از غریبه‌ها استقبال کن...
<p>روزبه امین - دوستی نوعی نسبت، وابستگی یا رابطه با دیگران و یکی از مهم‌ترین فرم­های جدید اجتماعی است. به تعریف ساده دوست آن کسی است که بتوانیم با او درباره احساس خود از زندگی و برداشت‌هایی که داریم، آزادانه صحبت کنیم.</p> <!--break--> <div dir="RTL">دوست آن کسی است که بتوانیم با او حرف‌هایی را که نمی‌شود با دیگران در میان گذاشت، بگوییم؛ کسی که پیش از آنکه حرف بزنیم حال و هوای روحی ما را می‌داند و همان کسی است که می‌خواهیم تنها با او بیرون برویم و در شهر تفریح کنیم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">مدرسه لزوماً محیط مناسبی برای دوستی با دیگران نیست. آنجا ما به اجبار با بغل‌دستی خود حرف می‌زنیم تا حوصله‌مان سر نرود و چاره دیگری نداریم. یا اگر با یک شهروند، مسافر اتوبوس یا یک مراجعه‌کننده به مطب دکتر در مورد سرما، ترافیک یا دیگر چیزهای این‌چنینی صحبت کنیم به هیچ‌وجه دوست یکدیگر محسوب نمی‌شویم. بگذریم از اینکه هیچ دلیلی ندارد که با غریبه‌ها درباره سیاست یا اعصاب خراب خودمان گفت‌وگو کنیم. ما در این شرایط تنها می‌خواهیم سکوت آزاردهنده بعضی فضاها را بشکنیم و شاید هیچ یک از دو طرف به خلقیات مخاطب خود توجهی نشان ندهد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">ما معمولاً به دوستان خود هدیه می‌دهیم، هر چیزی که معرف نمونه‌ای از طرز زندگی و احوالات آنها در ذهن ماست. پس به آنها فکر می­کنیم و با توجه ویژه‌ای بهآنها،علایق و حساسیت‌هایشان را به خوبی می‌شناسیم. حال اگر به جای یک هدیه مناسب در روز تولد به دوست خود پانزده هزار تومان پول نقد بدهیم این به آن معنی است که ما دوستان خوبی نیستیم و صرفاً در مقدار مشخصی پول باهم شریک شده‌ایم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>بهترین نوع دوستی</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">معمولاً چنین می‌گویند که دوستی وقتی قابل فهم است که ما کسی را دوست داشته باشیم و به او عشق بورزیم. در این حالت سعی می‌کنیم با تمام تلاش خود این شخص را خوشحال کنیم، پس بعضی از چیزهایی که عمیقاً برای ما مهم هستند را به او می‌بخشیم تا صرفاً شاهد راضی بودن و شادی او نسبت به خودمان باشیم و بعدها ما نیز از این نوع بخشش‌ها بهره‌مند شویم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">دوست یعنی آن کسی که از دیگران به ما نزدیک‌تر است و با او شکل دیگری از عشق را که با رابطه‌ جنسی کاملا متفاوت است به شکل مشترک تجربه می‌کنیم. در بهترین نوع دوستی، دو دوست در کنار یکدیگر هدف مشترکی را دنبال می‌کنند، معمولاً همراه هم هستند و باهم حرکت می‌کنند. هرکدام با توجه به آن یکی، به هیچکس دیگری نیازمند نیست. رابطه‌ای بین دو نفر با ویژگی‌های منحصر به فرد شخصی، بر اساس خط ربطی از وقایع گوناگون، علاقه‌مندی‌ها، احساس‌ها و تجربه‌های اجتماعی که در مجموع قابلیت انتقال به فرد دیگری را دارند و آن فرد نسبت به این تجربه‌ها از خود شناسایی نشان می‌دهد و آنها را در زندگی خود به کار می‌برد. همه این‌ها توضیحاتی ساده درباره تعریف ابتدایی دوست و دوستی بود.