یک نامگذاری ولایی دیگر: سال رونق تولید
محمد موسوی − آیا خامنهای نمیداند که امسال هر سالی که باشد، نمیتواند سال رونق تولید باشد؟
نگاه ابتدایی به نامها و شعارهای سال به سلیقه آیتالله خامنهای، آدم را به این گمان میاندازد که او عهد کرده است هر ساله یک امر محال را نام و شعار سال کند و از دولت و ملت توقع دارد که این امر محال را به منصه ظهور و وجود برسانند و تکلیف مالایطاق بر گردن گیرند. امسال، در حالی که ایران به پیشبینی کارشناسان اقتصادی و با توجه به فشارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی امریکا و تحریمهای بیسابقه علیه جمهوری اسلامی و انزوای شدید بینالمللی، یکی از بدترین سالها را در حوزه اقتصاد و تولید در پیش رو دارد، آیتالله خامنهای از رونق تولید میگوید و آن را مطالبه میکند.
سال گذشته یکی از بدترین سالها برای تولیدکنندگان داخلی بود. اگر خوشبین هم باشیم باید اذعان کنیم که همان وضعیت در سال ۹۸ حکمفرما است و هیچ تغییری روی نمیدهد و با توجه به شرایط حاکم، توقع هم نمیرود که تغییر مثبتی روی بدهد.
فرافکنی مشکلات کشور از مسئله اصلی به مسائل فرعی و از علت به معلول، روش و مغلطهای است که نظام اسلامی به صورتی گسترده از آن استفاده میکند و نامگذاری و تعیین شعار سال، تنها یکی از سکوهایی است که نظام اسلامی این موشک را از آن به هوا میکند.
«اتکا به داخل» که یکی از تاکیدات همیشگی آیت الله خامنهای برای برونرفت از اثرات تحریم است، نیازهای کارخانجات و واحدهای تولیدی را برای رونق تولید مرتفع نمیسازد؛ زیرا تقریبا همه بخشهای تولیدی کشور به واردات قطعات، مواد اولیه و تکنولوژی خارجی نیازمندند و در ثانی، دستگاهها و نهادهای زیر نظر رهبری و فساد سیستماتیک ناشی از ورود قدرت به ثروت و ممانعت این دستگاهها برای شفافسازی در عرصه مالی و اقتصادی و سعی آنها برای حذف هر گونه نقد و نظر راهگشای رقیب و غیرخودی، موانع بسیاری دیگر را برای سرمایهگذاری و تولید داخلی فراهم کرده و میکند. آیا خامنهای نمیداند که امسال هر سالی که باشد، نمیتواند سال رونق تولید باشد؟
سنتهای ولایی ـ نوروزی
در سالهای گذشته یک پای پیامهای نوروزی خامنهای همواره اقتصاد بوده است؛ پای دیگر آن، گلایههای او از دولتها و به صورت تلویحی بری دانستن خود و رفع اتهام از خود در قبال اوضاع نابسامان کشور. در سالهای اخیر همواره، موضوع اصلی سخنان او در دو سنت خودبنیاد ولایی ـ یعنی «پیام نوروزی مقام معظم رهبری» و «سخنرانی مقام معظم رهبری در صحن رضوی» ـ همین دو بوده و هست.
سنت دیگر نوروزی ـ ولایی، نامگذاری سالها است که در دهه نخست رسیدن خامنهای به مقام رهبری باب شد. از آن زمان تا کنون او غالبا در پیامهای نوروزی هم درباره نامی که برای سال جدید برگزیده است و هم از نامی که برای سال قبل برگزیده بوده سخن میگوید. خامنهای معمولا گزارشگونهای انتقادی از کمکاری و تقصیر مسئولان کشور در اجرا نشدن شعار سال قبل ارائه میکند و به صورت کنایی بیان میکند که این که اوضاع بهتر نشد، تقصیر من نیست. در پیام خود میگوید که از تلاش مردم و دولت برای عملی کردن نام و شعار سال قبلاش راضی نیست. برای رساندن این مقصود، نخست میگوید بعضی کارها در جهت رسیدن به شعار و هدف سال انجام شده: «البته مسؤولین کشور و سردمداران امور گوناگون اقتصادی و اجتماعی و نیز مسؤولین امور فرهنگی و اداره کنندگان رسانهها و دیگران، نسبت به این دو موضوع قلم فرسایی کردند، سخنها گفتند و ... کارهایی هم در این جهت انجام گرفت.» و سپس میگوید اما این کارها کافی و او راضی هم نیست: «منتها این کارها کارهای مقدماتی است؛ کارهائی است در زمینهی بخشنامهها و دستورها به دستگاههای مختلف؛ اینها کارهای مقدماتی است. آنچه انجام گرفته است، با آنچه مورد انتظار مردم و مورد انتظار ما است، فاصلهی زیادی دارد.» رهبر نظام اسلامی امسال نیز از سال گذشته اعلام نارضایتی کرد؛ ولی تصریح و تصحیح کرد که البته نامگذاری سالها و انتخاب شعار و هدف برای سال از سوی او بیهوده نیست و موثر است: «سال ۹۷ را ما سال حمایت از کالای ایرانی اعلام کردیم. نمیتوانم بگویم که این شعار به طور کامل عملی شد، امّا میتوانم بگویم این شعار به صورت وسیعی مورد توجّه قرار گرفت و در بسیاری از موارد، این شعار از سوی مردم مورد استقبال قرار گرفت و عمل شد و همین قطعاً تأثیر خواهد داشت.»
