روز نو، امیدهای نو ــ نوروزتان پیروز!
آغاز بهار و ورود به سال جدید را شادباش می‌گوییم؛ و شادباش بگوییم، نه علیرغم وضعیت، بلکه به سبب آن، در برابر آن.
آغاز بهار و ورود به سال جدید را شادباش می‌گوییم؛ و شادباش بگوییم، نه علیرغم وضعیت، بلکه به سبب آن، در برابر آن.
۱۳۹۸ سال پررنجی بود. به یاد خواهد ماند، هم به خاطر مصایب آن، هم به خاطر اراده بارز به مقاومت، اراده به دگرگونی.
ما در زمانه کوشیدیم درباره هر دو سویهٴ این سال گزارش دهیم.
امیدواریم در سال تازه بتوانیم بیشتر از امید و اراده بنویسیم، و ازدگرگونی‌های تندرستی و درستی‌آور.
روز نو، امیدهای نو. نوروزتان پیروز!
تحریریه زمانه
نظرها
رقيه دانشگرى
براى شماعزيزان سالى خوب وپربارآرزومى كنم. اززحماتتان سپاسگزارم.ازخلاقيت هايتان درارائه مطالب لذت مى برم. بااميدى نوپيش به سوى سالى نو!
"سال دادخواهی"
اسمی که حامد اسماعیلیون پیشنهاد کرد مناسب‌تره: سال "دادخواهی" #سال_دادخواهی
پلاتفُرم یارسان: نوروز سمبل نامیرایی مقاومت و زندگی را به خلق های منطقه شادباش می گوییم
پلاتفُرم یارسان: نوروز سمبل نامیرایی مقاومت و زندگی را به خلق های منطقه شادباش می گوییم نوروز سمبل نامیرایی مقاومت و زندگی را به خلق های منطقه شادباش می گوییم. نوروز دیگری از راه رسیده است و بار دیگر نفس تازۀ طبیعت و دشت و کوهستان سخن از تداوم مبارزه و مقاومت می گوید و آدمی را به زندگی نو و کوشش و مبارزه در راه حیات آزاد فرامی خواند. سالی تازه را آغاز می کنیم و با سال کهنه وداع میکنیم، در شرایطی که کوله باری از تجربیات و لحظات تلخ و شیرین از سال کهنه بر دوش جامعه مان به جای می ماند. در سالی که گذشت شاهد رخدادهای بسیاری بودیم، خلقمان رنج فراوانی چشید، داغ بزرگی دید و در برابر فریادهای بلندی سرداد. سال 98 را در شرایطی آغاز کردیم که مناطق وسیعی از استان های لرستان، کرماشان و ایلام دچار حادثۀ سیل شد و بخش عظیمی از جامعه در این رخداد تلخ دستخوش آسیب شده و جان و مال خود را از دست دادند. از همان زمان شاهد بودیم که تجارب ناشی از مقاومت و مبارزه، خود را در تشکیل گروه های خودجوش و کمیته های مردمی کمک رسانی نشان داد و در شرایطی که رژیم سرمایه و سرکوب فضایی امنیتی برای گروه های مردمی ایجاد کرده بود، اما باز هم نتوانست مانع از تشکیل کمیته های مستقل شده و غریزۀ یاریگری و نوع دوستی مردمی را از میان ببرد. با افزایش تحریم ها و ناتوانی نظام فاسد حکومتی در ادارۀ کشور، هر روز شاهد سر برآوردن فاجعه و بحرانی از جای جای ایران و شرق کوردستان بودیم و شاهد بودیم که از سیل در لرستان و کرماشان و گلستان و خوزستان و فارس و بلوچستان، تا زلزله در کوتول کوردستان و تورکمانچای آذربایجان همه جا رژیم سوداگری و استثمار، ناتوان از کنترل و مدیریت بحران ها از روی عجز تنها به افزایش سرکوب و اختناق و داغ و درفش مخالفان پناه برد؛ و در برابر نیروهای پیشرو و دموکراسیخواهان در ایران و شرق کوردستان هر روز با برپا نمودن تجمعات اعتراضی و ابتکار عمل جبهۀ جدیدی علیه حاکمیت جمهوری اسلامی گشودند و کوشیدند تا سال بحران جمهوری اسلامی را به سال مقاومت خود تبدیل کنند که نمونه هایی از این مقاومت را در اعتراضات زنان، دانشجویان، کارگران، و خلق های تحت ستم کورد، لور، تورک، عرب، بلوچ و تورکمن مشاهده کردیم. در سالی که پشت سر گذاشتیم سرمایه داری اسلامی با یورش هر روزه به زندگی زنان، در خیابان و خانه و کارخانه هر روز بیشتر ماهیت ضد زن و جنسیت زدۀ خود را به معرض نمایش گذاشت و تلاش کرد تا با برانگیختن بخشی از بدنۀ وابسته به خود، در جامعه شکافی بر اساس ضدیت با زنان ایجاد کرده و سرکوب اجتماعی را از طریق به میدان آوردن امتیازوران خود به پیش ببرد. این سیاست نیز با مقاومت چشمگیر زنان مواجه شد و چنانکه دیدیم رژیم علیرغم حبس و شکنجه و حتی کشتار نتوانست سد راه مقاومت حق طلبانۀ زنان شرق کوردستان و ایران بشود. چنانکه دیدیم خلقمان در روژاوای کوردستان، این سنگر مقاومت دوران از سوی حاکمیت فاشیست تورکیه مورد تجاوز و اشغالگری قرار گرفتند. رژیم فاشیست تورکیه که پیشتر سیاست اشغالگری را در مورد جرابلوس و عفرین پیاده کرده بود، این بار به طمع دست اندازی بر کیان سیاسی خلق های روژاوا به سریکانی و گریسپی حمله کرد و جنایات بی سابقه ای علیه خلق کورد انجام داد که تصاویر حملۀ شیمیایی و آواره سازی خلق وجدان بشری را در سراسر جهان مکدر ساخت. اگرچه رژیم نژادپرست و بنیادگرای تورکیه گمان می برد، با چنگ و دندان نشان دادن به خلقمان و نمایش جنگ افزارهای خود می تواند در دل مردم وحشت ایجاد کرده و با اتکا بر حمایت های بی مضایقۀ دولت های اروپایی در مدت کوتاهی قلب روژاوا را اشغال کند، اما با مقاومت دلیرانۀ توأم با هوشمندی خلقمان مواجه شد و در چنان باتلاقی به دام افتاد که پس از آن یک روز صدای ضجه هایش از لیبی به گوش می رسد و روز دیگر فریاد پشیمانیش از ویرانه های ادلب شنیده می شود و این در حالی است که در داخل نیز با بحران سیاسی و اقتصادی عمیقی مواجه شده که هر روز بیشتر از روز قبل رژیم فاشیست اردوغان را به سمت پرتگاه به پیش می راند. اما در ایران، در ماه آبان با افزایش خارج از قاعدۀ قیمت بنزین که در تبعیت حاکمان رژیم از سیاست های ضدمردمی نهادهای دخالتگر سرمایه داری جهانی و مشخصاً «صندوق بین المللی پول» انجام شد، بار دیگر شاهد خروش توده های به تنگ آمده و مبارز بودیم و مشاهده کردیم که چگونه خلقمان در خیابان های کرماشان بار دیگر همصدا با دیگر مناطق شرق کوردستان و دیگر خلق های ایران، رژیم سرمایه داری اسلامی را به زانو درآورده و چنان ترسی در دل سلاطین نظم حاکم افکند که چاره ای به جز خلق بحران های جدید، با هدف فرار از بحران جاری ندیدند. زنان و جوانان کورد در کرماشان در صف نخست مبارزه با سرمایه داری جمهوری اسلامی در ماه آبان با بذل جان در جنگ تن به تن با قوای سرکوبگر تا بُن دندان مسلح رژیم جمهوری اسلامی، خیابان ها و محلات را به اشغال خود درآوردند و نشان دادند که پرچمداران انقلاب خلق