ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

۴۰ فیلم ایرانی در جشنواره جهانی فیلم رتردام

<p>&nbsp;سارا روشن -&nbsp; مقاله توماس اردبرینگ، روزنامه&zwnj;نگار هلندی ساکن ایران که در نقد فیلم &laquo;پل چوبی&raquo; ساخته مهدی کرم&zwnj;پور در &laquo;ان ار سی&raquo;، یکی از پر خواننده&zwnj;ترین روزنامه&zwnj;های هلند منتشر شده با این جملات آغاز می&zwnj;شود:</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p>&laquo;برای سومین بار روی در فلزی خونه&zwnj;یی در یکی از کوچه پس&zwnj;کوچه&zwnj;&zwnj;های جنوب تهران می&zwnj;کوبم. تا حالا دو بار کار رو خراب کردم. همه دور و برم نفسشون رو حبس می&zwnj;کنن. نازیلا آروم در رو بازمی&zwnj;کنه. نگاهش قاطع و برنده&zwnj;س. نمی&zwnj;شه از چشمای حنایی&zwnj;رنگش فرار کرد. صدام رو صاف می&zwnj;کنم. می&zwnj;گم: &laquo;دلم واسه&zwnj;ت تنگ شده بود.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>در این فیلم توماس اردبرینگ به عنوان یک روزنامه&zwnj;نگار خارجی در کنار هدیه تهرانی و بهرام رادان بازی کرده &zwnj;است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>فیلم &laquo;پل چوبی&raquo; درباره آزادی این روزنامه&zwnj;نگار از زندان و عشق همسر ایرانی&zwnj;اش به معشوق دوران دانشجویی&zwnj;اش است. به گفته توماس اردبرینگ &laquo;پل چوبی&raquo; یک درام عشقی&zwnj;ست. این فیلم به خاطر حضور صدای اعتراضات خیابانی در پیش&zwnj;زمینه و به&zwnj;خاطر روایتی که از چگونگی زندانی شدن یک روزنامه&zwnj;نگار خارجی به&zwnj;دست می&zwnj;دهد، مجوز پخش نگرفت.</p> <p>&nbsp;</p> <table align="left" border="0" cellpadding="1" cellspacing="1" style="width: 230px;"> <tbody> <tr> <td> <p class="rtecenter"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/saraggert02.jpg" style="width: 230px; height: 66px;" /></p> <p class="rtecenter"><strong>جشنواره فیلم رتردام:</strong></p> <p class="rtecenter">●نخستین بار در سال ۱۹۷۲</p> <p class="rtecenter">با مدیریت هوبرت بالس</p> <p class="rtecenter">و با نام &laquo;فیلم جهانی&raquo;</p> <p class="rtecenter">آغاز به&zwnj;کار کرد.</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p class="rtecenter">●موضوع این جشنواره</p> <p class="rtecenter">از همان نخستین دوره</p> <p class="rtecenter">فیلم&zwnj;&zwnj;های متفاوت با تأکید بر سینمای آسیای جنوب شرقی</p> <p class="rtecenter">و کشورهای در حال توسعه است.</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p class="rtecenter">●پس از درگذشت هوبرت بالس،</p> <p class="rtecenter">بنیانگذار این جشنواره در سال ۱۹۸۸، بنیادی برای حمایت از سینمای کشورهای در حال توسعه به&zwnj;نام او تأسیس شد.</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p class="rtecenter">●از سال ۱۹۹۵</p> <p class="rtecenter">به شکل رقابتی برگزار می&zwnj;شود</p> <p class="rtecenter">و جایزه ببر</p> <p class="rtecenter">را به فیلم برگزیده</p> <p class="rtecenter">در بخش اصلی اهداء می&zwnj;کند.</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p class="rtecenter">●محمد شیروانی با فیلم &laquo;لرزاننده چربی&raquo; در بخش اصلی</p> <p class="rtecenter">جشنواره فیلم رتردام</p> <p class="rtecenter">شرکت دارد.</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> </td> </tr> </tbody> </table> <p>البته توماس اردبرینگ به&zwnj;غیر از ابراز تأسف از عدم پخش این فیلم در ایران، از اینکه این فیلم در&nbsp; فهرست فیلم&zwnj;های منتخب جشنواره جهانی فیلم روتردام در سال ۲۰۱۳ هم حضور ندارد، ابراز تأسف کرده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در میان فیلم&zwnj;هایی که در جشنواره رتردام شرکت می&zwnj;کنند، ۳۹ فیلم کوتاه و بلند از ایران هم به چشم می&zwnj;خورد؛ فیلم&zwnj;هایی مانند: &laquo;۱۱۱ دختر&raquo; از ناهید قبادی، &laquo;داروگ&raquo; از ابوالفضل جلیلی، &laquo;از تهران تا لندن&raquo; از مانیا اکبری، &laquo;باغبان&raquo; از محسن مخملباف، &laquo;پذیرایی ساده&raquo; از مانی حقیقی، &laquo;انقلاب دزدیده شده من&raquo; از ناهید پرسون سروستانی، &laquo;پرویز&raquo; از مجید برزگر، &laquo;کرگدن&raquo; از بهمن قبادی، &laquo;لرزاننده چربی&raquo; از محمد شیروانی و بسیاری دیگر از فیلم&zwnj;های کمتر شناخته&zwnj;شده، تجربی، داستانی و مستند. <a