ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

پاسداران در سوریه

<p dir="RTL">ایرج ادیب&zwnj;زاده &minus; گفته&zwnj;های فرمانده&zwnj;ی کل سپاه پاسداران، محمد علی جعفری، مبنی بر حضورنیروهای سپاه در سوریه و لبنان با انتقادهای یک نماینده مجلس روبرو شد.</p> <p dir="RTL">محمدرضا تابش در جلسه&zwnj;ی چهارشنبه پنج مهر ( بیست و شش سپتامبر) در مورد گفته&zwnj;های اخیر سرلشگرمحمد علی جعفری فرمانده&zwnj;ی سپاه اخطار داد و گفت : &laquo;این اظهارات به منافع ملی ایران آسیب زده است.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <!--break--> <p dir="RTL">فرمانده کل سپاه پاسداران سردار جعفری در نشست خبری یکشنبه ۲۶ شهریورماه ۹۱ (۱۶ سپتامبر) گفته بود &laquo;تعدادی از نیروهای قدس سپاه در سوریه حضور دارند.&raquo; او البته افزوده بود: &laquo;این به منزله&zwnj;ی حضور نظامی ما در این کشور نیست.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>●</strong><strong> گفت&zwnj;وگو با امیر طاهری</strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">در مورد گفته&zwnj;های فرمانده&zwnj;ی سپاه پاسداران با آقای امیر طاهری نویسنده، روزنامه&zwnj;نگار و کارشناس مسائل سیاسی در لندن تماس گرفتم. به نظر امیر طاهری &laquo; حضور نظامی جمهوری اسلامی در سوریه مطلب تازه&zwnj;ای نیست. آنچه تازگی دارد افزایش تعداد این نظامیان است و احتمالاً شرکت&zwnj;شان در جنگ داخلی سوریه که به این ترتیب به این جنگ داخلی یک بُرد بین&zwnj;المللی می&zwnj;دهد.&raquo;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>حضور نیروهای سپاه قدس در سوریه که فرمانده سپاه پاسداران آن را تأیید کرده، اگر حضور نظامی نیست پس چه می&zwnj;تواند باشد؟ </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <blockquote> <p dir="RTL">امیر طاهری:<br /> هم&zwnj;اکنون هم ایران از نظر عملی تنها کشور حمایت&zwnj;کننده از بشار اسد است. برای این که حمایت روسیه و چین اساساً جنبه&zwnj;ی دیپلماتیک دارند. البته روسیه هنوزهم مقداری اسلحه به سوریه صادر می&zwnj;کند در چارچوب قراردادهایی که قبل از جریانات اخیر سوریه امضاء شده بود. ولی در این مورد هم باز شرکت ایران مؤثر است، چون ایران پذیرفته بهای این سلاح&zwnj;های روسیه را، که روسیه به سوریه می&zwnj;دهد، به روسیه بپردازد. بنابراین هر جور که نگاه کنیم، در حال حاضر هیچ کشور خارجی به&zwnj;جز جمهوری اسلامی از آقای بشار اسد حمایت نمی&zwnj;کند و روسیه به نظر من دارد زمینه را آماده می&zwnj;کند برای پیدا کردن یک فرمول مورد رضایت طرفین برای کنارگذاشتن آقای بشار اسد.</p> </blockquote> <p dir="RTL"><strong>امیر طاهری:</strong> البته می&zwnj;تواند جنبه&zwnj;ی سیاسی هم داشته باشد. یعنی یک حضور نظامی&zwnj;ـ سیاسی&zwnj;ست. همه می&zwnj;دانستیم که حتی قبل از آغاز این قیام علیه بشار اسد رئیس جمهور سوریه، جمهوری اسلامی یک دفتر نظامی وسیع داشت جزو سفارت جمهوری اسلامی در دمشق، زیر نظر آتاشه&zwnj;ی نظامی، &nbsp;با شرکت نزدیک به چهارصد ایرانی. بنابراین حضور نظامی جمهوری اسلامی در سوریه مطلب تازه&zwnj;ای نیست. آنچه تازگی دارد افزایش تعداد این نظامیان است و احتمالاً شرکت&zwnj;شان در جنگ داخلی سوریه که به این ترتیب به این جنگ داخلی یک بُرد بین&zwnj;المللی می&zwnj;دهد.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>با توجه به موافقت نامه&zwnj;ی امنیتی میان ایران و سوریه، شما فکر می&zwnj;کنید آیا در صورت حمله&zwnj;ی نظامی به سوریه، ایران از این کشور حمایت نظامی کند؟ </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">به&zwnj;هرحال این قرارداد دفاعی یا همکاری امنیتی، که می&zwnj;دانیم در سال ۲۰۰۸ میلادی یعنی نزدیک به سه سال و نیم پیش باز در آن تجدید نظر شد، دو بند دارد که مربوط است به همکاری نظامی در صورت حضور نیروهای خارجی علیه سوریه یا علیه جمهوری اسلامی. بنابراین جمهوری اسلامی می&zwnj;تواند با توجه به این معاهده&zwnj;ی نظامی که با سوریه دارد، در سوریه دخالت نظامی کند. ولی در آن صورت همان طور که گفتم جنگ سوریه یک جنبه&zwnj;ی بین&zwnj;المللی پیدا می&zwnj;کند و این مطلبی&zwnj;ست که روسیه برآن خیلی اصرار دارد که نباید هیچ دخالت خارجی در سوریه صورت گیرد. البته منظور روسیه دخالت پیمان آتلانتیک شمالی&zwnj;ست. وقتی روشن شود که جمهوری اسلامی در جنگ سوریه عملاً شرکت دارد، راه باز خواهد شد برای دخالت نظامی کشورهای دیگر، ازجمله ترکیه.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>گنادی گاتیلوف معاون وزیر خارجه روسیه گفته است &laquo;تلاش ما حمایت&zwnj;های شخص بشار اسد نیست&raquo;. فکر می&zwnj;کنید اگر مواضع روسیه و چین در مورد بشار اسد تغییر کنند، ایران تنها کشور خارجی حمایت&zwnj;کننده از رژیم اسد خواهد شد با توجه به گفته&zwnj;های فرمانده&zwnj;ی سپاه پاسداران ؟ </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">هم&zwnj;اکنون هم ایران از نظر عملی تنها کشور حمایت&zwnj;کننده از بشار اسد است. برای این که حمایت روسیه و چین اساساً جنبه&zwnj;ی دیپلماتیک دارند. البته روسیه هنوزهم مقداری اسلحه به سوریه صادر می&zwnj;کند در چارچوب قراردادهایی که قبل از جریانات اخیر سوریه امضاء شده بود. ولی در این مورد هم باز شرکت ایران مؤثر است، چون ایران پذیرفته بهای این سلاح&zwnj;های روسیه را، که روسیه به سوریه می&zwnj;دهد، به روسیه بپردازد. بنابراین هر جور که نگاه کنیم، در حال حاضر هیچ کشور خارجی به&zwnj;جز جمهوری اسلامی از آقای بشار اسد حمایت نمی&zwnj;کند و روسیه به نظر من دارد زمینه را آماده می&zwnj;کند برای پیدا کردن یک فرمول مورد رضایت طرفین برای کنارگذاشتن آقای بشار اسد.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">در این ۴۸ ساعت اخیر من مطالب مهمی شنیدم در مورد این فرمول تازه. البته چون هنوز پخته نشده نمی&zwnj;توانم وارد جزییاتش شوم. ولی به نظر می&zwnj;رسد روسیه می&zwnj;خواهد که یک مرحله&zwnj;ی انتقالی را بپذیرد، برای این که می&zwnj;بیند بشار اسد در سوریه واقعاً نمی&zwnj;تواند دیگر خودش را حفظ کند و مجبور است که شهرها را با نیروی هوایی&zwnj;اش بمباران کند. ولی بعد از این بمباران لازم است که شما سرباز داشته باشید که آن منطقه&zwnj;ی بمباران شده را کنترل کنید و در حال حاضر آقای اسد نمی&zwnj;تواند به نیروهای نظامی روی زمین اعتماد داشته باشد و در این صورت روسیه مشغول تجدیدنظر است در مواضع خودش، چون می&zwnj;داند که شرطبندی روی اسب بازنده به ضرر روسیه خواهد بود.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>و سرانجام این که اوضاع نابسامان اقتصاد ایران، بازار آشفته&zwnj;ی ارز، واردات گندم برابر نفت، افزایش صددرصدی قیمت کالاها با گفته&zwnj;های فرمانده سپاه پاسداران، که از حضور نیروهای سپاه در سوریه و لبنان و توان موشکی ایران برای نابودی اسراییل حرف می&zwnj;زند، چه ارتباطی می&zwnj;تواند داشته باشد؟ آیا این حرفها به نظر شما مصرف داخلی دارند؟ </strong></p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">رژیم&zwnj;های شمول&zwnj;گرا یا توتالیتر هر وقت که در داخل کشور دچار مشکلات شدید می&zwnj;شوند، سعی می&zwnj;کنند یک جریان انحرافی در خارج درست کنند. اتحاد شوروی هم همین کار را می&zwnj;کرد. چین در زمان مائوتسه تونگ در حالی که میلیون&zwnj;ها نفر از قحطی می&zwnj;مردند، حوادث خارجی می&zwnj;آفرید که توجه مردم را منحرف کند. آلمان در زمان هیتلر همین کار را می&zwnj;کرد. ایتالیا در زمان موسولینی و مصر در زمان ناصر. به طور کلی این یک روند کلاسیک این دست رژیم&zwnj;ها است و جمهوری اسلامی واقعاً از نظر اقتصادی با وضع بی&zwnj;سابقه&zwnj;ای روبه&zwnj;رو شده است. می&zwnj;شود گفت که ما با یک گردباد اقتصادی روبه&zwnj;رو هستیم. به گونه&zwnj;ای که من به&zwnj;عنوان شخصی که حتی تحصیلاتش اقتصاد بوده، نمی&zwnj;فهمم در ایران چه می&zwnj;گذرد.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">چون تمام پرنسیپ&zwnj;ها، اصول و وسائل تجزیه و تحلیل اقتصاد همه در ایران به&zwnj;هم خورده است. یک تورم شدید دارد شکل می&zwnj;گیرد، بیکاری در مقیاسی وسیع، یکجانبه&zwnj; شدن بعضی بخش&zwnj;های اقتصادی، سقوط ارزش پول ملی، همه این&zwnj;ها بلاهایی&zwnj;ست که هر یک به تنهایی می&zwnj;توانند بحران اقتصادی به&zwnj;وجود آورند و در جمهوری اسلامی همه این&zwnj;ها باهم دارند اتفاق میافتند و البته تیمسار جعفری، که به نظر من اقتصاددان نیست، سعی می&zwnj;کند این گونه وانمود کند که مسئله&zwnj;ی اساسی ایران الان سقوط اقتصادیش نیست، بلکه حفظ کردن رژیم آقای اسد است.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">اگر بخواهیم به یک گرفتاری بزرگ در ایران دیگر اشاره کنیم، این است که معلوم نیست چه کسی اصلاً سر کار است. برای این که در ایران در واقع دو دولت وجود دارد. یکی دولت آقای خامنه&zwnj;ای و دوستانش که یک سیاست را پیروی می&zwnj;کنند و یکی هم دولت آقای احمدی&zwnj;نژاد و بقایای گروهی که دور او بوده&zwnj;اند. مثلاً احمدی&zwnj;نژاد همواره در این یکسال و نیم سعی کرده است زیاد جمهوری اسلامی را با سوریه قاطی نکند. البته حمایت بکند از بشار اسد، ولی تا خرخره درگیر نشود. برعکس آقای خامنه&zwnj;ای و دوستانش جمهوری اسلامی را تا خرخره در سوریه درگیر کرده&zwnj;اند. یعنی واقعاً وقتی من مثلاً با دیپلمات&zwnj;های خارجی صحبت می&zwnj;کنم، چه اروپایی چه عرب و غیره، نمی&zwnj;دانند پیامی که از تهران می&zwnj;آید چیست. نمی&zwnj;دانند که چه کسی سر کار است.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">یک نفر مثلاً به&zwnj;عنوان وزیر خارجه یا معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی حاضر یا ظاهر می&zwnj;شود در جلسه&zwnj;ای، چیزهایی می&zwnj;گوید، ولی بعد معلوم می&zwnj;شود که این شخص اصلاً کاره&zwnj;ای نیست، بلکه هنرپیشه&zwnj;ای است که نقش مثلاً وزیر خارجه یا معاون وزیر خارجه را بازی می&zwnj;کند. تصمیم&zwnj;ها جای دیگری گرفته می&zwnj;شوند. بعد آقای خامنه&zwnj;ای چیزهایی اعلام می&zwnj;کند و بعد ماشین حکومتی ایران که زیرنظر آقای احمدی&zwnj;نژاد است، لااقل در قسمت بورکراتیک&zwnj;اش، این عوامل را نادیده می&zwnj;گیرد. یعنی واقعاً جمهوری اسلامی مثل یک کشتی بدون ناخداست که در گردباد و توفان گیر کرده و سرنشینانش در یک دنیای فانتزی فکر می&zwnj;کنند که دارند به طرف بهشت پیش می&zwnj;روند.</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL">&nbsp;</p> <p dir="RTL"><strong>عکس</strong>:</p> <p dir="RTL">قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران در کنار خامنه&zwnj;ای</p>