های ستمدیدۀ منطقه اند و در این میان خلق یارسان نیز به ویژه در مبارزات دو استان کرماشان و البرز با تقدیم چند شهید نقشی آشکار در مبارزات مردمی ایفا کرده و سوگند خود را به مبارزه برای حیاتی آزاد تجدید کرد. پس از قیام آبان و کشتار سبعانۀ مردم بود که رژیم اسلامی کوشید تا با بهره برداری حداکثری از کشته شدن سلیمانی در عراق و سپس جنایت نیروهای سپاه پاسداران در شلیک عمدی به هواپیمای مسافربری پرده را به سود خود برگردانده و فضا را برای به میدان آوردن مزدوران و نیروهای سرکوب به خیابان ها آماده کند تا شاید به خیال خودشان، ولو برای مدتی کوتاه مسیر مقاومت و مبارزۀ عمومی خلق های ایران را منحرف کرده و زمانی برای اجرای توطئه هایش بخرد. غافل از اینکه مقاومت مردمی همچنان ادامه دارد و حتی با کشتار آبان نیز فرونمی نشیند و هر روز در موقعیتی جدید جلوه گر می شود و چنانکه دیدیم بار دیگر حضور مردم در خیابان ها پاسخی به جنایات حکومتگرانی بود که به جز قدرت و منافع و سود خویش پایبندی دیگری ندارند. نکتۀ حائز اهمیت در این دور از مبارزات خلق های ایران، همبستگی انترناسیونالیستی میان خلق های ایران با خلق های عراق و لبنان بود که فراتر از مرزها و محدوده ها، توطئه های دولت-ملت های سرمایه داری منطقه را مبنی بر تفرقه افکنی میان خلق ها برهم زده و مبارزه ای مشترک را علیه سرمایه داری اسلامی و دیکتاتوری، نابرابری و خشونت خارج از تصور در منطقه به پیش بردند. واپسین ماه های سال را در شرایطی که رژیم تورکیه در باتلاق ادلب به دام افتاده بود و رژیم ایران نیز سرگرم برگزاری مضحکۀ تکراری انتخابات خود بود، با موج جهانی متأثر از شیوع ویروس کورونا سپری کردیم که باز هم بحرانی دیگر برای زندگی مردم آفرید و ناکارآمدی رژیم حاکم را به جان و زندگی مردم گره زد. فارغ از میزان کشندگی و سرعت انتشار و همه گیری این ویروس، آنچه مشهود بود از یک سو موجی از خرافه و موهوم بود که از سوی رژیم اسلامی ایران ترویج می شد، و از سوی دیگر موجی از نژادپرستی علیه مردم چین بود که از سوی راستگرایان افراطی دامن زده می شد و می کوشید مسئله ای علمی و پزشکی را رنگ و بویی ارتجاعی ببخشد. با همۀ این تفاصیل خلقمان کوله باری از تجارب گرانبها را از سال کهنه به میراث برد و با مقاومت لحظه به لحظه و پایداری چشمگیر خود نشان داد که تصور ظلم و ستم و نابرابری و استثمار، بدون مقاومت مردمی خیالی واهی است که زورمندان و سوداگران جهان سرمایه در سر می پرورانند. اکنون که ناکارآمدی سرمایه داری بیش از هر زمان دیگری چه در سطح کشوری و چه در سطح جهانی خود را عیان کرده، همین تجربۀ مقاومتگری خلق هاست که نوید آینده ای روشن را به بشریت می دهد. تجربۀ خودمدیریتی و خودسازماندهی که در بحران های گوناگون اندوخته می شود، بر امکانپذیری تأسیس جامعه ای دموکراتیک و متکثر مبتنی بر آزادی و برابری و حذف کلیۀ اشکال ستم و نابرابری و استثمار شهادت می دهد. در واپسین ساعات زمستان میرا و نخستین ساعات بهار زایا و زاینده، از زندانیان سیاسی یاد می کنیم که زندان های رژیم را به مقاومتی علیه وضع موجود تبدیل کرده و همچنین بر شهیدان خلق یارسان در کرماشان و آذربایجان و لرستان و مازندران، شهیدان خلق کورد در هر چهار پارچۀ کوردستان و نیز شهیدان دیگر خلق های ایران و خاورمیانه –به ویژه شهدای نوروز، مظلوم ها، سماها و بریوان ها، و نیز شهدای قیام های دی و آبان- درود می فرستیم که در راستای صلح، برابری و آزادی جان خود را فدیه ای برای بهاری عظیم تر و زیباتر کرده اند: بهار خلق ها که از خون شهیدان و عرق زحمتکشان و مقاومت خلق ها شکوفه خواهد داد. پلاتفورم یارسان نەورووز 2720 کوردی نوروز 1399 خورشیدی
"مگر نمی دانید که امروز نوروز است؟"
از دور که سواد شهر پیدا شد، دود و آتش بود که از شهر زبانه همی کشید. به شهر که رسیدم، کشته بود که بر جای جای شهر فتاده بود، زنان و مردان و کودکان. مهاجمان حتی بر حیوانات رحم نکرده آنها را نیز کشته بودند. ناگاه از برزنی صدای بربط شنیدیم، به کوی وارد شدیم و مردی را در حال بَربط نوازی و رقص دیدیم. گفتیم: ای مرد! این چه حال است؟ با چشمانی گریان و حالی پریشان گفت: سپاهیان مسلمان بر نیمروز تاخته و یزید بن مهلب دستور کشتار همگان داد و کشتند و سوختند، من به همراه اندکی بیرون از شهر بودیم و پس از رفتن آنان آمدیم. حیرت زده گفتیم: پس این نواختن و رقص از برای چیست؟ گفت: مگر نمی دانید که امروز نوروز است؟ تاریخ سیستان
اتحاد بازنشستگان
سالی گذشته و بهاری دیگر فرا رسیده است! به پایان سالی تلخ و سیاه؛ مشحون از رنج و سیه روزی رسیده ایم. سالی که با سیل ویرانگر و ماتم و خانه خرابی مردم و انهدام فزاینده تر زیرساختی آغاز شد، با کشتار جوانان بیکار، گرسنه و معترض حاشیه ها در آبان ماه ادامه یافت، با مرگ دسته‌جمعی در مراسم عزای شاهانه سردار سلیمانی جلوتر رفت، با ساقط کردن هواپیمای مسافربری اوکراینی به وسیله پدافند هوایی و کشتن مسافرانش امتداد یافت؛ در کتمان ورود ویروس مرگبار کرونا به کشور به خاطر کشاندن مردم به پای صندوق‌های رای به فاجعه ای دیگر نشست و در این پایان سال، ایران را با مسئله بقا مواجه کرد که در آن آخرین لقمه های نان از سفره ها غیب شده و تنها بازار گورکنان، غسالخانه‌ها و گورستان‌ها شکوفا شده است. اکنون مرگ است که ارباب کوچه و خیابان شده و به جای حاجی فیروز به ما سلام می گوید، و زندگی در پستوها و پشت درهای بسته‌ی خانه ها نیمه پنهان شده است. در حالی به سال ۱۳۹۹ می‌رسیم که بسیاری از ما هنوز نمی‌دانیم فردا زنده ایم یا از گرسنگی هلاک خواهیم شد؟ طعمه ویروس کرونا می‌شویم یا از این دام بلا خواهیم جَست و در دامی دیگر فروخواهیم غلتید؟ بی اغراق در سال های اخیر هیچ زمان زندگی و چشم انداز آن برای مردم چنین تلخ و بی‌رحم و درآمیخته با فاجعه نبوده است { اما هیچ زمانی هم حس تغییر این شرایط، نقطه پایان نهادن بر این تلخی بی پایان و درهم شکستن سیاهی، در مردم چنین نیرومند نبوده است}. در سالی که از راه رسیده امیدی اگر هست در "رویش همین حس و درآمیختن آن با آگاهی نسبت به الزامات تغییر است". اگر امیدی هست در ایستادن در برابر بایدها و نبایدهای زورگویان مستبد است. با کارزارهای اعتراضی و مطالباتی؛ با همبستگی مطالبه گرانه‌ی گسترده همه‌ی هم سرنوشتان، و با گره زدن جویبارهای پراکنده یاری رسانی مردمی به جنبش بزرگ همیاری برای مشارکت موثر در تعیین سرنوشت ما. چنین مسیری بسیار دشوار است و ما بازنشستگان به تجربه زیسته و کنشگرانه خویش تردید نداریم که در این مسیر با دانشجویان، زنان، کارگران، معلمان، پرستاران و همه زحمتکشان و آزادیخواهان و روشنفکران مردمی و اکثریت عظیم مردم رنجدیده همسو و همگام هستیم. راهی دشوار برای دفن سیاهی و تباهی و دفاع از زندگی و زیبایی، در برابر خویش داریم. اما در آستان بهار زایش، رویش و طغیان بهار، الهام بخش ماست. امید که سال پیشِ رو، سال پایان رنج‌ها و رهایی مردم از مشکلات باشد! ۹۹/۱/۱ اتحاد بازنشستگان
حامد اسماعیلیون؛ آرزوی من در سال ۹۹ دیدن جانیان در دادگاهی بی‌طرف است
حامد اسماعیلیون؛ آرزوی من در سال ۹۹ دیدن جانیان در دادگاهی بی‌طرف است حامد اسماعیلیون دندانپزشک و نویسنده‌ای که همسر و دختر ده ساله‌اش، از قربانیان پرواز شماره ۷۵۲ هواپیمای تهران – کی‌اف بودند در ویدئویی که در اختیار «ایران وایر» گذاشته، از آمدن سال نوی ایرانی در نبودن عزیزانش می‌گوید: «امروز آخرین روز سال ۱۳۹۸ است، ۸۵ روز از رفتن پریسا و ری‌را از این خانه می‌گذرد و ۷۱ روز از جنایتی که نسبت به هواپیمای اوکراینی در آسمان تهران صورت گرفت. دلم نبود در خانه‌ای که همیشه نوروز شادی می‌آورد و از هفته‌ها قبل همه دنبال سفره هفت‌سین بودند، هفت سین بچینم. نتوانستم. عکسهایشان را در جاهایی از خانه گذاشتم و شمع روشن کردم. اما هفت سین را به سر مزارشان خواهیم برد به عنوان سنت ایرانی.» او آرزو می‌کند در سال ۹۹ کسانی که برای دادخواهی درکنار خانواده بازماندگان مسافران پرواز هواپیمایی اوکراینی بوده‌اند، همچنان کنارشان بایستند.
بیانیە ی معلمان کردستان به مناسبت نوروز
بیانیە ی انجمن صنفی معلمان کردستان / سقز و زیویه به مناسبت فرا رسیدن عید نوروز به نام خداوند جان و خرد ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی ازاین باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی در حالی واپسین لحظات سال را سپری می کنیم و آمدن نوروز را به انتظار نشسته ایم که حس غریبی دارد! حسی از جنس درد و اندوه برای بسیاری از مردمان سرزمین مان. عزیزانی را از دست دادیم که غریبانه رهسپار شدند! در ضیق و تنگنا بودن بسیاری از هم میهنان مان کام را بر همگان تلخ کرده، انگار که بار سنگینی بر دوش ها، قامت ها را خم کرده است. سال نود و هشت اگر چه بسیار تلخ و سرشار از رویدادهای جان سوز بود اما درس هایی داشت و دارد که اگر در آنها غور کنیم، افق های روشنی در مسیرمان خواهد بود. حال و روز ملت ایران تلاقی اقیانوس هاست! یکی پر از درد بی تدبیری و رخوت دولت و هیئت حاکمه در برخورد با بحران هاست که اطلاق عنوان دولت به آن، اجحاف در حق مطلب خواهد بود! گویی ویروس توهم و امنیتی دیدن مسائل خواب را از چشمانش ربودە است! یکی سرشار از همدلی، وفاق و نوع دوستی افراد، سمن ها، انجمنها و... با مردم داغ دیده و اقشار فرو دستی است که چرخ روزگار استخوان هایشان را شکسته! اگر آمیختگی فرهنگ و معنویت غنی برخی افراد مهر گستر نبود آن کور سوی امید به زیستن هم در دل اقشار بسیاری محو می گشت. در این میان آنچه که بیشتر از هرچیزی جلوه گر بوده؛ فداکاری، فروتنی و ازخودگذشتی کادر درمان است که امیدها را در دل زنده نگه می دارد و از کوران خبرهای ناگوار، مانند سهیلی، زردی رخ بیماران و افراد در معرض خطر را از چهره شان می زداید و مهرانه ی روروک استقامتشان گشته است. آری درد بسیار است اما آنچه که ما از نوروز در فرهنگ، آیین و سنن خود به خاطر می آوریم، بیانگر افق های روشن در پس تنگناها و ناملایمات روزگار است! طبیعت، روییدن جوانه بر شاخه های سرمازده را نوید می دهد و ما هم از آن الهام می گیریم و در جهت تنویر افکار، بنا به رسالتی که داریم، بهره خواهیم جست و سعی ما بر فراهم سازی بستری برای پرتو افشانی زیبای خورشید از پشت ابرهای سیاه به سان گذشته و با توجه به جوهری که در ذات مان است، خواهد بود. ◽️انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه ضمن شاد باش این عید باستانی به احاد ملت ایران بخصوص همکاران فرهنگی و دانش آموزان عزیز و توصیه به پرهیز از ازدحام،تجمع و رفتن بە سفر و دید و بازدید، خواهان اعطای مرخصی به همه ی همکاران زندانی با توجه به شیوع و همه گیری ویروس کرونا است و از دستگاه قضایی می خواهد این هشدار را جدی بگیرد. به امید سالی جدید با اندیشه ها،تصمیمات و کرداری نو برای همگان، علی الخصوص همکاران فرهنگی و دانش آموزان عزیز میهن مان. انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه ۱۳۹۸/۱۲/۲۹
پیام تبریک کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز به مناسبت نوروز
پیام تبریک کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز به مناسبت نوروز صبح امید که بد معتکف پرده غیب گو برون آی که کار شب تار آخر شد آن همه ناز و تنعم که خزان می فرمود عاقبت در قدم باد بهار آخر شد در سالی که گذشت شاهد رویداد هایی تلخ بودیم که هرگز فراموش نخواهند شد . این رویدادها نتیجه بی کفایتی ، خود خواهی و سود جویی مدیرانی است که زمام امور کشور را در دست دارند و تجربه نشان داده که قادر به گذر منطقی از بحران ها ی بوجود آمده نیستند . با همه این تلخ کامی ها نوروز و فرارسیدن بهار را به همه هموطنان عزیز تبریک عرض نموده و سالی توام با موفقیت و شادکامی را برای همگان آرزو مندیم . ضمنا از همه دانش آموزان عزیز و فرهنگیان گرامی در خواست می کنیم جهت حفظ سلامت خود و خانواده از دید و بازدیدهای نوروزی خود داری نمایند . در پایان از زحمات جامعه پزشکی و پرستاری که این روزها با جدیت و فداکاری در خدمت رسانی به بیماران تلاش می کنند تشکر و قدردانی نموده وبرای آنها آرزوی موفقیت داریم . کانون صنفی فرهنگیان الیگودرز ۱۳۹۹/۱/۱خورشیدی
