ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

فریدریش انگلس: یک انقلابی پولدار و با احساس

<p>&nbsp;</p> <p>جنی فریدریش فرکسا &ndash; فریدریش انگلس در ۳۱ دسامبر ۱۸۵۷ از منچستر در نامه&zwnj;ای به رفیق گرمابه و گلستان&zwnj;اش، کارل مارکس نوشت: &laquo;شنبه رفته بودم شکار روباه، هفت ساعت نشسته بودم روی زین. چنین ماجراهایی برایم بسیار هیجان&zwnj;انگیز است.&raquo;</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p>انگلس در شکار روباه، آن هم در رکاب اشراف&zwnj;زادگان! یک تصویر نامتعارف از مردی که بیش از هر چیز غم محرومان را داشت. شرح حال (بیوگرافی) فریدریش انگلس که به&zwnj;تازگی به قلم تریسترام هانت، مورخ بریتانیایی و نماینده مجلس عوام منتشر شده، انگلس را در همه نقش&zwnj;هایی که در زندگی ایفا کرده، برمی&zwnj;نمایاند: در نقش یک بازرگان و یک روزنامه&zwnj;نگار، در تقش شکارچی روباه، و همچنین در نقش یک رفیق خوب، اما یک فرزند ناخلف و سرانجام در نقش یک اندیشمند و جامعه&zwnj;شناس انقلابی.</p> <p>&nbsp;</p> <p>هانت در این کتاب نشان می&zwnj;دهد که چگونه فریدریش انگلس به عنوان فرزند یک کارخانه&zwnj;دار آلمانی در بارمن، در ووپرتال به یکی از اندیشمندان بزرگ عصر بدل می&zwnj;گردد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>انگلس در نوجوانی به هگل و به فویرباخ علاقمند بود. بعدها به داروین هم گرایش یافت و از پدرش و اعتقادات مذهبی او روی برگرداند. او به دقت به رویدادهایی که در پیرامونش اتفاق می&zwnj;افتد می&zwnj;نگریست و درباره آن&zwnj;ها تأمل می&zwnj;کرد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در قرن نوزدهم، در اثر انقلاب صنعتی کارگاه&zwnj;های بافندگی منچستر ناگهان به کارخانه&zwnj;های کتان&zwnj;بافی تبدیل شدند. صنعت نساجی رونق یافت و چهره شهر را دگرگون ساخت. رودخانه&zwnj;ای که شهر را به دو بخش تقسیم می&zwnj;کرد، در اثر رنگ&zwnj;های شیمیایی و فضولات کارخانه&zwnj;ها کاملاً آلوده شده بود. در ساحل این رود، در محلات فقیرنشین، کارگران کارخانه&zwnj;ها سکونت داشتند. آن&zwnj;ها با نیروی کارشان به صنایع رونق داده بودند، اما از رونق اقتصادی بی&zwnj;بهره مانده بودند. انگلس وصف می&zwnj;کند که آن&zwnj;ها چه تاوانی پس می&zwnj;دادند. می&zwnj;نویسد: &laquo;زنانی که [در اثر سختی کار] نازا و عقیم شده&zwnj;اند. کودکان معلول و مردان از پاافتاده که عضوی از بدنشان ناسور شده. نسلی تباه&zwnj;شده از انسان&zwnj;ها، مبتلا به ناتوانی و خستگی، فقط به این&zwnj;خاطر که کیسه بورژوازی پر شود.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <table align="left" border="0" cellpadding="1" cellspacing="1" style="width: 200px;"> <tbody> <tr> <td class="rtecenter"> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/eng02.jpg" style="width: 196px; height: 297px;" />●شرح حال فریدریش انگلس</p> <p>به روایت</p> <p>تریسترام هانت،</p> <p>مورخ بریتانیایی و</p> <p>نماینده مجلس عوام</p> </td> </tr> </tbody> </table> <p>به این بورژوازی البته انگلس هم تعلق دارد. او در منچستر در کارخانه نساجی پدرش کار می&zwnj;کند و عضو کلوب&zwnj;هایی&zwnj;ست که ثروتمندان و اشراف&zwnj;زادگان در آن آمد و شد دارند. بخش عمده&zwnj;ای از درآمدش را اما خرج کارل مارکس می&zwnj;کند که رفیق گرمابه و گلستان&zwnj;اش و همفکر و خویشاوند روحی&zwnj;اش است. آن&zwnj;ها هرچند اوایل آشنایی&zwnj;شان با هم رقابت داشتند، اما انگلس به&zwnj;زودی دریافت که مارکس اندیشمندی&zwnj;ست برتر. با این&zwnj;حال هانت در شرح حال انگلس نشان می&zwnj;دهد که او چگونه روشنفکری&zwnj;&zwnj;ست و از چه توانایی&zwnj;هایی برخوردار بوده است، چه کتاب&zwnj;هایی را مطالعه می&zwnj;کرده و چگونه می&zwnj;توانسته با اندیشه&zwnj;های بلندش با مارکس گفت&zwnj;&zwnj;وگو کند. احتمالاً اگر مارکس از دوستی با انگلس بی&zwnj;نصیب می&zwnj;ماند، اندیشه&zwnj;هایش تا این حد تأثیرگذار نمی&zwnj;بود.