کارکرد نامگذاری سالها
در این مجال قصد آن نیست که انگیزههای نامگذاری سالها و کارکرد آنها را به صورت تفصیلی بررسی کنیم، ولی فیالجمله میتوان دو کارکرد مهم را در این میان مهم و دخیل دانست:
ـ اعلام آگاهی از مشکلات اقتصادی و معیشتی کشور و مردم: در دهههای اخیر مشکلات معیشتی مردم چنان بالا گرفتهاند که انکار آنها دیگر ممکن و مقبول هیچ قشری از اقشار مردم ایران ـ حتی هواداران آیت الله خامنهای ـ نیست. اینک خامنهای چارهای جز قبول مشکلات اقتصادی و معیشتی ندارد. اگر انکار، حتی به طرز ضعیفی ممکن میبود، بیتردید او گزینه انکار را برمیگزید؛ همان گونه که مشکل عدم آزادیهای سیاسی ـ اجتماعی را هماکنون انکار میکند: «آزادی در این کشور تامین شده است. عده ای بی انصافی می کنند اگر می گویند آزادی در ایران نیست. آزادی فکر، انتخاب و بیان در کشور هست. هیچ کس به خاطر اینکه فکر و نظرش مخالف نظر و فکر حکومت است مورد فشار نیست. هر کس ادعا کند که به خاطر داشتن عقیدهای مغایر با حکومت، در جایی تحت فشار بوده، دروغ میگوید.»
ـ معرفی عوامل رویینی و غیربنیادی به جای عوامل درونی و بنیادی: رهبر نظام اسلامی با معرفی عواملی همچون ضعف مدیریتی دولتها و دولتمردان خود ـ به خصوص اگر از گرایش سیاسی صد در صد خودی نباشند ـ میکوشد تا اذهان هواداران داخلی و خارجی را از مشکل اصلی کشور، یعنی ضعف و نقص سیستماتیک و بنیادی نظام اسلامی ـ از جمله وجود اصل ولایت فقیه و شخص ولی فقیه ـ منحرف سازد و به سمت مشکلات سطحی و پیرامونی راهنمایی کند. به عبارت روشنتر: او میکوشد معلول را بر جای علت بنشاند و علت را در پشت معلول پنهان بسازد.
فرافکنی مشکلات کشور از مسئله اصلی به مسائل فرعی و از علت به معلول، روش و مغلطهای است که نظام اسلامی به صورتی گسترده از آن استفاده میکند و نامگذاری و تعیین شعار سال، تنها یکی از سکوهایی است که نظام اسلامی این موشک را از آن به هوا میکند. در این روش، هر گونه عامل مشکلساز برای کشور که نسبت آن با نظام اسلامی و اصل ولایت فقیه و شخص ولی فقیه قابل انکار نیست، بیاثر یا کماثر معرفی میگردد و به جای آن عواملی معرفی میشوند که دست کم در ظاهر بتوان آنها را به دیگران نسبت داد. به این فقره بنگرید که خامنهای در آن میکوشد تاثیر تحریمها در بحران اقتصادی کشور را نفی کند زیرا نمیتواند انکار کند که تحریم زاییده سیاستهای کلان او است: «اکثر کارشناسان اقتصادی و بسیاری از مسئولان متفق هستند که عامل همه این مشکلات تحریم ها نیست بلکه ناشی از مسائل درونی و نحوه مدیریت و سیاست گذاری اجرایی است. من نمی گویم تحریم ها اثر ندارد، اما عمده مشکلات اقتصادی اخیر مربوط به عملکردها است و اگر عملکردها بهتر و با تدبیرتر و به هنگامتر و قویتر باشد، تحریم ها تأثیر زیادی نخواهد داشت و می توان مقابل آن ایستاد.»
به هر حال، گویا دیگر مردم ایران نیز به این باور رسیدهاند که آبی از نامگذاری سالها گرم نمیشود و با بیتفاوتی از کنار نامها و شعارهای سال درمیگذرند هرچند کام برخی از آنان نیز از این سنت تلخ شده؛ چنان که در همین روزهای پیش از سال ۹۸ برخی از کاربران ایرانی شبکههای مجازی به صورتی طعنآمیز نوشتند که کاش خامنهای نام سالها را رها کند و دست کم نام و نشان سال را برای مردم بگذارد. بدین ترتیب حتی اگر معجزهای رخ دهد و تولید در ایرانِ سال ۹۸ رونق گیرد، بسیار بعید است که سنت نامگذاری و شعارگذاری سالهای آیت الله خامنهای در ذهن و زندگی مردم مهم بنماید و رونق بگیرد.