href="http://www.filmfestivalrotterdam.com/professionals/programme/Sections-2013/signals-2013/signals-inside-iran/">(لینک: فهرست فیلم&zwnj;های ایرانی در جشنواره فیلم روتردام)</a><br /> &nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>دگرگونی&zwnj;های سینمای هنری ایران</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>جشنواره فیلم رتردام از ۲۳ ژانویه تا ۳ فوریه ۲۰۱۳ در شهر روتردام، در جنوب هلند برگزار می&zwnj;شود. جهانیان این جشنواره را به&zwnj;عنوان جشنواره&zwnj;ای می&zwnj;شناسند که استعداد&zwnj;های تازه، به ویژه در سینمای کشورهای در حال توسعه را معرفی می&zwnj;کند. بسیاری از فیلمسازان جوان مطرح دنیا نخستین فیلم&zwnj;شان را در جشنواره روتردام به نمایش گذاشته&zwnj;اند. گاهی هم سازمان &laquo;هوبرت بالس&raquo; (Hubert Bals Fund) سرمایه ساخت چنین فیلم&zwnj;هایی را به عهده گرفته است.<a href="http://www.filmfestivalrotterdam.com/professionals/hubert_bals_fund/"> (لینک: بنیاد هوبرت بالس)</a><br /> &nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>در جشنواره رتردام در سال ۲۰۱۳، ۳۳ فیلم ایرانی در بخش &laquo;سیگنال&zwnj;ها&raquo; یا&zwnj;&zwnj; &laquo;نشانه&zwnj;ها&raquo; با هم رقابت می&zwnj;کنند. طبعاً رسانه&zwnj;های هلند و دیگر کشورهای جهان هم به این آثار توجه می&zwnj;کنند و همه این&zwnj;ها باعث می&zwnj;شود که سینمای جوان ایران در جهان معرفی شود.&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p>اما چرا جشنواره فیلم رتردام باز پس از پنج سال به سینمای ایران تا این حد توجه&zwnj; می&zwnj;کند؟</p> <p>&nbsp;</p> <p>این پرسش را با خِرت&zwnj;یان زاولهُف (Gertjan Zuilhof) تاریخدان، منتقد سینما و برنامه&zwnj;ریز جشنواره رتردام در میان گذاشتم. گفتنی&zwnj;ست که او برای انتخاب فیلم&zwnj;ها به ایران سفر کرده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>خِرت&zwnj;یان زاولهُف </strong>می&zwnj;گوید:</p> <p>&nbsp;</p> <table align="right" border="0" cellpadding="1" cellspacing="1" style="width: 230px;"> <tbody> <tr> <td> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/saraggert03.jpg" style="width: 230px; height: 169px;" /></p> <p>&nbsp;</p> <p class="rtecenter">خِرت&zwnj;یان زاولهُف</p> <p class="rtecenter">(Gertjan Zuilhof)</p> <p class="rtecenter">تاریخدان، منتقد سینما و برنامه&zwnj;ریز جشنواره رتردام</p> <p>&nbsp;</p> <p class="rtecenter">روایت رادیویی</p> <p class="rtecenter">گفت&zwnj;وگوی سارا روشن</p> <p class="rtecenter">با</p> <p class="rtecenter">خِرت&zwnj;یان زاولهُف</p> <p class="rtecenter">را از طریق لینک زیر بشنوید:</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130123_IFFR_GertjanZuilhof_SaraRushan.mp3"><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/musicicon_14.jpg" style="width: 230px; height: 26px;" /></a></p> </td> </tr> </tbody> </table> <p>به چند دلیل پس از پنج سال تصمیم گرفتیم درباره ایران برنامه&zwnj;ای متفاوت اجرا کنیم. پنج سال پیش تمرکز روی فرهنگ جوانان ایران، موسیقی، چگونگی اجرای موسیقی، هنر معاصر در ایران و سینمای جوان ایران بود. امسال تمرکزمان روی خود فیلم&zwnj;هاست و اینکه چه تغییری در جامعه ایجاد شده که فیلمسازانی که طی ۱۵ سال گذشته، فیلم&zwnj;های زیادی ساخته&zwnj;اند، یا از کشور خارج شده&zwnj;اند و یا تعداد فیلم&zwnj;هایشان کمتر شده&zwnj; است. پرسش ما این بود که شرایط کنونی سینمای ایران چیست؟ بسیاری از اطلاعات را از رسانه&zwnj;ها می&zwnj;گیریم. با این&zwnj;حال می&zwnj;خواستیم با خود فیلم&zwnj;ساز&zwnj;ها هم صحبت کنیم، با این امید که با فیلم&zwnj;سازهای کمتر شناخته&zwnj;شده و جوان ایرانی آشنا شویم.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>در این سفر به چه چیز تازه&zwnj;ای در سینمای ایران برخوردید؟</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>شرایط در ایران به&zwnj;خاطر سانسور و تحریم&zwnj;ها که از نظر مالی و تأمین بودجه در روند ساخت فیلم&zwnj;ها تأثیر گذاشته&zwnj; سخت است. البته برای دانستن این&zwnj;ها لازم نبود به ایران سفر کنیم. چیزی که در این سفر دریافتیم این بود که در چنین شرایطی هنوز فیلم&zwnj;های زیادی ساخته شده&zwnj;اند و در شرایط متفاوت به نمایش گذاشته می&zwnj;شوند. برای مثال در جمع&zwnj;های کوچک&zwnj;تر. فیلم&zwnj;سازانی را ملاقات کردیم که فیلم&zwnj;های تازه&zwnj;ای ساخته بودند و همچنین با برخی از فیلم&zwnj;سازان جوان و ناشناخته هم آشنا شدیم.