ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

درگذشت فریده لاشایی نقاش، نویسند‌ه و مترجم ایرانی

<p>فریده لاشایی نقاش، نویسند&zwnj;ه، مترجم نام آشنای ایرانی و از زندانيان سياسی سابق چشم از جهان فروبست.</p> <!--break--> <p>&nbsp;</p> <p>فریده لاشایی نقاش، نویسند&zwnj;ه و مترجم مطرح ایرانی که سال&zwnj;ها دچار بیماری سرطان بود،&nbsp; شب گذشته هنگام ۶۸ سالگی در بخش آی&zwnj;سی&zwnj;یو بیمارستان جم تهران از دنیا رفت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>وی مدت&zwnj;ها به&zwnj;دلیل بیماری سرطان تحت معالجه بود و در این اواخر برای درمان و ادامه&zwnj; معالجه به میلان ایتالیا رفته بود.</p> <p>&nbsp;</p> <p>لاشایی که &zwnj;زاده سال ۱۳۲۳ در شهر رشت بود پس از گذراندن تحصیلات دبیرستان به آلمان سفر کرد و پس از گذراندن مدرسه&zwnj; مترجمی در مونیخ، به تحصیل در رشته هنرهای تزیینی در آکادمی هنرهای مدرن اتریش (وین) پرداخت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>این نقاش پیش از تحصیل نزد جعفر پتگر، این هنر را فرا گرفته بود. این هنرمند در کنار بابک اطمینانی و نصرت&zwnj;الله مسلمیان، از نقاشان مطرح سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی به&zwnj;شمار می&zwnj;رود.</p> <p>&nbsp;</p> <blockquote> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/farideh-lashai-2.jpg" style="width: 180px; height: 109px;" />فريده لاشايی: د&zwnj;ر نقاشی آد&zwnj;م خیلی ناخود&zwnj;آگاه حالاتش را بروز می&zwnj;د&zwnj;هد&zwnj;. د&zwnj;ر واقع اگر شکل منطقی به آنچه فکر می&zwnj;کند&zwnj; بد&zwnj;هد&zwnj; کار خراب می&zwnj;شود&zwnj;. ولی د&zwnj;ر نوشتن این&zwnj;گونه نیست که همه&zwnj;اش ناخود&zwnj;آگاه آد&zwnj;م فعال باشد&zwnj;. د&zwnj;ر نقاشی ذهن آد&zwnj;م مرتب تصویر می&zwnj;سازد&zwnj;</p> </blockquote> <p>لاشایی پس از پایان تحصیلات خود در وین، دو سال در کارخانه رايدل (Reidel) در جنوب اتریش به طراحی کریستال پرداخت که برخی از طرح&zwnj;هایش در استودیو روزنتال روی گلدان&zwnj;های چینی پیاده شده است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>سازه نقاشی&zwnj;های لاشایی زمین و درخت و گل و گیاه و در یک کلام عناصر طبیعت است. چشم&zwnj;اندازی که لاشایی به نیروی تصور خود به تصویر درمی&zwnj;آورد بی&zwnj;زمان و بی&zwnj;روایت است. او طبیعت را به&zwnj;صورتی مبهم و نمادین و به شکلی شاعرانه و حسی تصویر می&zwnj;کند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در نقاشی&zwnj;های لاشایی احساس کولی&zwnj;وار بی&zwnj;آن&zwnj;که به پذیرش شیوه&zwnj;ای خاص تن دهد در فضای پرده سرگردان است و گه&zwnj;گاه به&zwnj;گونه&zwnj;ای گذرا و پا در گریز در فرم&zwnj;های گوناگون جلوه می&zwnj;کند تا حضور آن&zwnj;ها را توجیه کرده باشد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>وی افزون بر نقاشی به ترجمه و نویسندگی نیز می&zwnj;پرداخت که ترجمه نمایشنامه&zwnj;های &quot;زن نیک سچوان&quot; (۱۳۴۷)، &quot;ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی&quot; (۱۳۵۵) و &quot;روزهای کُمون&quot; (۱۳۵۷) از جمله این آثار هستند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>او یکی از بنیان&zwnj;گذاران گروه &quot;دنا&quot; است که در سال ۱۳۸۰ تشکیل شد. نقاشان زن ایرانی از چند نسل مختلف اعضای این گروه را تشکیل می&zwnj;دهند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>پدر لاشایی فرماندار لنگرود بود ازاین رو وی به تأثیر از قیام میرزا کوچک&zwnj;خان جنگلی رمان &quot;شال با مو&quot; را نوشت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>فريده لاشايی در سال ۱۳۵۲، پس از ۱۰ سال دوری از ايران و فعاليت&zwnj;هايی در کنفدراسيون جوانان و دانشجويان ايرانی در خارج به کشورش بازگشت&zwnj;. او در اين سال دستگير شد و مدتی را در بند تازه زنان در زندان قصر به&zwnj;سر برد.&nbsp;</p> <p>&nbsp;</p> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/farideh-lashai-3.jpg" style="width: 530px; height: 225px;" /></p> <p>ويدا حاجبی تبريزی در کتاب خاطرات زندان خود از زندان&zwnj;های دوران حکومت محمدرضا پهلوی که &quot;دادِ بیداد&quot; نام دارد از ۱۷ نفر از زنان سياسی زندانی نوشته است که يکی از آنان فريده لاشايی است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>به گزارش روزنامه بهار، لاشايی پیش&zwnj;تر د&zwnj;ر گفت&zwnj;وگویی گفته بود: &quot;د&zwnj;ر نوشتن آد&zwnj;م می&zwnj;تواند&zwnj; از نقاشی استفاد&zwnj;ه کند&zwnj;، ولی برعکس آن کمتر اتفاق می&zwnj;افتد&zwnj;.&quot;</p> <p>&nbsp;</p> <p>وی افزوده بود: &quot;د&zwnj;ر نقاشی آد&zwnj;م خیلی ناخود&zwnj;آگاه حالاتش را بروز می&zwnj;د&zwnj;هد&zwnj;. د&zwnj;ر واقع اگر شکل منطقی به آنچه فکر می&zwnj;کند&zwnj; بد&zwnj;هد&zwnj; کار خراب می&zwnj;شود&zwnj;. ولی د&zwnj;ر نوشتن این&zwnj;گونه نیست که همه&zwnj;اش ناخود&zwnj;آگاه آد&zwnj;م فعال باشد&zwnj;. د&zwnj;ر نقاشی ذهن آد&zwnj;م مرتب تصویر می&zwnj;سازد&zwnj;.&quot;</p> <p>&nbsp;</p> <p>لاشایی از جمله هنرمندان مطرح سه دهه اخیر ایران است که در طول سال&zwnj;ها فعالیت هنری بیش از ۳۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی از آثارش در داخل و خارج از کشور برپا کرد.</p> <p>&nbsp;</p> <p>نقاشی&zwnj;های این هنرمند پیشکسوت ایرانی بهمن&zwnj;ماه سال گذشته، در کنار آثار هنرمندان سه کشور دیگر به&zwnj;صورت هم&zwnj;زمان در دو سالن گالری AB سوئیس برپا شده بود.</p> <p>&nbsp;</p>

