شیراز: ۱۲ شهروند بهایی به ۳۳ سال حبس محکوم شدند

دادگاه تجدید نظر استان فارس و دادگاه انقلاب شیراز ۱۲ شهروند بهایی ساکن این شهر را مجموعا به ۳۳ سال حبس تعزیری و مجازات‌های دیگر از جمله پرداخت «جریمه نقدی» و «انفصال از خدمات دولتی و عمومی» محکوم کردند.

به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا)، چهار شهروند بهایی ساکن شیراز به نام‌های فرهام ثابت، فرزان معصومی، شهناز ثابت و سهیلا حقیقت از سوی دادگاه تجدید نظر استان فارس هر کدام به دو سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.

این شهروندان پیشتر در حکم بدوی صادر شده از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز به ریاست محمود ساداتی، بابت اتهامات «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» هر یک به شش سال حبس تعزیری محکوم شده بودند که این حکم در دادگاه تجدید نظر برای هر یک از این شهروندان به دو سال کاهش یافته است.

به نوشته این منبع، دادگاه تجدید نظر فارس یک روز پیش از صدور این حکم، هفت شهروند بهایی دیگر را مجموعا به ۱۹ سال و شش ماه حبس تعزیری و پرداخت یک میلیون تومان جریمه نقدی محکوم کرده بود.

بر اساس این حکم، نیلوفر حکیمی به پنج سال و ۹ ماه حبس، نوید بازماندگان، بهاره قادری، نورا پورمرادیان، سودابه حقیقت و الهه سمیع‌زاده هر کدام به دو سال و ۹ ماه حبس و احسان‌الله محبوب راه وفا به یک میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده‌اند.

محمود ساداتی، رئیس شعبه یک دادگاه انقلاب شیراز پیش‌تر و در اواخر خرداد ماه سال جاری در جریان رسیدگی به پرونده این شهروندان بهایی، اعلام کرده بود که بهاییان را در این شهر «ریشه‌کن» خواهد کرد.

جامعه جهانی بهایی مستقر در ژنو هم در بیانیه‌ای از احضار ۴۰۰ شهروند بهایی به دادگاه‌های سراسر ایران در ماه‌های اخیر خبر داده و این اقدام قوه قضاییه در سرکوب بهاییان ایران را «بی‌سابقه» توصیف کرده بود.

بر پایه گزارش‌های منتشر شده، ۱۲ شهروند بهایی که به تازگی در دادگاه به احکام حبس محکوم شده‌اند، پیش‌تر و در فاصله سال‌های ۹۵ تا ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و مدتی بعد با تودیع قرار وثیقه به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی آزاد شده بودند.

هرانا نوشته است که حکم شش سال حبس تعزیری شهریار عطریان، یکی از این ۱۲ شهروند بهایی در اواخر خرداد ماه و «بدون تشکیل جلسه دادگاه» از سوی دادگاه تجدید نظر استان فارس عینا تأیید شده است.

بهاییان به عنوان اقلیت دینی در ایران همواره از سوی مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی تحت فشار، آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و جاسوس و دشمن پنداشته شده‌اند.

آیین بهایی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به‌ عنوان اقلیت مذهبی رسمی شناخته نشده و این مسأله پیروان این آیین را با محدودیت‌های فراوانی از جمله محدودیت در کسب و کار، محرومیت از استخدام در مشاغل دولتی و محرومیت از تحصیل در دانشگاه‌ها روبه‌رو کرده است.

در چهار دهه اخیر بهاییان در ایران از «ناعادلانه‌ترین نوع سرکوب، تضییقات و قربانی شدن» رنج برده‌اند.

در همین زمینه