ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

در روشنای باران، در آفتاب پاک

<p>زمستان سپری می&zwnj;شود و بهار از راه می&zwnj;رسد و شکوفه&zwnj;ها بر شاخه درختان شکوفا می&zwnj;شوند. محمد رضا دهداری از این رویداد طبیعی که هر سال اتفاق می&zwnj;افتد و با این حال، هر سال ما را از این همه رنگ و تنوع شگفت&zwnj;زده می&zwnj;کند عکس&zwnj;هایی تهیه کرده است که گزیده&zwnj;ای از آن&zwnj;ها را می&zwnj;بینیم.</p> <p>&nbsp;</p> <p>بهار و برآمدن شکوفه&zwnj;ها همواره الهام&zwnj;بخش شاعران بوده است. <strong>مهدی اخوان&zwnj;ثالث</strong> با شگفت&zwnj;زدگی توأم با دریغ می&zwnj;گوید:</p> <p>&nbsp;</p> <p>زمستان گو بپوشد شهر را در سایه&zwnj;های تیره و سردش<br /> بهار آنجاست،&zwnj;ها، آنک طلایه روشنش، چون شعله&zwnj;ای در دود<br /> بهار اینجاست، در دل&zwnj;های ما، آوازهای ما<br /> و پرواز پرستو&zwnj;ها در آن دامان ابرآلود</p> <p>&nbsp;</p> <p>و در همان حال که اخوان بهار را در دل&zwnj;های ما جست&zwnj;و&zwnj;جو می&zwnj;کند، <strong>فریدون مشیری</strong> با شوق می&zwnj;سراید:</p> <p>&nbsp;</p> <p>بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک<br /> شاخه&zwnj;های شسته، باران خورده، پاک<br /> آسمان آبی و ابر سپید<br /> برگ&zwnj;های سبز بید<br /> عطر نرگس، رقص باد<br /> نغمه و بانگ پرستوهای شاد<br /> خلوت گرم کبوترهای مست<br /> نرم نرمک می&zwnj;رسد اینک بهار</p> <p>&nbsp;</p> <p>و <strong>شفیعی کدکنی</strong> نیز از اندیشه بهار به نقش یک آرزو می&zwnj;رسد و می&zwnj;سراید:</p> <p>&nbsp;</p> <p>در روزهای آخر اسفند<br /> کوچ بنفشه&zwnj;های مهاجر<br /> زیباست<br /> در نیم&zwnj;&zwnj;روز روشن اسفند<br /> وقتی بنفشه&zwnj;ها را از سایه&zwnj;های سرد<br /> در اطلس شمیم بهاران<br /> با خاک و ریشه<br /> میهن سیارشان<br /> در جعبه&zwnj;های کوچک چوبی<br /> در گوشه خیابان می&zwnj;آورند<br /> جوی هزار زمزمه در من<br /> می&zwnj;جوشد<br /> ای&zwnj;کاش<br /> ای&zwnj;کاش آدمی وطنش را<br /> مثل بنفشه&zwnj;ها<br /> در جعبه&zwnj;های خاک<br /> یک روز می&zwnj;توانست<br /> همراه خویش ببرد هر کجا که خواست<br /> در روشنای باران<br /> در آفتاب پاک<br /> &nbsp;</p>

زمستان سپری می‌شود و بهار از راه می‌رسد و شکوفه‌ها بر شاخه درختان شکوفا می‌شوند. محمد رضا دهداری از این رویداد طبیعی که هر سال اتفاق می‌افتد و با این حال، هر سال ما را از این همه رنگ و تنوع شگفت‌زده می‌کند عکس‌هایی تهیه کرده است که گزیده‌ای از آن‌ها را می‌بینیم.

بهار و برآمدن شکوفه‌ها همواره الهام‌بخش شاعران بوده است. مهدی اخوان‌ثالث با شگفت‌زدگی توأم با دریغ می‌گوید:

زمستان گو بپوشد شهر را در سایه‌های تیره و سردش
بهار آنجاست،‌ها، آنک طلایه روشنش، چون شعله‌ای در دود
بهار اینجاست، در دل‌های ما، آوازهای ما
و پرواز پرستو‌ها در آن دامان ابرآلود

و در همان حال که اخوان بهار را در دل‌های ما جست‌و‌جو می‌کند، فریدون مشیری با شوق می‌سراید:

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگ‌های سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه و بانگ پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک می‌رسد اینک بهار

و شفیعی کدکنی نیز از اندیشه بهار به نقش یک آرزو می‌رسد و می‌سراید:

در روزهای آخر اسفند
کوچ بنفشه‌های مهاجر
زیباست
در نیم‌‌روز روشن اسفند
وقتی بنفشه‌ها را از سایه‌های سرد
در اطلس شمیم بهاران
با خاک و ریشه
میهن سیارشان
در جعبه‌های کوچک چوبی
در گوشه خیابان می‌آورند
جوی هزار زمزمه در من
می‌جوشد
ای‌کاش
ای‌کاش آدمی وطنش را
مثل بنفشه‌ها
در جعبه‌های خاک
یک روز می‌توانست
همراه خویش ببرد هر کجا که خواست
در روشنای باران
در آفتاب پاک
 

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

نظری وجود ندارد.