ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

نخستین حضور زنان در آزادی: میزبانی با اکراه

چندهزار زن بازی ایران و کامبوج را در استادیوم آزادی دیدند. استادیوم خالی بود اما زنان بسیاری پشت در ماندند. ماموران هم تا توانستند تهدیدشان کردند. شعار روز: دختر‌ آبی، جای تو خالی.

زنان از راهروهای تاریک گذشتند و چمن سبز و نور آفتاب را از دور دیدند. چندهزار زن برای نخستین بار با خرید بلیت، داخل ورزشگاه آزادی شدند تا بازی ایران و کامبوج را ببینند. بازی‌ای که برای مردان چندان جذاب نبود و سکوهای «مردانه» خالی ماندند.

زنان پس از چهار دهه رسما به ورزشگاه رفتند

بسیاری چند ساعت زودتر به ورزشگاه رفته بودند. خیلی‌ها بلیت نداشتند اما می‌خواستند از فرصت به وجود آمده استفاده کنند: هم اعتراض کنند، هم شاید شانس برای ورود بیابند. هرکس بلیت داشت وارد شد. از بلندگوها صدایی پخش می‌شد که می‌گفت: «خواهران عزیز لطفاً حجاب اسلامی را رعایت فرمایید. از ورود خواهرانی که موفق به دریافت بلیط نشده‌اند تا آخرین دقیقه جلوگیری خواهد شد، خواهران عزیز لطفاً همکاری با نیروی انتظامی و پلیس داشته باشید.»

زنان با پرچم و کلاه‌های هواداری روی سکوها نشستند و با شور و هیجان شعار دادند. ماموران زن نیروی انتطامی هم مدام به تذکر دادن مشغول بودند. یکی از تماشاگران گفت مدام به آنها گفته می‌شد که «می‌خواهند کاری کنند که دفعه آخری باشد که به ورزشگاه می‌آیند؟» برخوردهای پلیسی هم کم نبود: از تهدید به وجود دوربین‌های «نفر زن» و حضور ماموران لباس شخصی که با کسانی که از ماموران فیلم و عکس بگیرند، برخورد خواهند کرد و اینکه در دست گرفتن پرچم‌هایی که آرم الله نداشته باشند، ممنوع است.

مردان گزارش کردند که به آنها اجازه داده نشده که روی سکوهایی که بلیت آن را خریده بودند بنشینند، بلکه آنها را به چند سکو دورتر منتقل کرده‌اند. آنها گفتند تعداد مردانی که با بچه‌های کوچک آمده بودند هم ملموس بود؛ نشانه‌ای از اینکه احتمالا خیلی از مردان همراه زنان و اعضای خانواده خود به استادیوم رفته بودند.

در میان زنانی که برای تماشای مسابقه ایران و کامبوج به ورزشگاه رفتند، هم زنان جوان دیده می‌شدند، هم میانسالان، هم محجبه‌ها و هم کسانی که مشخص بود نسبت به حجاب اجباری اکراه دارند.

با وجود اینکه تاکید می‌شد زنان بیرون استادیوم راهی به داخل نخواهند داشت، نهایتا اعلام شد که سکوهای حالی برای زنان خارج از استادیوم باز خواهد شد و یک جایگاه به زنان بیرون از استادیوم اختصاص یافت. اما تا آخرین دقایق بازی گزارش می‌شد که زنان بسیاری اجازه ورود به ورزشگاه را نیافته‌اند.

تلویزیون ایران گزارش زنده مسابقه را پخش کرد اما جز چند تصویر معدود، نمایی از زنان در ورزشگاه نشان نداد. گزارشگر مسابقه، مهدی احمدی هم تا دقیقه ۴۰ بازی اشاره‌ای به حضور زنان در ورزشگاه نکرد.

زنان اما در قلب تصاویر عکاسان بودند و در تشویق و شعار دادن کم نگذاشتند. شعاری که قلب خیلی‌ها را تکان داد این بود: «دختر‌ آبی، جای تو خالی.» اما همین شعار هم با واکنش ماموران مواجه شد و زنان را تهدید کردند که در صورت تکرار آن با آنها برخورد خواهد شد. فیلمی منتشر شد که نشان می‌داد ماموران زن به دختری که شعار «دختر آبی ایران، نام تو جاویدان» را در دست داشته، حمله کردند و قصد دستگیری او را داشتند.

ورود زنان به ورزشگاه‌ آزادی پس از وقفه‌ای چند دهه‌ای بیش از هر چیز محصول مقاومت آنها و فشارهای بین‌المللی بود. مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی تحت فشار فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) به ورود همچنان محدود زنان به ورزشگاه آزادی رضایت دادند و چند جایگاه مختص به زنان را برای بلیت فروشی مشخص کردند.

فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) پس مرگ سحر خدایاری (دختر آبی) و تشدید اعتراضات علیه ممنوعیت ورود زنان به استادیوم‌های فوتبال در ایران، هیأتی را برای بازدید از ورزشگاه آزادی به تهران اعزام کرد. این هیأت پس بازگشت از تهران، شنبه، ۲۱ سپتامبر/ ۳۰ شهریور با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد استادیوم آزادی آمادگی پذیرش بدون محدودیت زنان را برای مسابقه پیش‌روی تیم‌های ملی ایران و کامبوج دارد و زنان ایرانی باید اجازه ورود به استادیوم‌های فوتبال را داشته باشند.

فیفا ناظرانی را برای بررسی وضعیت حضور زنان در این مسابقه به ایران فرستاده، اما این ناظران تا لحظه تنظیم این گزارش از اظهارنظر درباره این موضوع خودداری کرده‌اند.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • بهار

    جای دختر آبی در ورزشگاه خالی بود. روحش شاد که راهش پر گل شد. دختر آبی به همه ما نشان داد که حق گرفتنی است و رژیم در مقابل خواست برحق مردم چاره‌ای جز تمکین ندارد. خیلی دوست داشتم امروز چهره کریه آخوند یزدی و دیگر متحجران را ببینم.

  • مونا

    <> زنان ایرانی از لحاظ شجاعت غیر قابل مقایسه با مردان ایرانی این دهه اخیر هستن.

  • خبرمسخره

    جهارتازن سانتیمانتال رفتن ورزشگاه خودتونو کشتیدچندهفته قبل از اینکه این دختره خودشو سوزوند بدبخت پسره که برعکس این خانوم فعال سیاسی هم بود تو رجایی با چاقو تیکه پارش کردن مرد هیچکی هیچی نگفت این حقوق زن نیست که شما دارین سنگش رو به سینه می زننین این تنفر از مرده این دقدقه چهارتا دختر بجه مایه داره توشمال تهران مثل زنی که سوار موتور 300ملیونیش شده بود و از افسر رانندگی بدبختی که روزی 10ساعت باسه نون زن و بچش کنار خیابون وایستاده بود حقش رو میخواست دفاع از چیز های محبوب مثل حقوق زنان در هر شرایطی شم رو خوب نمی کنه این ریا است

  • خبرمسخره

    حالا واقعا که چی چه مشکلی از مملکت حل شد الان تو تهران که واقعا باسه مردم این خبر مهم نبود بخدا شما اون سر دنیا نشستی از هیچ کدوم از مشکلات ما خبر نداری همین جوری خبر مسخره می نویسی من مردهستم ولی تا حالا تو عمرم ورزشگاه نرفتم ورزشگاه نرفتن که تاحالا کسی رو نکشته که ولی گوشت کیلویی 100تومن خییییییییییییلیییییییارو کشته والا به غیر از توییتر مااصلا خبرو نمی دونستیم