۸۰ درصد از خشونت‌ها علیه کودکان کار پنهان می‌ماند
والدین کودک از روی اجبار علیه کارفرما اعلام جرم نمی‌کنند. در این میان به دلایل مذهبی معمولاً سوءاستفاده‌های جنسی از کودکان نیز در سکوت لاپوشانی می‌شود.
کودکان خیابان و کار: پدیده‌ای متداول در ایران (عکس: آرشیو)
یک حقوقدان و استاد جرم‌شناسی اعلام کرد از هر ۱۰۰ مورد جرم و خشونت‌های جنسی و غیرجنسی علیه کودکان و به‌ویژه کودکان کار، تنها ۲۰ درصد کشف یا گزارش می‌شود. به گفته او استثمار «سیاه» کودکان در ایران بسیار فراگیر و آمارهای آن بالاتر از آمارهای رسمی‌ست.
محمدرضا دهقانی سانیج، حقوقدان و مدرس حقوق جزا و جرم‌شناسی پنج‌شنبه ۲۸ شهریور در مصاحبه با خبرگزاری کار (ایلنا) گفت کودکان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته و به ارتکاب جرائمی مانند ربا مجبور می‌شوند اما قادر به گزارش آن نیستند:
«اجبار کودک به کاری خلاف قانون مانند جرایم ربا و تجاوز جنسی در کشور بسیار اتفاق می‌افتد اما آمار کشف آن پایین است».
به گفته او موارد مختلف از جمله تعلل مراجع قانونی در پیگیری خشونت علیه کودکان و اعمال قانون سلب حضانت از والدینی که کودکان خود را به کارکردن مجبور میکنند، و همچنین نبودن مسیر قانونی مناسب برای بیان اعتراض کودکان، به تفاوت فاحش میان آمارهای «سیاه» مربوط به وقوع جرم و خشونت علیه کودکان و آمارهای گزارش و اعلام جرم علیه استثمارگران کودک شده است.
به گفته محمدرضا دهقانی در برخی از موارد والدین کودک از روی اجبار علیه کارفرما اعلام جرم نمی‌کنند. بسیاری از جرایم در مورد کودکان کار نیز به به‌کارگیری کودکان زیر ۱۵ سال ربط دارد که با رضایت والدین انجام می‌شود. در این میان به دلایل مذهبی معمولاً سوءاستفاده‌های جنسی از کودکان نیز در سکوت لاپوشانی می‌شود:
«مواردی هست که باید پیگیری و علیه کارفرما اعلام جرم شود که متاسفانه اعلام نمی‌شود. شاید از هر ۱۰۰ مورد جرم، کمتر از ۲۰ درصد آن کشف یا اعلام شود. آمار روابط جنسی غیرمتعارف در کشور که جزو بالاترین آمار سیاه است، اغلب به دلیل رضایت طرفین، منع مذهبی و مذموم بودن آن از نظر عرف جامعه اعلام نمی‌شود».
این حقوقدان نشانه‌های موجود در رفتار شهروندان را نشانگر «ناامنی» و وضعیت «خطرناک» جامعه دانست و گفت:
«اگر در شهری مثل تهران می‌بینیم که که ارتفاع نرده‌های حیاط مجتمع‌های مسکونی و تجاری آن روز به روز بالاتر می‌رود احساس ناامنی را به ذهن متبادر می‌سازد و یا اگر این روزها عبور و مرور برای مردان و زنان در کوچه‌های خلوت در پایان روز ترس‌آور شده است یعنی جامعه ناامن شده است و میزان ارتکاب جرایم علیه زنان و کودکان در جامعه ما به فوق اشباع رسیده است پس بنابراین یعنی وضعیت خطرناک است».
دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور اعلام کرده است که فقط پنج درصد از کودکان کار که در خیابان‌ها کار میکنند شناسایی شده‌اند. هیچگونه آمار قابل اتکایی از کودکانی که در کارگاه‌ها به کار گرفته شده‌اند وجود ندارد. رضا جعفری سدهی، مدیرکل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفته بود در ایران اصولاً تحقیقی که آمار همه کودکان را در یک سرشماری احصاء کرده باشد وجود ندارد:
«آمار مشخصی از کودکان کار نداریم. تخمین هایی زده می‌شود اما هیچ کدام قابل اثبات نیست. برای تهران وجود ۱۰ تا ۱۳ هزار کودک کار تخمین زده می‌شود.»
برخی کارشناسان مسائل اقتصاد شهری تعداد کودکان کار ایران را بین ۳ تا ۷ میلیون نفر اعلام کرده‌اند. به دلیل اینکه اغلب هویت کودکان کار ثبت نشده آمار دقیقی در این زمینه نمی‌توان ارائه کرد. بنا بر گزارش کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی بیشترین آسیب‌ها را دخترانی که به عنوان کودک کار در کارگاه‌های زیرزمینی یا در خیابان‌ها کار میکنند متحمل می‌شوند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.