</div> <div align="center" dir="RTL"> <b><br /> </b></div> <div dir="RTL"><b>یاران سرخورده</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">صمیمیت مطلق، یکدل شدن و مترادف با آن یکرنگی یعنی یکی شدن دونفر با هم. این مفهومی مربوط به دنیای قدیم و بیانگر وضعیتی است که دونفر «یار» یکدیگر محسوب می‌شدند و «طرفدار» یا «دستیار» هم بوده‌اند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">یاران معمولاً از شدت عشق دیوانه می‌شدند و در داستان­ها برای هم می‌مردند و یا از دوری دقمرگ و در گوشه‌ای پرت افتاده سر به نیست می‌شدند. آنها پیوسته نیرویی را از هم گدایی می‌کردند که هیچکدام نمی‌توانست برای آن یکی برآورده کند و ضمناً در حد شعور و معرفت دیگر آدم‌ها نمی­گنجید که آنها از یکدیگر چه می‌خواهند؟! بنابراین تا به امروز روشن نیست داستان‌های عاشقانه، عارفانه و زاهدانه کلاسیک ما که بیشتر صف طولانی یاران سرخورده است، درباره چه صحبت می‌کنند؛ آنهم با شاخ و برگ دادن غلیظ به امیالی ابتدایی و اولیه که اکنون ارزش چندانی ندارند و در زندگی روزمره امروز ما واقعیتی ندارند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">یاران همیشه درگیر تعقیب و گریزی عاشقانه بوده‌اند با این اعتقاد که عشق یعنی چیره شدن دوستی. ولی در واقع بیشتر این رابطه‌ها مبتنی بر سلطه و غلبه راه و روش، اخلاق طبقاتی یا معارف مربوط به یک نفر بر سبک زندگی و نیازهای فکری آن دیگری است؛ آنهم با مخفی کردن حس سیطره‌طلبی و قدرت‌خواهی، سوء استفاده از دیگران، به همراه امیال و خیالات اروتیکی که با پس زدن واقعیت‌های جسمی و کش دادن داستان‌های گاه سرگرم‌کننده و گاه بی سر و ته، بیانگر هیچ رابطه معنادار و اجتماعی نیستند و ریشه در جوامع سنتی دارند. پس در این میان «هجران» شرح ناکامی‌ها و سرکوبی‌هایی است که آن مردم تحمل می‌کرده‌اند ولی تنها و از طریق تفاسیر عارفانه و خداپرستانه می‌توانستند درباره آن صحبت کنند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"> <b>دوستی‌های سنتی</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><img src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/photo_2.jpg" width="184" height="240" align="left" alt="" />دوستی مفهوم جدیدی است که نمی‌تواند با «عشق و یار» هم‌معنی باشد و انتهای طبیعت‌گرایی نیز همیشه به خدا ختم می شود. اگر بپذیریم که افسانه‌ها میدان‌هایی هستند که همه نوع انگیزه‌ای در آنها وجود دارد و این نیروها هیچ حد و مرزی با هم ندارند، اما در دنیای آنها نه تنها کسی درباره­ اجبار مجاورت‌های یکنواخت یا آشنایانی که سالیان سال در کنار یکدیگر باقی می‌ماندند حرفی نمی­زد، حتی به آن فکر هم نمی­شود.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">حماسه­ها و شعرهای قدیمی سرزمین دوستی­های والا، پایدار و جاودانه­اند. شکلی از دوستی که در این داستان‌ها مطرح می­شود بیشتر شبیه به نوعی آیین و قانون وفاداری و یا محبت تا پای مرگ است؛ ولی امروز خوشبختانه ما در جهان حماسه­ها زندگی نمی‌کنیم. در روزگار گذشته خانواده‌ها و روابط محلی، مکان‌های مقدس، زیارتگاه‌ها، کاروانسراها و همچنین بازار و روابط تجاری مردم با یکدیگر مهم­ترین فضاهایی بودند که باعث به وجود آمدن آشنایی یا محبت بین افراد مختلف می­شدند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">پس از آن و در دوران جدید زندگی در شهرهای بزرگ، مراودات اجتماعی چندلایه در شغل‌های سبک جدید و همچنین تحصیل در دانشگاه‌ها و شرکت در مهمانی‌ها، پرسه زدن در مراکز خرید و رفتن به فضاهای عمومی شهری و شرکت در جشنواره‌ها و مهم‌تر از همه عضویت در شبکه‌های اجتماعی گسترده در اینترنت و راه‌اندازی همایش‌های مدنی، آدم‌هایی بیشتر برای انتخاب دوست‌هایی متنوع‌تر به وجود آورده‌اند؛ محیط­هایی برای مطرح شدن دوستی مدرن که دوستی در آنها چیزی تصادفی، سرگرم‌کننده و تجربی است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در یک جامعه باز و آزاد افراد خیلی کمی مجبورند کاملاً شبیه به هم فکر کنند و از این نظر نمی­توانند پیرو ایده‌های مشابهی باشند. پس اتفاقاً دوستانی که با یکدیگر دوست می‌شوند تعلق‌های گروهی متنوع‌تری دارند. با توجه به حجم