ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

رویارویی عشق و وظیفه

<p>محمد عبدی- سی و چهارمین فیلم از مجموعه سینمای جهان در صد فریم را اختصاص دادم به بهترین فیلم جان هیوستن و یک از اوج&zwnj;های همفری بوگارت: شاهین مالت. نمونه&zwnj;ای از قدرت داستان&zwnj;گویی هالیوود در دهه ۱۹۴۰ که اینجا به یکی از نقاط طلایی خود می&zwnj;رسد؛ با قصه کارآگاهی پیچیده&zwnj;ای از داشیل همت که لایه&zwnj;های مختلفی دارد و بر اساس گره&zwnj;گشایی و تعلیق خلق شده و نگاه فیلم متمرکز است بر خلق تصویری جهان داشیل همت.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p><strong>شاهین مالت</strong> (The Maltese Falcon)</p> <p>&nbsp;</p> <p>کارگردان: جان هیوستن- فیلمنامه: هیوستن بر اساس رمانی از داشیل همت به همین نام- بازیگران: همفری بوگارت، مری آستر، پیتر لوری، سیدنی گرین استریت- محصول ۱۹۴۱، آمریکا- ۱۰۱ دقیقه. <br /> در سال ۱۹۴۱ در سانفرانسیکو، سام اسپید (بوگارت) یک کارآگاه خصوصی است که با همکارش میلز دفتری دارد. زن مرموزی وارد دفتر می&zwnj;شود و از آن&zwnj;ها می&zwnj;خواهد خواهر گمشده او را بازگردانند. در اولین مأموریت، میلز به قتل می&zwnj;رسد. مرد مرموزی به نام کایرو وارد دفتر می&zwnj;شود و سرانجام اسپید با رئیس او، گاتمن، برخورد می&zwnj;کند و درمی&zwnj;یابد که آن&zwnj;ها به دنبال یک مجسمه شاهین هستند که درون آن مملو از جواهرات گران&zwnj;قیمت است...</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>جان هیوستن </strong></p> <p>&nbsp;</p> <blockquote> <p><img align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mahuj02.jpg" alt="" />جان هیوستن</p> </blockquote> <p>متولد ۱۹۰۶ در آمریکا، متوفی ۱۹۸۷. تحصیل هنرهای زیبا در پاریس و تلاش برای ادامه آن در سینما با طراحی کردن دقیق هر صحنه پیش از فیلمبرداری. کار به عنوان خبرنگار، نویسنده داستان کوتاه و عکاس پرتره پیش از فیلمسازی. اولین فیلم بلند در سال ۱۹۴۱. <br /> اوج کار در دهه ۱۹۴۰ (آغاز فیلمسازی). عدم تمرکز بر تم&zwnj;های مشترک و خلق جهان&zwnj;بینی خاص در فیلم&zwnj;های بعدی و شکست&zwnj;های متمادی در دهه&zwnj;های بعد.