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>بر اساس چه معیارهایی فیلم&zwnj;ها را انتخاب کردید؟</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>برای ما روند انتخاب فیلم&zwnj;ها مانند جست&zwnj;وجو&zwnj;یی بود برای کشف تازه&zwnj;ها. قبل از سفر در گفت&zwnj;وگو با فیلم&zwnj;سازان ایرانی ساکن خارج از ایران درباره سینمای ایران اطلاعاتی به&zwnj;دست آورده بودم و با اسامی بسیار از فیلم&zwnj;سازان جوان آشنا شده بودم. می&zwnj;دانستم باید با چه کسانی صحبت کنم. برایم جالب بود که بدانم سینماگران و کارگردانان تآثر یا آن&zwnj;ها که ویدیوهای هنری می&zwnj;سازند چه نوآوری&zwnj;هایی دارند.&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>شما به کشور&zwnj;ها و قاره&zwnj;های مختلف سفر می&zwnj;کنید با این قصد که بهترین فیلم&zwnj;ها راً مخصوصاً فیلم&zwnj;&zwnj;های کمتر شناخته&zwnj;شده را معرفی کنید. در فهرست فیلم&zwnj;های ایرانی جشنواره روتردام کدام فیلم&zwnj;ها برای شما به منزله یک کشف بود؟</strong></p> <p>&nbsp;</p> <table align="left" border="0" cellpadding="1" cellspacing="1" style="width: 230px;"> <tbody> <tr> <td> <p><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="250" src="http://www.youtube.com/embed/4Fy-tk8Ga00" width="230"></iframe></p> <p class="rtecenter">●<strong>ویدئو: </strong>پیش&zwnj;پرده</p> <p class="rtecenter">&laquo;لرزاننده چربی&raquo;</p> <p class="rtecenter">ساخته محمد شیروانی</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> <p class="rtecenter">&nbsp;</p> </td> </tr> </tbody> </table> <p>فکر می&zwnj;کنم برای کسانی که سینما را چندان از نزدیک دنبال نمی&zwnj;کنند، &laquo;لرزاننده چربی&raquo; از محمد شیروانی حتماً یک کشف تازه است. محمد شیروانی البته غیر از فیلم&zwnj;سازی کارهای هنری دیگری هم انجام می&zwnj;دهد. او فیلم&zwnj;سازی است که از بقیه کسانی که ما می&zwnj;شناسیم، (فیلم&zwnj;سازانی مانند کیارستمی یا مخملباف) سبکی متفاوت&zwnj;تر دارد. ما سینمای ایران را به&zwnj;عنوان سینمایی واقع&zwnj;گرا می&zwnj;شناسیم. کارهای شیروانی اما سوررئال و تخیلی&zwnj;اند.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>بله البته کسانی که سینمای ایران را از نزدیک دنبال کردند با کارهای قبلی او مثل &laquo;ناف&raquo; یا &laquo;رئیس&zwnj;جمهور میرقنبر&raquo; آشنا هستند. در بین فیلم&zwnj;های کوتاه چی نظر شما را گرفت؟</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>نکته جالب و بامزه&zwnj;ای که کشف کردیم این بود که تعداد زیادی از فیلم&zwnj;های ایرانی در ماشین، در حال رانندگی ساخته می&zwnj;شوند. یک نمونه از این فیلم&zwnj;ها، فیلمی است با عنوان &laquo;امان، امان&raquo; از احسان امانی که در آن یک زوج و دوستشان را می&zwnj;بینیم که با هم در گفت&zwnj;وگو هستند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>●</p> <p>&nbsp;</p> <p>جشنواره فیلم رتردام ۲۳ ژانویه ۲۰۱۳ (۴ بهمن)، با فیلم &laquo;استاد&raquo; از پل تامس اندرسون گشایش یافت و تا ۱۰ روز آینده، یعنی تا سوم فوریه (۱۴ بهمن) با به نمایش گذاشتن فیلم&zwnj;هایی متنوع از سراسر جهان ادامه دارد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>برخی از این فیلم&zwnj;ها در بخش&zwnj;های مختلف طبقه&zwnj;بندی شده&zwnj;اند. افزون بر فیلم&zwnj;های ایرانی در بخش &laquo;نشانه&zwnj;ها&raquo;، دو کارگردان دیگر هم در این بخش حضور دارند؛ دومنیک گراف، کارگردان فیلم&zwnj;های آلمانی&zwnj;زبان و کیرا موراتاوا، فیلم&zwnj;ساز روسی.</p> <p>&nbsp;</p> <p>آخرین ساخته برناردو برتولوچی، کارگردان سر&zwnj;شناس ایتالیایی هم در این جشنواره به نمایش در&zwnj;می&zwnj;آید. این فیلم &laquo;من و تو&raquo; نام دارد و پس از ۹ سال سکوت برتولوچی ساخته شده و پس از ۳۰ سال در کشور ایتالیا فیلم&zwnj;بردای شده&zwnj; است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در بخش &laquo;آینده درخشان&raquo; هم فیلم &laquo;زیبا&raquo; از بنی خشنودی پخش می&zwnj;شود.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در بخش اصلی جشنواره رتردام که فاطمه معتمدآریا و آی وای وای، هنرمند و از کوشندگان حقوق مدنی در چین از داوران آن هستند، فیلم &laquo;لرزاننده چربی&raquo; ساخته محمد شیروانی شرکت دارد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p>

