ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

احتمال کشف یک اقیانوس زیرسطحی در قمر تایتان

<p>ساینس دیلی &minus; داده&zwnj;های کاوشگر کاسینیِ ناسا که هم&zwnj;اکنون به گرد سیاره زحل در گردش است، خبر از احتمال وجود یک لایه آب در زیر قشر یخی سطح قمر تایتان، بزرگترین قمر این سیاره، می&zwnj;دهد.</p> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <!--break--> <div dir="RTL">پژوهش&zwnj;گرانِ سازمان فضایی ایالات متحده اخیراً متوجه شده&zwnj;اند هنگامی که قمر تایتان در مدارش به گرد سیاره زحل حرکت می&zwnj;کند، تا حد زیادی دچار انبساط و انقباض می&zwnj;شود. به گمان آن&zwnj;ها، اگر سرتاسر این قمر از سنگ سخت تشکیل شده بود، کشند گرانشی زحل امکان داشت برآمدگی&zwnj;هایی به ارتفاع حداکثر ۱ متر ایجاد کند. حال&zwnj;آنکه طبق داده&zwnj;های کاسینی، این برآمدگی&zwnj;ها در حدود ۱۰ متر ارتفاع دارند و لذا کل قمر تایتان نمی&zwnj;تواند از مواد سختِ سنگی تشکیل شده باشد. این یافته&zwnj;ها، در شماره دیروز نشریه <span dir="LTR">Science</span> انعکاس یافتند. &nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">لوسیانو لس (<span dir="LTR">Luciano Less</span>)، سرپرست نویسندگان گزارش این کشف و نیز عضو هیئت علمی مأموریت کاسینی از دانشگاه ساپینزای ایتالیا در این&zwnj;باره می&zwnj;گوید: &quot;کشف عوارض عظیم حاصل از کشند گرانشی بر قمر تایتان، ناگزیر حکایت از وجود یک اقیانوس پنهان در اعماق این قمر می&zwnj;کند. جستجو در پی آب، هدف مهمی در پژوهش&zwnj;های مرتبط با منظومه شمسی است و ما هم&zwnj;اکنون منطقه دیگری را یافته&zwnj;ایم که در آن آب فراوانی وجود دارد&quot;.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">تایتان، طی تنها ۱۶ روز به گرد زحل می&zwnj;چرخد و به&zwnj;&zwnj;همین&zwnj;واسطه دانشمندان موفق به تعیین شکل قمر در مناطق مختلف مدارش شده بودند. از آنجاکه تایتان کاملاً کروی نبوده و مثل توپ فوتبال اندکی کشیدگی دارد، محور طولانی&zwnj;تر قمر، با نزدیک&zwnj;تر شدن آن به زحل &ndash; حین چرخش&zwnj;اش در مدار &ndash; اندکی کشیده&zwnj;تر می&zwnj;شود و هشت روز بعد که قمر از زحل فاصله می&zwnj;گیرد، به شکل اولیه&zwnj;اش برمی&zwnj;گردد. کاسینی موفق به محاسبه اثرات گرانشی ِ این افت و خیز شد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">محققین هیچ امیدی به قابلیت کاسینی در تشخیص برآمدگی&zwnj;های حاصل از فشار گرانشی زحل نبسته بودند. اما پس از بررسی شش گذر نزدیکِ این ماهواره از کنار تایتان در خلال روزهای بیست و هفتم فوریه ۲۰۰۶ تا ۱۸ فوریه ۲۰۱۱، آن&zwnj;ها تواستند از طریق محاسبه نوسانات نیروی گرانشی وارده بر تایتان با کمک داده&zwnj;هایی که به شبکه گیرنده&zwnj;های پرقدرت <span dir="LTR">DSN</span> ناسا مخابره می&zwnj;شد، پی به ساختار درونی این قمر ببرند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">سامی آسمار (<span dir="LTR">Sami Asmar</span>)، از اعضای هیئت علمی مأموریت کاسینی در پژوهشگاه <span dir="LTR">JPL</span> ناسا واقع در شهر پاسادنای کالیفرنیا، می&zwnj;گوید: &quot;محاسبات فوق&zwnj;&zwnj;العاده دقیقی صورت می&zwnj;دادیم و خوشبختانه به لطف وجود کاسینی و شبکه <span dir="LTR">DSN</span>، موفق شدیم که تماس مطمئن و طولانی&zwnj;مدتی را با زحل برقرار کنیم. برآمدگی&zwnj;هایی که توسط زحل بر روی تایتان ایجادمی&zwnj;شود، در مقایسه با نیروهای کشندی شدیدی که بزرگ&zwnj;ترین سیاره، یعنی مشتری، بر اقمارش اِعمال می&zwnj;کند، آن&zwnj;قدرها قابل توجه نیست. اما وقتی که امکان حفاری سطح قمر وجود نداشته باشد، این محاسبات گرانشی، دقیق&zwnj;ترین داده&zwnj;های ممکن از ساختار درونی تایتان را در اختیارمان می&zwnj;گذارند&quot;.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">یک لایه درونی از جنس آب، نباید آنقدرها برای پدید آوردن این برآمدگی&zwnj;ها، بزرگ و عمیق بوده باشد. غشای مایع نازکی هم میان پوسته&zwnj;ی بیرونی و یک گوشته جامد کافیست تا تایتان حین چرخش&zwnj;اش به گرد زحل، اندکی متورم گشته و باز متراکم شود. اگرچه سطح این قمر اغلب از جنس آب است و چنین چیزی در اقمار بیرونی ِ منظومه شمسی&zwnj;مان امر متعارفی به حساب می&zwnj;آید، اما حدس دانشمندان این است که بخش اعظم اقیانوس درونی تایتان، از آب مایع ایجاد شده است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">نسخه زمینی این افت و خیزهای گرانشی، همان جزر و مدی&zwnj;ست که ماه و خورشید بر سطح آب&zwnj;های زمین اِعمال می&zwnj;کنند. در پهنه اقیانوس&zwnj;های وسیع، این برآمدگی می&zwnj;تواند تا به حدود ۶۰ سانتیمتر هم برسد. اگرچه تغییر شکل آب آسان&zwnj;تر است، اما نیروهای کشندی ماه و خورشید، پوسته سنگی ِ زمین را هم تا حدود ۵۰ سانتیمتر دچار نوسان ارتفاع می&zwnj;کنند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">از این&zwnj;ها گذشته، حضور یک لایه سیال از جنس آب در اعماق تایتان، به خودیِ خود اشاره&zwnj;&zwnj;ای به وجود حیات در آنجا نمی&zwnj;کند. دانشمندان گمان می&zwnj;برند حیات، در صورت تماس آب مایع با سنگ است که می&zwnj;تواند ظاهر بشود و چنین محاسباتی هم هیچ به ما نمی&zwnj;گوید آیا در آن پایین سنگ هم پیدا می&zwnj;شود یا نه. اهمیت این بررسی&zwnj;ها را بیشتر در حل معمای تجدید گاز متان در این قمر باید جست.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">جاناتان لوناین (<span dir="LTR">Jonathan Lunine</span>)، از اعضای هیئت علمی کاسینی از دانشگاه کرنل نیویورک، می&zwnj;گوید: &quot;حضور لایه&zwnj;ای از آب مایع در قمر تایتان اهمیت زیادی دارد، چراکه ما می&zwnj;خواهیم بدانیم که گاز متان چگونه در این قمر به دام افتاده و چگونه به بیرون راه پیدا می&zwnj;کند. حضور آب زیرسطحی مهم است، چون تمام ویژگی&zwnj;های منحصربفرد تایتان، مربوط به فراوانی گاز متان در آن&zwnj;جا می&zwnj;شود، حال&zwnj;آنکه این گاز در جو قمر آنقدرها پایداری ندارد و در بازه&zwnj;های کوتاه&zwnj;مدت زمانی (از حیث زمین&zwnj;شناختی)، ناپدید می&zwnj;شود&quot;.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">یک اقیانوس زیرسطحی از آب مایع که با آمونیاک آمیخته شده باشد، می&zwnj;تواند حباب&zwnj;های سبکی از جنس آب-آمونیاک را به سطح بفرستد و گاز متان را از قشر یخی پوسته رها سازد. این اقیانوس می&zwnj;تواند خودش هم انبار بزرگی برای گاز متان باشد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">مأموریت کاسینی-هویگنس، پروژه مشترکی بین ناسا، سازمان فضایی اروپا و نیز سازمان فضایی ایتالیاست که زیر نظر پژوهشگاه <span dir="LTR">JPL</span> ناسا فعالیت می&zwnj;کند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>منبع: </b><b><a href="http://www.sciencedaily.com/releases/2012/06/120628190006.htm"><span dir="LTR">Science Daily</span></a></b></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>در همین زمینه:</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b><a href="http://zamaaneh.com/science/2010/11/post_249.html">کشف جو اکسیژنه در رئا، قمر زحل</a></div> <div dir="RTL"><a href="http://zamaaneh.com/science/2010/11/post_249.html">کشف آبی عجیب در اعماق سیاره&zwnj;های غول&zwnj;پیکر منظومه شمسی</a></div> <div dir="RTL"><a href="http://zamaaneh.com/science/2010/06/post_169.html">حیات در تایتان؟ </a></div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>توضیح تصویر:</b></div> <p><span dir="RTL">قمر کوچک انسلادوس، در برابر قمر غول&zwnj;آسای تایتان (دومین قمر بزرگ منظومه شمسی بعد از گانیمد). رنگ زرد تایتان، محصول وفور گاز متان در جو این قمر است / عکس از ماهواره کاسینی &ndash; ناسا</span></p>