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>تحلیل</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>تجربه استثنایی جان هیوستن که شیوه روایت&zwnj;اش به شدت تنیده در محتوایی است که در عین سادگی، شخصیت&zwnj;های پیچیده&zwnj;ای را روایت می&zwnj;کند که هر کدام شناسنامه خاص خود را دارند و کوچک&zwnj;ترین اعمال و کردار و گفتار آن&zwnj;ها، برآمده از نگاهی است دقیق و کارآمد که می&zwnj;تواند هر لحظه از فیلم را در خدمت خلق دنیایی پیچیده درآورد. <br /> &nbsp;</p> <p>نماهای غالباً داخلی شاهین مالت این فرصت را به فیلمساز می&zwnj;دهد تا تمام کوشش خود را صرف میزانسن&zwnj;های حساب&zwnj;شده&zwnj;ای کند که بعد&zwnj;تر در سینمای او، به&zwnj;جز یکی دو مورد نایاب هستند. در واقع شاهین مالت فیلمی است به شدت متکی بر فرم که هر نمای آن از حساب&zwnj;شدگی مطلق خبر می&zwnj;دهد (بر اساس طراحی&zwnj;های هیوستن بر روی کاغذ برای هر نما) و از سویی این ترکیب&zwnj;بندی&zwnj;های شگفت&zwnj;انگیز با محتوای فیلم می&zwnj;آمیزند و تنها به&zwnj;عنوان یک بازی فرمی جدای از محتوا باقی نمی&zwnj;مانند. هر نگاه شخصیت&zwnj;ها یا طرز قرارگرفتن آنها- به ویژه استفاده از ایستادن یا نشستن شخصیت&zwnj;ها و حجمی از کادر که هر شخصیت بنا به موقعیت اشغال می&zwnj;کند- فضایی می&zwnj;سازد که کاملاً در خدمت قصه است.<br /> &nbsp;</p> <blockquote> <p><img align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/mahuj03.jpg" alt="" />شاهین مالت با بازی قدرت آغاز می&zwnj;شود و در &zwnj;&zwnj;نهایت به مضمون عشق و وظیفه می&zwnj;رسد</p> </blockquote> <p>شاهین مالت نمونه&zwnj;ای است از قدرت داستان&zwnj;گویی هالیوود در دهه ۱۹۴۰ که اینجا به یکی از نقاط طلایی خود می&zwnj;رسد. با قصه کارآگاهی پیچیده&zwnj;ای از داشیل همت روبرو هستیم که لایه&zwnj;های مختلفی دارد و بر اساس گره&zwnj;گشایی و تعلیق خلق شده است. نگاه فیلم بر خلق تصویری جهان داشیل همت متمرکز است و از این&zwnj;رو سیاه و سفید بودن اثر به کمک آن می&zwnj;آید و جهان فیلم را بر اساس ژانر نوآر که بر بستر سیاه و سفید خلق می&zwnj;شود، شکل می&zwnj;دهد و با نور&zwnj;پردازی درخشان اثر، فرصت نمایش درونی&zwnj;ترین احوال شخصیت&zwnj;ها را فراهم می&zwnj;کند.</p> <p>فیلم با بازی قدرت آغاز می&zwnj;شود و در &zwnj;&zwnj;نهایت به مضمون عشق و وظیفه می&zwnj;رسد. در ابتدای فیلم همه چیز رازآلود به&zwnj;نظر می&zwnj;رسد. زنی زیبا به دفتر سام اسپید وارد می&zwnj;شود و با گفتن داستانی که به نظر عجیب می&zwnj;آید از آن&zwnj;ها کمک می&zwnj;طلبد. دلبری زن به عنوان بخشی از جهان فیلم از همین&zwnj;جا آغاز می&zwnj;شود: او آشکارا هر دو کارآگاه را تحت تأثیر قرار داده؛ میلز شیفته و شیدا به&zwnj;نظر می&zwnj;رسد و پیش از کام&zwnj;گیری به قتل می&zwnj;رسد، اما سام اسپید، قهرمان فیلم تودار&zwnj;تر است و با آنکه ما می&zwnj;دانیم از این زن خوش&zwnj;اش