ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

دوگانه اصلاح و تغییر نظام سیاسی ایران

<p>علی افشاری - صورت&zwnj;بندی شیوه&zwnj;های مبارزه سیاسی در شرایط کنونی کشور معمولا به دو مسیر اصلاح&zwnj;طلبی و سرنگونی&zwnj;طلبی تقسیم می&zwnj;شود. البته براندازی و انحلال&zwnj;طلبی نیز به جای سرنگونی&zwnj;طلب مورد استفاده قرار می&zwnj;گیرد.</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از آنجا که براندازی بار سنگین سیاسی دارد و هزینه آن نیز بیشتر است، برخی جریان&zwnj;های سیاسی فعال در داخل کشور ترجیح می&zwnj;دهند به دلیل حفاظت از خود این نام را بر خودشان نگذارند.</div> <!--break--> <div>&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">اما در ادامه توضیح داده می&zwnj;شود که این&zwnj;گونه دسته&zwnj;بندی واقعیات، مسائل را بازگو نمی&zwnj;کند و همچنین تبعاتی چون ایجاد آشفتگی معنایی، بردن فضا به سمت تنش&zwnj;های بی&zwnj;حاصل و قابل اجتناب و امکان افزایش خطای نیرو&zwnj;های اجتماعی را در پی دارد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از آنجا که براندازی معمولا در تاریخ معاصر ایران همراه به شیوه مسلحانه بوده است، استفاده از این عنوان بار سیاسی خاصی دارد که اگر چه بی&zwnj;ارتباط با معنای ذاتی آن است ولی در عرف سیاسی با خشونت پیوند خورده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">واژه&zwnj;هایی چون سرنگونی و انحلال&zwnj;طلبی چون ناظر به جنبه سلبی هستند و معنای ایجابی و مبتنی بر ساختن را بازتاب نمی&zwnj;دهند این بدفهمی را ممکن است ایجاد کنند که حاملان این رویکرد فقط به نابودی می&zwnj;اندیشند!</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این نگرش تا جایی ریشه&zwnj;دار است که برخی از مدافعان شیوه اصلاح&zwnj;طلبی تمایز خود با سرنگونی&zwnj;طلبان را چنین توضیح می&zwnj;دهند که سرنگونی&zwnj;طلبان می&zwnj;خواهند تضاد و مشکلات کشور در داخل و خارج به سرحد انفجار برسد تا آنها فضا را برای تخریب همه ساختار&zwnj;ها آماده کنند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این نحوه مدل کردن تفاوت در راهبرد&zwnj;های سیاسی کلان معطوف به استقرار دموکراسی در ایران این ریسک را دارد که برخی از بار معنایی مثبت اصلاح&zwnj;طلبی سوءاستفاده کرده و مدافعان رویکرد انقلابی را به نیرو&zwnj;هایی تخریب&zwnj;گر و آنارشیست تنزل دهند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">طبیعی است که چنین سمت&zwnj;گیری نه با انصاف و اصول شیعه راستین میانه&zwnj;ای دارد و نه با قواعد رقابت منصفانه و اخلاقی سر سازگاری دارد. صورت&zwnj;بندی درست مسئله ارائه دوگانه تغییر و اصلاح است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">همچنین از منظر نسبت با خشونت می&zwnj;توان خط مشی مسلحانه را در مقابل مشی مبارزات بی&zwnj;خشونت قرار داد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/ly-fshry_0.jpg" width="200" height="150" align="bottom" alt="" />علی افشاری: ساختار&zwnj;های موجود هم بازتولیدکننده استبداد و بی&zwnj;عدالتی است و هم در خدمت تثبیت و تداوم آپارتاید سیاسی و حکومت اقلیتی زیاده&zwnj;خواه</div> </blockquote> <div dir="RTL">این دو تقسیم&zwnj;بندی هم از نظر سیاسی و هم از نظر معنایی و واقعی اعتبار دارند و تفاوت نگرش&zwnj;ها و رویکرد&zwnj;های سیاسی را نیز به خوبی روشن می&zwnj;سازند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">کسانی که به تغییر بنیادی معتقدند وضعیت سیاسی کشور را گرفتار بن&zwnj;بستی می&zwnj;بینند که علاج آن در ساختارشکنی است. ساختار&zwnj;های موجود هم بازتولیدکننده استبداد و بی&zwnj;عدالتی است و هم در خدمت تثبیت و تداوم آپارتاید سیاسی و حکومت اقلیتی زیاده&zwnj;خواه.