آمريکا خواهان آزادی روزنامهنگاران ايرانی شد
<p>ايالات متحده آمريکا اعلام کرد در رو جهانی آزادی مطبوعات (سوم می) از دولت ايران می‌خواهد روزنامه‌نگاران زندانی در اين کشور را آزاد کند.</p> <!--break--> <p> </p> <p>به گزارش تارنمای سفارت مجازی ايالات متحده، تهران.ایران، مايکل اچ پوزنر، دستيار وزير امور خارجه آمريکا در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۱ (دوم می) در مقاله‌ای نوشت: "در حالی که مردم در سراسر جهان روز آزادی جهانی مطبوعات را، که امسال توسط يونسکو در تونس ميزبانی می‌ود، برگزار می کنند، مخاطرات عليه روزنامه‌گاران رو به افزايش است."</p> <p>وی افزود: "تا دسامبر گذشته (آذر ۱۳۹۰)، کميته حمايت از روزنامه نگاران ١۷۹ خبرنگار زندانی را در سراسر جهان شمارش کردکه ۴۲ تن از آنان تنها در ايران بودند."</p> <p>سازمان گزارشگران بدون مرز که انجمنی غيردولتی و بين‌المللی در دفاع از آزادی رسانه‌هاست، می‌گويد ايران "بزرگ‌ترين"‌زندان روزنامه‌نگاران در خاورميانه است.</p> <p>مايکل اچ پوزنر: تا دسامبر گذشته (آذر ۱۳۹۱)، کميته حمايت از روزنامه نگاران ١۷۹ خبرنگار زندانی را در سراسر جهان شمارش کردکه ۴۲ تن از آنان تنها در ايران بودند</p> <p>به گفته پوزنر "ناظران حقوق بشر گزارش می‌دهند از ماه ژانويه تاکنون شمار روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نويسان ايرانی در زندان به حدود ۹۰ نفر افزايش يافته است."</p> <p>دستيار وزير امور خارجه آمريکا در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار ادامه داده است: " تهديد، حمله، بازداشت، زندانی يا ناپديد شدن و يا قتل به خاطر تلاش برای گزارش خبرها عليه آنان که خارج از زندان هستند، ادامه دارد."</p> <p>وی افزود: "با وجود آنکه ايران يکی از کشورهای عضو کنوانسيون بين المللی حقوق مدنی و سياسی (ICCPR) است، دولت ايران به شکل مستقيم يا غيرمستقيم رسانه‌ها را سانسور می‌کند."</p> <p>کنوانسيون بين المللی حقوق مدنی و سياسی می‌گويد: "همگان بايد از حق آزادی عقايد برخوردار باشند، اين حق بايد آزادی جست‌وجو، دريافت و در ميان گذاشتن هر گونه اطلاعات و انديشه را بدون توجه به مرزها، به‌صورت شفاهی يا کتبی يا از طريق چاپ، به شکل اثر هنری يا از طريق هرگونه رسانه‌ای که بخواهند، در بر بگيرد."</p> <p>پوزنر نوشته است: "افزوده بر فيلتر کردن و نظارت بر رسانه‌های سنتی، اين رژيم (دولت ايران) در حال ايجاد يک «اينترنت ملی» است که ارتباط شهروندان ايرانی را با بقيه جهان کاملاً قطع می‌کند."</p> <p>مقام‌های دولتی ايران با اعلام اينکه اينترنت جهانی "ناپاک" است، می‌گويند قصد دارند "اينترنت پاک" را راه‌اندازی کنند. اين نوع اينترنت در ايران به نام "اينترنت ملی" نيز شناخته می‌شود.</p> <p>به گفته رضا تقی‌پور، وزير ارتباطات ايران "امروز به شبکه اينترنت اعتمادی نيست." چندی پيش نيز يک مقام وزارت اطلاعات ايران گفته بود: "اينترنت ابزار تهديد نيست، بلکه خود تهديد است."</p> <p>"اينترنت ملی" پيش از اين در کشورهايی چون چين و کره شمالی به اجرا گذاشته شده است.</p> <p>با اين حال ايران می‌گويد با راه‌اندازی "اينترنت ملی" ارتباط کاربران ايرانی با اينترنت جهانی قطع نخواهد شد.</p> <p>*توضیح تصویر: نشان روز جهانی آزادی مطبوعات</p> <p> </p>
ايالات متحده آمريکا اعلام کرد در رو جهانی آزادی مطبوعات (سوم می) از دولت ايران میخواهد روزنامهنگاران زندانی در اين کشور را آزاد کند.