زیاد جابه‌جایی‌های بین فرهنگی، اقامت در کشورهای مختلف و همزمان با آن تغییرات سریع اجتماعی، داشتن دوستان خیلی قدیمی با حفظ اخلاق ثابت در طول یک زمان طولانی و یا بدتر از آن شباهت رفتار دوستان به هم و تقلید از یکدیگر، چیزی کمی عجیب است و تاحدودی نشانه‌هایی از سنت­گرایی یا محدودیت‌های یک فضای اجتماعی­ بسته را در خود دارد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">امکانات فکری ما نامحدود است. از این‌رو ممکن نیست بتوانیم شکل ثابتی از بودن در جهان را برای مدت طولانی تحمل کنیم. مگر اینکه تحت فشارهایی باشیم که خود در برابر آنها هیچ قدرتی نداریم. مثلاً ما مجبوریم بپذیریم که تا وقتی با پدر و مادر خود در یک خانه زندگی می‌کنیم هیچ دوستی بهتر از آنها نداریم و در فرهنگی سنتی، شکاک و خانواده محور چاره‌ای نداریم جز اینکه از میان همان اقوامی که داریم دوستانی انتخاب کنیم و در محلات کوچک خود با آنها خوش باشیم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در یک حالت اجتماعی شده و آزاد ما نمی‌توانیم با یک تیپ آدم خاص یا با شمار معدودی از آدم‌ها برای مدتی طولانی یک رابطه مداوم را در یک وضع ثابت حفظ کنیم. شک نکنید که استثناهایی وجود دارند، تنها به این علت که آنها به هیچوجه فرم‌­هایی کلی و تکراری، تقلیدی از خود ما یا محدودکننده نیستند. البته دوستی­های طولانی مدت و یا همیشگی هم وجود دارند در صورتی که دوستان یکدیگر را به هیچ شکل خاصی محدود نکنند.</div> <div align="center" dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>تجربه‌های مشترک و نو شدن مدام</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">امکان انتخاب آزاد پیش‌شرط تمامی فرم‌های جدید دوستی است. در دوستی­های اجباری «من و تو باید همیشه با هم باشیم»، اراده­ای در انتخاب یکدیگر نداشته باشیم و در تمام مدتی که باهم هستیم، با استفاده از یک اخلاق میانجی همه‌چیز را تا می‌توانیم برای هم توضیح دهیم. دوستی سنتی رابطه‌ای بر پایه دلجویی است که در آن دوستان مراقب‌های مادرگونه یگدیگر هستند و از این طریق شر و ابهام را حذف می‌کنند تا هیچکدام از دو طرف از این رابطه نرنجند و سکون و ثباتی را حفظ کنند که در دوستی­های مدرن اساساً وجود ندارد. ما زمانی آزاد هستیم که بتوانیم به راحتی از هم صرف نظر کنیم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL" class="rtecenter"><img src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/photo_3.jpg" width="200" height="150" align="middle" alt="" /></div> <div dir="RTL" class="rtecenter"> </div> <div dir="RTL">در فضای نظام‌های سیاسی- سنتی همراه با دستگاه‌های مراقبتی- امنیتی که وظیفه آموزش را نیز برعهده دارند، دائماً به خانواده‌ها هشدار می‌دهند مواظب دوستانِ فرزندان خود باشید و در ضمن تا می‌توانید جیب‌های یکدیگر را بگردید؛ چون دوست‌ها «دلسوز شما نیستند» و بیشتر خطرناکند.</div> <div dir="RTL"> </div> </blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">پس شکافی پرنشدنی میان دوستان وجود دارد که دیگران می‌توانند با کمی انعطاف، تازگی و جذابیت در آن نفوذ کنند. «حفظ ظاهر» کردن، سرپوش گذاشتن بر این شکاف و عبارتی کلیدی برای توصیف وضعیت‌های بغرنج بیگانه‌کننده­ای است که اتباع جوامع سنتی در مواجهه با زندگی جدید از آن رنج می‌برند. برای مثال روابط زناشویی که در حالت معمول و تاریخی خود یکی از محدودترین شکل‌های دوستی به شکل سنتی است بر اساس نوعی تعهدات ویژه و مقدس طرح‌ریزی شده‌اند که کاملاً از مفهوم وفاداری مطلق و وابستگی ناشی می­شود و به جای دوستی آزاد، اجتماعی و برابر که بر پایه تجربه مشترک استوار