پیام نوروزی کولبرنیوز
#پیام_نوروزی_کولبرنیوز کارگران, کولبران, زنان ستمدیده, جوانان محروم, و مردم آزادیخواه! با قلبی سرشار از عشق به رهائی، فرارسیدن نوروز و سال‌نو را از صمیم قلب به شما تبریک میگوئیم. نوروز و سال‌نو را، با یاد قربانیان خیزش‌های کارگران و مردم زحمتکش علیه جمهوری جنایتکار اسلامی در ۴٠ سال گذشته، با قدردانی از کادر درمانی کل کشور و با یاد پرستاران، پزشکان و کادر درمانی که در خط‌مقدم جبهه جنگ علیه ویروس کرونا جان باختند. با یاد کارگرانی که در حوادث محیط‌کار قربانی شدند. با یاد کولبرانی و سوخت‌برانی که از خانه بیرون رفتند و با وجود چشمان منتظر و براه همسر و فرزندان و والدینشان اما جسد بی‌جانشان برگشت و به قربانیان سیاست‌های جنایتکارانه جمهوری‌اسلامی و مافیای سپاه پاسداران تبدیل شدند. با یاد و امید به آزادی و رهایی کلیه زندانیان سیاسی و کارگران زندانی، با درک عمیق دردها و رنج‌های بی‌شمار و فراوان شما مردم کارگر و زحمتکش، زنان ستمدیده و جوانان محروم ایران و با تعهد به تداوم مبارزه تا آزادی کارگران و مردم زحمتکش گرامی می‌داریم. سالی با نشاط و سرشار از شادی و پیروزی که پیش شرط آن سرنگونی انقلابی این رژیم منحوس است را برایتان از صمیم قلب آرزو میکنیم. "نوروزتان پیروز و هر روزتان نوروز باد" #هیات_مدیره_کولبر_نیوز جمعه ۱ فروردین‌ماه ۱۳۹۹
پیام نوروزی کمیته مردمی محلات مریوان
پیام کمیته مردمی محلات مریوان سال۱۳۹۸ را در حالی به پایان رساندیم، که در ایران اخراج و اعتصابات کارگری، سیل، زلزله، کشتار آبان، هواپیما را مورد هدف موشک قرار دادن، و اخیرا ورود ویروس کرونا این سال را سالی سرشار از بلاهای غیر مترقبه و انسانی سالی سیاه بود برای ایران و مسئله قابل توجه، این هم دلی اتحاد مردم در کنار بی توجهی دولت مردان قابل تقدیر بود. در این روزها کە جامعه جهانی با ویروس کرونا درگیر است و هر آن در پی عدم خدمات رسانی و مسئولیت دولت های جهانی، این ویروس بە جامعه انسانی سرایت می‌کند. سرایتی کە اکثریت هر جامعه یعنی طبقه فرودست را تهدید می‌کند، گویا زندگی و زیست آنان برای دولت ارزشی ندارد و با شعار در خانە بمانیم سعی بر تحمیل قرنطینە فردی دارند تا کسی کە توان خرید و تهیۀ مواد ضد عفونی ندارد، در خانە بماند و خطری برای جامعه ایجاد نکند. در این وضعیت ناگوار و سخت، طوری بە استقبال نوروز می‌رویم کە نماد آن تغییر کردەاست و بە همبستگی و تلاش برای رفع بحران تبدیل شدە‌است. همبستگی انسانی کە بار دیگر یادآور آن شد کە هر انسانی بە انسانی دیگر مربوط است و خطری اگر وی را تهدید کند فرداها هم دیگری مورد تهدید قرار می‌دهد، در این راستا میتوانیم بە فعالیت خودجوشانۀ مردم، خدمات رسانی انجمن ها، تشکیل کمیتۀ محلات، تشکیل کمیتە بحران و... اشاره کرد. کمیتە مردمی محلات مریوان علیه کرونا، ضمن تبریک و آرزوی سلامتی، صلح، امنیت و شادی برای جامعه انسانی، خود را متاثر می‌داند بدلیل از دست رفتگان مبتلا بە کرونا. بە همین جهت ابراز همدردی خود با عزیزان از دست رفتگان را اعلام می‌کند. کمیتە مردمی محلات مریوان علیە کرونا، بر آن امید است کە هرچە زودتر این ویروس رفع و دفع شود تا جان انسانی دیگر را نگیرد و از زنجیرە انسانی، انسانی نگسلد؛ همچنین خواستار رسیدگی دولت بە امر و وظایف خود میباشد کە امکانات بهداشتی و رفاهی را برای جامعه فراهم کند و از مردمان خواهشمند است که برای مقابله با کرونا، کمیته محلات خود را تشکیل بدن و تا حدالامکان نکات بهداشتی را رعایت کردە و سلامتی خود و دیگران را بە خطر نیاندازند. این کمیتە، بار دیگر سال نوِ همبستگی و همراهیِ هم را تبریک و شادباش گفتە و امیدوار است کە سریعا این وضعیت و شرایط اسفناک رفع شود تا باردیگر قدرت همبستگی و اتحاد مردم و اجتماع را مُهرِ بر تاریخ بزنند. #کمیته_مردمی_محلات_مریوان_علیه_کرونا
شادباش سندیکای کارگران شرکت واحد به مناسبت فرارسیدن سال نو
شادباش سندیکای کارگران شرکت واحد به مناسبت فرارسیدن سال نو ▪️درحالی شاهد فرارسیدن بهار و شکوفا شدن جوانه‌ها و گردش طبیعت هستیم که سالی بسیار سخت و پراندوه را پشت سر گذاشتیم سالی که گذشت بیش از پیش رنج و مشقت برای کارگران و فرودستان رقم زده شد. در آبان ماه ۹۸ صدای اعتراض کارگران و فرودستان نسبت به سه برابر شدن قیمت بنزین و روند آزادسازی قیمت‌ها و فقر و فلاکت با شدت تمام سرکوب شد و اعتراضات مسالمت آمیزشان منجر به جان باختن صدها تن از هموطنان و زندانی شدن هزاران تن دیگر شد که همچنان شوک و اندوه آن بر جامعه باقی مانده است. در سال گذشته سیل و زلزله خانه‌های بسیاری از فرودستان را ویران کرده و به دلیل ناکارآمدی مدیریتی در کشور با وجود سرمای سخت در زمستان این ویرانی‌ها همچنان باقی است. با شلیک پدافند هوایی، هواپیمای مسافربری سرنگون شد و تمام سرنشینان آن جان باختند که باعث خشم و اعتراض مردم گردید. ▪️شیوع گسترده ویروس کرونا در کشور و پنهان‌کاری و بی‌تدبیری دولت‌مردان در مقابله با آن به دلیل برگزاری انتخابات مجلس و مناسبت‌های حائز اهمیت برای حاکمیت، باعث شد به سرعت این ویروس در کشور گسترده شود بطوری که بعد از چین بیشترین مبتلایان به کرونا از ایران هستند و جانباختگان بسیاری داشته است. متاسف و متاثر هستیم که در سال جدید تلفات جانی این ویروس بر عموم هموطنان بویژه اقشار فرودست و کارگران که برای تامین نان خود نمی‌توانند در خانه بمانند ادامه دارد و مدیریت کلان کشور نیز در این شرایط خاص توجه‌ای به کارگران و فرودستان ندارد. ▪️خشمگین هستیم که فعالین کارگری و فعالین صنفی معلمان به دلیل دفاع از حقوق کارگران، معلمان و فرودستان زندانی هستند و باوجود خطرات بسیار ابتلا به ویروس کرنا در زندان، از کمترین امکانات بهداشتی برخوردار نیستند و جان‌شان در خطر جدی قرار دارد. با وجود این خطرات مسئولین قضایی از اعزام آنها به مرخصی امنتاع می کند. ▪️متاسفانه در روزهای پایانی سال درگذشت دکتر فریبرز رئیس دانا، اقتصاددان سرشناس و خوش‌‌نام، مدافع سرسخت سوسیالیست و حامی بزرگ طبقه کارگر و فرودستان، جامعه کارگری آشنا با فعالیت‌های ایشان و اهل قلم و هنر را اندوه‌بار کرد. ▪️سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ضمن شادباش سال نو به عموم هموطنان، آرزوی اتحاد و همبستگی کارگران و مزدبگیران برای رسیدن به حقوق برابر و زندگی شرافت‌مندانه دارد. بهار ۱۳۹۹
