استاندار تهران خط فقر در تهران را ۴,۵ میلیون تومان اعلام کرد
به گفته محسن بندپی زنان سرپرست خانوار در ۱۶۸ محله آسیب‌پذیر نیازمند توجه ویژه‌اند. اعتبار تخصیص یافته به ایحاد مشاغل خانگی از ۴۸ میلیارد تومان به ۷ میلیارد تومان کاهش یافت.
نقش ۹۰ درصدی زنان در مشاغل خانگی و سهم ناچیز آنها از این درآمدزایی
استاندار تهران اعلام کرد خط فقر در تهران چهار میلیون و ۵۰۰ هزار تومان است. در تهران ۱۶۸ محله آسیب‌پذیر وجود دارد. در سال ۹۷، ۴۸ میلیارد تومان برای مشاغل خانگی در استان تهران اعتبار اختصاص داده شده بود اما به گفته استاندار تهران این اعتبار به فقط ۷ میلیارد تومان، معادل قیمت یک خانه در یک محله متوسط کاهش پیدا کرد.
از لحاظ گستردگی فعالیت اقتصادی و جمعیتی ۲۳ درصد از تولید ناخالص ملی مربوط به استان تهران است. بعد از استان تهران، استان خوزستان به دلیل تولید نفت با ۱۴ درصد از سهم تولید ناخالص ملی در رتبه دوم قرار دارد. استان تهران ۱۶,۳ درصد از جمعیت کشور را نیز در خود جای داده است. بر اساس اعلام بانک مرکزی ۶۲,۵ درصد از تسیهلات بانکی در استان تهران توزیع شده و ۵۴ درصد از کل سپرده‌های بانکی نیز مربوط به این استان است. با این‌حال زنان سرپرست خانوار از این ثروت سهمی نمی‌برند. انوشیروان محسنی بندپی در نشست فرمانداران و مشاوران امور بانوان و خانواده استان تهران با معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده گفت:
«ما نباید خط فقر را به صورت کشوری نگاه کنیم. باید برش استانی آن را مد نظر قرار دهیم که به این ترتیب در تهران خط فقر ۴,۵ میلیون تومان است و در این میان زنان سرپرست خانوار نیازمند توجه و کمک ویژه هستند.»
به گفته محسن بندپی از ۸ میلیون و ۳۱۰ هزار خانواری که در سه دهک پایین جامعه قرار دارند، ۲ میلیون و ۳۷۹ هزار و ۸۵۱ خانوار یعنی معادل ۲۹ درصد آنها زنان سرپرست خانوار هستند. همچنین ۱۹۱ هزار و ۱۴۹ خانوار در تهران زن سرپرست خانوار هستند که در سه دهک پایین خانوار قرار گرفتند.
در تهران ۱۶۸ محله آسیب‌پذیر وجود دارد. در سال ۹۷، ۴۸ میلیارد تومان برای مشاغل خانگی در استان تهران اعتبار اختصاص داده شد اما به گفته استاندار تهران این اعتبار به فقط ۷ میلیارد تومان (معادل قیمت یک خانه در یک محله متوسط شهری) کاهش پیدا کرد.
بر اساس اعلام رسمی وزارت تعاون بیش از ۹۰ درصد شاغلان در بخش کسب و کارهای خانگی زنان هستند. اما با این وجود دستمزد زنان نابرابر و ناکافی‌ست و با مشکلاتی چون نداشتن بیمه روبه‌رو هستند.
زنان به فعالیت در کسب و کارهای خانگی و درآمدزایی ترغیب می‌شوند اما بسیاری از آنها در مقابل معضلاتی چون نداشتن سرمایه اولیه، دستمزد ناچیز و عدم دسترسی به آموزش و آشنایی با قوانین و حقوق خود تنها هستند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نون ف از تهران
پیش‌بینی تازه از سقوط بی‌سابقه اقتصاد جهان؛ چه بر سر ایران می‌آید؟ این تیتر یک مقاله ای ست در یکی از سایتهای پارسی زبان. اما اگر یک جو شرف در ذات این حکومتگران و یک ارزن همیت در میان مردم پیدا شود، ایران می تواند از این ماجرا با تندرستی نسبی بیرون رود. اگر مردم ایران به جای تدریجی مردن و جان کندن یکپارچه به خیابان بیایند و هزینه ی این ساختمان اجتماعی تاتریجی فرهنگی و تمدنی را بپردازند، اگر هر قشر و هر گروه هر کسب و هر کار از بازرگان و معلم دانشجو و استاد و کارگر و کامیوندار و بازنشسته و پرستار و باسواد و بیسواد و مالباخته همه با هم بی آنکه بگویند به من چه به خیابان بیایند و این حکومت را فروبپاشانند به هر قیمت...! که قیمتش و هزینته اش هر قدر باشد از هزینه و قیمت هر روز اینده و هر هفته و هر سالش هزاران بار کمتر است! و و هم اگر در میان این بیشرفان غارتگر دزد آدمکش و متجاوز و ازاله بکارتگر و پاسدار و بسیجی و آیت الله و مداح اصولگرا و «اصلاحطلب» اگر حتا یک نفر باشرف هست باید فریاد اعتراض و فریاد یک رفراندوم بدون دخالت حکومت گران و با حضور سازمانهای بین المللی برقرار شود تا بدون خونریزی و خشونتی بینظیر در تاریخ ایران و جهان این حکومت ضد بشر با ایادی غارتگرش و آقا ها و آقازاده هایش کنار روند و مجرمین خونآشامش بی آنکه اعدام و کشته شوند در دادگاهی انسانی و دادگر داوری شوند و حکومتی نو سر کار آید که جدائی صددرصد دین و سیاست را در دولتی سکولار و لائیک رقم بزند. آنگاه است که این پانزده درصدی از ایرانیان که بسیاریشان ثروتمندند پولهاشان به ایران سرازیر می شود و ایرانی نوین پایه گذاری می شود. یکی از مهمترین کارهائی که هممیهنان خارج از کشور می توانند بکنند گزارش دهی و خبر رسانی ست. هممیهنان خارزج از کشور باید ببینند چگونه می توانند مشکل فیلتر و اینترنت را برای ما حل کنند. من که در تهران زندگی میکنم و چنانکه یک بارز دیگر هم در این سایت نوشتم بین تهران و اصفهان و تبریز در رفت و آمدم درجه فروپاشی اجتماعی و نابودی ایرانت و جوانمردی و درستی را و همچنین نارضایتی بیش از ۹۰ درصدی مردم را به چشم می بینم. با استناد به منابعی که دارم این نارضایتی حتا در بدنه سپاه و خصوصا ارتش ریشه دوانیده است. بنا بر این هممیهنان ایرانی خارج از کشور با داده های بسیاری که دارند می توانند ما را در داخل یاری برسانند. من در موقعیت روحی روانی خوبی نیستم که منسجم و کارآ بنویسم. امیدوارم خوانند متوجه این اضطرار این اورژانش بشود. ما واقعا در ایران داریم دیوانه می شویم. اینرا فریاد کنید! بدانید و کاری بکنید. دوستانه از تهران