می­شود بر تعهد و پایبندی الزام‌آور تاکید می‌کند. در نهایت شما شاهد هستید که کلیت­های شکسته بسته اجتماع‌های سنتی از آنجایی که برای زندگی در جهانی بسته و یکدست برنامه­ریزی شده‌اند در مواجهه با ارزش­های جدید آزادی، خلاقیت و لذت از هم فرو می­پاشند و به سختی متلاشی می‌شوند. ایده‌های جدید بر مبنای تجربه­های مشترک و نو شدن مداوم جای آنها را پر می‌کند و پس از آن هیچکس به تعهدات قدیمی اهمیتی نمی‌دهد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>سفر به ناشناخته‌ها</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">انسان ایده‌آل انسانی اجتماعی است که بتواند با دیگر افراد جامعه روابط مورد نیاز خود را برقرار کند، به شرطی که خود شرایط روابطی که باید با دیگران داشته باشد را انتخاب کند و یا آنها را بسازد.</div> <div dir="RTL"> او نباید مقهور جبر مفهومی محیط زندگی خود باشد یا مهربانی سطحی بستگان و نزدیکانی که خود در انتخاب آنها نقشی نداشته است را بیهوده تحمل کند. در دوستی‌های اجباری آزادانه حرف زدن امکان‌پذیر نیست. امیال و تجربه‌های خاص را نباید مطرح کرد و در هر دیالوگی باید احساسات فرضی طرف مقابل و نه استعداد مادی و قابل شناخت او را در نظر داشت. پس باید کسی را راضی نگهداریم که از او هیچ درکی نداریم، مثل زنی یا مردی که همسر خود را دوست نداشته باشد و ناچار به مخفی نگهداشتن این حس باشد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در چنین وضعیتی پدر و مادر بیهوده تلاش می­کنند بهترین دوستان فرزندان خود باشند، درست در حالیکه همزمان از اقتدار نهاد پدری یا بهشت مادری سخن می‌گویند. یا دوستان قدیمی‌تر ما به دوستان جدید حسادت می­کنند. چرا؟ چون دیگر نمی‌توانند رابطه‌ای زنده با ما برقرار کنند و این­ها همه محدودیت­هایی غیر­ قابل تحمل است. در این شرایط مجبوریم امتیازات رفتاری بیهوده‌ای از خود بروز دهیم که به هیچ وجه منصفانه نیستند. در این میان اگر دوستی هم وجود داشته باشد، دوستی برابری نیست. دوستی‌ای که برای ما رهایی‌بخش باشد بر استقلال کسانی که در این دوستی شریک هستند تاکید می­کند و کلیشه‌های دست و پاگیر را از بین می­برد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در شرایط اجتماعی واپسگرا و درخود فرومانده نیروهای دوستی معطوف به جلوگیری از به وجودآمدن هر احتمال جدید و برقراری کامل اصول همیشگی، قوانین گنگ کلی و برآوردن عادت‌ ملاقات‌های هفتگی و رد و بدل کردن حرف­های دائمی است. برای اینکه بهتر تصور کنیم، شب‌نشینی­های سنتی و دید و بازدیدهایی که در میان بعضی قشرهای اجتماعی عموماً بیشترین میدان ملاقات افراد با یکدیگر است کاملاً چنین هستند؛ یا نمایش­های گاه بی‌مزه‌ای که کارگردان­هایی به خود مطمئن بدون هیچ خلاقیت خاصی به صورت خودکار آن را اداره می‌کنند. باید وجود این احساس را در خود بشناسیم که هرکجا دو دوست بنا به هر علت از نشستن در کنار یکدیگر دچار خفگی، خستگی و یا استرس شوند، دوستی آنها از بین رفته و عمر آن تمام شده است. درست مثل آن کسی که میل دارد زندگی را غنی­تر تجربه کند پس از شهرستان کوچک خود به شهری بزرگ و ناشناخته سفر می­کند. همیشه چنین احساساتی را جدی بگیرید و به دنبال شکل‌های جدید­تر دوستی یا رابطه با دیگران باشید.