۶۰۰ نفر از استادان دانشگاه‌های کشور خواهان لغو احکام علیه دانشجویان شدند
حدود ۶۰۰ نفر از استادان دانشگاهها و پژوهشگاه‌های کشور در بیانیه‌ای خواهان آزادی بی‌قید و شرط «تمامی فرزندان میهن» شدند که در جریان اعتراضات اخیر بازداشت شده‌اند. آن‌ها بازداشت، تعلیق تحصیلی، ممنوعیت ورود به دانشگاهها و خوابگاه‌ها و همچنین اخذ تعهد از دانشجویان را محکوم کرده و خواهان لغو تمامی این احکام شدند.
اعتصاب دانشجویان، نهم مهر ۱۴۰۱
نزدیک به ۶۰۰ نفر از استادان دانشگاهها و پژوهشگاه‌های کشور بیانیه‌ای درباره «رفتارهای غیر مدنی، خشونت‌بار و ناعادلانه با اقشار جامعه، به‌ویژه دانشجویان کشور» منتشر کردند. آن‌ها با اشاره به اینکه «نخستین وظیفه و اولویت حاکمان و نهادهای بالادست، تأمین امنیت روانی، تحصیلی و حرفه‌ای اصلی‌ترین سرمایه‌های کشورمان است»، نوشته‌اند:
«شوربختانه مدت‌هاست این اولویت در جامعه ما تعمداً و یا از سر جهل و بی‌لیاقتی مسئولان، نادیده گرفته شده و افزون بر این، هرگونه اعتراض و اندیشه انتقادی این عزیزان همواره با اتهام و برچسب‌هایی همچون همسویی با برنامه‌های دشمن، همکاری با توطئه‌های خارجی و اتهاماتی چون اغتشاش و آشوب روبه‌رو بوده و ماهیت حق‌طلبانه نقدها و مطالبات ایشان در جریان تفسیرهای نادرست حاکمیت، انکار شده است.»
دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی در هفته‌های اخیر شمار قابل‌توجهی از دانشجویان را بازداشت و تعلیق تحصیلی کرده‌اند و مانع از ورود آن‌ها به دانشگاهها و خوابگاه‌ها شده و یا از آن‌ها تعهد گرفته‌اند یا دانشجویان را تهدید کرده و مورد آزار جسمی و روانی قرار داده‌اند.
امضاکنندگان بیانیه خواهان لغو تمامی این «احکام ضد حقوق مدنی» علیه دانشجویان شده‌اند و «آزادی بی‌قید و شرط تمامی فرزندان میهن که در جریان اعتراضات اخیر توسط نهادهای مختلف بازداشت شده‌اند» را درخواست کرده‌اند.
آن‌ها در پایان این بیانیه که امضای آن همچنان ادامه دارد افزوده‌اند:
«در صورتی که این فریاد دادخواهی نادیده گرفته شود، ما استادان امضاکننده دانشگاه‌های کشور همسو و همراه با دانشجویان، از تمام مجاری اعتراضی و مدنی برای احقاق حقوق مطالبه شده استفاده خواهیم کرد.»
در اعتراضات سراسری پس از قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی تقریباً هر روز دانشجویان دانشگاه‌های مختلف ایران دست به اعتصاب، تظاهرات و گردهمایی‌های اعتراضی زده‌اند.
در پی اعتراضات و اعتصاب دانشجویان دانشگاه‌های سراسر ایران، شماری از استادان دانشگاه نیز با خودداری از شرکت در کلاس‌ها به دانشجویان معترض پیوستند و تعدادی نیز استعفا کردند.
هنوز آمار دقیقی از دانشجویان کشته و بازداشت‌شده وجود ندارد. در یکی از آخرین موارد، نسرین قادری، دانشجوی مریوانی در تهران در جریان اعتراض های روز ۱۳ آبان به دست مأموران حکومتی به قتل رسید.
پیش از این، ۲۴۰ استاد دانشگاه نیز در بیانیه‌ای مشترک، اعتراض دانشجویان به «رویه‌های غلط ساختاری و ظلم» را نشان‌دهنده «تعهد اخلاقی، پویایی فضای دانشگاه و وفاداری دانشجویان به آرمان‌های گرانقدری چون ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی و آزادی‌خواهی» توصیف کرده و خواستار آزادی فوری تمامی دانشجویان بازداشتی شده بودند.
بر اساس آمار و اطلاعات سازمان حقوق بشر ایران، شمار کشته‌شدگان اعتراضات اخیر به دست‌کم ۳۰۴ نفر رسیده است. ۴۱ تن از کشته‌شدگان زیر ۱۸ سال سن داشته‌اند که ۹ تن از این کودکان دختر و سه تن از کودکان تبعه کشور افغانستان بوده‌اند.
نظرها
فرهاد - فرهادیان
کم کم استادان و دانشجویان با استقرار شوراهای دانشگاهها باید اداره ی نه تنها دانشگاهها که کل وزارت علوم را در اختیار بگیرند این امادگی را باید از همین الان چاره جوئی کنند همینطور برای وزارت آموزش و پرورش شورای معلمان و دانش آموزان باید با برقراری شورای های سراسری اقدام به اداره ی اموزش و پرورش مستقل و مطابق آخرین معیارهای آموزش و پرورش مدرن سازماندهی و ساختار سازی نمایند . این انقلاب انقلاب ساختارسازی هاست پس باید همه جا بجای شعار سازمان و ساختارهای مدرن و اداره ی نهادها با خرد جمعی را ایجاد کنیم اگر ما به شوراهای محل زندگی می گوئیم برای اینست که به سطح اداره ی شهرها و شهرداریها و انتظامات و پلیس و ... بینجامد و اگر شوراهای محل کار را توصیه می کنیم بخاطر اینست که اداره ی دولت را با توجه به تخصص نیروی کار سازمان یافته در کارخانه ها و ... ارتقا یابیم دولت را باید چنان کوچک کرد که تقریبا تبدیل به یک بایگانی شود و تمام تصمیمات اجرا و اداره ی کشور را باید به خود مردم در همه ی سطوح سپرد و این فقط با ارتقای شوراهای مردمی میسر است کشورهای دموکراتیک فقط با افزایش دخالتگری مردم توانسته اند دموکراسی پایدار ایجاد نمایند