ارائه جزییات قتل علیرضا شیرمحمدعلی از سوی هم‌سلولی او، برزان محمدی
محمدی با ذکر نام دو زندانی، آنان را به عنوان قاتل و شریک در قتل علیرضا شیرمحمدعلی معرفی کرده و گفته است این دو بارها تهدید کرده بودند مرتکب قتلی خواهند شد تا پس از آن به زندان رجایی‌شهر، محل نگهداری سابق خود منتقل شوند.
برزان محمدی، همبندی علیرضا شیرمحمدعلی در زندان تهران بزرگ (فشافویه) که اوخر سال گذشته و اوایل امسال برای اجرای اصل تفکیک جرایم زندانیان همراه با شیرمحمدعلی دست به اعتصاب غذا زده بود، در نامه‌ای به جزییات قتل این همبندی سابق خود پرداخته است.
محمدی در این نامه با ذکر نام دو زندانی، آنان را به عنوان قاتل و شریک در قتل علیرضا شیرمحمدعلی معرفی کرده و گفته است این دو بارها تهدید کرده بودند مرتکب قتلی خواهند شد تا پس از آن به زندان رجایی‌شهر، محل نگهداری سابق خود منتقل شوند.
او علت این اصرار برای انتقال به زندان رجایی‌شهر از سوی این دو را «درآمد خوب» آنان از راه کلاه‌زنی عنوان کرده است.
زندانیانی که تلفنی و از زندان کلاهبرداری می‌کنند، به «کلاه‌زن» معروف شده‌اند.
علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی ۲۱ ساله محبوس در تیپ یک اندرزگاه ۱۱ زندان فشافویه موسوم به سوئیت، شامگاه دوشنبه ۲۰ خرداد هدف حمله دو نفر از زندانیان جرایم خطرناک و غیرمرتبط با زندانیان سیاسی قرار گرفت و با وارد آمدن ضربات چاقو به شاهرگ و شکمش به شدت آسیب دید. او در راه انتقال به بیمارستان فیروزآبادی تهران درگذشت.
ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضاییه پس از گذشت چند روز خواستار رسیدگی به ماجرای این قتل و برخورد با خاطیان و مقصران احتمالی شد.
سازمان زندان‌ها اما در اطلاعیه‌ای از اجرا شدن اصل تفکیک جرایم در مورد زندانیان خبر داد و گفت که محکومان بر اساس محکومیتشان جداسازی می‌شوند. ادعایی که موارد متعدد نقض آن از سوی زندانیان سیاسی در دوره‌های مختلف گزارش شده است.
در نامه برزان محمدی اما آمده است:
«تهدیدهای این دو زندانی به گوش مسئولان زندان نیز رسیده بود و حالا باید از آنها پرسید که چرا برای جلوگیری از وقوع قتلی که پیش‌بینی می‌شد، نه تنها هیچ اقدامی انجام ندادند بلکه درست زمانی که این دو نفر از پیش نقشه کشیده بودند در سوئیت‌ها را به روی آنها باز گذاشتند.»
او همچنین به اعتصاب غذایش همراه با علیرضا شیرمحمدعلی اشاره کرده و نوشته است زمانی که برای انتقال به زندان اوین اعتصاب غذا کرده بودند، مسئولان زندان در پاسخ به آنان گفته‌اند: «آخر این اعتصاب مرگ است.»
در بخش دیگری از نامه برزان محمدی آمده است:
«پیش از هر چیز، اگر این سوئیت ویژه زندانیان سیاسی یا امنیتی است، چرا دو نفر با جرم‌های مختلف و سابقه قبلی در این سوئیت نگهداری می‌شدند؟ در حالی که قرار بر این بوده است که این دو شرور هیچ گونه ارتباط مستقیمی با ما نداشته باشند، ولی متاسفانه چندین بار به داخل سوئیت ما دسترسی پیدا کردند.»
برزان محمدی حال بد روحی و نداشتن تمرکز کافی به دلیل از دست دادن دوست و هم‌بندی‌اش را دلیل تاخیر در نوشتن نامه خود عنوان کرده و متهمان قتل علیرضا شیرمحمدعلی معروف به سامان را قاتل و شریک در انجام قتل خوانده است. کسانی که به گفته او چندین سال است به جرم‌های مختلف از جمله دو قتل، یکی در زندان رجایی‌شهر و دیگری در خارج از زندان، کلاه‌زنی و آدم‌ربایی به حکم حبس ابد و اعدام محکوم شده‌اند.
محمدی در ادامه نوشته است:
«... پیش‌بینی می‌شد که به زودی در این سوئیت اتفاق تلخی خواهد افتاد اما متاسفانه برای پیشگیری از آن هیچ اقدامی صورت نگرفت. در ضمن من، علیرضا و سایر افراد سوئیت با این دو شرور هیچ گونه اختلاف یا سابقه درگیری نداشتیم. تهدیدهای آنها دو روز قبل از قتل جدی‌تر شد و به افسر نگهبان وقت هم گوشزد کردند که حتما باید کسی را بکشیم تا ما را به زندان رجایی‌شهر منتقل کنند. بر همین اساس افسر نگهبان به مسئولان زندان اعلام کرد که در حال حاضر به این دو نفر هواخوری ندهند و در را به روی آنها باز نکنند اما متاسفانه با سهل‌انگاری مسئولان در به روی آنها باز شد و به آنها هواخوری دادند. بعدازظهر روز بعد از قتل هم باز به آنها هواخوری دادند.»
