حذف کامل اقلام رفاهی، صعود قیمت خوراکی و آشامیدنی
نرخ تورم نقطه‌ایِ حدود ۵۰ درصدی به این معنا است که سبد هزینه خانوار ایرانی در فروردین ۱۴۰۰ به اندازه ۵۰ درصد گرانتر از همین سبد واحد در فروردین ۱۳۹۹ بوده است. این افزایش در حالی صورت گرفته است که رشد درآمد در همین دوره زمانی به صورت میانگین کمتر از ۲۰ درصد بوده است.
همانند ماه‌های قبل در اسفندماه نیز بهای کالاهای خوراکی و آشامیدنی بیشتر از بهای کالاهای غیرخوراکی افزایش یافت.
آمارهای رسمی منتشر شده از سوی مرکز آمار در رابطه با تورم فروردین از این حکایت داشت که هزینه خرید خوارکی‌ها و آشامیدنی در مقایسه با فروردین پارسال ۶۳,۵ درصد افزایش یافته است. در آمار جدید، گروه آشامیدنی‌ها صدرنشین تورم بوده‌اند.
گروه «چای، قهوه، کاکائو، نوشابه و آبمیوه و نوشابه‌های غیر الکلی» با ۷۵,۱ درصد جزو کالاهایی قرار دارند که بالاترین سطح افزایش قیمت نسبت به سال گذشته را به خود اختصاص داده‌اند.
در بین این اقلام نوشابه گازدار در مقایسه با پارسال ۱۱۶,۶ درصد و نسبت به اسفند ۴,۶ درصد گران شده است؛ به طوری که هر بطری ۱,۵ لیتری نوشابه در فروردین سال گذشته حدود ۴۵۵۰ قیمت داشته که در فروردین سال جاری به طور متوسط به ۹۸۶۰ تومان افزایش یافته است و حتی تا ۱۱ هزار و ۳۰۰ تومان هم فروش رفته است.
در ماه اسفند سال ۹۹ نیز داده‌های منتشر‌شده از سوی مرکز آمار ایران نشان می‌داد که سبد معیشت خانوار ایرانی تحت فشار فزاینده‌ای قرار گرفته است. براساس آمار تورم نقطه‌ای اسفند ۹۹ که شاخص قیمت هر کالا یا یک سبد را با ماه مشابه سال قبل مقایسه می‌کند، موز با تورم ۱۹۸,۴ درصدی در صدر افزایش تورم اقلام خوراکی قرار داشت.
در اسفندماه سال گذشته، ۱۵ محصول تورم بالای ۱۰۰درصدی را نسبت به ماه مشابه سال قبل تجربه کردند به‌طوری‌که پس از موز که در صدر جدول بوده و خیار با تورم ۱۶۶,۱ درصدی در جمع محصولات با تورم بالای ۱۰۰ درصدی قرار دارد و در کنار آن طبق آمار منتشر شده اقلامی همچون هویج با تورم ۱۵۲,۳ درصدی، برنج خارجی درجه یک با تورم ۱۵۰ درصدی، پرتقال با تورم ۱۴۷,۵ درصدی، روغن نباتی جامد با تورم ۱۴۶,۶ درصدی، عدس با تورم ۱۴۴,۴ درصدی، نخود با تورم ۱۲۷,۵ درصدی، خامه پاستوریزه با تورم ۱۲۶,۴ درصدی، لپه با تورم ۱۲۳ درصدی جزو ۱۵ گانه‌های ۱۰۰ درصدی در تورم سبد خوراکی قرار گرفتند.
در کنار آن سایر اقلام خوراکی نیز تورم‌های بالایی را نسبت به سال قبل داشته‌اند و در این بین اقلامی همچون لوبیا چیتی ۹۵,۴ درصد، قارچ ۹۹,۸ درصد، سیب ۹۳ درصد، شکر ۸۹,۷ درصد، کنسرو ماهی تن ۹۰,۶ درصد، قند ۸۹,۶ درصد، شکر ۸۸,۸ درصد، مغز گردو ۸۱,۲ درصد افزایش قیمت داشتند.