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از سوی دیگر این ساختار&zwnj;ها فرسوده و ناکارامد نیز هستند. رشد و پیشرفت کشور، فروپاشی آنان و برپایی ساختار قدرت موثر و نهاد&zwnj;های کارا را ضرروی می&zwnj;سازد. تجربه ناکام پروژه اصلاح&zwnj;طلبی دوم خردادی و جنبش سبز که در پی اجرای بی&zwnj;تنازل قانون اساسی بود نیز دروازه دیگری است که به روی راهبرد اصلاحات ساختاری و یا انقلاب آرام باز می&zwnj;شود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">قانون اساسی موجود امکانات و قدرت اصلی را در اختیار بخش&zwnj;های اقتدارگرا قرار می&zwnj;دهد. در شرایطی که هسته سخت قدرت نه تنها هیچ انعطافی برای تغییر نشان نمی&zwnj;دهد بلکه هر آینه منافذ بیشتری از جامعه را مسدود می&zwnj;کند، کت در چهارچوب قانون اساسی موجود پیشپیش نیروی سازنده جنبش اجتماعی را به صورت تدریجی در تنگنای ساختاری عقیم می&zwnj;سازد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از این و مدافعان تغییر برخلاف اصلاح&zwnj;طلبان به جای تغییر کارگزاران و حاکمان به تغییر ساختار&zwnj;ها می&zwnj;اندیشند. تغیر ساختار&zwnj;ها نیز بخشی از کارزار محسوب می&zwnj;شود و بخش دیگر جاگزینی ساختار&zwnj;های مناسب در پروسه متناسب خودش است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">هراس از چالش&zwnj;های ناشی از دوران خلاء قدرت، ساختارشکنان را به پذیرش وضعیت موجود و یا کاهش مطالبات راضی نمی&zwnj;سازد بلکه آنها خطر تداوم وضع موجود را به دلیل افزایش شدت انفجار احتمالی جامعه و افزونی تبعات مخرب آن بیشتر می&zwnj;دانند. بنابراین به جای تسلیم شدن در برابر نگرانی&zwnj;ها در اندیشه برخورد فعال و تمهید مقدمات برای حداقل سازی آسیب&zwnj;های دوران گذار هستند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">افزایش تنش&zwnj;های داخلی و خارجی لزوما مطلوب نیرو&zwnj;های خواهان تغییر بنیادی نظام سیاسی نیست. ممکن است برخی که دل به دخالت نظامی خارجی بسته&zwnj;اند چنین فکر کنند، اما از دید نیرو&zwnj;هایی که انقلاب آرام و یا تجربه&zwnj;ای مشابه بهار عربی و گذار به دموکراسی در اروپای شرقی را مد نظر دارند چنین نیست و فروکش کردن بحران هسته&zwnj;ای و کاهش وخامت اوضاع اقتصادی کشور فضا را بیشتر برای کنش سیاسی رادیکال مساعد می&zwnj;سازد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL">هراس از چالش&zwnj;های ناشی از دوران خلاء قدرت، ساختارشکنان را به پذیرش وضعیت موجود بلکه آنها خطر تداوم وضع موجود را به دلیل افزایش شدت انفجار احتمالی جامعه و افزونی تبعات مخرب آن بیشتر می&zwnj;دانند</div> </blockquote> <div dir="RTL">بنابراین بهتر است آرایش نیرو&zwnj;های سیاسی اپوزیسیون حول دوگانه تغییر و اصلاح و همچنین مبارزه مسالمت&zwnj;آمیز و خط مشی با خشونت تعریف و تحلیل شود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این دسته&zwnj;بندی رقابتی سالم و مثبت را شکل می&zwnj;دهد و باعث می&zwnj;شود که تنش&zwnj;های مخرب، بخشی از ظرفیت نیرو&zwnj;های سیاسی را هدر ندهد. همچنین امکان شناخت درست افکار عمومی را نیز بهتر مساعد می&zwnj;سازد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">البته وجود این دوگانه&zwnj;ها بدین معنی نیست که طرفین معتقد به هر کدام از گزینه&zwnj;ها کاملا از یکدیگر جدا بوده و حتی رو در روی یکدیگر قرار دارند. آنها می&zwnj;توانند در سطح تاکتیکی با یکدیگر فعالیت&zwnj;های مشترکی داشته باشند به&zwnj;خصوص که در شرایط کنونی کشور شکست جو اختناق و فضای پلیسی کشور اولویت اول است. همچنین استراتژی دو مرحله&zwnj;ای، راهبردی دیگر است که می&zwnj;تواند در صورت توافق طرفین و ایجاد ساز و کار مناسب این دو رویکرد بدیل و متضاد را به هم پیوند دهد تا نخست با تجمیع نیرو&zwnj;ها در چهارچوب اجرای بی&zwnj;تنازل قانون اساسی، ماشین سرکوب حکومت و خشونت دولتی در هم کوبیده شود و سپس در فاز دوم امکان برگزاری همه&zwnj;پرسی پیرامون حفظ و یا تغییر قانون اساسی فراهم شود. البته تضمینی وجود ندارد که حتما تحولات آینده ایران بر روی این ریل حرکت کند. محتمل&zwnj;تر آن است هر راهبرد که موفقیت بیشتری در بسیج نیرو و بر هم زدن موازنه قوا داشته و از فرصت&zwnj;ها استفاده نیکو را بکند دست بالا را پیدا کند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">حال آینده هر اتفاقی رقم بخورد، پیدا کردن سمت و سوی مناسب با آن نیازمند صورت&zwnj;بندی درست از شیوه&zwnj;های مبارزه سیاسی در بین نیرو&zwnj;های دموکراسی&zwnj;خواه است تا جلوی گسترش سوء ظن، تشنج&zwnj;های بی&zwnj;مورد و خشونت کلامی گرفته شود و هم حق مطلب به خوبی ادا گردد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div>