بهاران خجسته باد -اردوی کار
بهاران خجسته باد ▪️آرزو داریم سال 1399حداقل یک سال نوری از سال جهنمی ای که پشت سر گذاشته ایم فاصله بگیرد. سالی که با سیل و کشتار و ساقط کردن هواپیمای مسافربری و افتادن ویروس مرگبار به جان مردم همراه نباشد؛ سالی که بتوانیم با تکیه به پیکار و همگرایی مبارزاتی، گسترش مطالبه گری، نافرمانی مدنی و جنبش مستقل همیاری بساط ظلم و بیداد را برچینم تا اندوه و عزا از این سرزمین بلازده رخت بربندد و شادی و زندگی به روی مردم لبخند زند. ▪️در سالی که گذشت در اردوی کار در حد توان و شناخت خود در کنار طبقه خویش و هم سرنوشتان مان ایستادیم و امیدواریم بتوانیم این مسیر را همچنان با حمایت و همکاری یاران و عزیزان، دوستان و همراهان گرامی کانال در سال جدید پی بگیریم. بهارتان خجسته. اردوی کار
بهار خجسته فال خرامان رسـد ز راه
هوا دلپذیر شد، گل از خاک بردمید پرستو به بازگشــت زد نغمـهٔ امید به جوش آمدست خون درون رگ گیاه بهار خجسته فال خرامان رسـد ز راه بهار خجسته فال خرامان رسـد ز راه به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا به مردان تیزخشـم که پیکار میکنند به آنان که با قلم تباهـی دهـر را به چشـم جهـانیـان پدیدار می کنـند بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست نگون و گسسته باد، نـگون و گسسته باد
پیام نوروزی حزب کمونیست ایران
پیام کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران به مناسبت فرارسیدن نوروز و آغازسال ۱۳۹۹ کارگران، مردم مبارز ایران! آمدن بهار و فرارسیدن نوروزِو سال نو را به همه شما عزیزان از صمیم قلب شادباش می گوئیم. به امید آنکه در سال نو همه مصائب و مشکلات گریبانگیر جامعه از جمله آفت ویروس کرونا را به زودی و با خسارت و تلفات کمتری پشت سر گذاریم. نوروز امسال را در شرایطی برگزار میکنیم که تحت حاکمیت رژیم اسلامی سرمایه، سفره خانواده‌های ما کارگران و مردم تهیدست امسال خالی تر و بی رونق تر از سالهای گذشته نیز شده است. توان مالی به ما اجازه نداده با خرید نیازهای ضروری و معمول، دلگشای فضای گرم خانواده شویم. سال نو را به همه عزیزان زندانی سیاسی که به "جرم" دفاع از آزادی و کرامت انسانی و مقاومت در برابر زور گویی و ظلم و ستم و قوانین ارتجاعی، ضد انسانی و زن ستیزانه جمهوری اسلامی به زندان افتاده اند، تبریک و تهنیت میگوئیم. امیدواریم در آینده ای نه چندان دور با قیام توده های مردم بساط این رژیم جنایتکار برچیده شود، درِ زندانها شکسته شود و این عزیزان سربلند و پیروز به آغوش همرزمان و خانواده هایشان باز گردند. همچنین با قلبی مملو از اندوه به همه خانواده‌هایی که تا کنون عزیزانشان را به علت ابتلا به بیماری کرونا از دست داده‌اند، تسلیت می گوئیم. همچنین جا دارد یاد عزیز بیش از ١٥٠٠ نفر از انسانهایی را گرامی بداریم که در خیزش آبان ماه بر اثر جنایت هولناک رژیم اسلامی به خاک افتادند، پرپر شدند و به آنها فرصت ندادند بهار دیگری از عمرشان را در کنار عزیزانشان سپری نمایند. به خانواده داغدار آنان و به خانواده ١٧٦ نفر از سرنشینان هواپیمای اکراینی که با موشک های سپاه پاسداران رژیم اسلامی سرنگون شد، تسلیت بگوئیم. بدون شک این خانواده‌ها نیز با درد جان گداز از دست دادن عزیزانشان نوروز و بهار حزینی را تجربه خواهند کرد. مردم مبارز و آزادیخواه ایران! خیزش آبان ۹۸ شما زنان و مردان به جان آمده از فقر و تنگدستی و ظلم و ستم و دیکتاتوری و اختناق جمهوری اسلامی که یکباره بیش از صد شهر ایران را در بر گرفت، پیام روشن و شفافی برای سران رژیم اسلامی در بر داشت و کل این حاکمیت را به لرزه در آورد. پیام خیزش آبان به جمهوری اسلامی سرنگونی این نظام بود که آنرا در نمایش انتخابات اخیر نیز با عدم شرکت در آن تکرار نمودید و جمهوری اسلامی را با یک " نه" بزرگ دیگر از رسیدن به هدف فریبکارانه اش ناکام گذاشتید. کشتار وحشیانه بیش از ١٥٠٠ نفر از مردم ایران در جریان این خیزش با نقشه از پیش طرح شده، بازتاب وحشت سران رژیم از کابوس سرنگونی محتوم شان بود. به همین دلیل تا کنون نیز جرأت نکرده اند آمار قربانیان این جنایت را اعلام نمایند و جنازه هایشان را نیز تحویل خانواده‌هایشان بدهند. این خیزش با شکوه نشان داد که مناسبات این رژیم با مردم به مرز آشتی ناپذیری رسیده است. این خیزش توازن قوا در جامعه را به نفع مبارزات مردم و علیه دشمن یعنی جمهوری اسلامی تغییر داد. اینک سران رژیم می‌دانند بر چه دریایی از نفرت و بیزاری ما کارگران و مردم رنج دیده نشسته اند که هر آن احتمال دارد در امواج توفان سهمگین آن غرق شوند. در این شرایط ابعاد فاجعه بار گسترش شیوع ویروس کرونا و شمار قربانیانی که از مردم ایران گرفته است، بار دیگر ماهیت ضد انسانی جمهوری اسلامی و اوج بی کفایتی و ضعف مدیریتی آن را به همگان نشان داده است. رژیم جمهوری اسلامی از همان ابتدا با رویکرد امنیتی، عامدانه و بطور برنامه ریزی شده و با اهداف حقیر سیاسی حقایق مربوط به انتقال این ویروس به ایران و ابعاد شیوع آن را از مردم پنهان کرد. سران رژیم با این رویکرد غیر عقلانی و ارتجاعی عملا در مقابله با شیوع کرونا اقدام مؤثری انجام ندادند و پدیده شیوع کرونا به یک بحران خارج از کنترل تبدیل شد. سران رژیم با این عملکرد ضد انسانی و جنایتکارانه خود کاری کردند که ایران به یکی از کانون های شیوع این ویروس در خاورمیانه و جهان تبدیل گردد و بعد از کشور چین بیشترین شمار قربانیان را از مردم ایران بگیرد. علاوه بر آن رژیم اسلامی، اکثریت مردم ایران و بویژه کارگران و اقشار تهیدست