به گزارش تارنمای سفارت مجازی ايالات متحده، تهران.ایران، مايکل اچ پوزنر، دستيار وزير امور خارجه آمريکا در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۱ (دوم می) در مقالهای نوشت: "در حالی که مردم در سراسر جهان روز آزادی جهانی مطبوعات را، که امسال توسط يونسکو در تونس ميزبانی میود، برگزار می کنند، مخاطرات عليه روزنامهگاران رو به افزايش است."
وی افزود: "تا دسامبر گذشته (آذر ۱۳۹۰)، کميته حمايت از روزنامه نگاران ١۷۹ خبرنگار زندانی را در سراسر جهان شمارش کردکه ۴۲ تن از آنان تنها در ايران بودند."
سازمان گزارشگران بدون مرز که انجمنی غيردولتی و بينالمللی در دفاع از آزادی رسانههاست، میگويد ايران "بزرگترين"زندان روزنامهنگاران در خاورميانه است.
مايکل اچ پوزنر: تا دسامبر گذشته (آذر ۱۳۹۱)، کميته حمايت از روزنامه نگاران ١۷۹ خبرنگار زندانی را در سراسر جهان شمارش کردکه ۴۲ تن از آنان تنها در ايران بودند
به گفته پوزنر "ناظران حقوق بشر گزارش میدهند از ماه ژانويه تاکنون شمار روزنامهنگاران و وبلاگنويسان ايرانی در زندان به حدود ۹۰ نفر افزايش يافته است."
دستيار وزير امور خارجه آمريکا در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار ادامه داده است: " تهديد، حمله، بازداشت، زندانی يا ناپديد شدن و يا قتل به خاطر تلاش برای گزارش خبرها عليه آنان که خارج از زندان هستند، ادامه دارد."
وی افزود: "با وجود آنکه ايران يکی از کشورهای عضو کنوانسيون بين المللی حقوق مدنی و سياسی (ICCPR) است، دولت ايران به شکل مستقيم يا غيرمستقيم رسانهها را سانسور میکند."
کنوانسيون بين المللی حقوق مدنی و سياسی میگويد: "همگان بايد از حق آزادی عقايد برخوردار باشند، اين حق بايد آزادی جستوجو، دريافت و در ميان گذاشتن هر گونه اطلاعات و انديشه را بدون توجه به مرزها، بهصورت شفاهی يا کتبی يا از طريق چاپ، به شکل اثر هنری يا از طريق هرگونه رسانهای که بخواهند، در بر بگيرد."
پوزنر نوشته است: "افزوده بر فيلتر کردن و نظارت بر رسانههای سنتی، اين رژيم (دولت ايران) در حال ايجاد يک «اينترنت ملی» است که ارتباط شهروندان ايرانی را با بقيه جهان کاملاً قطع میکند."
مقامهای دولتی ايران با اعلام اينکه اينترنت جهانی "ناپاک" است، میگويند قصد دارند "اينترنت پاک" را راهاندازی کنند. اين نوع اينترنت در ايران به نام "اينترنت ملی" نيز شناخته میشود.
به گفته رضا تقیپور، وزير ارتباطات ايران "امروز به شبکه اينترنت اعتمادی نيست." چندی پيش نيز يک مقام وزارت اطلاعات ايران گفته بود: "اينترنت ابزار تهديد نيست، بلکه خود تهديد است."
"اينترنت ملی" پيش از اين در کشورهايی چون چين و کره شمالی به اجرا گذاشته شده است.
با اين حال ايران میگويد با راهاندازی "اينترنت ملی" ارتباط کاربران ايرانی با اينترنت جهانی قطع نخواهد شد.
*توضیح تصویر: نشان روز جهانی آزادی مطبوعات
نظرها
کاربر مهمان
اولاً که متحد اصلی آمریکا در منطقه یعنی عربستان سعودی عضو ICCPR نیست و هرگز هم این معاهده را امضا نکرده است. دوماً آمریکا خود در حال تصویب یکی از محدود کننده ترین قوانین سایبری و اینترنتی است موسوم به SOPA/PIPA که حتی شامل حال شهروندان غیرآمریکایی نیز می شود. یعنی آمریکا قوانین محدودیت ساز خود را به سایر کشورهای دنیا هم سرایت می دهد.