علی افشاری - صورت‌بندی شیوه‌های مبارزه سیاسی در شرایط کنونی کشور معمولا به دو مسیر اصلاح‌طلبی و سرنگونی‌طلبی تقسیم می‌شود. البته براندازی و انحلال‌طلبی نیز به جای سرنگونی‌طلب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • ایراندوست

    اصلاح‌طلبان،با سابقه نه چندان درخشان در رژیم ج.ا. و تفکر مذهبی‌ در راهکارهای سیاسی- اجتماعی کشور، اختلاف سلیقه‌ایی و تاکتیکی با نظام سرکوب ج.ا. دارند، آنها حتی در انتخابات ۸۸، طرح و برنامه سیاسی خاصی‌ برای اقتصاد و سیاست داخلی‌ ایران نداشتند و عجیب آن که تنها کاندیدای با برنامه، پاسدار رضایی بود، یک نظامی اصولگرای. احتمال مطرح شدن اصلاح‌طلبان در انتخابات آینده وجود دارد اگر آنها توقف پژوش‌های هسته‌ایی را قبول کنند و مذاکرت اتمی به بن‌بست برسد البته با فشار سیاسی غرب به ج.ا. که منجر به عقب نشینی جناح تمامیت خواه شود و نظامیان پاسدار بخواهند از بروز یک جنگ ضربتی، کوتاه یا فرسایشی جلوگیری کنند. البته حاکمین فعلی ایران در این بازی موش و گربه سیاسی، پس از سالها سرکوب داخلی‌ و مذاکره خارجی‌، تجارب لازم را اندوخته‌اند. از طرف دیگر انحلال‌طلبان، بدلیل پراکندگی و رنگارنگی عقیده که اکثرا خوش‌نشینان خارج از کشورند از اتحاد و انسجام تاکتیکی لازم برای سرنگونی ج.ا. برخوردار نیستند و فعلا با نوشتن نقد و تحلیل، روزی و روزگار میگذرانند. با توجه به تاریخ ۲۰۰ سال معاصر، ایران متاثر از سیاست‌های خوب و بد کشورهای قدرتمند و منافع آنها بوده، این دخالت‌ها آنقدر زیاد بوده که سؤال اینجاست که بدون آنها میتوانیم سرپا باشیم حتا امروزه اسنادی بدست آمده که قدرت گرفتن آقای خمینی با چراغ سبز و حمایت مالی‌ آمریکا را ثابت میکند .در طول ۳۳ سال ماجراجوییها و هتاکی‌های سیاسی، ج.ا. هیچگاه شهامت رد شدن از خط قرمز که همان بازار نفت و منافع تراستهای نفتی‌ باشد را نداشته است. در هر دو سوی این بازار مکاره سیاسی که از طرفی‌ رفرمیست‌ها و از طرف دیگر انقلابیون هستند، متاسفانه بدون اراده و حمایت واقعی‌ محافل قدرتمند در آمریکا، تغییر چشمگیری در ایران غیر قابل امکان است، تنها راه رهایی از حکومت ج.ا.، همکاری با امریکاییها و عملیات نظامی ضربتی برای متلاشی کردن ماشین سرکوب سپاه است هرچند شاید بمزاق ایده‌آلیست‌های سیاسی‌نمای یا سیاسی‌کار خوش نیاید.

