شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان: معلمان زندانی را آزاد کنید

همزمان با روز معلم در ایران شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان در ایران خواستار آزادی اسماعیل عبدی و محمدرضا رمضان‌زاده و تمامی معلمان زندانی شد.

محمدرضا رمضان‌زاده دبیر کانون صنفی معلمان استان خراسان شمالی پس از تحصن سراسری معلمان در سال‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ بازداشت و در دادگاه بدوی به هشت سال زندان محکوم شد. دادگاه تجدیدنظر دوره محکومیت او را به چهار سال کاهش داد. او از دی ماه سال گذشته دوره محکومیت خود را در زندان سپری می‌کند.

علاوه بر رمضان‌زاده شش تن دیگر از اعضای کانون صنفی معلمان خراسان شمالی به نام‌های سعید حق پرست، علی فروتن، حمیدرضا رجایی، حسن رمضان‌پور، مصطفی رباطی و حسن جوهری هر یک به ۲ سال و هشت ماه تا چهار سال زندان محکوم شده‌اند.

اسماعیل عبدی، عضو کانون صنفی معلمان تهران دیگر معلم زندانی است. او از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ بارها به دلیل فعالیت‌های صنفی بازداشت و محاکمه شد. دادگاه انقلاب تهران در سال ۱۳۹۰ عبدی را به ۱۰ سال زندان که به مدت پنج سال به حالت تعلیق درآمد، محکوم کرد.

نیروهای امنیتی در سال ۱۳۹۴ باردیگر این عضو کانون صنفی معلمان را بازداشت و به مدت ۴۰ روز در انفرادی نگهداری کردند. او پس از ۱۰ ماه بازداشت به صورت موقت آزاد شد و چندی بعد در آبان ۱۳۹۵ دستگیر و به زندان منتقل شد.

سال گذشته در حالی که انتظار می‌رفت اسماعیل با سپری شدن نیمی از دوره محکومیت از زندان  آزاد شود، کانون صنفی معلمان از پرونده‌سازی جدید علیه او خبر داد و دادگاه انقلاب این معلم را به تحمل ده سال حبس محکوم کرد. محمد حبیبی، محمود بهشتی لنگرودی و جعفر ابراهیمی از دیگر معلمان شاغل در استان تهران و البرز هستند که در سال‌های اخیر با پرونده‌سازی بازداشت و محاکمه شدند. حبیبی و بهشتی سال قبل با پایان دوره محکومیت آزاد شدند. مسئولان وزارت آموزش و پرورش اما زمانی که حبیبی در زندان بود او را از کار اخراج کردند.

در استان کردستان نیز یاسر امینی‌آذر، عضو کانون صنفی معلمان مهاباد اردیبهشت ۱۳۹۹ بازداشت و برای گذراندن ۱۵ ماه حبس به زندان منتقل شد. عادل عساکره، معلم روستای صفحه شادگان در استان خوزستان هم سال قبل از سوی دادگاه انقلاب خوزستان به ۹ سال زندان محکوم شد.

کانون صنفی معلمان در سال ۱۳۹۸ از احضار یا بازداشت بیش از ۱۰۰ معلم در سراسر ایران به دلیل شرکت در اعتراضات صنفی خبر داده بود.

معلمان ایران در سال‌های گذشته بارها به کالایی‌سازی آموزش و وضعیت معیشتی نامناسب معلمان و همچنین سرکوب فعالان صنفی اعتراض کرده‌اند.

در تازه‌ترین بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی هم معلمان خواستار «به رسمیت شناخته شدن تشکل‌های صنفی»، «پرهیز از پرونده‌سازی علیه معلمان» و «زدودن چهره امنیتی از فضاهای آموزشی» شده‌اند.

«اهتمام دولت به آموزش کیفی و رایگان»، «توجه به منزلت و رفاه شاغلان و بازنشستگان» و «توجه به تنوع بومی، نیازها و ویژگی‌های قومی در آموزش و پرورش و به تبع آن هموار ساختن زمینه تحقق اصل ۱۵ قانون اساسی» از دیگر خواسته‌های معلمان در این بیانیه است که پیشتر نیز در اعتراض‌های سراسری بر آنها تاکید شده بود.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان همچنین از مسئولان وزارت آموزش و پرورش خواسته  در شرایطی که کرونا «آموزش را به قهقرا برده» تدابیری اتخاذ کنند تا «با انجام واکسیناسیون عمومی زمینەی بازگشایی مدارس بە صورت حضوری برای سال تحصیلی آینده فراهم شود».

این شورا همچنین به همه معلمان پیشنهاد کرده است «تا برآورده شدن تمامی خواسته های صنفی، خصوصا آزادی معلمان دربند، شرکت در هر نوع مراسم رسمی توسط آموزش و پرورش در هفته ی معلم را تعلیق [کنند] و به آن نه بگویند.»

۱۲ اردیبهشت که در ایران به عنوان روز معلم نامگذاری شده است، سالروز کشته شدن ابوالحسن خانعلی در تجمع صنفی معلمان در سال ۱۳۴۰ است. در دوره سلطنت پهلوی سالروز قتل خانعلی به دست نیروهای شهربانی برای «دلجویی از معلمان» به این عنوان نامگذاری شد. پس از انقلاب جمهوری اسلامی نام خانعلی را از تقویم‌های رسمی حذف و مرتضی مطهری که در ۱۲ اردیبهشت کشته شد را به عنوان نماد معلم جایگزین او کرد. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان اما در بیانیه اخیر خود همانند سال‌های قبل یاد و نام ابوالحسن خانعلی را گرامی داشته است.