پرسش زمانه از مهران مصطفوی: آیا ایران مستقیماً به اسرائیل حمله خواهد کرد؟
استاد فیزیک در دانشگاه پاریس و کارشناس مسائل هسته‌ای ایران احتمال جنگ را «تقریباً صفر» می‌داند اما می‌گوید این بحرانها و دفاع از خامنه‌ای یا نتانیاهو «برای جنبش دموکراتیک مردم ایران کشنده است.» پاسخ کامل او را بخوانید.
بخش سیاست
برای پیدا کردن پاسخی به سوال شما باید نکات زیر را در نظر گرفت:
یک. نیروهای جمهوری اسلامی برای چندمین‌بار در سوریه مورد حمله‌ی اسرائیل قرار‌گرفته‌اند. باید حمله‌های اسرائیل به مراکز هسته‌ای ایران و یا به‌قتل‌رساندن چندین ایرانی در داخل ایران را هم به فهرست افزود. در تمامی این موارد جمهوری اسلامی با اینکه تهدید به حمله کرده بود اما این کار را نکرد و یا اینکه نیروهای نیابتی‌اش به نیروهای امریکایی حمله کردند.
اما این‌بار یک تفاوت وجود دارد و اینکه اسرائیل به «خاک ایران» حمله کرده است: منظور همان بخش از سفارت ایران در سوریه است که خاک ایران محسوب می‌شود و به نوعی «حیثیت» جمهوری اسلامی مورد سوال قرار گرفته است.
دو. جمهوری اسلامی می‌داند که توان جنگ با اسرائیل را ندارد، خصوصاً اینکه آمریکا به اسرائیل کمک خواهد کرد و جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا باز هم اعلام کرده است که دفاع از اسرائیل در مقابل حملات ایران حتمی است و تردیدی در این باره وجود ندارد. در اصل آمریکا به اسرائیل می‌گوید ما امنیت تو را کاملاً تصمین می‌کنیم. آمریکا حتما کنار اسرائیل خواهد ایستاد.
سه. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در شرایط فعلی از برخورد نظامی با ایران استقبال خواهد کرد زیرا می‌داند چنین برخوردی حمله‌ی او به غزه و جنایاتی را که در آنجا شده است، هم به پرده‌ی دوم خواهد کشاند و هم توجیه خواهد کرد.
چهار. با توجه به داده‌های بالا، جمهوری اسلامی طوری عمل خواهد کرد که به جنگ منجر نشود. از این رو، احتمال جنگ با اسرائیل تقریبا صفر است. اکنون هم علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در این فکر است که چگونه برنامه‌ریزی کند که با پاسخ معهود به اسرائیل جنگی به‌وجود نیاید. اما او در همان بن‌بستی است که در جریان هسته‌ای قرار دارد. از طرفی می‌داند که نمی‌تواند بمب اتمی بسازد و از طرف دیگر به غنی‌سازی ادامه می‌دهد. اکنون هم او توان جنگ را ندارد اما از بحران‌سازی نتانیاهو استقبال می‌کند.
پنج. بالاخره اینکه اینگونه بحرانها برای جنبش دموکراتیک مردم ایران کشنده است و دفاع از خامنه‌ای و یا نتانیاهو در ضدیت کامل با خواسته‌ی تاریخی مردم ایران قرار دارد.
نظرها
alefmimmim
علی رغم نکات کلیدی جناب مهران مصطفوی فقط بند ۵ صحبتشان مورد بحث من است. بند ۵:«بالاخره این گونه بحرانها برای جنبش دموکراسی و مردم ایران کشنده است دفاع از خامنه‌ای و یا نتانیاهو در ضدیت کامل با خواست تاریخی مردم ایران قرار دارد» به نظرم مسئله را باید از دو دیدگاه متضاد بررسی کرد یا حکومت اسلامی و اسرائیل علی رغم تضادهای ظاهری و جنگ زرگری ۴۰ سالشان در باطن همسوی هم می‌باشند و نه در ضدیت با یکدیگر که در این صورت هر چقدر که حکومت اسلامی و اسرائیل در این جنگ تضعیف شوند به نفع مردم ایران است و یا همانطور که مورد ادعای طرفین است اسرائیل و ایران دشمن خونی هم می‌باشند که در این صورت هر چقدر حکومت اسلامی تضعیف شود به نفع مردم ایران می‌باشد نه در ضدیت با خواست تاریخی مردم ایران و نه برای جنبش دموکراسی و مردم ایران کشنده که روال کنونی این جنگ و تزلزل درصف حکومتیان این را نشان می‌دهد . قطع پاهای اختاپوس حکومت اسلامی درعراق سوریه و لبنان با از بین رفتن سرداران جیره خوارشان ولانه‌های فساد آنها، سردارانی که در اوج جنبش های اعتراضی مردم ایران با نیروهای تحت امر خارجی شان به سرکوب مردم بپاخواسته کمک می‌کردند
بشیر
همه جای دنیا بحران ها را مدیریت می کنند و خاتمه می دهند. اما بند ناف نظام مقدس خردرچمن اسلامی را با بحران زایی و مدیریت اوضاع با دامنه زدن به بحران بریده اند. مث همیشه رژیم سعی اش در حداکثر سوء استفاده بردن از جو امنیتی و شبح جنگ است. آخوندا تجارب و مهارتهای بسیاری در کَره گرفتن از بحرانها دارند، از سینما رکس و سفارت آمریکا، تا امروز. منفعت ج.ا. در ادامه دادن جو امنیتی و وضعیت بحرانی و غیر عادی. برقراری شرایط عادی و نورمال برای حکومت ضرر دارد. بشیر
سید علی خامنه ای
اگر جمهوری اسلامی توان مقابله با اسراییل داشت مطمین باشید تا کنون جواب هدف قراردادن کنسولگری را داده بود و توجیه صبر استراتژیک نمی کرد.بله جمهوری اسلامی به اسراییل پاسخ خواهد داد اما مکان هایی را هدف قرار خواهد داد که فاقد اهمیت هستند که این پاسخ برای ساکت کردن طرفداران خود هست تا منتقدان.زیرا جمهوری اسلامی بیش از اینکه نگران تمسخر منقدان خود در حمله به اسراییل باشد نگران طرفداران خود می باشد که سالها با وعده‌های پوشالی نابودی اسرائیل فریفته شده آمد.