نظرها
سامان
سال تولید بحران و دشمن و خسارت و فقر و بیکاری و قاچاق برای مردم ایران ، مانند هر سال در این 4 دهه حکومت مطلقه فقیه !
داریوش
جناب کوروش مطمئن نیستم در عرض ۴۰ سال گذشته شما کجا زندگی کرده اید, اما در این ۴۰ دهه تمامی خاطرات غمگین و بد مردم ایران از ولایت وقیحی است که سنگش را به سینه می زنید. این نظام خِلایی/ولایی چیزی نیست جز یک سرطان مزمن که تا کُل ۸۰ میلیون ایرانی را بی خانمان نکند ول کن معامله نیست. پس چندان تعجب نکنید اگر مردم شریف ایران در اولین فرصت مناسب به حساب این آخوندهای دزدِ, جنایتکار (که مسول اصلی تمامی این توفان نوح در ایران هستند) برسند, و یکبار و همیشه با تمامی این جرثومه های تاریخ تسویه حساب کنند. "....دیگه تمومه ماجرا!"
گندش درآمد
نام گذاری ولایی, برای یک نظام خِلایی. به جمهوری جهنمیِ, توفان نوحیِ, اسلامی خوش آمدید.
کوروش
ما را وادار به مذاکره کردید، مذاکره کردیم... برجام متولد شد... برجام را ما اجرا کردیم و بر پیمان خود ماندیم...اما شما غربیان چه کردید؟ ترامپ برجام را پاره کرد... اروپا به مفاد برجام پایبند نیست...و هر روز عقب نشینی می کند و عملا از برجام خارج شده است. سالهاست خلیج فارس جولانگاه ایالات متحده و اروپاست.چرا؟ مگر ما نیروی نظامی بیخ گوش اروپا یا آمریکا پیاده کرده ایم؟ براستی از جان ایران چه می خواهید؟ از جان ولایت فقیه که آنقدر از آن ناراحت هستید چه می خواهید؟... چرا مارا به حال خودمان نمی گذارید؟ ما از استعمار غرب خاطرات بسیار بدی داریم: از تلاش سفیر بریتانیا در ترور امیرکبیر. باز هم از انگستان که ده ها میلیون ایرانی را با گرسنگی به کشتن داد؛ آنهم بخاطر تامین غذای قوای مسلح متفقین از طریق دزدی محصولات کشاورزی ایران. از ایالات متحده که باعث کودتای ننگین 28 مرداد و سقوط مصدق شد. از غرب بخاطر تامین سلاح برای صدام و تشویقش برای حمله به ایران. از حمله وحشیانه ناو وینسنس آمریکایی به هواپیمای مسافربری ایرانی و کشتن 290 مسافر بی گناه در خلیج فارس. از زدن بر زیر تعهدات برجام و تلاش برای محاصره اقتصادی و همه جانبه ایران ... از جان ایران چه می خواهید؟ از جان ولایت فقیه چه می خواهید؟. چرا مارا به حال خودمان نمی گذارید؟ ما از استعمار غرب خاطرات بسیار بدی داریم.
فریاد
یک سوزن به خودمان یک جوالدوز به دیگران- ولی به اصطلاح فقیه لطفا" بگوئید شما کجای این معادله قرار دارید شما که هر سال یک موضوع را مطرح می کنید نمی خواهید دست از مزخرف گویی بردارید ؟؟ این همه با آمریکا مبارزه کردید یکبار هم با فقر ؛ گرانی ، بیکاری ، رانت مبارزه کنید !! صدبار از این راه بدان خانه برفتید - یکبار از این خانه به این بام برآیید
شهروند درجه سه
ما به این نامگذاری اعتراض داریم ! زیرا ما که برای اقتصاد و تولید انقلاب نکردیم! ما برای مکتب و اسلام انقلاب کردیم! ما برای ولایت فقیه انقلاب کردیم و شهید دادیم، برای روحانیت معظم که تابع ولایت فقیه باشد این همه فداکاری کردیم. بنظر من ولی فقیه باز هم مظلوم واقع شدند و از روی ناچاری چنین کاری کردند. از مقام معظم رهبر مستضعفان جهان ولی امر مسلمین جهان خواهشمندیم این نام را عوض کنند، امسال را سال ولایت فقیه و حکومت مطلقه فقیه نام گذاری کنند. گرچه همه سالها ، سال ولایت مطلقه فقیه است. وسلام علیکم ورحمت اله و برکاته !