اعدام کودکان در ایران
در گفت‌وگو با حسین رئیسی، حقوقدان و عضو هیئت مدیره کانون دادگستری فارس
بهنام دارایی‌زاده - تنها در ظرف دو روز یعنی روزهای یکشنبه و دوشنبه هفته جاری (۱۶ و ۱۷ تیرماه)، ۱۱ نفر در شهرهای مختلف به چوبه‌های دار سپرده شدند.
بهنام دارایی‌زاده
ظرف هفته‌های گذشته، ده‌ها تن در ایران اعدام شد‌اند. تنها در ظرف دو روز یعنی روزهای یکشنبه و دوشنبه هفته جاری (۱۶ و ۱۷ تیرماه)، ۱۱ نفر در شهرهای مختلف به چوبه‌های دار سپرده شدند. در میان این اخبار، یک خبر اما خیلی سریع دهان به دهان گشت و در شبکه‌های اجتماعی پخش شد.
پنجشنبه هفته گذشته ۱۳ تیرماه، روزنامه شرق چاپ تهران خبر داده بود که قرار است نمایشی به اجرا دربیاد که عوایدش صرف نجات جان یک کودک هشت ساله در آستانه اعدام می شود.
هرچند این خبر صحیح نبود، اما بار دیگر مسئله اعدام کودکان یا اعدام مجرمانی که در کودکی مرتکب جرایم مستوجب مرگ شده‌اند را به میان کشید.
از سویی دیگر، از ماه گذشته، «قانون جدید مجازات اسلامی ایران» به اجرا در آمده و آن طور که برخی‌ها از پیش وعده‌اش را داده بودند، دیگر قرار نیست از این به بعد، شاهد اعدام کودکان یا اعدام مجرمانی باشیم که در کودکی مرتکب جرایم سنگین شده‌اند. آیا چنین چیزی صحت دارد؟ پیچیدگی‌های حقوقی آن کدام است و در نهایت چه تغییر در قانون کنونی ایجاد شده است؟ آیا چشم‌انداز روشنی وجود دارد؟
بهنام دارایی‌زاده، در گفت‌وگوی حقوق بشری این هفته رادیو زمانه، با حسین رئیسی، حقوقدان و عضو هیات مدیره کانون دادگستری فارس به این موضوع پرداخته است و در نخستین پرسش، از او پرسیده است که تغییرات قانون جدید در رابطه با اعدام کودکان چیست؟
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130709_HumanRights_HoseinRaeisi_BehnamDaraeiZadeh.mp3[/podcast]
نظرها
ندا شنوا
اقای محمدامین! در خود متن خبر امده که خبر اشتباه بوده.شما کی را متهم میکنید. شما مدعی باشید چرا روزنامه را برای یک خطر توقیف نمیکنند؟؟؟ اگر اینطوری بود که هیچ روزنامه ای نباید در ایران منتشر میشد!!!!!
محمد امین حین پور
بنده دانش آموخته حقوق هستم. چطور ادعا می کنید که می خواهند یک کودک هشت ساله را اعدام می کنند؟ چیزی بگویید که آدم باورش بشود. بچه ی هشت ساله مطابق قوانین جاری در ایران، اصولا فاقد مسئولیت کیفری است. چگون می توان وی را اعدام کرد. به صرف مخالفت با یک چیز یا یک نظام سیاسی نباید به هر دروغی متوسل شد. مطلب روزنامه شرق هم نمونه بارز شارلاتانیسم است که می خواسته با تحریک مخاطب به فروش بیلت های آن نمایش کمک کند. حالا اگر روزنامه را توقیف کنند صدایشان در می آید که آزادی بیان رعایت نشد.