</p> <p>&nbsp;</p> <p>افزون بر این ظاهراً انگلس اهل طنز و مطایبه هم بوده است. النور، دختر کارل مارکس در یکی از نامه&zwnj;هایش نوشته است که گاهی مارکس از مطالعه نامه&zwnj;های طنزآمیز انگس چنان به خنده می&zwnj;افتاد که اشک به چشم می&zwnj;آورد. مارکس هم البته از طنز بی&zwnj;بهره نبود، اما با اطمینان می&zwnj;توان گفت که انگلس از او عاطفی&zwnj;تر بود و نیز طنازتر.</p> <p>&nbsp;</p> <p>همسر انگلس که درگذشت، مارکس برای دوستش نامه&zwnj;ای به تسلیت نوشت، اما&nbsp; در همان نامه از او تقاضای پول هم کرد. این موضوع انگلس را آزرده کرد، اما در مجموع می&zwnj;توان گفت آن&zwnj;ها با هم دوستی بی&zwnj;تنشی داشتند. ارادت انگلس به مارکس تا آن حد بود که حتی قیمومیت پسر نامشروع او را هم به گردن گرفت که نکند به مشروعیت اخلاقی مارکس خللی وارد شود. در حق دختران مارکس هم که او را از صمیم قلب دوست می&zwnj;داشتند، از هر نظر پدری کرد و تا سال&zwnj;ها پس از درگذشت مارکس خرج زندگی آن&zwnj;ها و شوهراتشان را تأمین می&zwnj;کرد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>کتاب تریسرام هانت بسیار به موقع منتشر شده است. نگرانی جامعه جهانی از بحران اقتصادی و خشم مردم از سرمایه&zwnj;دارانی که با زیاده&zwnj;خواهی&zwnj;شان به این بحران دامن می&zwnj;زنند، علاقه خوانندگان کتاب به آثار مارکسیستی را افزایش داده است. هانت بر این باور است که مردم در روزگار ما بیش از آنکه به فلسفه سیاسی مارکس علاقمند باشند، به نوشته&zwnj;های او درباره سرمایه&zwnj;داری جهانی علاقه دارند. محلات فقیرنشین منچستر در قرن نوزدهم با حلبی&zwnj;آبادهای هندوستان یا برزیل یا زندگی کارگران مهاجر در چین تفاوت چندانی ندارند. در این میان طنز تاریخ این است که کارگران مهاجر در چین در یک کشور کمونیستی در محنت و فلاکت به&zwnj;سر می&zwnj;برند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>تریسرام هانت اصولاً حساب انگلس را از احزاب کمونیست و رهبرانشان در قرن بیستم که با تفسیر یکسونه&zwnj;نگرانه نظریات مارکس آثار او را به سود خود تحریف کردند، جدا می&zwnj;کند. هانت می&zwnj;نویسد انگلس از قرائت انسان&zwnj;دوستانه سوسیالیسم دفاع می&zwnj;کرد و از این توانایی برخوردار بود که عقاید و نظراتش را تصحیح کند. انگلس خودش را &laquo;مدافع سرسخت فردیت و طرفدار ادبیات و فرهنگ و هنر و موسیقی&raquo; می&zwnj;خواند. از این نظر عقاید او به دموکراسی&zwnj;های مدرن نزدیک&zwnj;تر است تا به نظام&zwnj;های کمونیستی تمامیت&zwnj;خواه در قرن بیستم. همچنین عقایدش درباره وحدت دولت و سرمایه و فرار سرمایه به جست&zwnj;و&zwnj;جوی نیروی کار ارزان و دگرگونی نهاد خانواده به&zwnj;حسب ضرورت بازار، در روزگار بحرا&zwnj;ن&zwnj;زده ما بسیار روزآمد است. او به عنوان یک مرد مهربان و سخاوتمند در اندیشه هزینه&zwnj;ای بود که جهان برای دستیابی به مدرنیته و گلوبالیسم می&zwnj;پردازد. تریسترام هانت در مجموع شرح حال یکی از مردان بزرگ روزگار را نوشته است. مردی که با همه اندیشه&zwnj;های بلندش حاضر بود در سایه دوستش قرار بگیرد. این پدیده&zwnj;ای&zwnj;ست بس شگفت&zwnj;انگیز.<br /> &nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>منبع ترجمه: دی تسایت<br /> &nbsp;<br /> <a href="http://www.amazon.com/Marxs-General-Revolutionary-Friedrich-Engels/dp/B008SLYYV4">شناسنامه کتاب در آمازون</a><br /> <br /> &nbsp;&nbsp;</p>

