پاداش تعجیل در منهتن

<p>مجتبا یوسفی&zwnj;پور - از هفته گذشته نمایش عمومی فیلم &laquo;پرمیوم راش&raquo; یا &laquo;پاداش تعجیل&raquo; به کارگردانی دیوید کوئپ، فیلمساز آمریکایی در سینماهای آمریکا آغاز شده است. در اکران این هفته می&zwnj;پردازیم به معرفی این فیلم.</p> <!--break--> <p>&laquo;پاداش تعجیل&raquo; از هفته اول سپتامبر در سینماهای فرانسه و ایتالیا نیز به روی پرده رفته و از نیمه همین ماه نمایش عمومی خود را در کشورهای انگلستان، ایرلند، رومانی و اسپانیا آغاز خواهد کرد. نام این فیلم، &laquo;پرمیوم راش&raquo; در یکی از معانی&zwnj;اش اشاره به هزینه&zwnj;ای اضافه&zwnj; دارد که در ازای سریعتر رساندن یک محموله به مقصد دریافت می&zwnj;شود.</p> <p>&nbsp;</p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20120904_Farhangi_EkranCinema_M_Yousefipour.mp3"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" style="width: 273px; height: 31px;" /></a></p> <p>&nbsp;</p> <p>فیلم تریلری است که داستان یک پیغام&zwnj;رسان دوچرخه&zwnj;سوار در شهر پرهیاهوی نیویورک را دستمایه خود قرار داده است. وایلی با بازی جوزف گوردون لویت، با دوچرخه سبک و بدون ترمزش به سرعت در خیابان&zwnj;های نیویورک در رفت&zwnj;وآمد است و پیغام&zwnj;ها و بسته&zwnj;های کوچک را جابه&zwnj;جا می&zwnj;کند. در پایان یک روز <img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/3.png" style="width: 200px; height: 200px; float: left;" />کاری او بسته&zwnj;ای را از دانشگاه کلمبیا تحویل می&zwnj;گیرد تا به مقصد برساند. او متوجه می&zwnj;شود که این بسته با محموله&zwnj;هایی که پیش از این جابه&zwnj;جا کرده تفاوت دارد. از سوی دیگر یک پلیس خلافکار با بازی مایکل شانون تلاش دارد به این بسته دست یابد. در آخرین ساعات روز و اوج شلوغی خیابان&zwnj;ها، این دو تعقیب و گریز خطرناکی را در خیابان&zwnj;های منهتن با یکدیگر آغاز می&zwnj;کنند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>فیلم توسط دیوید کوئپ، فیلمنامه&zwnj;نویس شناخته&zwnj;شده آمریکایی کارگردانی شده است. او فیلمنامه این فیلم را با همکاری جان کمپس، فیلمنامه&zwnj;نویسی که پیشتر با او در آثاری چون &laquo;زاتورا&raquo; و &laquo;شهر ارواح&raquo; همکاری کرده بود نوشته است. کوئپ با نوشتن فیلمنامه آثاری چون &laquo;پارک ژوراسیک&raquo;، &laquo;راه کارلیتو&raquo;، &laquo;اتاق وحشت&raquo;، &laquo;مأموریت غیرممکن&raquo; و &laquo;مرد عنکبوتی&raquo; نام خود را به عنوان یکی از چهار فیلمنامه&zwnj;نویس موفق در گیشه هالیوود ثبت کرده است و آثاری که بر اساس فیلمنامه&zwnj;های او ساخته شده&zwnj;اند، تاکنون حدود دو میلیارد دلار فروش داشته&zwnj;اند. او همچنین در فیلم &laquo;پارک ژوراسیک: دنیای گمشده&raquo; علاوه بر سمت نویسنده، کارگردان دوم نیز بود. اگرچه کوئپ در مقام فیلمنامه&zwnj;نویس در گیشه&zwnj;ها موفق است، اما در عرصه کارگردانی نتوانسته درخششی داشته باشد. تازه&zwnj;ترین ساخته او یعنی &laquo;پاداش تعجیل&raquo; در نخستین هفته نمایش&zwnj;اش در آمریکا بیش از شش میلیون دلار فروش کرده و در رتبه هفتم جدول فروش سینماهای آمریکا قرار گرفته است.