جامعه را در برابر پیامدهای مخرب اقتصادی بحران کرونا بی دفاع رها کرده است و زندگی آنان را با مشکلاتی بیشتری مواجه ساخته است. تحت این شرایط خواست تعطیلی کارخانه و یا کاهش ساعات کار با پرداخت حقوق و مزایای کامل و تأمین امکانات مقابله با کرونا به یکی از خواسته های محوری جنبش کارگری و محرومان جامعه تبدیل شده است. اکنون رژیم بیش از هر زمان دیگری در مقابل جنبش عظیم مطالباتی کارگران و دیگر اقشار تهیدست جامعه قرار گرفته است. نه توانایی برآورد این مطالبات را دارد و نه راه حلی و پاسخی جز توسل به سرکوب در اختیار دارد. تداوم اعتصابات و اعتراضات کارگران، دانشجویان، معلمان، بازنشستگان و دیگر اقشار جامعه پس از خیزش آبان به رژیم نشان داد که سرکوب و جنایت نه تنها نتوانست مردم عاصی از فقر و گرسنگی و خفقان را ساکت نماید بلکه آنان را مصمم تر، آبدیده تر و با تجربه تر و آماده‌تر برای رویارویی های بعدی نموده است. جمهوری اسلامی اینک در شرایط آنچنان ضعیفی قرار گرفته که در چهل سال گذشته بی سابقه بوده است. اقتصادش بر اثر بحران ساختاری سرمایه داری ایران، تشدید تحریم های بین المللی، دزدی و فسادی که سراپای حاکمیت را در بر گرفته، اختصاص صدها میلیارد دلار به نیروهای امنیتی و سرکوبگر و تحمیل هزینه های سیاست مداخله گرانه در کشورهای منطقه در آستانه افلاس و ورشکستگی قرار گرفته است. در سطح بین‌المللی در انزوای آنچنانی است که به اعتراف خودشان حتی دولتهای باصطلاح دوست هم تمایلی به نزدیکی با رژیم ندارند. در عراق، لبنان و سوریه نیز مردم ستمدیده و مبارز این کشورها جمهوری اسلامی و احزاب فاسد اسلامی وابسته به او را به عنوان یکی از عوامل اصلی جنگ و کشتار و فلاکت اقتصادی خود می‌دانند و مورد تعرض قرار می دهند. کارگران، فعالین پیشرو وکمونیست! جمهوری اسلامی اینک در شرایطی قرار گرفته که بنیادهای اقتصادیش در هم ریخته، انسجام درونی خود را از دست داده است، امیدی به بقای خود ندارد. در چنین شرایطی می‌خواهد بار اصلی بحران و ورشکستگی اقتصادیش را با دروغ و حیله و سرکوب به ما کارگران و اقشار تهیدست جامعه تحمیل نماید. در شرایطی که گرانی بیداد می کند، ارزش پول ایران به شدت سقوط کرده است، قدرت خریدی برای مردم حتی اقشار متوسط جامعه هم باقی نمانده است، چرا باید تاوان بحرانهای جمهوری اسلامی را بدهیم و اجازه دهیم رژیم زندگی ما را این چنین در تنگنا قرار دهد؟ در شرایط کنونی آنچه باید مورد توجه فعالین کمونیست جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی قرار بگیرد این واقعیت است که بعد از خیزش انقلابی آبان روند اوضاع به طرف تحول انقلابی سمتگیری پیدا کرده است. خیزش آبان ماه و اعتصابات و اعتراضات و رویداد های این دوره به وضوح نشان می دهد که روحیات کارگران و توده های مردم ستمدیده ایران تغییر کرده و به مرحله تعرض قدم نهاده اند. باید برای ایجاد کمیته های مخفی اعتصاب، کمیته های کارخانه و کمیته های محلات تلاش کنیم. باید زمینه را برای برپائی اعتصابات سیاسی توده ای و سراسری آماده کنیم. باید اتحاد و همبستگی را در میان کارگران و مردم ستمدیده ایران تقویت کنیم. در این دوره بسیار حیاتی است که توده کارگران در جریان کشمکش های طبقاتی با این روح آموزش داده شوند که راه برون رفت از این همه فقر و بدبختی را نه در چهارچوب مناسبات حاکم، بلکه از مسیر یک قیام انقلابی علیه جمهوری اسلامی و نظم سرمایه داری موجود جستجو کنند. متشکل شدن نیروی عظیم و پراکنده ما کارگران همراه دیگر توده های مردم زحمتکش در سطح سراسری از چنان ظرفیت بالقوه عظیمی برخوردار است که میتواند به تداوم حاکمیت جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری پایان دهد. به امید آنکه سال نو را با تلاش خستگی ناپذیر برای سازمانیابی جبهه پر قدرت کارگران و مردم زحمتکش و ستمدیده ایران برای نبرد سرنوشت سازی که در راه است آغاز کنیم، بار دیگر فرا رسیدن نوروز و سال نو را به همه شما شادباش می گوئیم. کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران ۲۸ اسفند ۱۳۹۹ ۱۸ مارس ٢٠٢٠
بهاران خجسته باد!
بهاران خجسته باد! فرا رسیدن بهار سال ۱۳۹۹ بر شما مبارک باد #نان_کار_آزادی_ #شادی_رفاه_آبادی #نابود_باد_استثمار_و_کار_مزدی_ سال ۱۳۹۸ را در شرایطی پشت سر می گذاریم که به مانند سال های قبل تر پر بود از فاجعه، از استثمار، از فقر فزاینده، از کشتار ، از اختناق و سرکوب،از زندان و شکنجه، از قرار داد های سفید، از پرداخت نشدن دستمزد های چندین برابر زیر خط فقر، از توهین و تحقیر و... سال کهنه را پشت سر می گذاریم با گرامی داشت یاد جانباختگان دیماه ۹۶ و آبان ۹۸، و درود می فرستیم به تمام کسانی که برای رهایی به خیابان‌ها آمدند و صدای اعتراض میلیون ها نفر انسان کارگر و زحمتکش بودند،صدای تهی دستان و فرو دستان جامعه که برای نان و آزادی از جان عزیز خود گذشتند. سال ۹۸ را پشت می گذاریم در حالی که مادران،پدران، خواهران،برادران،همسران و فرزندان جانباختگان آبانماه هنوز از محل دفن عزیزان خود بی خبر هستند. سال ۹۸ را در شرایطی پشت سر می گذاریم که هزاران انسان شریف و آگاه هنوز در زندانها هستند،افرادی که برای حق طلبی و داشتن یک زندگی مناسب و شایسته به این مناسبات پر از تبعیض و نابرابری ها معترض بودند. سال ۹۸ را در شرایطی به پایان می رسانیم که حاکمان در جامعه ایران تنها به خاطر منافع حکومتی خود باعث شیوع ویروس کرونا در ایران شدند و از طریق رسانه های دروغ پراکنی در روز های اول منکر وجود ویروس کرونا در ایران شدند. سال ۹۸ را در شرایطی به پایان می رسانیم که میلیون ها انسان شریف همچنان در بدترین شرایط ممکن به حیات خود ادامه می دهند واز داشتن حداقل های یک زندگی محروم بوده و جواب هر گونه حق خواهی سرکوب و زندان می باشد. اخراج و بیکار سازی، نبود هیچ گونه امنیت شغلی،عدم پرداخت دستمزد ها، بیکاری،اعتیاد و فساد و دزدی،تبعیض و نابرابری،آپارتاید جنسی، وجود ستم ملی،کشتار مردم آزادیخواه، زندان و شکنجه و... همچنان ادامه دارد. ما سال ۹۸ را در شرایطی به پایان می رسانیم که نظام سرمایه داری در بعد جهانی در مقابل ویروس کرونا به زانو افتاده است،نظامی که ناتوان از ارائه خدمات مناسب برای شهروندان میباشد. نظامی که بیشتر از گذشته نشان داد که به جای تامین زندگی،به جای تهیه وسائل و تجهیزات مناسب شرایط بحرانی، تنها به فکر ساختن اسلحه و تجهیزات نظامی و‌کشتار جمعی بوده است. نظامی که میلیارد ها میلیارد دلار را هزینه بودجه های نظامی و خرافی می کند اما حاضر نبوده، امکانات بیمارستانی و تجهیزات لازم را ایجاد کند تا جایی امروز با وجود ویروس کرونا دولت های سرمایه داری تصمیم گرفته اند به دلیل کمبود تجهیزات پزشکی!!؟ عده ای را آگاهانه به کام مرگ بفرستند و بین مریض های کرونایی انتخاب کنند که کدام زنده بماند و کدام یک باید بمیرد!!! این نهایت رذالت،زشتی، تعفن و گندیدگی نظام سود پرست سرمایه داری است، لعنت بر شما. کارگران، زحمتکشان،مردم آزادیخواه سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه فرا رسیدن بهار و سال نو را به شما تبریک می گوید. هر چند رنگ و رخساره ما پر است از درد و رنج و‌نگرانی و اضطراب، هر چند فقر و نداری، تبعیض و نابرابر ی ها و استثمار و حاکمیت سرمایه داران همچنان ادامه دارد، هر چند انسان های بی شماری به گلوله بسته شدند، هر چند عزیران مان هنوز در گوشه زندان هستند، هر چند هنوز اشک مادران و پدران و بستگان جان باختگان ما خشک نشده است، هر چند هنوز نظام گندیده صاحبان زر و زور بر قدرت تکیه زده اند، اما بهار را که نوید بخش زندگی است را نباید فراموش کرد، نباید از یاد برد که زندگی زیباست و برای این زیبایی بایدجنگید و تسلیم نشد. بهاران بر شما مبارک باد
سال ۹۸ بشد
سال ۹۸ بشد بر چه سان شد و بر ایران و ایرانیان بر چه سان گذشت ...هرکس تفسیری خوشایند رای و خواست خود دارد "نشر دانه" یاد می‌کند از همه آن کسان که می توانستند بود و نیستند. و با بازنشر یادداشت دیروز پرستو فروهر به پیشباز سال ۹۹ می‌رود, او می‌نویسد: "در آستانه نوروز و در این خجسته روز ملی شدن صنعت نفت که همزمان با زادروز پروانه اسکندری ـ فروهر است، از امید پرشور او مدد بگیریم که سروده بود : گره بگشای ز رخ دل من می‌گوید با بهاری که ز ره می‌آید رعد خواهد غرید ابر خواهد بارید دشت خواهد رویید."
بهار خنده زد و ارغوان شکفت...
بهار خنده زد و ارغوان شکفت... ▪️اردوی کار: این پیام شادباش بهار از "مجله نقد" است؛ نوشته اند: "کیست که سایه شوم مرگ و سوگ بر شهرها و روستاها را نبیند و کیست جز مرگ اوران و مرگ پرستان این رژیم سرکوبگر، که در اندوه این همه رنج نباشد؟ اما لبخند بهار صلایی است امیدبخش که؛ زنده می مانیم، بر شکنجه گران و مرگ آئینان پیروز خواهیم شد، سرود شادی و شادمانی خواهیم خواند و بر خاکستر روزهای تلخ پایکوبی خواهیم کرد بهاران خجسته باد."
نویسندگان "سرخط"
#سرخط : عزیمت از سالی به سالِ دیگر به‌خودیِ خود بی‌معناست؛ چیزی نیست جز یک قرارداد. انباشت سال‌ها، تاریخ را ساخته است ولی تاریخی به روایتِ فرادستان؛ آمدن و رفتن سلاطین، دولت‌ها، خاندان‌ها، جنگ‌ها و غارت‌ها. این تاریخِ ما نیست. این تاریخ فقط به‌درد حفظیات خرخوان‌ها برای فخرفروشی با معلومات عمومی می‌خورد. تاریخ راستین چنانکه مارکس می‌گوید جیزی نبوده و نیست جز مبارزه‌ی طبقاتی. در این تاریخِ مبارزه شکست‌خوردگان به دستور فاتحان و با قلم مورخینِ صله‌بگیر حذف شده‌اند. حذف‌شدگانِ از صفحات تاریخ‌نگاری رسمی، سازندگان حقیقی تاریخ‌اند؛ کشاورزانی که نسل در نسل، دانش خود را تا امروز منتقل کرده‌اند، کارگران ساختمانی که باشکوه‌ترین بناها را استوار داشته و هر دیوار تاریخی ماحصل تازیانه خوردن و گرسنگی کشیدن آن‌هاست، نوازندگان دوره‌گرد و حافظان لالایی‌ها و نغمه‌ها و چکامه‌ها، بردگانی که به زور شلاق و داغ و درفش پنبه و ذرت و راه‌آهن ساختند، مادران و پدرانِ زحمتکش و گمنام ما. ⚪️ در این روز آخر سال قصد تاریخ‌نگاری نداریم ولی می‌خواهیم بگوئیم که #سرخط تلاشی‌ست کوچک برای ثبت تاریخِ تهیدستان، طبقه‌ی کارگر، محرومان، محذوفان و رانده‌شدگان. اکنون که کمی بیش از یک‌سال از آغاز به‌کار سرخط می‌گذرد، از این خرسندیم که بدون یک ریال بودجه، بدون کوچک‌ترین وابستگی به جریان سیاسی رسمی (درون و برون از حاکمیت)، و به‌رغم تهدیدها و فحاشی‌ها توانسته‌ایم با مشارکت فروتنانه‌ی مخاطبان‌مان، تریبونی هرچند کوچک شویم برای بی‌صدایان. ما نه خواسته‌ایم به سبک پااندازانِ حکومت، کشور را عاری از ستم و سرکوب و کشتار و تبعیض نشان دهیم و نه مانند وابستگان بنگاه‌های حقوق بشری فقط و فقط از سرکوب بگوئیم و از مقاومت/مبارزه‌ی روزمره و مستقل فرودستان سخن نگوئیم. دلیل آنکه ما به خلق جبهه‌ای امید بسته‌ایم که بتواند توامان ارتجاع داخلی و مداخله‌ی خارجی از نفی کرده و علیه آن بایستد. از اینکه به اعتماد کرده‌اید مفتخریم. باشد که همراه با بهارِ نو، شر مصیبت‌ها، بلایا، ستمگران، غارتگران، روحانیان و نظامیان از سر زحمتکشان و ستم‌دیدگان کم شود و اخبار رفاقت، همدلی، مشارکت، شور و شورا جایگزین گردد. «متن از گروه نویسندگان #سرخط »
شاهد
متاسفانه چندان اهل تبریک گفتن عید نیستم و سال‌هاست که جایی تبریکی و یا عیدانه‌ای ننوشته‌ام مگر از سر تکلف و به رسم ادب در پاسخ به دوستانی که تبریک فرستاده‌اند. اما این روزهای تلخ که عید و نوروز به سایه ترس رفته و مرگ «بر گذرگاه‌ها مستقر با کُنده و ساتوری خون آلود»، گویی مکلف هستیم به یاد بیاوریم زندگی، دوستی‌هایمان، مهرورزی‌ها و امیدهایمان زنده می‌مانند. باید به یاد بیاوریم این روزهای سیاه خواهند گذشت و چه یادآوری بهتر از تبریک تازگی، دگرگونی و نوروز، روز نو! می‌خواهم عید را به همه آن‌هایی که نوروز برای‌شان عید است و امسال از زیبایی‌های عید دیدنی و نوروزانه و دورهم جمع‌شدن‌ها محروم شده‌اند، صمیمانه تبریک بگویم. عید، نوروز و سال نو، اگرچه روزها خیلی تلخ می‌گذرد بر همه شما مبارک. همه شمایی که اهل عید و نوروز‌انه‌اید. نه‌ورۆز له هەموولایێک پیرۆز بێت!