جنی فریدریش فرکسا – فریدریش انگلس در ۳۱ دسامبر ۱۸۵۷ از منچستر در نامه‌ای به رفیق گرمابه و گلستان‌اش، کارل مارکس نوشت: «شنبه رفته بودم شکار روباه، هفت ساعت نشسته بودم روی زین. چنین ماجراهایی برایم بسیار هیجان‌انگیز است.»

انگلس در شکار روباه، آن هم در رکاب اشراف‌زادگان! یک تصویر نامتعارف از مردی که بیش از هر چیز غم محرومان را داشت. شرح حال (بیوگرافی) فریدریش انگلس که به‌تازگی به قلم تریسترام هانت، مورخ بریتانیایی و نماینده مجلس عوام منتشر شده، انگلس را در همه نقش‌هایی که در زندگی ایفا کرده، برمی‌نمایاند: در نقش یک بازرگان و یک روزنامه‌نگار، در تقش شکارچی روباه، و همچنین در نقش یک رفیق خوب، اما یک فرزند ناخلف و سرانجام در نقش یک اندیشمند و جامعه‌شناس انقلابی.

هانت در این کتاب نشان می‌دهد که چگونه فریدریش انگلس به عنوان فرزند یک کارخانه‌دار آلمانی در بارمن، در ووپرتال به یکی از اندیشمندان بزرگ عصر بدل می‌گردد.

انگلس در نوجوانی به هگل و به فویرباخ علاقمند بود. بعدها به داروین هم گرایش یافت و از پدرش و اعتقادات مذهبی او روی برگرداند. او به دقت به رویدادهایی که در پیرامونش اتفاق می‌افتد می‌نگریست و درباره آن‌ها تأمل می‌کرد.

در قرن نوزدهم، در اثر انقلاب صنعتی کارگاه‌های بافندگی منچستر ناگهان به کارخانه‌های کتان‌بافی تبدیل شدند. صنعت نساجی رونق یافت و چهره شهر را دگرگون ساخت. رودخانه‌ای که شهر را به دو بخش تقسیم می‌کرد، در اثر رنگ‌های شیمیایی و فضولات کارخانه‌ها کاملاً آلوده شده بود. در ساحل این رود، در محلات فقیرنشین، کارگران کارخانه‌ها سکونت داشتند. آن‌ها با نیروی کارشان به صنایع رونق داده بودند، اما از رونق اقتصادی بی‌بهره مانده بودند. انگلس وصف می‌کند که آن‌ها چه تاوانی پس می‌دادند. می‌نویسد: «زنانی که [در اثر سختی کار] نازا و عقیم شده‌اند. کودکان معلول و مردان از پاافتاده که عضوی از بدنشان ناسور شده. نسلی تباه‌شده از انسان‌ها، مبتلا به ناتوانی و خستگی، فقط به این‌خاطر که کیسه بورژوازی پر شود.»