ایرج ادیب‌زاده − گفته‌های فرمانده‌ی کل سپاه پاسداران، محمد علی جعفری، مبنی بر حضورنیروهای سپاه در سوریه و لبنان با انتقادهای یک نماینده مجلس روبرو شد.

محمدرضا تابش در جلسه‌ی چهارشنبه پنج مهر ( بیست و شش سپتامبر) در مورد گفته‌های اخیر سرلشگرمحمد علی جعفری فرمانده‌ی سپاه اخطار داد و گفت : «این اظهارات به منافع ملی ایران آسیب زده است.»

فرمانده کل سپاه پاسداران سردار جعفری در نشست خبری یکشنبه ۲۶ شهریورماه ۹۱ (۱۶ سپتامبر) گفته بود «تعدادی از نیروهای قدس سپاه در سوریه حضور دارند.» او البته افزوده بود: «این به منزله‌ی حضور نظامی ما در این کشور نیست.»

گفت‌وگو با امیر طاهری

در مورد گفته‌های فرمانده‌ی سپاه پاسداران با آقای امیر طاهری نویسنده، روزنامه‌نگار و کارشناس مسائل سیاسی در لندن تماس گرفتم. به نظر امیر طاهری « حضور نظامی جمهوری اسلامی در سوریه مطلب تازه‌ای نیست. آنچه تازگی دارد افزایش تعداد این نظامیان است و احتمالاً شرکت‌شان در جنگ داخلی سوریه که به این ترتیب به این جنگ داخلی یک بُرد بین‌المللی می‌دهد.»

حضور نیروهای سپاه قدس در سوریه که فرمانده سپاه پاسداران آن را تأیید کرده، اگر حضور نظامی نیست پس چه می‌تواند باشد؟

امیر طاهری: البته می‌تواند جنبه‌ی سیاسی هم داشته باشد. یعنی یک حضور نظامی‌ـ سیاسی‌ست. همه می‌دانستیم که حتی قبل از آغاز این قیام علیه بشار اسد رئیس جمهور سوریه، جمهوری اسلامی یک دفتر نظامی وسیع داشت جزو سفارت جمهوری اسلامی در دمشق، زیر نظر آتاشه‌ی نظامی،  با شرکت نزدیک به چهارصد ایرانی. بنابراین حضور نظامی جمهوری اسلامی در سوریه مطلب تازه‌ای نیست. آنچه تازگی دارد افزایش تعداد این نظامیان است و احتمالاً شرکت‌شان در جنگ داخلی سوریه که به این ترتیب به این جنگ داخلی یک بُرد بین‌المللی می‌دهد.

با توجه به موافقت نامه‌ی امنیتی میان ایران و سوریه، شما فکر می‌کنید آیا در صورت حمله‌ی نظامی به سوریه، ایران از این کشور حمایت نظامی کند؟

به‌هرحال این قرارداد دفاعی یا همکاری امنیتی، که می‌دانیم در سال ۲۰۰۸ میلادی یعنی نزدیک به سه سال و نیم پیش باز در آن تجدید نظر شد، دو بند دارد که مربوط است به همکاری نظامی در صورت حضور نیروهای خارجی علیه سوریه یا علیه جمهوری اسلامی. بنابراین جمهوری اسلامی می‌تواند با توجه به این معاهده‌ی نظامی که با سوریه دارد، در سوریه دخالت نظامی کند. ولی در آن صورت همان طور که گفتم جنگ سوریه یک جنبه‌ی بین‌المللی پیدا می‌کند و این مطلبی‌ست که روسیه برآن خیلی اصرار دارد که نباید هیچ دخالت خارجی در سوریه صورت گیرد. البته منظور روسیه دخالت پیمان آتلانتیک شمالی‌ست. وقتی روشن شود که جمهوری اسلامی در جنگ سوریه عملاً شرکت دارد، راه باز خواهد شد برای دخالت نظامی کشورهای دیگر، ازجمله ترکیه.

