ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

تصاویر ستوده و محمدی در شهرداری بولزانو- ایتالیا

<p>مریم حسین&zwnj;خواه - تصاویر نرگس محمدی و نسرین ستوده، دو فعال حقوق بشر زندانی در ایران، روز سه شنبه پنجم ژوئن سال جاری (۲۰۱۲) از بالکن شهرداری شهر بولزانو ایتالیا آویخته شد و قرار است به مدت سه ماه در این مکان باقی بماند.</p> <!--break--> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این حرکت نمادین برای اعلام اعتراض نسبت به بازداشت این دو زن زندانی در ایران و جلب توجه افکار عمومی به وضعیت آنها طراحی شده است. صبری نجفی، از اعضای &quot;حامیان مادران پارک لاله در ایتالیا&quot; که این برنامه با درخواست و پیگیری آنها انجام شده، به رادیو زمانه می&zwnj;گوید: &quot;بنیاد الکساندر لانگر در ایتالیا نیز پیگیر بازداشت نرگس محمدی و نسرین ستوده است و با صدور فراخوانی برای آزادی این دو فعال حقوق بشری، حمایت بسیاری از مقامات ایتالیایی از جمله نمایندگان سنا و مجلس این کشور را برای امضای بیانیه جلب کرده است.&quot;<br /> <br /> خانم نجفی پیرامون اینکه&nbsp;ایده برگزاری این برنامه و آویزان کردن تصاویر این دو زندانی سیاسی از ساختمان شهردای شهر بولزانو از کجا آمده است، می&zwnj;گوید: &quot;من این ایده را از مدت&zwnj;ها قبل برای نسرین ستوده داشتم و با زندانی شدن نرگس محمدی این فکر بیشتر با من بود تا اینکه در یک برنامه که بنیاد الکساندرلانگر برای معرفی کتاب جدید پرستو فروهر، در شهر بولزانو برگزار کرده بود، این ایده را با مقامات شهرداری این شهر مطرح کردم. از آنجا که مقامات شهر بولزانو از سال ۲۰۰۸ در پی اهدای جایزه حقوق بشر بین&zwnj;الملل شهر بولزانو&nbsp;به نسرین ستوده و همچنین جایزه بنیاد الکساندر لانگر در سال ۲۰۰۹ به نرگس محمدی ، با این دو فعال حقوق بشر آشنا بودند، از این ایده استقبال کردند و قرار اجرای آن گذاشته شد.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">وی با اشاره به اینکه برنامه نصب این تصاویر بر ساختمان شهرداری از تلویزیون بولزانو نیز پخش شد، اضافه می&zwnj;کند: &quot; این مراسم ساعت ساعت ۱۸ روز پنجم ژوئن با تصویب شورای شهر و حضور اعضای این شورا و مسئولان مختلف شهر برگزار شد و در سه ماهی که این تصاویر از شهرداری آویزان است حتما گفت&zwnj;وگو و بحث درباره وضعیت حقوق بشر ایران در این شهر بیشتر خواهد شد.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">به گفته وی پیش از این نیز زندانی شدن نسرین ستوده و نرگس محمدی در شهر بولزانو به سکوت نگذشته بود و&nbsp;بارها در مورد هردوی آنها برنامه&zwnj;هایی به همت حامیان مادران پارک لاله و بنیاد الکساندر لانگر برگزار شده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>بیانیه&zwnj;ای برای آزادی نرگس محمدی</b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><font face="arial"><span style="font-size: 15px;"><b><img width="200" height="144" align="middle" src="http://radiozamaneh2.vps.redbee.nl/sites/default/files/%25b%25f/userfiles/%25u/p1140059.jpg" alt="" /> </b></span></font></div> <div dir="RTL"><strong>رئیس کمیسیون حقوق بشر سنای ایتالیا پنجم ماه ژوئن به دیدار سفیر ایران در ایتالیا رفته و بعد از نشان دادن امضاهای جمع&zwnj;آوری شده برای آزادی نرگس محمدی خواستار آزادی وی برای معالجه شده است</strong></div> </blockquote> <div dir="RTL">بنیاد الکساندر لانگر در سال ۲۰۰۹ جایزه خود را به نرگس محمدی تقدیم کرده بود که با ممنوع الخروج شدن وی از سوی نیروهای امنیتی، شیرین عبادی، رئیس کانون مدافعان حقوق بشر این جایزه را به نیابت از وی دریافت کرد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">پس از دستگیری نرگس محمدی این بنیاد طی یک کنفرانس مطبوعاتی، تقاضای آزادی او را مطرح کرد و در پی اعلام وخامت وضعیت جسمی این فعال حقوق بشر، با صدور بیانیه&zwnj;ای از مردم ایتالیا و نمایندگان مجلس و سنای این کشور خواست که آن را برای درخواست آزادی نرگس محمدی امضا کنند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">بیانیه بنیاد الکساندر لانگر برای بسیاری از سازمان&zwnj;های مدافع حقوق بشر نیز ارسال شده و همچنین خواستار آزادی نسرین ستوده شده است. بر اساس آنچه صبری نجفی می&zwnj;گوید علاوه بر شمار زیادی از مردم عادی و نمایندگان مجلس و سنای ایتالیا، استانداری، فرمانداری و شهرداری شهرهای بولزانو، ترنتو، مرانو و فلورانس نیز بیانیه یادشده را امضا کرده&zwnj;اند.