فریده لاشایی نقاش، نویسند‌ه، مترجم نام آشنای ایرانی و از زندانيان سياسی سابق چشم از جهان فروبست.

فریده لاشایی نقاش، نویسند‌ه و مترجم مطرح ایرانی که سال‌ها دچار بیماری سرطان بود،  شب گذشته هنگام ۶۸ سالگی در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان جم تهران از دنیا رفت.

وی مدت‌ها به‌دلیل بیماری سرطان تحت معالجه بود و در این اواخر برای درمان و ادامه‌ معالجه به میلان ایتالیا رفته بود.

لاشایی که ‌زاده سال ۱۳۲۳ در شهر رشت بود پس از گذراندن تحصیلات دبیرستان به آلمان سفر کرد و پس از گذراندن مدرسه‌ مترجمی در مونیخ، به تحصیل در رشته هنرهای تزیینی در آکادمی هنرهای مدرن اتریش (وین) پرداخت.

این نقاش پیش از تحصیل نزد جعفر پتگر، این هنر را فرا گرفته بود. این هنرمند در کنار بابک اطمینانی و نصرت‌الله مسلمیان، از نقاشان مطرح سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی به‌شمار می‌رود.

فريده لاشايی: د‌ر نقاشی آد‌م خیلی ناخود‌آگاه حالاتش را بروز می‌د‌هد‌. د‌ر واقع اگر شکل منطقی به آنچه فکر می‌کند‌ بد‌هد‌ کار خراب می‌شود‌. ولی د‌ر نوشتن این‌گونه نیست که همه‌اش ناخود‌آگاه آد‌م فعال باشد‌. د‌ر نقاشی ذهن آد‌م مرتب تصویر می‌سازد‌

لاشایی پس از پایان تحصیلات خود در وین، دو سال در کارخانه رايدل (Reidel) در جنوب اتریش به طراحی کریستال پرداخت که برخی از طرح‌هایش در استودیو روزنتال روی گلدان‌های چینی پیاده شده است.