  • کاربر مهمان

    با جوی که من در بین نیروهای سیاسی داخل کشور می بینم البته جو نیروهای سیاسی فعال دانشگاه ها را می گویم حساسیت های بالاتری پیدا کرده اند بعد از برخی اتفاقات و ایجاد نزاع بر سر ان خواننده و نوع برخورد برخی از ایرانیان خارج از کشور بسیاری از این نیروهای سیاسی به نوعی فعال محافظه کار تر شده اند باعث شاید نوعی وحشت از پس از سقوط و نوعی تردید نسبت به ماهیت مبارزه سیاسی برخی از نیروهای سیاسی خارج از کشور شده است و گرایش به سمت داخل و نوعی بازسازی اصلاحات در آنها بیشتر شده واز تندی آنها تا حدودی کاسته شده است البته مذهبی را می گویم که بار اصلی کار سیاسی دانشگاه ها هم با آنهاست اکثرا دچار نوعی بد بینی نسبت به شریط پس از سقوط حتی برخی از آنها هم که مواضع رادیکال تری داشتند مدتی دیگر نه زیاد انتقاد تند می کنند حتی در بین دوستان دیگر از مواضع تقریبا احتیاط آمیز و نرم امثال خاتمی هم گله نمی کنند به نظر از چیزی ترسیده اند البته احساس شخصی من است شاید هم اینطور نباشد ولی به نظرم چیزی در بین آنها اتفاق افتاده که از هرگونه تند شدن فضا دیگر استقبال نمی کنند وبسیار نسبت به غیر مذهبی ها بدبین شده اند ویک جورایی راه خود را دارند جدا می کنند