ساینس دیلی − داده‌های کاوشگر کاسینیِ ناسا که هم‌اکنون به گرد سیاره زحل در گردش است، خبر از احتمال وجود یک لایه آب در زیر قشر یخی سطح قمر تایتان، بزرگترین قمر این سیاره، می‌دهد.

قمر کوچک انسلادوس، در برابر قمر غول‌آسای تایتان (دومین قمر بزرگ منظومه شمسی بعد از گانیمد). رنگ زرد تایتان، محصول وفور گاز متان در جو این قمر است / عکس از ماهواره کاسینی – ناسا

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کاربر مهمان آرمان

    با سپاس از مقاله جالب تان ، چقدر نیک می بود با وجودیکه همیشه آسان نیست، واژه ها و نامها ی عربی مقاله با واژه های زیبای پارسی جایگزین می شدند مانند زحل ( کیوان ) قمر ( ماه ) و ....بقول زنده یاد احمد شاملو زبان پارسی زبانی زاینده است و با کمی کار و نهادینه کردن آموزش آن در مدارس، نه تنها واژه های مبهم و نامانوس تازی را از زبانمان پاک نموده، بلکه با جایگزین کردن واژه های پارسی و نامهای بس زیباتر و پرمحتوا تر آن، زیبایی و روانی این زبان و فرهنگ کهن را شکوفا نموده, از نابودی حتمی بدست این رژیم بی وطن و بی ریشه نجات داده و بزندگی باز گردانیم. با سپاس