گنادی گاتیلوف معاون وزیر خارجه روسیه گفته است «تلاش ما حمایت‌های شخص بشار اسد نیست». فکر می‌کنید اگر مواضع روسیه و چین در مورد بشار اسد تغییر کنند، ایران تنها کشور خارجی حمایت‌کننده از رژیم اسد خواهد شد با توجه به گفته‌های فرمانده‌ی سپاه پاسداران ؟

هم‌اکنون هم ایران از نظر عملی تنها کشور حمایت‌کننده از بشار اسد است. برای این که حمایت روسیه و چین اساساً جنبه‌ی دیپلماتیک دارند. البته روسیه هنوزهم مقداری اسلحه به سوریه صادر می‌کند در چارچوب قراردادهایی که قبل از جریانات اخیر سوریه امضاء شده بود. ولی در این مورد هم باز شرکت ایران مؤثر است، چون ایران پذیرفته بهای این سلاح‌های روسیه را، که روسیه به سوریه می‌دهد، به روسیه بپردازد. بنابراین هر جور که نگاه کنیم، در حال حاضر هیچ کشور خارجی به‌جز جمهوری اسلامی از آقای بشار اسد حمایت نمی‌کند و روسیه به نظر من دارد زمینه را آماده می‌کند برای پیدا کردن یک فرمول مورد رضایت طرفین برای کنارگذاشتن آقای بشار اسد.

در این ۴۸ ساعت اخیر من مطالب مهمی شنیدم در مورد این فرمول تازه. البته چون هنوز پخته نشده نمی‌توانم وارد جزییاتش شوم. ولی به نظر می‌رسد روسیه می‌خواهد که یک مرحله‌ی انتقالی را بپذیرد، برای این که می‌بیند بشار اسد در سوریه واقعاً نمی‌تواند دیگر خودش را حفظ کند و مجبور است که شهرها را با نیروی هوایی‌اش بمباران کند. ولی بعد از این بمباران لازم است که شما سرباز داشته باشید که آن منطقه‌ی بمباران شده را کنترل کنید و در حال حاضر آقای اسد نمی‌تواند به نیروهای نظامی روی زمین اعتماد داشته باشد و در این صورت روسیه مشغول تجدیدنظر است در مواضع خودش، چون می‌داند که شرطبندی روی اسب بازنده به ضرر روسیه خواهد بود.

و سرانجام این که اوضاع نابسامان اقتصاد ایران، بازار آشفته‌ی ارز، واردات گندم برابر نفت، افزایش صددرصدی قیمت کالاها با گفته‌های فرمانده سپاه پاسداران، که از حضور نیروهای سپاه در سوریه و لبنان و توان موشکی ایران برای نابودی اسراییل حرف می‌زند، چه ارتباطی می‌تواند داشته باشد؟ آیا این حرفها به نظر شما مصرف داخلی دارند؟

رژیم‌های شمول‌گرا یا توتالیتر هر وقت که در داخل کشور دچار مشکلات شدید می‌شوند، سعی می‌کنند یک جریان انحرافی در خارج درست کنند. اتحاد شوروی هم همین کار را می‌کرد. چین در زمان مائوتسه تونگ در حالی که میلیون‌ها نفر از قحطی می‌مردند، حوادث خارجی می‌آفرید که توجه مردم را منحرف کند. آلمان در زمان هیتلر همین کار را می‌کرد. ایتالیا در زمان موسولینی و مصر در زمان ناصر. به طور کلی این یک روند کلاسیک این دست رژیم‌ها است و جمهوری اسلامی واقعاً از نظر اقتصادی با وضع بی‌سابقه‌ای روبه‌رو شده است. می‌شود گفت که ما با یک گردباد اقتصادی روبه‌رو هستیم. به گونه‌ای که من به‌عنوان شخصی که حتی تحصیلاتش اقتصاد بوده، نمی‌فهمم در ایران چه می‌گذرد.

چون تمام پرنسیپ‌ها، اصول و وسائل تجزیه و تحلیل اقتصاد همه در ایران به‌هم خورده است. یک تورم شدید دارد شکل می‌گیرد، بیکاری در مقیاسی وسیع، یکجانبه‌ شدن بعضی بخش‌های اقتصادی، سقوط ارزش پول ملی، همه این‌ها بلاهایی‌ست که هر یک به تنهایی می‌توانند بحران اقتصادی به‌وجود آورند و در جمهوری اسلامی همه این‌ها باهم دارند اتفاق میافتند و البته تیمسار جعفری، که به نظر من اقتصاددان نیست، سعی می‌کند این گونه وانمود کند که مسئله‌ی اساسی ایران الان سقوط اقتصادیش نیست، بلکه حفظ کردن رژیم آقای اسد است.