سازه نقاشی‌های لاشایی زمین و درخت و گل و گیاه و در یک کلام عناصر طبیعت است. چشم‌اندازی که لاشایی به نیروی تصور خود به تصویر درمی‌آورد بی‌زمان و بی‌روایت است. او طبیعت را به‌صورتی مبهم و نمادین و به شکلی شاعرانه و حسی تصویر می‌کند.

در نقاشی‌های لاشایی احساس کولی‌وار بی‌آن‌که به پذیرش شیوه‌ای خاص تن دهد در فضای پرده سرگردان است و گه‌گاه به‌گونه‌ای گذرا و پا در گریز در فرم‌های گوناگون جلوه می‌کند تا حضور آن‌ها را توجیه کرده باشد.

وی افزون بر نقاشی به ترجمه و نویسندگی نیز می‌پرداخت که ترجمه نمایشنامه‌های "زن نیک سچوان" (۱۳۴۷)، "ارباب پونتیلا و نوکرش ماتی" (۱۳۵۵) و "روزهای کُمون" (۱۳۵۷) از جمله این آثار هستند.

او یکی از بنیان‌گذاران گروه "دنا" است که در سال ۱۳۸۰ تشکیل شد. نقاشان زن ایرانی از چند نسل مختلف اعضای این گروه را تشکیل می‌دهند.

پدر لاشایی فرماندار لنگرود بود ازاین رو وی به تأثیر از قیام میرزا کوچک‌خان جنگلی رمان "شال با مو" را نوشت.

فريده لاشايی در سال ۱۳۵۲، پس از ۱۰ سال دوری از ايران و فعاليت‌هايی در کنفدراسيون جوانان و دانشجويان ايرانی در خارج به کشورش بازگشت‌. او در اين سال دستگير شد و مدتی را در بند تازه زنان در زندان قصر به‌سر برد. 

ويدا حاجبی تبريزی در کتاب خاطرات زندان خود از زندان‌های دوران حکومت محمدرضا پهلوی که "دادِ بیداد" نام دارد از ۱۷ نفر از زنان سياسی زندانی نوشته است که يکی از آنان فريده لاشايی است.

به گزارش روزنامه بهار، لاشايی پیش‌تر د‌ر گفت‌وگویی گفته بود: "د‌ر نوشتن آد‌م می‌تواند‌ از نقاشی استفاد‌ه کند‌، ولی برعکس آن کمتر اتفاق می‌افتد‌."

وی افزوده بود: "د‌ر نقاشی آد‌م خیلی ناخود‌آگاه حالاتش را بروز می‌د‌هد‌. د‌ر واقع اگر شکل منطقی به آنچه فکر می‌کند‌ بد‌هد‌ کار خراب می‌شود‌. ولی د‌ر نوشتن این‌گونه نیست که همه‌اش ناخود‌آگاه آد‌م فعال باشد‌. د‌ر نقاشی ذهن آد‌م مرتب تصویر می‌سازد‌."

لاشایی از جمله هنرمندان مطرح سه دهه اخیر ایران است که در طول سال‌ها فعالیت هنری بیش از ۳۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی از آثارش در داخل و خارج از کشور برپا کرد.

نقاشی‌های این هنرمند پیشکسوت ایرانی بهمن‌ماه سال گذشته، در کنار آثار هنرمندان سه کشور دیگر به‌صورت هم‌زمان در دو سالن گالری AB سوئیس برپا شده بود.

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • کاربر مهمانMostafa Ghahremani

    چه مام وطنی، و چه هموطنانی که این چنین بهترین عزیزان خود را از دست می‌‌دهند بدون آنکه امکان قدردانی بایسته‌ای از آنان فراهم باشد. مگر خالقآن عرصه هنر، فرهنگ این سرزمین از دیگران چه چیزی کم دارند که یا باید در غربت دق کنند و یا در تبعید درونی‌، تا چه موقع سوار شدن و داشتن اتومبیل‌های مارک دار برای ما با ارزشتر خواهد بود تا داشتن یک اثر هنری و ادبی‌ یک هموطن اهل دل و دردمند همچون تو و من. به خاطر مطبوع تر شدن فضای تنفسی خودمان هم که شده، بیاییم زحمات این عزیزان را پس بداریم. و چنین باد