 سارا روشن -  مقاله توماس اردبرینگ، روزنامه‌نگار هلندی ساکن ایران که در نقد فیلم «پل چوبی» ساخته مهدی کرم‌پور در «ان ار سی»، یکی از پر خواننده‌ترین روزنامه‌های هلند منتشر شده با این جملات آغاز می‌شود:

«برای سومین بار روی در فلزی خونه‌یی در یکی از کوچه پس‌کوچه‌‌های جنوب تهران می‌کوبم. تا حالا دو بار کار رو خراب کردم. همه دور و برم نفسشون رو حبس می‌کنن. نازیلا آروم در رو بازمی‌کنه. نگاهش قاطع و برنده‌س. نمی‌شه از چشمای حنایی‌رنگش فرار کرد. صدام رو صاف می‌کنم. می‌گم: «دلم واسه‌ت تنگ شده بود.»

در این فیلم توماس اردبرینگ به عنوان یک روزنامه‌نگار خارجی در کنار هدیه تهرانی و بهرام رادان بازی کرده ‌است.

فیلم «پل چوبی» درباره آزادی این روزنامه‌نگار از زندان و عشق همسر ایرانی‌اش به معشوق دوران دانشجویی‌اش است. به گفته توماس اردبرینگ «پل چوبی» یک درام عشقی‌ست. این فیلم به خاطر حضور صدای اعتراضات خیابانی در پیش‌زمینه و به‌خاطر روایتی که از چگونگی زندانی شدن یک روزنامه‌نگار خارجی به‌دست می‌دهد، مجوز پخش نگرفت.

