه هميشه صدمه‌زننده است آزاد مى‌شود.
در همین زمینه:
نظرها
کاربر مهمانفریدون
با سلام. خانم پارسی پور من اخیرن کتاب داستانی نوشته و منتشر کردم که خیلی مایلم این افتخار رو داشته باشم که یکی از انها را به شما تقدیم بکنم. شما حالا ایمیل مرا دارید. بسیار خوشحال می شوم ایمیلی از شما داشته باشم.من در سیدنی هستم.
کاربر مهمان
من چیزهایی در خانم شهر نوش دیدم که باعث شد پی به عظمت معنوی این زن ببرم...هدف تمجید است زیرا شایسته این تمجید هستند یک انسانی که دو کتاب خونده هیچ وقت نمی فهمد شهر نوش با چه حقایقی در هستی اشاره دارد...