برزان محمدی روایت لحظه وقوع این قتل را نیز شرح داده است. او پس از اشاره به «سهل‌انگاری و بی‌دقتی نگهبان وقت و دو مددجو» در منتقل نکردن این دو نفر به داخل سوئیت خود و بستن در به روی آنها، نوشته است:
«... کلید در سوئیت ما به مددجو تحویل داده شد و او نیز در سوئیت ما را باز کرد. این در حالی بود که این دو نفر از پیش نقشه کشیده بودند. قاتل اصلی که از پیش چاقوی بزرگی را در زیر پیراهن خود مخفی کرده بود از فرصت استفاده کرد و دیگ شام را به سمت سوئیت ما هل داد و وارد کریدور شد. در آن لحظه، من، علیرضا و دو سه نفر دیگر از زندانیان اهوازی که به دلیل تغییر مذهب بیش از چهار ماه بود به سوئیت ما منتقل شده بودند، در مقابل در سوئیت در حال تماشا کردن تلویزیون بودیم. از آنجا که آنها پیشتر هم به ما دسترسی پیدا کرده بودند به هیچ وجه فکر نمی‌کردیم چنین بلایی سر علیرضا بیاورند. [...] به محض ورود به سوئیت ما دست علیرضا را گرفت و به او گفت “بیا داخل اتاق کارت دارم”. متاسفانه بعد از چند ثانیه صدای فریاد علیرضا از اتاق محل نگهداری من و او بلند شد. بلافاصله بر روی تخت من چند ضربه اصلی را به قلب او زده بودند و چندین ضربه دیگر هم به سر، گردن و سایر نقاط بدنش وارد کرده بود. همزمان، [...] شریک در قتل هم با جسم تیزی که از سنگ دستشویی درست کرده بود بقیه را تهدید به زدن می‌کرد. متاسفانه کاری از دست ما برنیامد و افسر نگهبان و چند تن دیگر نیز به محض مشاهده صحنه از آنجا فرار کردند .... در نهایت علیرضا با دنیایی از آرزوها در راه انتقال به بیمارستان فیروزآبادی جان خود را از دست داد.»
- چه کسی پاسخگوست؟
محمدی با طرح این پرسش در واکنش به این سوال مسئولان، بازجوها و بازدیدکنندگان که «مداوم تکرار می‌کنند چرا شما کاری نکردید و چرا جلوی آنها را نگرفتید»، نوشته است:
«ما می‌پرسیم چرا مسئولان پیش از وقوع قتل جلوی آن را نگرفتند؟ چرا اجازه دادند به این راحتی به داخل سوئیت ما دسترسی پیدا کنند؟ این در حالی است که این دومین بار است که این دو شرور در داخل سوئیت خون ریختند. آنها در دی ماه ۹۷ شبیه به همین اتفاق تلخ را با سهل‌انگاری افسر نگهبان رقم زدند، وارد سوئیت شدند و با تیزی‌ای که از سنگ توالت درست کرده بودند، یک زندانی را به شدت از ناحیه سر و گردن زخمی کردند. این زندانی که در ارتباط با جرائم مالی محکوم شده بود به صورت تنبیهی به سوئیت ما منتقل شده بود. سوئیت ما برای مسئولین زندان به تبعیدگاه تنبیهی تبدیل شده است. فرقی ندارد که به چه جرمی محکوم شده باشند، همه را به این سوئیت منتقل می‌کنند.»
بر اساس نامه برزان محمدی، او و علیرضا شیرمحمدعلی در طی ۱۱ ماه گذشته همواره در معرض خطر بوده‌اند.
آنان چند ماه پیش در نامه‌ای به مسئولان زندان درخواست کردند به زندان اوین منتقل شوند و برای رسیدن به خواسته خود، دست به اعتصاب غذا هم زدند، اما مسئولان هیچ اقدامی در این زمینه انجام ندادند: اعتصاب غذای برزان محمدی دو ماهه شد
پس از انتشار خبر قتل علیرضا شیرمحمدعلی، خبرهایی درباره منتقل شدن برزان محمدی به زندان اوین منتشر شد که پس از چند ساعت تکذیب شدند و مشخص شد که او همچنان در زندان تهران بزرگ نگهداری می‌شود.
برزان محمدی در جریان اعتراض‌های سراسری مرداد ماه ۹۷ به دلیل فعالیت در فضای مجازی بازداشت شد. او که ۴۱ ساله و اهل سروآباد کردستان است، در دادگاه بدوی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به شش سال حبس تعزیری محکوم شد.
دادگاه تجدیدنظر برزان محمدی در تاریخ ششم اسفند سال ۹۷ برگزار شد و در نهایت او به سه سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد.
علیرضا شیرمحمدعلی، ۲۱ ساله و اهل محله نازی آباد تهران اما در تاریخ ۲۴ تیر ماه ۹۷ به دلیل فعالیت در فضای مجازی بازداشت و به اتهام «توهین به مقدسات»، «توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی»، «توهین به رهبری» و «تبلیغ علیه نظام» به هشت سال حبس تعزیری محکوم شد.
- در همین زمینه
نظرها
نظری وجود ندارد.