نگاه فعالان مدنی آذربایجان به انتخابات

جامعه مدنی ایران ضعیف است و کمتر توانی برای طرح مطالبات مردم داشته است. فضای بسته سیاسی و تداوم استبداد دیرپا، مجالی برای رشد و تقویت جامعه مدنی در ایران باقی نگذاشته است.

 نمی‌توان پنهان کرد که طبقه متوسط، که خاستگاه اصلی کنشگران جامعه مدنی است، در این سال‌ها زیر سایه تحریم‌ها و ناکارآمدی‌های اقتصادی دولت، روز به روز ضعیف‌‎‌تر شده و قدرت تاثیرگذاری خود را از دست داده است.

وضعیت جامعه مدنی و کنشگران آن در شهرستان‌ها یا مناطق اقلیت‌نشین بغرنج‌تر است. نگاه امنیتی حاکم حتی توان تحمل برخی از فعالیت‌های محیط زیستی یا کار در حوزه زنان و کودکان را نیز ندارد.

در این میان، برگزاری انتخابات – به ویژه انتخابات ریاست جمهوری، از نیمه دهه هفتاد به بعد – همواره فرصتی بوده است تا حلقه‌هایی شکل بگیرد و کنشگران جامعه مدنی در شهرها و مناطق مختلف، گرد هم آیند و خواسته‌ها و مطالباتشان را مطرح کنند.

انتخابات ریاست جمهوری ایران قرار است به زودی برگزار شود. خیلی‌ها بر این باورند که باید از این اندک فرصت اندک برای طرح مطالبات و خواسته‌های خود استفاده کرد.

هم‌اکنون وضعیت کنشگران و فعالان جامعه مدنی در شهرستان‌ها و مناطق دور از مرکز چه طور است؟ آیا انتخابات، توانسته فرصتی برای آنان فراهم کند؟

در گفت‌وگوی حقوق بشری این هفته رادیو زمانه،‌ بهنام دارایی‌زاده با عذرا آذری، از فعالان حقوق زنان که تجربه کار در مناطق آذربایجان را داشته گفت‌وگو کرده و از او در خصوص بازشدن فضا برای فعالان مدنی در ایام انتخابات پرسیده‌ است.

[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130605_HumanRights_AzraAzari_Election_BehnamDaraeiZadeh.mp3[/podcast]