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>خطر دوستی‌های مدرن</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">دوستی با دیگران یکی از مهم‌ترین وجوه زندگی هر روزه­ ماست و بدون اینکه متوجه باشیم تاثیر تعیین‌کننده­ای در فعالیت­های زیستی ما دارد. باورها و زاویه­ای که هر روز از آن جهت به دنیا نگاه می‌کنیم تحت نفوذ دوستان و اطرافیان می­تواند ثابت یا تغییرپذیر باشد. نیاز­ها و درگیری­های فکری ما، امیالی که ما را تحریک می­کنند همه تحت تاثیر گروه­های دوستی و ارتباطات اینچنینی تشکیل می­شوند. بعضی جاها و در مقابل بهترین دوستان سکوت می­کنیم، لذت هم می­بریم و جای دیگری با دوست دیگری حرف نمی­زنیم چون بهترین حرف­هایی که می­زدیم بعد از این هیچ جذابیتی برای ما ندارند. ممکن است از روی اجبار چشم­های خود را ببندیم یا از روی دلسوزی به حرف­هایی که زده می­شوند گوش کنیم، ولی یک دنیا حرف­های بی سروته برداشت می­کنیم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">به هر حال اگر شما آدمی تجربه‌گرا و به روز باشید هرکدام حداقل یک بار تجربه­ فروپاشی صمیمی‌ترین دوستی‌ها را امتحان کرده­اید. آدم‌هایی که نتوانند برای مدت طولانی در یک شکل ثابت باقی بمانند در تعریف سنتی از دوستی، دوستان خوبی محسوب نمی­شوند و همچنین خود نمی­توانند برای مدتی طولانی رفتار­های ثابتی در دوستی را تحمل کنند.</div> <div dir="RTL"> </div> <blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">دوستی‌ای که برای ما رهایی‌بخش باشد بر استقلال کسانی که در این دوستی شریک هستند تاکید می‌کند و کلیشه‌های دست و پاگیر را از بین می‌برد. در شرایط اجتماعی واپسگرا و درخود فرومانده نیروهای دوستی معطوف به جلوگیری از به وجودآمدن هر احتمال جدید و برقراری کامل اصول همیشگی، قوانین گنگ کلی و برآوردن عادت‌ ملاقات‌های هفتگی و رد و بدل کردن حرف‌های دائمی است.</div> <div dir="RTL"> </div> </blockquote> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">کسانی که به دنبال دوستی­هایی مدرن هستند یا خود می­توانند دوستانی مدرن برای دیگران باشند، زندگی روزمره پرماجرایی دارند و با توجه به احوالات روز و مسیر زندگی‌شان با آدم‌های مختلفی ارتباط برقرار می­کنند. باید بدانیم هرچه آدم­ها با استعدادتر و خلاق‌تر باشند دوستان بیشتری در میدان­هایی متفاوت و از فرهنگ­هایی گوناگون با آنها در ارتباط هستند. این افراد علاقه­ای به ثبات و یکنواختی غالب روابط اجتماعی در محیط خانواده و یا حلقه آشنایان معمول خود ندارند. در نتیجه از نظر فرهنگ سنتی به هیچ‌وجه نمی­توانند برای هیچ یک از کسانی که آنها را می­شناسند «دمخوری خوب» یا در قید و دام دوستی‌های مالوف چون صمیمیت با پدر و مادر، نزدیکان خونی و یا دوستان کودکی خود باشند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در فضای نظام‌های سیاسی سنتی همراه با دستگاه‌های مراقبتی- امنیتی که وظیفه آموزش را نیز برعهده دارند، دائماً به خانواده‌ها هشدار می‌دهند مواظب دوستانِ فرزندان خود باشید و در ضمن تا می‌توانید جیب‌های یکدیگر را بگردید؛ چون «آنها دلسوز شما نیستند» و بیشتر خطرناکند. در همین زمینه تمامی مخالفت‌ها و نظارت­های سنگینی که در خانواده­ها، مدارس و دیگر محیط‌های عمومی در مورد رابطه­ افراد با هم اعمال می­شود کاملاً در مسیر ممانعت به عمل آوردن از به وجود آمدن پیوندهای تازه و ناشناخته با «دیگران» ی است که ما آن­ها را نمی­شناسیم.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در ایران نسل­ها و گروه­های محافظه کار برای حفظ روابط بینافردی موجود در جامعه گفتار­هایی به وجود آورده­اند که همگی آنها در مخالفت با پیدا کردن دوستان جدید، برقراری رابطه با اجتماعات بزرگ‌تر، داشتن فضاهای خصوصی همچون خانه‌های شخصی، دوستیابی در فیس­بوک، روابط آزاد بچه­ها با بیرون از خانواده و در مجموع علیه کلیه شکل­های جدید ارتباطات و در جهت تداوم آن نوع زندگی است که در رفتارهای قدیمی ریشه دارد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>دوستی‌های