اگر بخواهیم به یک گرفتاری بزرگ در ایران دیگر اشاره کنیم، این است که معلوم نیست چه کسی اصلاً سر کار است. برای این که در ایران در واقع دو دولت وجود دارد. یکی دولت آقای خامنه‌ای و دوستانش که یک سیاست را پیروی می‌کنند و یکی هم دولت آقای احمدی‌نژاد و بقایای گروهی که دور او بوده‌اند. مثلاً احمدی‌نژاد همواره در این یکسال و نیم سعی کرده است زیاد جمهوری اسلامی را با سوریه قاطی نکند. البته حمایت بکند از بشار اسد، ولی تا خرخره درگیر نشود. برعکس آقای خامنه‌ای و دوستانش جمهوری اسلامی را تا خرخره در سوریه درگیر کرده‌اند. یعنی واقعاً وقتی من مثلاً با دیپلمات‌های خارجی صحبت می‌کنم، چه اروپایی چه عرب و غیره، نمی‌دانند پیامی که از تهران می‌آید چیست. نمی‌دانند که چه کسی سر کار است.

یک نفر مثلاً به‌عنوان وزیر خارجه یا معاون وزیر خارجه جمهوری اسلامی حاضر یا ظاهر می‌شود در جلسه‌ای، چیزهایی می‌گوید، ولی بعد معلوم می‌شود که این شخص اصلاً کاره‌ای نیست، بلکه هنرپیشه‌ای است که نقش مثلاً وزیر خارجه یا معاون وزیر خارجه را بازی می‌کند. تصمیم‌ها جای دیگری گرفته می‌شوند. بعد آقای خامنه‌ای چیزهایی اعلام می‌کند و بعد ماشین حکومتی ایران که زیرنظر آقای احمدی‌نژاد است، لااقل در قسمت بورکراتیک‌اش، این عوامل را نادیده می‌گیرد. یعنی واقعاً جمهوری اسلامی مثل یک کشتی بدون ناخداست که در گردباد و توفان گیر کرده و سرنشینانش در یک دنیای فانتزی فکر می‌کنند که دارند به طرف بهشت پیش می‌روند.

عکس:

قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران در کنار خامنه‌ای

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کاربر مهمان

    فرمانده عملیات حزب الله لبنان در سوریه کشته شد به گزارش العربیه، جسد علی محمد حسین حاج ناصیف معروف به "ابوعباس" فرمانده عملیات حزب الله لبنان روز دوشنبه در بعلبک با حضور مقامات و هواداران این حزب تشییع شد. حزب الله در بیانیه ای اعلام کرد محمد حسین ناصیف " هنگام جهاد به شهادت رسید" اما به محل کشته شدن او اشاره ای نکرد. رسانه های مخالفان سیاسی حزب الله در لبنان اما اعلام کرده اند کاروان حامل او در شهر حمص بوسیله یک بمب کنارجاده ای هدف قرار گرفت و به همراه چندتن از همراهان کشته شد. در مراسم تشییع این فرمانده حزب الله ، محمد یزبک رئیس هیئت شرعی حزب و ابراهیم امین السید رئیس شورای سیاسی حزب الله و تعداد زیادی از مسئولان و هوادران این حزب همپیمان با رژیم اسد شرکت کردند. حزب الله لبنان در بحران جاری در سوریه از رژیم بشار اسد حمایت می کند و مخالفان بارها از شرکت افراد این حزب در سرکوب ها و درگیری های جاری در سوریه سخن گفته بودند. همچنین ارتش آزاد سوریه تعدادی از اتباع لبنانی را که آنها را "عضو حزب الله" معرفی کرده بود در مناطق مختلف این کشور دستگیر کرد. خلبانهای سپاه در بمباران مردم سوریه مشارکت دارند خبرگزاری حکومتی مهر: یک روزنامه عربستانی ادعا کرد برخی خلبانهای ایرانی در بمباران مواضع ارتش آزاد سوریه در حمص، حلب و ادلب مشارکت دارند. روزنامه الوطن عربستان در گزارشی که امروز منتشر کرده ، ادعاهای جدیدی را علیه جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده است. در این گزارش ادعا شده که چندی پیش برخی از اعضای سپاه که اکثر آنها خلبان بوده اند از طریق فرودگاه بیروت وارد لبنان شده و از انجا با اسکورت نیروهای حزب الله لبنان وارد سوریه شده اند. الوطن در ادامه مدعی شد: این خلبانها در عملیات بمباران مواضع ارتش آزاد سوریه در استانهایی نظیر حلب، حمص و ادلب مشارکت داشته اند.