برگزاری تظاهرات روز جهانی کارگر با شعارهايی عليه نابرابری و رياضت اقتصادی

در روز جهانی کارگر گردهمايی‌هايی با شعارهای گوناگون در کشورهای جهان، از آسيا تا اروپا برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، در اسپانيا، ايتاليا، يونان، قبرس و همچنين فرانسه، جايی که سنديکاهای کارگری در پاسخ به بحران اقتصادی نظرات مختلفی دارند، رد سياست رياضت اقتصادی و مبارزه عليه بيکاری شعارهای اصلی تظاهرکنندگان امروز بود.

در بنگلادش ده‌ها هزار نفر تظاهرکننده خشمگين خواهان محکوميت عاملان مرگ بيش از ۴۰۰ کارگر کارخانه‌های پوشاک در جريان ريزش يک ساختمان در داکا، شدند.

کارگران که پلاکاردها و پرچم‌های سرخی در دست داشتند شعار می‌دادند: "قاتلان را به‌دار بياويزيد؛ صاحبان کارخانه را به‌دار بياويزيد."

در کامبوج کارگران به‌سوی پارلمان اين کشور تظاهرات کردند تا درخواست خود مبنی بر افزايش حداقل دستمزد به ۱۵۰ دلار در ماه در کارخانه‌های پوشاک را به مجلس ارائه کنند.

به‌گفته پليس ۵۵ هزار نفر در جاکارتا، پايتخت اندونزی گرد آمدند که رکوردی در سال‌های اخير به‌شمار می‌رود. آن‌ها در تظاهرات خود خواهان افزايش دستمزد و توزيع عادلانه ثروت شدند.

شرکت‌کنندگان در تظاهرات روز کارگر جاکارتا عليه خصوصی‌سازی شعار می‌دادند و خواهان افزودن سه دلار به ۱۱ دلار حداقل دستمزد تعيين‌شده کنونی شدند.

در هنگ‌کنگ، يکی از مراکز مالی بزرگ جهان، پنج هزار نفر در همبستگی با اعتصاب کارگران بنادر دست به تظاهرات زدند.

در استانبول با اين‌که مقامات دولتی ترکيه هرگونه تظاهراتی را ممنوع اعلام کرده بودند با اين حال تظاهرکنندگان به خيابان آمده و پليس ضدشورش با ‌آن‌ها درگير شدند.

پليس با ماشين‌‌های آب‌پاش و گاز اشک‌آور تلاش کرد تا تظاهرکنندگان را که در منطقه بشيکتاش استانبول گرد آمده بودند پراکنده سازد.

تظاهرکنندگان استانبول که به‌دعوت احزاب چپ و سنديکاها جمع شده بودند با پرتاب سنگ به سوی نيروهای پليس و فريادهای "مرگ بر فاشيسم"، "زنده‌باد اول ماه مه" به مقابله پرداختند.

در يونان در حالی که اعتصاب عمومی اعلام شده است دو تظاهرات جداگانه در مرکز آتن برگزار شد.

پوسترهای بيشماری توسط سنديکای GSEE با شعار "ما خواهان قراردادهای جمعی، اشتغال، رشد و حقوق اجتماعی دموکراتیک هستيم" در سطح شهر پخش شده بود.

در فرانسه، که بيکاری روز به روز بيشتر می‌شود، CGT  و CFDT، دو سنديکای مهم اين کشور نخستين تظاهرات اول ماه مه را در زمان دولت سوسياليست برگزار کردند.

اختلاف اصلی اين سنديکاها بر سر طرح قانون امنيت شغلی است. CGT اين طرح را "توافقی تبه‌کارانه" می‌داند در حالی که CFDT آن را در جهت ايجاد شغل ارزيابی می‌کند.

در برلين، در حالی که نئونازی‌ها قصد داشتند تظاهرات کنند چپ‌ها عليه آن‌ها به خيابان آمدند و پليس برای جلوگيری از درگيری در محل حاضر شد.