  • کاربر مهمان

    در نوشته اقای افشاری مشخص نشده است که منظور ایشان از اپوزیسیون نیرو های مخالف داخل کشورند و یا خارج. چون اپوزیسیون خارج از کشور طیفهای مختلفی را در بر میگیرد که براحتی نمیتوان انها را در دو بخش تقسیم بندی کرد زیرا اکثرا بدلیلی از ایران خارج شده اند که حضور مجدد انها در شرائط ادامه حکومت فعلی غیر ممکن است بنابرین نمیتوانند در گروه اصلاح طلب قرار گیرند وتغییر و یا اصلاح قانون اساسی راه گشای بازگشت وادامه فعالیت سیاسی و اجتماعی انان را فراهم نمیکند . در این رابطه معدود اصلاح طلبانی نیز هستند که بعد از انتخابات گذشته ریاست جمهوری بالاجبار راهی خارج شده اند و حضور مجدد اصلاح طلبان در صحنه سیاسی میتواند راهکاری برای انها باشد ولی مجاهدین ویا فدائیان وتوده ای ها باساختار حکومت جمهوری اسلامی همخوانی ندارند و طبیعتا در طیف براندازان جمهوری اسلامی گروه بندی میشوند. در داخل وضع بکلی متفاوت است . اپوریسیون در تهران والبته در میان قشر تحصیلکرده وبالای شهر و در شهرستانهای بزرگ اکثریت نزدیک به اتفاق در گروه مخالفان اصلاح طلب گروه بندی میشوند که با اصلاح قانون اساسی وحذف اختیارات مطلقه میتوانند نظام حکومتی را قبول نمایند. سایر مخالفان جمهوری اسلامی اعم از گروههای قومی ترک و کرد و بلوچ وسنی وعرب خواستار احترام به قومیت و زبان وفرهنگ محلی خود هستند نه انچنانکه در خارج بازتاب پیدا کرده است برانداز جمهوری اسلامی/ تجربه 7 ساله اخیر /حکومت را متوجه خطری کرده است که گذشتن ازان گزار حکومت رابه ناخواسته میبرد چون سرمایه اجتماعی را نه تنها در اقتصاد بخدمت نگرفتند بلکه اخلاق اجتماعی را بقهقرا بردند بطوریکه در تاریخ معاصراین سقوط اجتماعی بیسابقه بوده است. به رفتار و کلمات تماشاچیان فوتبال نگاه کنید که نظیر ان نه تنهادر ایران بلکه در هیچ جای دنیا مشاهده نشده است چگونه ممکن است که طرف داران یک تیم خانواده و ناموس یک داور را نشانه گیرد البته سرمشق این طرفداران تیم بیانات سردمداران حکومت است/ نگاه کنید وزیر کشور در زمان اعلام نتیجه انتخابات فقط سیلی میزند ومعلوم نیست بچه کسی و چه کشوری /از همه مهمتر رهبر کشور ازمردم میخواهد که در انتخابات شرکت کنند تا به دشمنان مشت و سیلی بزند واین همان ادیباتی استکه رئیس جمهور مبنای خطابه های خود قرار داده است وامامان جمعه به قضات توصیه بی رحمی میکنند.وحال انکه انقلاب کرده بودند تا جامعه را با اخلاق کنند. شاکله نظام متوجه شده است که نتیجه حکومت یکدست / دسته گل احمدی نژاد است. اینستکه رفسنجانی دوباره فعال شده است وقرار است که در انتخابات اینده رئیس جمهوری / اصلاح طلبان هم حضور داشته باشند . درسطح جهانی نیز مردان حکومت دیالوگ میدان امین االسلطان را بخدمت گرفتند ونتیجه ان شد که جمهوری اسلامی در سطح بین المللی دروغگو و لاف زن وبد قول معرفی شد چنانکه در مذاکرات هسته ای با اینکه توافقهای قبلی صورت گرفته بود معهذا بایران اعتماد نشد .باید ظاهر و باطن حکومت بازسازی شود. اپوزیسیون خارج همگام و همنوا با اصلاح طلبان داخل نیستند و اپوزیسیون موثر داخل در حال حاضر فقط به طیف اصلاح طلب محدود میشود . خطر کودتا در زمان حاضر ایران را تهدید نمیکند وتجزیه اقوام کرد وترک و عرب و بلوچ بیشتر در خارج مطرح است تا داخل کشور و عملیات مسلحانه در مناطق کرد نشین بیشتر است که منابع بیرونی داردو درمیان اقوام بلوچ ممزوج با قاچاق کالا شده است . دوم خرداد نسل تازه روزنامه نویسی را معرفی کرد که اقای افشاری نیز یکی از شاخصه های انست ودر توسعه فرهنگ کشورنتائج چمشگیری را بدست اورد ولی هم اورد نیروی های فشار نبود ونمیتوان گفت که این جنبش دست اورد نداشته و شکست خورده است . ولی میتوان نیرو های فشار واقتدار گر در داخل فر وریختند و نمونه کامل انهم در وضع موجود قابل رویت است.

  • کاربر مهمان jonbesh kour

    <p>***** از شهریور ۱۳۲۰ تا کنون در خدمت عقب نگه داشتن ایران ، دیکتاتوری ، اشغال و جدا سازی بخش هایی از خاک وطن ، افیونی کردن روشنفکران ، تسلط بر رسانه ها و ارگانها و احزاب و به بیراهه بردن جنبش های ایرانی به نفع روسیه بوده****</p>