آمده، کنترل و وقار خود را از دست نمی&zwnj;دهد. همین رفتار اسپید رمز موفقیت او را رقم می&zwnj;زند: او محبوب همه زن&zwnj;هاست؛ از همسر همکارش و منشی&zwnj;اش تا همین زن مرموز که در انتها سام اسپید با هوشیاری تمام رازهای او را می&zwnj;گشاید و در بستر تردید میان عشق و وظیفه، با یک بوسه، زن را به پلیس تحویل می&zwnj;دهد و بی&zwnj;نیازی&zwnj;اش را اعلام می&zwnj;کند. <br /> &nbsp;</p> <p>صحنه پایانی نمونه&zwnj;ای از اوج میزانسن&zwnj;های فیلم در خدمت محتوا را رقم می&zwnj;زند. زمانی که هر پنج شخصیت اصلی در اتاق حضور دارند نما&zwnj;ها غالباً از دور&zwnj;تر آن&zwnj;ها را در زاویه&zwnj;های مختلف به نمایش می&zwnj;گذارد و بنا به اتفاقی که در صحنه می&zwnj;افتد (مثلاً نزدیک شدن کایرو به گاتمن برای حرف زدن در گوشی) نما به تصویری از دو نفر بدل می&zwnj;شود که خیلی زود این نمای امن دو نفره از سوی شخص سوم مورد تهدید قرار می&zwnj;گیرد و نفر بعدی وارد این کادر دو نفره می&zwnj;شود. <br /> &nbsp;</p> <p>پس از توخالی درآمدن آرزو&zwnj;ها و آمال شخصیت&zwnj;ها در قبال شاهین طلایی (شاید نمادی از آرزوهای انسانی&zwnj;ای که آدم&zwnj;ها هیچ&zwnj;گاه به آن نمی&zwnj;رسند) و تنها ماندن سام اسپید با زن در اتاق، نما&zwnj;ها بسته&zwnj;تر می&zwnj;شوند و بنا به فضای متشنج صحنه- که آمیزه پیچیده&zwnj;ای است از حس&zwnj;های درونی عشق و نفرت شخصیت&zwnj;ها- وارد شدن شخص دوم به داخل یک کادر بسته بیشتر به چشم می&zwnj;آید و تهدید حاکم بر صحنه را با هجوم درونی&zwnj;تر نفر دوم به شکلی بصری روایت می&zwnj;کند. این بازی قدرت در صحنه - که از نخستین دیدار اسپید با مرد چاق دیده می&zwnj;شود- اینجا با صورت تهدیدگر اسپید مؤکد می&zwnj;شود و در عین حال درونی&zwnj;ترین احساسات او- زمانی که درباره عشق و دوست داشتن حرف می&zwnj;زنند- در چشم&zwnj;هایش دیده می&zwnj;شود و سرانجام فیلم همه چیز را با پاک کردن قهرمان&zwnj;اش از هر نوع اتهام اخلاقی- از پنهان&zwnj;کاری تا نادیده گرفتن وظیفه به&zwnj;خاطر عشق- به پایان می&zwnj;رساند و سام اسپید پولی را هم که تنها &laquo;برای خرج و مخارج&raquo; برداشته بود به پلیس پس می&zwnj;دهد تا وجهه قهرمانی&zwnj;اش دست&zwnj;نخورده باقی بماند و بنا به احوال فیلم، پایانی کاملاً کلاسیک را برای آن رقم بزند.<br /> &nbsp;</p> <p>در همین زمینه:<br /> <a href="#http://radiozamaneh.com/taxonomy/term/8290"> سینمای جهان در صد فریم از محمد عبدی در زمانه</a><br /> &nbsp;</p> <p>ویدئو: پیش&zwnj;پرده شاهین مالت ساخته جان هیوستن</p>