●شرح حال فریدریش انگلس به روایت تریسترام هانت، مورخ بریتانیایی و نماینده مجلس عوام

به این بورژوازی البته انگلس هم تعلق دارد. او در منچستر در کارخانه نساجی پدرش کار می‌کند و عضو کلوب‌هایی‌ست که ثروتمندان و اشراف‌زادگان در آن آمد و شد دارند. بخش عمده‌ای از درآمدش را اما خرج کارل مارکس می‌کند که رفیق گرمابه و گلستان‌اش و همفکر و خویشاوند روحی‌اش است. آن‌ها هرچند اوایل آشنایی‌شان با هم رقابت داشتند، اما انگلس به‌زودی دریافت که مارکس اندیشمندی‌ست برتر. با این‌حال هانت در شرح حال انگلس نشان می‌دهد که او چگونه روشنفکری‌‌ست و از چه توانایی‌هایی برخوردار بوده است، چه کتاب‌هایی را مطالعه می‌کرده و چگونه می‌توانسته با اندیشه‌های بلندش با مارکس گفت‌‌وگو کند. احتمالاً اگر مارکس از دوستی با انگلس بی‌نصیب می‌ماند، اندیشه‌هایش تا این حد تأثیرگذار نمی‌بود.

افزون بر این ظاهراً انگلس اهل طنز و مطایبه هم بوده است. النور، دختر کارل مارکس در یکی از نامه‌هایش نوشته است که گاهی مارکس از مطالعه نامه‌های طنزآمیز انگس چنان به خنده می‌افتاد که اشک به چشم می‌آورد. مارکس هم البته از طنز بی‌بهره نبود، اما با اطمینان می‌توان گفت که انگلس از او عاطفی‌تر بود و نیز طنازتر.

همسر انگلس که درگذشت، مارکس برای دوستش نامه‌ای به تسلیت نوشت، اما  در همان نامه از او تقاضای پول هم کرد. این موضوع انگلس را آزرده کرد، اما در مجموع می‌توان گفت آن‌ها با هم دوستی بی‌تنشی داشتند. ارادت انگلس به مارکس تا آن حد بود که حتی قیمومیت پسر نامشروع او را هم به گردن گرفت که نکند به مشروعیت اخلاقی مارکس خللی وارد شود. در حق دختران مارکس هم که او را از صمیم قلب دوست می‌داشتند، از هر نظر پدری کرد و تا سال‌ها پس از درگذشت مارکس خرج زندگی آن‌ها و شوهراتشان را تأمین می‌کرد.

کتاب تریسرام هانت بسیار به موقع منتشر شده است. نگرانی جامعه جهانی از بحران اقتصادی و خشم مردم از سرمایه‌دارانی که با زیاده‌خواهی‌شان به این بحران دامن می‌زنند، علاقه خوانندگان کتاب به آثار مارکسیستی را افزایش داده است. هانت بر این باور است که مردم در روزگار ما بیش از آنکه به فلسفه سیاسی مارکس علاقمند باشند، به نوشته‌های او درباره سرمایه‌داری جهانی علاقه دارند. محلات فقیرنشین منچستر در قرن نوزدهم با حلبی‌آبادهای هندوستان یا برزیل یا زندگی کارگران مهاجر در چین تفاوت چندانی ندارند. در این میان طنز تاریخ این است که کارگران مهاجر در چین در یک کشور کمونیستی در محنت و فلاکت به‌سر می‌برند.

تریسرام هانت اصولاً حساب انگلس را از احزاب کمونیست و رهبرانشان در قرن بیستم که با تفسیر یکسونه‌نگرانه نظریات مارکس آثار او را به سود خود تحریف کردند، جدا می‌کند. هانت می‌نویسد انگلس از قرائت انسان‌دوستانه سوسیالیسم دفاع می‌کرد و از این توانایی برخوردار بود که عقاید و نظراتش را تصحیح کند. انگلس خودش را «مدافع سرسخت فردیت و طرفدار ادبیات و فرهنگ و هنر و موسیقی» می‌خواند. از این نظر عقاید او به دموکراسی‌های مدرن نزدیک‌تر است تا به نظام‌های کمونیستی تمامیت‌خواه در قرن بیستم. همچنین عقایدش درباره وحدت دولت و سرمایه و فرار سرمایه به جست‌و‌جوی نیروی کار ارزان و دگرگونی نهاد خانواده به‌حسب ضرورت بازار، در روزگار بحرا‌ن‌زده ما بسیار روزآمد است. او به عنوان یک مرد مهربان و سخاوتمند در اندیشه هزینه‌ای بود که جهان برای دستیابی به مدرنیته و گلوبالیسم می‌پردازد. تریسترام هانت در مجموع شرح حال یکی از مردان بزرگ روزگار را نوشته است. مردی که با همه اندیشه‌های بلندش حاضر بود در سایه دوستش قرار بگیرد. این پدیده‌ای‌ست بس شگفت‌انگیز.
 

منبع ترجمه: دی تسایت
 
شناسنامه کتاب در آمازون

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.