در همبستگی با نسرین ستوده
«اعتراض نسرین ستوده نسبت به وضعیت زندانیان و خواسته‌های او، یک‌سره برحق است»
ما که پیگیری دلیرانه‌ی نسرین ستوده را در دفاع از ارزش‌های جهان‌‌شمول و جهان‌‌روای حقوق بشرمی‌ستائیم و خود به آن پای‌بندیم، رو به او می‌آوریم و از او می‌خواهیم به اعتصاب غذای خود پایان دهد؛ چرا که وجود و سلامتی این زن متعهد برای جامعه‌ی ما درخور اهمیت بسیار است.
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر در بند در زندان اوین
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و کُنشگر حقوق بشر که از خرداد ۱۳۹۷ در ایران زندانی‌ست، از ۲۱ مرداد ۱۳۹۹، به اعتصاب غذا دست زده است.
این وکیل مبارز که به اتهام‌های واهی و چندین پرونده‌ی ساختگی، به ۳۸ سال زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است، در اعتراض به وضعیتِ زندانیان سیاسی و عقیدتی، بی‌توجهی مسئولان کشور به بهداشتِ زندانیان و بیم اوج‌گیری بیماری کووید ۱۹ در میان آنان، اعتصاب غذای نامحدودی را آغاز کرده و خواستار آزادی تمام زندانیان سیاسی ایران شده است.
اعتراض نسرین ستوده نسبت به وضعیت زندانیان و خواسته‌های او، یک‌سره برحق است. او که پیشتر نیز زندانی جمهوری اسلامی بوده، پیشتر نیز ناگزیر به اعتصاب غذا شده بود؛ چرا که این نظام خودکامه، بیدادگر، تبهکار و فاسد، در برابر زندانیان سیاسی و عقیدتی، چاره‌ی چندانی برای برآوردن خواست‌های اولیه‌شان باقی نمی‌گذارد.
ما امضاء کنندگان زیر، شماری از ایرانیان آزادیخواه خارج از کشور، که پیگیری دلیرانه‌ی نسرین ستوده را در دفاع از ارزش‌های جهان‌‌شمول و جهان‌‌روای حقوق بشرمی‌ستائیم و خود به آن پای‌بندیم، رو به او می‌آوریم و از او می‌خواهیم به اعتصاب غذای خود پایان دهد؛ چرا که وجود و سلامتی این زن متعهد برای جامعه‌ی ما درخور اهمیت بسیار است. ما وضعیتِ دشوار او را در زندان درک می‌کنیم. این اعتصاب ۲۰ روزه، خود گواه اراده‌ی نسرین ستوده برای دستیابی به خواست‌های انسانی‌اش است. اما ادامه‌ی این اعتصاب، خطری جدی برای سلامت او دربر دارد که برای ما دوستدارانش پذیرفتنی نیست.
ما از نهادهای بین المللی دفاع از حقوق بشر می‌خواهیم که در حد توان‌شان بر دولت جمهوری اسلامی ایران فشار آورند تا نسرین ستوده و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی راهرچه زودتر و بی قید و شرط آزاد سازد. ما خواستار حضور هیئتی بین‌المللی در ایران هستیم تا به وضع زندان‌های ایران و زندانیان سیاسی و عقیدتی، رسیدگی کند.
پشتیبانی از خواستِ نسرین ستوده برای آزادی همه‌ی زندانیان سیاسی، در حالی که ده‌ها تن زندانی دیگر با او همگام شده‌اند، و نیز در حالی که ده‌ها زندانی هم اینک زیر شکنجه‌ها‌ی دژخیمانه هستند و حتا در آستانه‌ی اعدام، وظیفه‌ای‌ست فوری در برابر همه‌ی وجدان‌های بیدار و همه‌ی باورمندان به حقوق بشر در ایران و جهان.
۹ شهریور ۱۳۹۹/ ۳۰ اوت ۲۰۲۰
در همین زمینه:
نظرها
شهروند
اگر مذهبی بودم از خدا می پرسیدم ما چه هیزم تری به تو فروخته ایم که این بلا را بر سر ما می اوری؟ ولی چون مذهبی نیستم به خدا مراجعه نمیکنم و از خودمان میپرسم که چگونه در دام این آدمی خواران اسلامی افتادیم؟ چرا متحد نمی شویم تا شر اینان را از میهن بر اندازیم و در کنار یک دیگر در صلح و صفا زندگی کنیم. من نمی دانم چرا بعضی ها دلشان را به قدرت های دیگر خوش کرده اند در حالیکه میبینند چهل سال است کشور های مدعی دموکراسی و حقوق بشر در برابر شکنجه،اعدام، تجاوز، سرکوب زنان،کشتار مردم در ملاء عام، سنگ سار و قتل عام سکوت کرده اند و هنوز امیدوارند از این امام زاده معجزی بر خیزد. کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من. ما تنها یک را ه داریم اتحادی بر مبنای اصول دموکراتیک و داوطلبانه حول حکومت مردم برای مردم به دست مردم. تنها دلیل پا برجائی جمهوری اسلامی پراکندگی ماست.
سامان
درود بر این شیرزن خردمند. بدا آن حکومتی که در دوره اش چنین زنی در زندان باشد و از حقوق خود محروم.