محمد عبدی- سی و چهارمین فیلم از مجموعه سینمای جهان در صد فریم را اختصاص دادم به بهترین فیلم جان هیوستن و یک از اوج‌های همفری بوگارت: شاهین مالت. نمونه‌ای از قدرت داستان‌گویی هالیوود در دهه ۱۹۴۰ که اینجا به یکی از نقاط طلایی خود می‌رسد؛ با قصه کارآگاهی پیچیده‌ای از داشیل همت که لایه‌های مختلفی دارد و بر اساس گره‌گشایی و تعلیق خلق شده و نگاه فیلم متمرکز است بر خلق تصویری جهان داشیل همت.

شاهین مالت (The Maltese Falcon)

کارگردان: جان هیوستن- فیلمنامه: هیوستن بر اساس رمانی از داشیل همت به همین نام- بازیگران: همفری بوگارت، مری آستر، پیتر لوری، سیدنی گرین استریت- محصول ۱۹۴۱، آمریکا- ۱۰۱ دقیقه.
در سال ۱۹۴۱ در سانفرانسیکو، سام اسپید (بوگارت) یک کارآگاه خصوصی است که با همکارش میلز دفتری دارد. زن مرموزی وارد دفتر می‌شود و از آن‌ها می‌خواهد خواهر گمشده او را بازگردانند. در اولین مأموریت، میلز به قتل می‌رسد. مرد مرموزی به نام کایرو وارد دفتر می‌شود و سرانجام اسپید با رئیس او، گاتمن، برخورد می‌کند و درمی‌یابد که آن‌ها به دنبال یک مجسمه شاهین هستند که درون آن مملو از جواهرات گران‌قیمت است...

جان هیوستن

جان هیوستن

متولد ۱۹۰۶ در آمریکا، متوفی ۱۹۸۷. تحصیل هنرهای زیبا در پاریس و تلاش برای ادامه آن در سینما با طراحی کردن دقیق هر صحنه پیش از فیلمبرداری. کار به عنوان خبرنگار، نویسنده داستان کوتاه و عکاس پرتره پیش از فیلمسازی. اولین فیلم بلند در سال ۱۹۴۱.
اوج کار در دهه ۱۹۴۰ (آغاز فیلمسازی). عدم تمرکز بر تم‌های مشترک و خلق جهان‌بینی خاص در فیلم‌های بعدی و شکست‌های متمادی در دهه‌های بعد.

تحلیل

تجربه استثنایی جان هیوستن که شیوه روایت‌اش به شدت تنیده در محتوایی است که در عین سادگی، شخصیت‌های پیچیده‌ای را روایت می‌کند که هر کدام شناسنامه خاص خود را دارند و کوچک‌ترین اعمال و کردار و گفتار آن‌ها، برآمده از نگاهی است دقیق و کارآمد که می‌تواند هر لحظه از فیلم را در خدمت خلق دنیایی پیچیده درآورد.
 

نماهای غالباً داخلی شاهین مالت این فرصت را به فیلمساز می‌دهد تا تمام کوشش خود را صرف میزانسن‌های حساب‌شده‌ای کند که بعد‌تر در سینمای او، به‌جز یکی دو مورد نایاب هستند. در واقع شاهین مالت فیلمی است به شدت متکی بر فرم که هر نمای آن از حساب‌شدگی مطلق خبر می‌دهد (بر اساس طراحی‌های هیوستن بر روی کاغذ برای هر نما) و از سویی این ترکیب‌بندی‌های شگفت‌انگیز با محتوای فیلم می‌آمیزند و تنها به‌عنوان یک بازی فرمی جدای از محتوا باقی نمی‌مانند. هر نگاه شخصیت‌ها یا طرز قرارگرفتن آنها- به ویژه استفاده از ایستادن یا نشستن شخصیت‌ها و حجمی از کادر که هر شخصیت بنا به موقعیت اشغال می‌کند- فضایی می‌سازد که کاملاً در خدمت قصه است.
 

شاهین مالت با بازی قدرت آغاز می‌شود و در ‌‌نهایت به مضمون عشق و وظیفه می‌رسد

شاهین مالت نمونه‌ای است از قدرت داستان‌گویی هالیوود در دهه ۱۹۴۰ که اینجا به یکی از نقاط طلایی خود می‌رسد. با قصه کارآگاهی پیچیده‌ای از داشیل همت روبرو هستیم که لایه‌های مختلفی دارد و بر اساس گره‌گشایی و تعلیق خلق شده است. نگاه فیلم بر خلق تصویری جهان داشیل همت متمرکز است و از این‌رو سیاه و سفید بودن اثر به کمک آن می‌آید و جهان فیلم را بر اساس ژانر نوآر که بر بستر سیاه و سفید خلق می‌شود، شکل می‌دهد و با نور‌پردازی درخشان اثر، فرصت نمایش درونی‌ترین احوال شخصیت‌ها را فراهم می‌کند.