اینترنتی</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">رمان‌ها، فیلم‌ها و اپیزود­های بسیاری با موضوع دوستی به وجود آمده­اند و شما در همه جا با نمونه­های بی‌شماری از اشکال دوستی­های عجیب و غریب مواجه می­شوید که نقشی اساسی در مسیر زندگی مردم دارند. اکنون دوستیابی بیشتر نمونه­ای عملی از تجربه­گرایی در سبک‌های زندگی است. در این حالت بهترین دوستان همگی غریبه­هایی هستند که بر اثر تصادف یا تعقیب امیال شخصی­مان سر راه ما قرار می­گیرند و همگی در میدان­های مختلفی از جامعه پخش شده­اند؛ در هرجایی که بتوانیم آدم­هایی تازه را ببینیم. برای همین است که امروزه تعداد دوستی‌ها بیشتر شده و هم از این بابت خیانت کردن یکی از تم‌های اصلی دوستی‌های مدرن شده است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">در این میان شبکه­های اجتماعی غیر واقعی در اینترنت یکی از پیچیده­ترین میدان­های دوستی محسوب می­شوند چراکه مافوق مرز­ها هستند. هم بسیار متنوعند و هم اینکه محدودیت­های جهان فیزیکی را ندارند. در نتیجه با استفاده از این شبکه­ها همیشه کسانی هستند که زندگی روزمره شما را تغییر می­دهند و از این نظر روزهایی را تجربه می­کنید که کمتر شبیه به هم باشند، پس جبر زمان و مکانی که در آن زندگی می‌کنید بسیار کمتر خواهد شد. چنین آدم­هایی همیشه می­توانند باعث خوشحالی شما باشند. در مقابل دوستی‌های محدود که به علت کمبود آدم‌های پیش رو و از سر ملاحظه کاری به وجود می‌آیند می­توانند به سادگی زندگی شما را تباه کنند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>دوستی جاودانه نیست</b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">شرایط فضاهای اجتماعی معاصر خود به ­گونه­ای است که روابط ثابت، مطلق و از پیش فرض شده را به طرق مختلف قطع و افراد را به شکل­های تازه­تری از زندگی متصل می­کند. چراکه جامعه به صورت مداوم درگیر فکر کردن به این رابطه­هاست و هربار در آنها تغییراتی به وجود می­آورد تا هرچه بیشتر شیوه­ای از زندگی را خلق کند که متناسب با شکنندگی و سیالیت معاصر باشد و مجموعه‌ای از روابط منعطف را به وجود بیاورد.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">از آنجایی که نباید به هیچکدام از فرم­های اجتماعی اطمینانی توهم­گونه مبتنی بر ثبات و پایداری بلندمدت داشت، پس دوستی مدرن هم نوعی تجربه­ تناقض‌آمیز است که ممکن است به هیچ‌وجه مستمر باقی نماند و این البته پیش شرط اصلی تازه بودن آن نیز هست. در «حالا و اینجا» هیچ رابطه جاودانه‌ای، هیچ برقراری همیشگی وجود ندارد. ممکن است هرچه تا دیروز برای شما خوب و عالی بود همین امروز به چیزی ناخوشایند تبدیل شود. روز خوب همیشه در راه است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">بدون پیشفرض‌های سفت و سخت باید متوجه بود که بر این اساس دوستان پس از مدتی در تنگنای بسته ارتباطی بیات له می‌شوند، چون با تلاش برای حفظ کردن یک دوستی خاص از تنوع موجود در فضاهایی تازه­تر محروم می­شوند. پس هرکس باید شکل­هایی منحصر به فرد و به روز بسازد و دائماً به دنبال امکاناتی جدید برای ارتباط با دیگران و غریبه­هایی باشد که ممکن است روزی دوستان بسیار خوبی برای او باشند. معمولاً آنهایی که در دوستی­های خود جست‌وجوگر بوده­اند در هر دوره‌ای از زندگی خود که قطعاً برای هرکسی قابل تشخیص است دوستان تازه‌ای داشته اند که امروز الزاماً با آنها دوست نیستند.</div> <div dir="RTL"> </div> <p> </p>
دوستی نوعی نسبت، وابستگی یا رابطه با دیگران و یکی از مهمترین فرمهای جدید اجتماعی است. به تعریف ساده دوست آن کسی است که بتوانیم با او درباره احساس خود از زندگی و برداشت‌هایی که داریم، آزادانه صحبت کنیم.
نظرها
نظری وجود ندارد.