<br /> &nbsp;</p> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/4_23.jpg" style="width: 200px; height: 133px; float: left;" />فیلمبرداری فیلم از جولای ۲۰۱۰ میلادی در خیابان&zwnj;های نیویورک آغاز شد و عمده صحنه&zwnj;های فیلم در لوکیش&zwnj;های واقعی فیلمبرداری شده&zwnj;اند. دیوید کوئپ، کارگردان فیلم درباره انگیزه&zwnj;اش از ساخت این فیلم می&zwnj;گوید: &laquo;من واقعاً به خط اصلی داستان علاقمند بودم، اینکه یک نفر در یک زمان محدود باید در یک شهر از نقطه &quot;الف&quot; به نقطه &quot;ب&quot; برود. ما از این نقطه کار بر روی فیلمنامه را آغاز کردیم و با اشخاص مختلفی هم دیدار و تحقیق کردیم. خرده&zwnj;فرهنگ&zwnj;های درون&zwnj;شهری اصولاً بسیار جذاب هستند. اشخاصی را می&zwnj;شود که در اجتماع برای خودشان گروهی هستند. کارهایشان شاید کمی دیوانه&zwnj;وار باشد، اما جذاب است.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>کوئپ در ارتباط با دلیل علاقه&zwnj;اش به این خط داستانی و این گونه فیلم می&zwnj;گوید: &laquo;ایده دیدن این تعقیب و گریز و ویراژ دادن در میان ماشین&zwnj;ها آن هم در موقعیتی که کاملاً در معرض خطر قرار داری برای من خیلی هیجان&zwnj;انگیز بود. ما هزاران&zwnj;بار تعقیب و گریز ماشین&zwnj;ها را دیده&zwnj;ایم، اما در نهایت نتیجه این تعقیب و گریزها <img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/5_15.jpg" style="width: 200px; height: 133px; float: left;" />تصادف و صدمه دیدن ماشین&zwnj;ها است. البته امکان مردن هم وجود دارد اما آنچه بیشتر دیده می&zwnj;شود این صحنه&zwnj;های تصادف و شکستن شیشه و چیزهایی مانند آن است که در فیلم&zwnj;ها بسیار زیاد نشان داده می&zwnj;شوند. در ارتباط با استفاده از دوچرخه نکته این است که کوچک&zwnj;ترین برخوردی می&zwnj;تواند منجر به مرگ دوچرخه&zwnj;سوار شود. در این حالت وقتی فیلم را تماشا می&zwnj;کنید احساس خطر بسیار بیشتر می&zwnj;شود. اینجا یک صحنه ساده مثل ویراژ دادن یک شخصیت با دوچرخه در وسط شلوغی ماشین&zwnj;ها بر روی پرده بسیار نفس&zwnj;گیر می&zwnj;شود، برای آنکه میزان خطرش بیشتر است و امکان کوچک&zwnj;ترین برخورد با یک ماشین وجود ندارد. اینجا ماشین&zwnj;ها خطر واقعی هستند.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>کوئپ در ارتباط با مشکلات ساخت این فیلم و فیلمبرداری آن در صحنه&zwnj;های واقعی در شهر نیویورک می&zwnj;گوید: &laquo;درست است که ساختن این فیلم بسیار لذت&zwnj;بخش به&zwnj;نظر می&zwnj;رسد، اما واقعاً کار بسیار زیادی برد. واقعاً مشکل بود چرا که شهر نیویورک غیرقابل کنترل است. ما هر روز در خیابان فیلمبرداری <img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/7_12.jpg" style="width: 200px; height: 133px; float: left;" />می&zwnj;کردیم. در بیشتر فیلم&zwnj;ها برای پنج یا شش روز در خیابان فیلمبرداری می&zwnj;کنند و بعد از آن باقی فیلم در یک آپارتمان و یا در استودیو فیلمبرداری می&zwnj;شود. اما ما هر روز در اوج شلوغی خیابان&zwnj;ها مشغول فیلمبرداری بودیم و واقعاً دشوار بود. اما در نهایت حاصل کار عالی شده است.