البته توماس اردبرینگ به‌غیر از ابراز تأسف از عدم پخش این فیلم در ایران، از اینکه این فیلم در  فهرست فیلم‌های منتخب جشنواره جهانی فیلم روتردام در سال ۲۰۱۳ هم حضور ندارد، ابراز تأسف کرده است.

در میان فیلم‌هایی که در جشنواره رتردام شرکت می‌کنند، ۳۹ فیلم کوتاه و بلند از ایران هم به چشم می‌خورد؛ فیلم‌هایی مانند: «۱۱۱ دختر» از ناهید قبادی، «داروگ» از ابوالفضل جلیلی، «از تهران تا لندن» از مانیا اکبری، «باغبان» از محسن مخملباف، «پذیرایی ساده» از مانی حقیقی، «انقلاب دزدیده شده من» از ناهید پرسون سروستانی، «پرویز» از مجید برزگر، «کرگدن» از بهمن قبادی، «لرزاننده چربی» از محمد شیروانی و بسیاری دیگر از فیلم‌های کمتر شناخته‌شده، تجربی، داستانی و مستند. (لینک: فهرست فیلم‌های ایرانی در جشنواره فیلم روتردام)
 

دگرگونی‌های سینمای هنری ایران

جشنواره فیلم رتردام از ۲۳ ژانویه تا ۳ فوریه ۲۰۱۳ در شهر روتردام، در جنوب هلند برگزار می‌شود. جهانیان این جشنواره را به‌عنوان جشنواره‌ای می‌شناسند که استعداد‌های تازه، به ویژه در سینمای کشورهای در حال توسعه را معرفی می‌کند. بسیاری از فیلمسازان جوان مطرح دنیا نخستین فیلم‌شان را در جشنواره روتردام به نمایش گذاشته‌اند. گاهی هم سازمان «هوبرت بالس» (Hubert Bals Fund) سرمایه ساخت چنین فیلم‌هایی را به عهده گرفته است. (لینک: بنیاد هوبرت بالس)
 

در جشنواره رتردام در سال ۲۰۱۳، ۳۳ فیلم ایرانی در بخش «سیگنال‌ها» یا‌‌ «نشانه‌ها» با هم رقابت می‌کنند. طبعاً رسانه‌های هلند و دیگر کشورهای جهان هم به این آثار توجه می‌کنند و همه این‌ها باعث می‌شود که سینمای جوان ایران در جهان معرفی شود. 

اما چرا جشنواره فیلم رتردام باز پس از پنج سال به سینمای ایران تا این حد توجه‌ می‌کند؟

این پرسش را با خِرت‌یان زاولهُف (Gertjan Zuilhof) تاریخدان، منتقد سینما و برنامه‌ریز جشنواره رتردام در میان گذاشتم. گفتنی‌ست که او برای انتخاب فیلم‌ها به ایران سفر کرده است.

خِرت‌یان زاولهُف می‌گوید:

به چند دلیل پس از پنج سال تصمیم گرفتیم درباره ایران برنامه‌ای متفاوت اجرا کنیم. پنج سال پیش تمرکز روی فرهنگ جوانان ایران، موسیقی، چگونگی اجرای موسیقی، هنر معاصر در ایران و سینمای جوان ایران بود. امسال تمرکزمان روی خود فیلم‌هاست و اینکه چه تغییری در جامعه ایجاد شده که فیلمسازانی که طی ۱۵ سال گذشته، فیلم‌های زیادی ساخته‌اند، یا از کشور خارج شده‌اند و یا تعداد فیلم‌هایشان کمتر شده‌ است. پرسش ما این بود که شرایط کنونی سینمای ایران چیست؟ بسیاری از اطلاعات را از رسانه‌ها می‌گیریم. با این‌حال می‌خواستیم با خود فیلم‌ساز‌ها هم صحبت کنیم، با این امید که با فیلم‌سازهای کمتر شناخته‌شده و جوان ایرانی آشنا شویم.

