تایید حکم دو سال حبس برای آرمان شادی‌وند؛ فعال محیط‌ زیست و هنرمند مستقل دره‌شهر

حکم دو سال زندان برای آرمان شادی‌وند، فعال محیط زیست، هنرمند و نویسنده اهل دره‌شهر، از سوی دادگاه تجدیدنظر استان ایلام عیناً تأیید شد. شادی‌وند به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» محکوم شده است؛ اتهام‌هایی که معمولاً علیه فعالان اجتماعی، محیط‌ زیستی و فرهنگی مستقل در ایران به‌کار گرفته می‌شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این حکم در تاریخ ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۴، توسط شعبه ۹ دادگاه تجدیدنظر استان ایلام صادر و به او ابلاغ شده است. بر اساس این رأی، شادی‌وند به ۸ ماه حبس به‌خاطر «تبلیغ علیه نظام» و ۱۶ ماه زندان برای «توهین به رهبری» محکوم شده است.

این فعال مستقل پیش‌تر در بهمن‌ماه ۱۴۰۳ نیز توسط شعبه دوم دادگاه انقلاب ایلام به همین میزان از مجازات در مرحله بدوی محکوم شده بود. پرونده‌ی او به گفته منابع مطلع، توسط نهاد امنیتی وزارت اطلاعات گشوده شده و از همان آغاز، نشانه‌هایی از فشار امنیتی در نحوه بازداشت و روند رسیدگی قضایی دیده می‌شد.

آرمان شادی‌وند در آبان‌ماه سال گذشته با ابلاغیه‌ای به دادسرای عمومی و انقلاب دره‌شهر احضار و بلافاصله بازداشت شد. او تنها یک روز پس از بازداشت، با تودیع وثیقه از زندان «ماه پاره» دره‌شهر آزاد شد. با این حال، پیگرد قضایی و تشکیل دو پرونده جداگانه برایش ادامه یافت. شادی‌وند تنها در یکی از جلسات دادرسی خود امکان حضور یافت، و پس از آن روند رسیدگی با سرعت و در بی‌اطلاعی او ادامه پیدا کرد.

شادی‌وند متولد سال ۱۳۶۹ است، در زمینه‌ی مهندسی صوت، سایکو آکوستیک، موسیقی، و ادبیات فعالیت دارد. او تاکنون ۸ کتاب نوشته که هیچ‌کدام موفق به دریافت مجوز چاپ از وزارت ارشاد نشده‌اند. علاوه بر آن، به‌عنوان آهنگساز و خواننده نیز شناخته می‌شود. پیش از این نیز به‌دلیل فعالیت‌های فرهنگی و مشارکت در رویدادهای اجتماعی، بارها از سوی نهادهای امنیتی مورد بازداشت و بازجویی قرار گرفته است.

فشار بر فعالان محیط زیست و جامعه مدنی

دستگیری آرمان شادی‌وند را باید در ادامه موج فزاینده فشارها بر فعالان محیط زیست و جامعه مدنی در ایران دانست. در سال‌های اخیر، پرونده‌سازی علیه این گروه از کنشگران بارها با انتقاد نهادهای بین‌المللی روبرو شده است. نام‌هایی چون نیلوفر بیانی، طاهر قدیریان، سام رجبی و دیگر اعضای سابق «موسسه حیات وحش میراث پارسیان» همچنان در حافظه جمعی ایرانیان باقی است؛ کسانی که به‌خاطر پروژه‌های علمی و میدانی، متهم به «جاسوسی» شدند و به سال‌ها حبس محکوم گشتند.

همزمان، فعالان محیط زیست محلی در استان‌های محروم‌تری مانند ایلام، سیستان و بلوچستان و خوزستان، بیش از پیش با تهدید، احضار، فشار و حبس روبه‌رو شده‌اند. بسیاری از این فعالان، فعالیت‌هایی چون مخالفت با ساخت‌وسازهای غیرقانونی در جنگل‌ها، نقد پروژه‌های انتقال آب یا اعتراض به آلودگی‌های صنعتی را در کارنامه خود دارند.

برخورد امنیتی با هنرمندان مستقل

از سوی دیگر، شادی‌وند در تقاطع فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی قرار دارد؛ و نمونه‌ای از فشار ساختاری به نویسندگان و هنرمندانی است که خارج از حلقه‌های دولتی فعالیت می‌کنند. محرومیت از انتشار کتاب، سانسور، ممنوع‌الفعالیتی، و نهایتاً برخوردهای قضایی، زنجیره‌ای آشنا برای فعالانی است که استقلال و نقدپذیری در آثارشان دیده می‌شود.

در شرایطی که نهادهای حاکم هرگونه نقد مسالمت‌آمیز را با امنیت ملی پیوند می‌زنند، محکومیت آرمان شادی‌وند نشان‌دهنده‌ی تنگ‌تر شدن فضای مدنی و فرهنگی در شهرهای کوچک‌تر ایران نیز هست؛ مناطقی که از مزایا و رفاه سراسری محروم مانده‌اند، اما کماکان هدف برخوردهای امنیتی قرار می‌گیرند.