سه شعر خطابی از «دلیر». می‌گوید: ستمدیدگان را وقت یاری است/در دل‌ها شور و شوق برانگیز/چون کاوه‌ی آهنگر برخیز/ضحاک خون‌آشام را نابود کن.

«نه» به سبز و بنفش/«نه» به شکلاتی و سیاه/«آری» به تو‌،‌ای بی‌رنگ،‌ای آزاد، «آزادی»/‌ای بهای سرو‌های سر بریده/ای حسرت شوریده دل‌های داغ دیده

پنجره‌ها را ببندید شتر‌ها دروغ بالا می‌آورند/زین پس از آسمان کوفته خواهد بارید/نه برای شکم گرسنگان/ فقط برای این که دروغ درختی شده در باغ و باغچه

الله‌اکبر شعارِ نادانی‌ست. الله‌اکبر شعارِ نیرنگ است. الله‌اکبر شعارِ سرکوب است.چنین گفتند مردمی که در برابر بلندگوی بسیج فریاد زدند: "بی‌شرف! بی‌شرف!"

فهیمه فرسایی - بُل بر این باور بود که نوشتن از واقعیات با دیدگاهی انتقادی به تغییر جهان می‌انجامد. او می‌گفت: «من با نوشتن جهان را تغییر می‌دهم.»

سیگار پنجم را روشن می‌کند. ردی از نوشته تازه‌اش از پشت کاغذ پیداست. نوشته‌ای برای پدرش که مطمئن است این‌بار می‌خواندش. سرش گیج می‌رود.

در پشت‌ جلد "پاریس" نوشته نوید کرمانی گفته شده که این اثر، رمانی ژرف درباره عشق است. "وراجی‌های دو خاطرخواه پیشین"؟ فهیمه فرسایی بررسی می‌کند.

برنده نوبل ادبی در سال ۲۰۱۷ در خطابه‌اش به مناسبت دریافت مهم‌ترین جایزه ادبی جهان، خواهان احترام به تنوع فرهنگی و توجه بیشتر به فرهنگ‌های پیرامونی شد.

مقایسه «روزگار دوزخی آقای ایاز» رضا براهنی و «حدیث مرده بر دار کردن» هوشنگ گلشیری از نگاهی متفاوت: احضار قرون وسطی به دوران معاصر.

شهزاده سمرقندی - نخستین رمان امید کشتکار - درباره نسلی از ایرانیان که بعد از نهضت سبز از ایران خارج شدند - به فرانسه منتشر می‌شود. با نویسنده گفت‌وگو کرده‌ایم.

حمید نامجو - نگاهی به رمان «زلیخا چشم‌هایش را باز می‌کند» نوشته گوزل یاخینا به ترجمه زینب یونسی. اثری درباره تلاش یک زن روستایی سختکوش برای زنده ماندن.

احد پیراحمدیان - نقش اصلی در نمایشنامه یونسکو را صندلی‌ها بازی می کنند نه پیرزن و پیرمرد. صندلی‌ها جای آدم‌ها را می‌گیرند و از تسلط اشیاء در جهان انسان مدرن خبر می‌دهند.

سابقه دشمنی آقای احمدی با آقای سرهنگ‌زاده به ۲۵ سال قبل می‌رسد. همزمان با هم به آلمان آمده بودند. یکی طرفدار انقلاب جهانی بود، دیگری مفتخر به حکومت پادشاهی.

ای مرگ‌اندیش، فقیه فتواها! ای دشمن عطر و رنگ و هرچه نوا! بر برزخ «دیستوپیا»ی تو، «اتوپیایی» می‌کنم به پا با ریتم چندلاچنگ نغمه‌هایم، در بهار ترانه‌هایم.

کبری قاسمی - کارگردان شناخته شده تئاتر ایران می‌گوید جشنواره کلن امکان گفت‌وگوی هنرمندان ایرانی تئاتر با یکدیگر و با تماشاگرانشان و سنجش آثارشان را فراهم کرده.

کبری قاسمی – بیست و چهارمین دوره نخستین جشنواره تئاتر ایرانی در خارج از ایران آغاز می‌شود. سوسن فرخ‌نیا می‌گوید این جشنواره ایرانیان مهاجر را با تئاتر آشنا کرد.