اتحاد بازنشستگان
به امید نوروزی با جشن توده ای و همگانی! با راه انداختن کارناوال‌هایی از عروسک و خوراکی برای کودکان با راه انداختن کارناوال‌های شاد؛ همراه با رقص و موسیقی با کارناوال‌هایی از بادکنک و وسایل شادی بخش با کارناوال‌هایی از گل به امید چنین نوروزی۰ ۰ ۰ امسال به خاطر مبارزه علیه کرونا در خانه می مانیم امسال در سوگ عزیزان جان‌باخته‌مان چه در اعتراضات خیابانی و چه بر اثر کرونا سوگواریم ♣️ و در خانه می مانیم. وظیفه دولت است که نیازهای مردم را در خانه‌ها تامین کند این ایام سخت می گذرد، ایامی دگر می آید ایام از شما مبارک باد! مبارک شمائید بهاران خجسته باد ✍️محبوبه فرح زادی اتحاد بازنشستگان @etehad_bazn
عبور از ۹۸ – پیام نوروزی اسماعیل بخشی
عبور از ۹۸ – پیام نوروزی اسماعیل بخشی سال ۹۸ بدترین و غم انگیزترین سالی بود که در سی و چند سال عمرم از سر گذراندم. سال به بن بست رسیدن بود و پنجه به دیوار کشیدن، سالی پر از درد و رنج و مصیبت برای مردم، سال بی تدبیری و تزویر، سال دروغ دروغ دروغ… سال نکبتی که در آخرین ساعاتش هم هر لحظه دارد قربانی می گیرد. در این لحظه های اندوه بار وقتی یاد سیل و کشته های آبان ماه و هواپیما و جولان مرگبار کرونا ویروس و داغداران می افتم، استفاده از واژه ی «تبریک» برای آمدن سال نو کمرم را خم می کند. اما ما محکوم به امیدوار زیستن هستیم، امید داشته باشیم که از این رنج ها عبور خواهیم کرد و آرزویم در آغاز سال نو، اول سلامتی است برای همه مردم و دوم آرزو می کنم سال جدید سالی در جهت حرکت به سمت شادی، آزادی و خوب شدن حال مردم باشد. در آخر، در آخرین ساعات سال یاد می کنم از کسانی که نه به خاطر «خوردن حق مردم» که به خاطر «سخن گفتن از حق مردم» در زندان ظلم هستند و حتی به خاطر در امان بودن از بیماری کرونا هم آن ها مرخصی ندادند و عزیزانشان دلتننگ و نگران شان. به امید آزادی همه ی حق گویان و حق خواهان در بند… اسماعیل بخشی ۲۹ اسفند ۹۸
بیانیە ی انجمن صنفی معلمان کردستان / سقز و زیویه به مناسبت فرا رسیدن عید نوروز
بیانیە ی انجمن صنفی معلمان کردستان / سقز و زیویه به مناسبت فرا رسیدن عید نوروز به نام خداوند جان و خرد ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی ازاین باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی در حالی واپسین لحظات سال را سپری می کنیم و آمدن نوروز را به انتظار نشسته ایم که حس غریبی دارد! حسی از جنس درد و اندوه برای بسیاری از مردمان سرزمین مان. عزیزانی را از دست دادیم که غریبانه رهسپار شدند! در ضیق و تنگنا بودن بسیاری از هم میهنان مان کام را بر همگان تلخ کرده، انگار که بار سنگینی بر دوش ها، قامت ها را خم کرده است. سال نود و هشت اگر چه بسیار تلخ و سرشار از رویدادهای جان سوز بود اما درس هایی داشت و دارد که اگر در آنها غور کنیم، افق های روشنی در مسیرمان خواهد بود. حال و روز ملت ایران تلاقی اقیانوس هاست! یکی پر از درد بی تدبیری و رخوت دولت و هیئت حاکمه در برخورد با بحران هاست که اطلاق عنوان دولت به آن، اجحاف در حق مطلب خواهد بود! گویی ویروس توهم و امنیتی دیدن مسائل خواب را از چشمانش ربودە است! یکی سرشار از همدلی، وفاق و نوع دوستی افراد، سمن ها، انجمنها و... با مردم داغ دیده و اقشار فرو دستی است که چرخ روزگار استخوان هایشان را شکسته! اگر آمیختگی فرهنگ و معنویت غنی برخی افراد مهر گستر نبود آن کور سوی امید به زیستن هم در دل اقشار بسیاری محو می گشت. در این میان آنچه که بیشتر از هرچیزی جلوه گر بوده؛ فداکاری، فروتنی و ازخودگذشتی کادر درمان است که امیدها را در دل زنده نگه می دارد و از کوران خبرهای ناگوار، مانند سهیلی، زردی رخ بیماران و افراد در معرض خطر را از چهره شان می زداید و مهرانه ی روروک استقامتشان گشته است. آری درد بسیار است اما آنچه که ما از نوروز در فرهنگ، آیین و سنن خود به خاطر می آوریم، بیانگر افق های روشن در پس تنگناها و ناملایمات روزگار است! طبیعت، روییدن جوانه بر شاخه های سرمازده را نوید می دهد و ما هم از آن الهام می گیریم و در جهت تنویر افکار، بنا به رسالتی که داریم، بهره خواهیم جست و سعی ما بر فراهم سازی بستری برای پرتو افشانی زیبای خورشید از پشت ابرهای سیاه به سان گذشته و با توجه به جوهری که در ذات مان است، خواهد بود. ◽️انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه ضمن شاد باش این عید باستانی به احاد ملت ایران بخصوص همکاران فرهنگی و دانش آموزان عزیز و توصیه به پرهیز از ازدحام،تجمع و رفتن بە سفر و دید و بازدید، خواهان اعطای مرخصی به همه ی همکاران زندانی با توجه به شیوع و همه گیری ویروس کرونا است و از دستگاه قضایی می خواهد این هشدار را جدی بگیرد. به امید سالی جدید با اندیشه ها،تصمیمات و کرداری نو برای همگان، علی الخصوص همکاران فرهنگی و دانش آموزان عزیز میهن مان. انجمن صنفی معلمان کردستان/ سقز و زیویه ۱۳۹۸/۱۲/۲۹
ناظری
با تبریک سال نو بر تمامی کاربران محترم سایت و دوستان سخت کوش تحریریهء "رادیو زمانه". سال پر فراز و نشیبی داشتیم, از فروردینش تا اسفندش. امسال هم به احتمال قوی پر فراز و نشیب تر از پارسال خواهد بود. کیفیت بالای گزارشها, مطالب و متون در "رادیو زمانه" و گسترهء متنوع و بی مانند نظریات و مشارکت کاربران این سایت, بدون اغراق فضایی منحصر بفرد و بسیار ویژه در برهوت فضای مجازی ایرانی آفریده است. به امید سالی پربار, آکنده و مملو از شادی و آزادی. ----- زمانه: با سپاس بسیار از شما همراه خوب زمانه که با نظرهاتان ما را همراهی می‌کنید. سال نو بر شما مبارک.
خوانندگان زمانه
سال نوی شما عزیزان رادیو زمانه نیز مبارک . با آرزوی بهترین و شیرین ترین ها