<br /> &nbsp;</div> <div dir="RTL">نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر شهریورماه ۱۳۸۹ بازداشت شد و دادگاه انقلاب وی را به شش سال حبس و ۲۰ سال محرومیت از حرفه وکالت محکوم کرد. وی در حال حاضر در زندان اوین در تهران به&zwnj;سر می&zwnj;برد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><span>به گفته صبری نجفی، </span>کانون وکلای شهر بولزانو نیز بعد از فراخوان شیرین عبادی در دسامبر ۲۰۱۰، طی بیانیه&zwnj;ای که به امضای کانون وکلای شهرهای مختلف ایتالیا و تائید کانون وکلای مرکزی این کشور رسید، تقاضای آزادی نسرین ستوده را مطرح کرد. از سوی دیگر <span>پیش از بازداشت مجدد نرگس محمدی و انتقال وی به زندان برای اجرای حکم شش سال حبس، این بنیاد در صدد دعوت از او به ایتالیا برای پیگیری معالجه&zwnj;اش بود که به دلیل ممنوع&zwnj;الخروجی این فعال اجتماعی امکان آن فراهم نشد.&nbsp;</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر از دوران بازداشت&zwnj;اش در سال ۱۳۸۹ دچار بیماری فلج ادواری عضلانی شده<span> است. به گفته پزشکان معالجش، بیماری او با شرایط عصبی و تنش&zwnj;های محیطی ارتباط مستقیم دارد و در صورت ادامه نگهداری&zwnj; وی در شرایط زندان و به دور از مراقبت پزشکی، خطرات جانی نیز وی را تهدید می&zwnj;کند.</span></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی سیزدهم خردادماه سال جاری اعلام کرد، همسرش که در حال حاضر در بند زنان زندان زنجان دوران محکومیت شش ساله خود را طی می کند، دوباره دچار فلج عضلانی شده است. او در آخرین ملاقات، نشسته بر صندلی چرخدار با خانواده&zwnj;ا&zwnj;ش رو&zwnj;به&zwnj;رو شده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>تاثیر فشارهای بین&zwnj;المللی بر حکومت ایران</b></div> <div dir="RTL"><b><br /> </b></div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="200" height="248" align="middle" src="http://radiozamaneh2.vps.redbee.nl/sites/default/files/%25b%25f/userfiles/%25u/p1140091.jpg" alt="" /></div> <div dir="RTL">بیانیه بنیاد الکساندر لانگر برای آزادی نسرین ستوده و نرگس محمدی از سوی شمار زیادی از مردم عادی ایتالیا، نمایندگان مجلس و سنای ایتالیا، استانداری، فرمانداری و شهرداری شهرهای بولزانو و ترنتو و مرانو و فلورانس امضا شده است</div> </blockquote> <div dir="RTL"><span dir="RTL">صبری نجفی </span> درباره میزان نتایج برگزاری چنین برنامه&zwnj;&lrm;هایی در خارج از ایران، می&zwnj;گوید: &quot;این&zwnj;گونه برنامه&zwnj;ها حتما تائیر خواهد داشت، یکی از تاثیراتش شاید این باشد که آقای پیترو مارچنارو، رئیس کمیسیون حقوق بشر سنای ایتالیا که فراخوان بنیاد را امضا کرده بود، روزسه شنبه پنجم ماه ژوئن به دیدار سفیر ایران در ایتالیا رفته و بعد از نشان دادن امضا ها خواسته است که نرگس محمدی برای معالجه، آزاد شود. سفیر هم قول داده است که این مطلب را به مقامات مربوطه خواهد رساند. مارچنارو طی دو ساعت گفت&zwnj;وگو با سفیر درباره افزایش صدور و اجرای حکم&zwnj;های اعدام و دیگر موارد نقض حقوق بشر در ایران نیز با سفیر گفت&zwnj;وگو داشته و شکل&zwnj;گیری اینگونه مذاکرات تنها به دلیل پشتکار و فشاری است که مدافعان حقوق بشر و فعالان ایرانی درکشورهای مختلف انجام می&zwnj;دهند.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><span dir="RTL">این فعال حقوق بشر </span> با بیان اینکه فعالان ایرانی مقیم ایتالیا تلاش می&zwnj;کنند که مسائل مربوط به نقض حقوق بشر در ایران را هرچه بیشتر در جامعه ایتالیا مطرح کنند و از امکانات آنجا برای کمک به فعالان مقیم ایران کمک بگیرند، ادامه می&zwnj;دهد: &quot;مردم ایتالیا روز &zwnj;به&zwnj;روز بیشتر با مسائل ایران آشنا می&zwnj;شوند و امروز هم با محبت و حمایت همراه ما بودند.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">وی در توضیح چگونگی راه&zwnj;اندازی و برنامه&zwnj;های &quot;حامیان مادران پارک لاله در ایتالیا&quot; می&zwnj;گوید: &quot;این گروه با فراخوان شیرین عبادی در پی رخدادهای پس از انتخابات رئیس جمهوری ایران در سال ۲۰۰۹ و کشته شدن شماری از معترضان در خیابان&zwnj;ها و تجمع مادران در پارک لاله آغاز به کار کرد و سعی می&zwnj;کند که ایتالیایی&zwnj;ها را هرچه بیشتر به موارد نقض حقوق بشر که در ایران رخ می&zwnj;دهد، آشنا کند. به همین دلیل برنامه&zwnj;های مختلفی در شهرهای مختلف ایتالیا با کمک گروه&zwnj;های ایتالیایی همچون&nbsp;زنان سیاهپوش و دیگر سازمان&zwnj;ها انجام می&zwnj;دهد که آویزان کردن عکس فعالان حقوق بشر یکی از این فعالیت&zwnj;ها است.&quot;&nbsp;</div>

مریم حسین‌خواه - تصاویر نرگس محمدی و نسرین ستوده، دو فعال حقوق بشر زندانی در ایران، روز سه شنبه پنجم ژوئن سال جاری (۲۰۱۲) از بالکن شهرداری شهر بولزانو ایتالیا آویخته شد و قرار است به مدت سه ماه در این مکان باقی بماند.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.