تورم به نقطه غیرقابل تحمل رسیده است
جدیدترین آمار تورم در ایران نشان می‌دهد که همچنان طبقات متکی به دستمزد و حقوق زیر بار فشار خردکننده تورم قرار دارند و سبد هزینه‌های خانوار روز به روز محدودتر و متمرکز بر اقلام حیاتی برای زنده ماندن شده است.
جواد حسین‌زاده رئیس مرکز آمار ایران روز پنج‌شنبه ۲ اردیبهشت گفت تورم نقطه به نقطه در فروردین ۱۴۰۰ به رقم کم‌سابقه ۴۹,۵ درصد رسیده است.
«در فروردین ۱۴۰۰ تورم ماهانه، نقطه‌ای و سالانه نسبت به ماه قبل (اسفند ۹۹) رشد داشته است. در فروردین ماه تورم ماهانه ۲,۷ درصد، تورم نقطه‌ای ۴۹,۵ درصد و تورم سالانه به ۳۸,۹ درصد رسید.»
تورم ماهیانه با رشد نزدیک به ۳ درصدی نشان می‌دهد که در فاصله اسفند ۹۹ تا فروردین ۱۴۰۰ سبد هزینه‌های خانوار به اندازه ۳ درصد گرانتر شده است. این نرخ در فروردین ۱۳۹۹ حدود ۶ دهم درصد بود.
حسین‌زاده در مورد تورم نرخ خوراکی‌ها گفت: «با بررسی سبد خوراکی خانوراها که شامل ۱۶۴ قلم کالای مصرفی است، نرخ این اقلام ۴۳,۵ درصد رشد کرده، برای کالاهای غیر خوراکی و خدمات خانوار شامل ۳۱۱ قلم کالا و خدمات از رشد ۳۶,۷ درصد برخوردار شده است. نرخ تورم خوراکی‌ها نسبت به غیرخوراکی‌ها بیشتر بوده است. نرخ تورم خوراکی‌ها در مناطق شهری ۳۸,۶ و در مناطق روستایی ۴۰,۶ درصد بوده است.»
بیشترین رشد قیمت‌ها در بخش خوراکی صورت گرفته است. عدم تناسب رشد درآمد و هزینه در سبد خانوار سبب شده است که انباشت تقاضا در بخش خوراکی و هزینه‌های حیاتی برای زنده ماندن متمرکز شود.
در آمار دیگری که در هفته‌های گذشته اعلام شد، شکاف تورمی میان دهک‌های درآمدی در ایران به رقم بی‌سابقه ۱۰ درصد رسیده است. شکاف تورمی به معنای آن است که رشد قیمت‌ها در سبد واقعی هزینه‌های یک خانواده و نه سبد واحد در هر دهک درآمدی چه تفاوتی با هم داشته است.
شکاف ۱۰ درصدی در این بخش نشان می‌دهد که طبقه متوسط و طبقه فرودست در ایران به صورت فزاینده‌ای از هزینه‌های رفاهی خود کاسته‌اند و آن را از سبد مصرف خود خارج کرده‌اند. در دوره آماری یک سال گذشته، افزایش در سبد هزینه‌های خانوار با درآمدهای پایین به دلیل افزایش در قیمت اقلام بسیار حیاتی مانند خوراکی رخ داده است.
این در حالی است که در دهک دهم درآمدی که بیشترین میزان درآمد را کسب کرده، بخش عمده هزینه‌ها صرف اقلام رفاهی شده است. در همین مدت درآمد و ثروت دهک‌های بالای درآمدی به دلیل مالکیت مسکن، خودرو، ارز خارجی، طلا و... نزدیک به اندازه تورم افزایش یافته است در حالی که طبقه متوسط و فرودست که عمده درآمدشان متکی به دستمزد و حقوق ماهیانه است بیشترین فشار تورمی را احساس می‌کنند.
نظرها
اکبر
دلخوش نباشید...