در این سفر به چه چیز تازه‌ای در سینمای ایران برخوردید؟

شرایط در ایران به‌خاطر سانسور و تحریم‌ها که از نظر مالی و تأمین بودجه در روند ساخت فیلم‌ها تأثیر گذاشته‌ سخت است. البته برای دانستن این‌ها لازم نبود به ایران سفر کنیم. چیزی که در این سفر دریافتیم این بود که در چنین شرایطی هنوز فیلم‌های زیادی ساخته شده‌اند و در شرایط متفاوت به نمایش گذاشته می‌شوند. برای مثال در جمع‌های کوچک‌تر. فیلم‌سازانی را ملاقات کردیم که فیلم‌های تازه‌ای ساخته بودند و همچنین با برخی از فیلم‌سازان جوان و ناشناخته هم آشنا شدیم.

بر اساس چه معیارهایی فیلم‌ها را انتخاب کردید؟

برای ما روند انتخاب فیلم‌ها مانند جست‌وجو‌یی بود برای کشف تازه‌ها. قبل از سفر در گفت‌وگو با فیلم‌سازان ایرانی ساکن خارج از ایران درباره سینمای ایران اطلاعاتی به‌دست آورده بودم و با اسامی بسیار از فیلم‌سازان جوان آشنا شده بودم. می‌دانستم باید با چه کسانی صحبت کنم. برایم جالب بود که بدانم سینماگران و کارگردانان تآثر یا آن‌ها که ویدیوهای هنری می‌سازند چه نوآوری‌هایی دارند. 

شما به کشور‌ها و قاره‌های مختلف سفر می‌کنید با این قصد که بهترین فیلم‌ها راً مخصوصاً فیلم‌‌های کمتر شناخته‌شده را معرفی کنید. در فهرست فیلم‌های ایرانی جشنواره روتردام کدام فیلم‌ها برای شما به منزله یک کشف بود؟

فکر می‌کنم برای کسانی که سینما را چندان از نزدیک دنبال نمی‌کنند، «لرزاننده چربی» از محمد شیروانی حتماً یک کشف تازه است. محمد شیروانی البته غیر از فیلم‌سازی کارهای هنری دیگری هم انجام می‌دهد. او فیلم‌سازی است که از بقیه کسانی که ما می‌شناسیم، (فیلم‌سازانی مانند کیارستمی یا مخملباف) سبکی متفاوت‌تر دارد. ما سینمای ایران را به‌عنوان سینمایی واقع‌گرا می‌شناسیم. کارهای شیروانی اما سوررئال و تخیلی‌اند.

بله البته کسانی که سینمای ایران را از نزدیک دنبال کردند با کارهای قبلی او مثل «ناف» یا «رئیس‌جمهور میرقنبر» آشنا هستند. در بین فیلم‌های کوتاه چی نظر شما را گرفت؟

نکته جالب و بامزه‌ای که کشف کردیم این بود که تعداد زیادی از فیلم‌های ایرانی در ماشین، در حال رانندگی ساخته می‌شوند. یک نمونه از این فیلم‌ها، فیلمی است با عنوان «امان، امان» از احسان امانی که در آن یک زوج و دوستشان را می‌بینیم که با هم در گفت‌وگو هستند.

جشنواره فیلم رتردام ۲۳ ژانویه ۲۰۱۳ (۴ بهمن)، با فیلم «استاد» از پل تامس اندرسون گشایش یافت و تا ۱۰ روز آینده، یعنی تا سوم فوریه (۱۴ بهمن) با به نمایش گذاشتن فیلم‌هایی متنوع از سراسر جهان ادامه دارد.

برخی از این فیلم‌ها در بخش‌های مختلف طبقه‌بندی شده‌اند. افزون بر فیلم‌های ایرانی در بخش «نشانه‌ها»، دو کارگردان دیگر هم در این بخش حضور دارند؛ دومنیک گراف، کارگردان فیلم‌های آلمانی‌زبان و کیرا موراتاوا، فیلم‌ساز روسی.

آخرین ساخته برناردو برتولوچی، کارگردان سر‌شناس ایتالیایی هم در این جشنواره به نمایش در‌می‌آید. این فیلم «من و تو» نام دارد و پس از ۹ سال سکوت برتولوچی ساخته شده و پس از ۳۰ سال در کشور ایتالیا فیلم‌بردای شده‌ است.

در بخش «آینده درخشان» هم فیلم «زیبا» از بنی خشنودی پخش می‌شود.

در بخش اصلی جشنواره رتردام که فاطمه معتمدآریا و آی وای وای، هنرمند و از کوشندگان حقوق مدنی در چین از داوران آن هستند، فیلم «لرزاننده چربی» ساخته محمد شیروانی شرکت دارد.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.