فیلم با بازی قدرت آغاز می‌شود و در ‌‌نهایت به مضمون عشق و وظیفه می‌رسد. در ابتدای فیلم همه چیز رازآلود به‌نظر می‌رسد. زنی زیبا به دفتر سام اسپید وارد می‌شود و با گفتن داستانی که به نظر عجیب می‌آید از آن‌ها کمک می‌طلبد. دلبری زن به عنوان بخشی از جهان فیلم از همین‌جا آغاز می‌شود: او آشکارا هر دو کارآگاه را تحت تأثیر قرار داده؛ میلز شیفته و شیدا به‌نظر می‌رسد و پیش از کام‌گیری به قتل می‌رسد، اما سام اسپید، قهرمان فیلم تودار‌تر است و با آنکه ما می‌دانیم از این زن خوش‌اش آمده، کنترل و وقار خود را از دست نمی‌دهد. همین رفتار اسپید رمز موفقیت او را رقم می‌زند: او محبوب همه زن‌هاست؛ از همسر همکارش و منشی‌اش تا همین زن مرموز که در انتها سام اسپید با هوشیاری تمام رازهای او را می‌گشاید و در بستر تردید میان عشق و وظیفه، با یک بوسه، زن را به پلیس تحویل می‌دهد و بی‌نیازی‌اش را اعلام می‌کند.
 

صحنه پایانی نمونه‌ای از اوج میزانسن‌های فیلم در خدمت محتوا را رقم می‌زند. زمانی که هر پنج شخصیت اصلی در اتاق حضور دارند نما‌ها غالباً از دور‌تر آن‌ها را در زاویه‌های مختلف به نمایش می‌گذارد و بنا به اتفاقی که در صحنه می‌افتد (مثلاً نزدیک شدن کایرو به گاتمن برای حرف زدن در گوشی) نما به تصویری از دو نفر بدل می‌شود که خیلی زود این نمای امن دو نفره از سوی شخص سوم مورد تهدید قرار می‌گیرد و نفر بعدی وارد این کادر دو نفره می‌شود.
 

پس از توخالی درآمدن آرزو‌ها و آمال شخصیت‌ها در قبال شاهین طلایی (شاید نمادی از آرزوهای انسانی‌ای که آدم‌ها هیچ‌گاه به آن نمی‌رسند) و تنها ماندن سام اسپید با زن در اتاق، نما‌ها بسته‌تر می‌شوند و بنا به فضای متشنج صحنه- که آمیزه پیچیده‌ای است از حس‌های درونی عشق و نفرت شخصیت‌ها- وارد شدن شخص دوم به داخل یک کادر بسته بیشتر به چشم می‌آید و تهدید حاکم بر صحنه را با هجوم درونی‌تر نفر دوم به شکلی بصری روایت می‌کند. این بازی قدرت در صحنه - که از نخستین دیدار اسپید با مرد چاق دیده می‌شود- اینجا با صورت تهدیدگر اسپید مؤکد می‌شود و در عین حال درونی‌ترین احساسات او- زمانی که درباره عشق و دوست داشتن حرف می‌زنند- در چشم‌هایش دیده می‌شود و سرانجام فیلم همه چیز را با پاک کردن قهرمان‌اش از هر نوع اتهام اخلاقی- از پنهان‌کاری تا نادیده گرفتن وظیفه به‌خاطر عشق- به پایان می‌رساند و سام اسپید پولی را هم که تنها «برای خرج و مخارج» برداشته بود به پلیس پس می‌دهد تا وجهه قهرمانی‌اش دست‌نخورده باقی بماند و بنا به احوال فیلم، پایانی کاملاً کلاسیک را برای آن رقم بزند.
 

ویدئو: پیش‌پرده شاهین مالت ساخته جان هیوستن

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.