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>جوزف گوردون لویت، بازیگری که در سال&zwnj;های اخیر با بازی در فیلم&zwnj;هایی چون &laquo;۵۰/۵۰&raquo;، &laquo;سرآغاز&raquo; و &laquo;شوالیه تاریکی برمی&zwnj;خیزد&raquo; در کانون توجه&zwnj;ها قرار گرفته، نقش اصلی فیلم را بازی کرده است. او به همراه دیگر بازیگران اصلی فیلم پیش از آغاز فیلمبرداری حدود شش هفته را&nbsp; صرف یاد گرفتن دوچرخه&zwnj;سواری به شکل حرفه&zwnj;ای زیر نظر یک مربی ویژه کرد. تمامی صحنه&zwnj;های تعقیب و گریز فیلم در خیابان و با حضور بازیگران و بدلکاران و بدون استفاده از جلوه&zwnj;های ویژه کامپیوتری فیلمبرداری شدند. علاوه بر لویت، چهار بدلکار دیگر در صحنه&zwnj;های مختلف تعقیب و گریز به جای شخصیت اصلی ایفای نقش کردند، با این حال فیلمبرداری در خیابان برای لویت حادثه آفرید و او در میانه فیلمبرداری هنگامی که با سرعت مشغول دوچرخه سواری بود با یک تاکسی تصادف کرد و به درون شیشه عقب ماشین پرتاب شد. این حادثه&zwnj; منجر به آسیب&zwnj;دیدگی بازوی او شد و <img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/9_12.jpg" style="width: 200px; height: 199px; float: left;" />فیلمبرداری را برای مدتی متوقف کرد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&laquo;پاداش تعجیل&raquo; به عنوان یک فیلم اکشن و سرگرم&zwnj;کننده&nbsp; نظر بسیاری از منتقدان را به خود جلب کرده است. راجر ایبرت، منتقد &laquo;شیکاگو سان&zwnj;تایمز&raquo; با دادن سه&zwnj;ونیم ستاره به فیلم آن را فیلمی خطرناک درباره تعقیب و گریز با تولید و ساختاری حرفه&zwnj;ای توصیف کرده است. او اما تأکید می&zwnj;کند که فیلم تنها در حد یک اثر سرگرم&zwnj;کننده و خوش&zwnj;ساخت بدون افتادن در دام کلیشه&zwnj;های رایج قابل قبول است اما در معنا، فاقد هرگونه پیچیدگی و عمق است. جو نیومایر، منتقد &laquo;نیویورک دیلی نیوز&raquo; نیز با دادن چهار ستاره به فیلم آن را اثری خوش&zwnj;ساخت، سریع و دلچسب مشابه با فیلم&zwnj;های کلاسیک دهه ۱۹۷۰ هالیوود توصیف می&zwnj;کند؛ و بالاخره جان دفور، منتقد &laquo;هالیوود ریپورتر&raquo; فیلم را اثری خوش&zwnj;ساخت توصیف می&zwnj;کند که اگرچه تماشاگران را راضی می&zwnj;کند، اما تنها با اتکاء به یک داستان قابل قبول تلاش دارد با ساختن صحنه&zwnj;های تعقیب و گریز و حادثه&zwnj;پردازی در تماشاگران ایجاد هیجان بیشتر کند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&laquo;پاداش تعجیل&raquo; با زمان ۹۱ دقیقه، محصول سال ۲۰۱۲ کشور آمریکا است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>مشخصات فیلم<br /> پاداش تعجیل<br /> Premium Rush<br /> نویسنده: دیوید کوئپ، جان کمپس<br /> David Koepp, John Kamps<br /> کارگردان: دیوید کوئپ<br /> David Koepp<br /> بازیگران: جوزف گوردون لویت، مایکل شانون، دانیا رامیرز<br /> Joseph Gordon-Levitt, Michael Shannon, Dania Ramirez</p> <p>&nbsp;</p> <p>ویدئو: پیش&zwnj;پرده &laquo;پاداش تعجیل&raquo; به کارگردانی دیوید کوئپ<br /> <br /> &nbsp;</p>