بنگلادش پناهندگان روهینگیا را ماه آینده به جزیره سیل‌خیز منتقل می‌کند
دولت بنگلادش با همکاری آژانس‌های سازمان ملل و طبق یک برنامه‌ریزی سه‌ساله به انتقال پناهجویان به جزیره سیل‌خیز و خالی از سکنه «بهاسان چار» اقدام می‌کند.
پناهندگان روهینگیا
یک مقام دولت بنگلادش از اعلام رضایت هزاران پناهجوی روهینگیایی برای جابه‌جایی به یک جزیره سیل‌خیز خبر داد؛ جزیره‌ای که مسطح و خالی از سکنه است و تعداد پناهگاه‌های ضد طوفان در آن کفاف ۱۰۰ هزار پناهجویی را نمی‌دهد که قرار است در آنجا اسکان داده شوند.
به گزارش خبرگزاری «رویترز»، داکا می‌خواهد ۱۰۰ هزار تن از پناهجویان روهینگیایی را به «بهاسان چار»، جزیره‌ای در خلیج بنگال که چندین ساعت با سرزمین اصلی این کشور فاصله دارد منتقل کند، تا مشکل شلوغی اردوگاه پناهندگان واقع در «بازار کاکس» را حل کند.
اردوگاه بازار کاکس بیش از یک میلیون مسلمان روهینگیایی را که از کشور همسایه میانمار فرار کرده اند در خود جای داده است.
رئیس کمیسیون «تسلا و بازگشت» مستقر در بازار کاکس به «رویترز» گفت که قرار بر این است که انتقال پناهجویان اوایل ماه آینده (نوامبر) آغاز شود. او افزود که «پناهجویان در مراحل مختلف منتقل می‌شوند.»
به گفته رئیس کمیسیون تسلا و بازگشت، مقامات بنگلادش دارند فهرست پناهجویانی را که «مایل» به نقل مکان هستند، آماده می‌کنند. او اظهار کرد که تا روز شنبه هفت‌هزار تن از پناهندگان با این جابه‌جایی موافقت کرده اند.
بحرانی جدید برای پناهندگان روهینگیایی
برخی گروه‌های حقوق بشری از برنامه انتقال پناهجویان به این جزیره دورافتاده، که در معرض چرخندهای مخرب نیز قرار دارد، ابراز نگرانی کرده اند. بسیاری پناهجویان نیز با این حرکت مخالفت کرده اند. این نگرانی وجود دارد که پناهندگان روهینگیایی با بحرانی جدید مواجه شوند.
در حالی که بنگلادش با بحران جمعیت و کمبود زمین دست و پنجه نرم می‌کند، مردم محلی این کشور رویکردی خصمانه با مردم روهینگیا در پیش گرفته اند. به خصوص با شکست دومین تلاش بنگلادش برای بازگرداندن پناهندگان روهینگیا به میانمار در ماه آگوست، خصومتها میان مردم محلی و پناهندگان بالا گرفته است.
تعداد پناهندگان در اردوگاه بازار کاکس از اوت ۲۰۱۷ (بیش از دو سال پیش) رو به افزایش بوده است. در آن زمان ارتش میانمار حملاتی وسیع علیه روستاهای محل اسکان مردم روهینگیا انجام داد. بازرسان سازمان ملل عملیات ارتش میانمار را که به فرار ۷۳۰ هزار روهینگیایی منجر شد، اقدامی با «هدف نسل‌کشی» دانستند.
یکی از بازرسان سازمان ملل که ژانویه گذشته از جزیره دیدار کرد گفت: این نگرانی وجود دارد که انتقال مردم روهینگیا به جزیره دورافتاده بنگلادش بحرانی جدید را برای این مردم رقم بزند.
این گزارشگر سازمان ملل گفته است که هنوز بعد از دیدارش از این جزیره نمی‌داند که آیا این محل واقعاً «قابل سکونت» است.
شاه کمال، از مقامات وزارت مدیریت فاجعه، گفت که دولت در گفتگو با آژانس‌های سازمان ملل و طبق یک برنامه‌ریزی سه‌ساله تصمیم به انتقال پناهجویان به جزیره بهاسان چار گرفته است.
سندی متعلق به برنامه جهانی غذا نشان می‌دهد که این سازمان از برنامه جابه‌جایی که با جزییات و زمانبندی مشخص، حمایت مالی کرده است. بر اساس این برنامه پناهجویان روهینگیایی باید مطابق با اصول انسانی و داوطلبانه به این جزیره منتقل شوند. این در حالی است که برخی گروه‌های حقوق بشری می‌گویند؛ این جزیره سیل‌خیز است و می‌تواند کاملا زیرآب فرو رود.
شاه کمال در خصوص نگرانی از سیل گفت که دولت برای این جزیره سیل‌بند ساخته است، و در عین حال افزود: «هیچ کس علی‌رغم میل خودش منتقل نخواهد شد.»
جزیره بهارسان چار جزیره‌ای مسطح و خالی از سکنه است. مسکن‌هایی با سقف های آهنی و کف های بتنی و دیوار برای حدود ۷۰ هزار نفر ساخته شده است، اما تنها ۱۷ هزار پناهگاه ضد طوفان در آن وجود دارد.
بسیاری از پناهندگان روهینگیایی با این نقل و انتقال مخالفت کرده بودند، و در صورت صحت ادعای مقامات بنگلادش، معلوم نیست برخی از پناهندگان تحت چه شرایطی برای اسکان در جزیره سیل‌خیز اعلام آمادگی کرده‌اند.
نظرها
نظری وجود ندارد.