شهرزاد مجاب، استاد دانشگاه با همکاری چند تن از دانشجویانش در تارنمایی مجموعه‌ای از آثار ادبی و هنری زندانیان سیاسی را گرد آورده است.

بهروز شیدا - خسرو خوبان نوشته رضا دانشور حکایتِ سفرِ سایه‌ی مانای اسطور‌ها به روزگار ماست؛ حضور صدای سنگین اسطوره‌های سرزمین ایران در دل حوادثی که در دل روزگار «ما» بر آن سرزمین گذشته‌اند.

مقالاتی از بهروز شیدا همراه با ۱۲ شعر از برونو ک. اویر به ترجمه او در کتابی تازه با عنوان «این خروس از کیست که سر ندارد».

حمید نامجو- پاموک در «خانه خاموش» داستان سفر دو برادر با خواهرشان به «جنت حصار» را در پیش‌زمینه ناآرامی‌های سیاسی در تابستان ۱۹۷۹ روایت می‌کند.

معتضدی می‌گوید داستان حافظه جهان است. در سونیا هم می‌توان رد پای آنچه که در وطن گذشت را دید.

منیره برادران - «نماز میت» نوشته رضا دانشور بعد از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ اتفاق می‌افتد. درونمایه آن اما تأثیرات شکنجه بر انسان است. به همین اعتبار است که کتاب از بند زمان می‌رهد.

محمد تنگستانی - در سومین روز نمایشگاه کتاب تهران،مأموران وزارت ارشاد اسلامی،کتاب «من، سیمین و مصطفی» نوشته شیوا ارسطویی را جمع‌ کردند. گفت‌و‌گویی با نویسنده این کتاب.

دانه‌های برف روی پنجره می‌ریختند و لیز می‌خوردند. درخت چنار کهنسال در باد صدا می‌کرد. صدای خواهر بزرگتر با بغض ‌لرزید: «سیصد سالشه! مال کریم خان زند بوده!»

مانا آقایی با زبانی ساده اما صمیمی از نسلی یتیم سخن می‌گوید؛ نسل برآمده از دورانی که هنوز جنگ به کوچه‌ها راه پیدا نکرده بود.

الاهه نجفی – نمایشگاه کتاب تهران به زودی برگزار می‌شود. در همان حال کشاکش‌ها بر سر تعیین رییس اداره سانسور ادامه دارد. امیر حسن چهل‌تن می‌گوید سانسور ادبیات ایران را فلج کرده است.

مسعود کدخدایی - شناخته‌شده‌ترین رمان یوناسن بسیار خواندنی‌ست. با یک مرد صد ساله تاریخ قرن گذشته را مرور می‌کنیم.

بهجت امید - ۱۵۰ اثر از ۳۰ زن هنرمند که همگی، تصور مسلط و متأثر از رویکردهای مردسالارانه را زیر سؤال برده‌‌اند و زمینه‌ساز ورود "جنس دوم" به قلمروهای اختصاصی "جنس اول" شده‌اند.

محمدرفیع محمودیان- «اطلس جیبی جزایر دور افتاده» نوشته یودیت شالانسکی کتابی‌ست برای خواندن و دیدن. ویژگی اصلی این اثر «زیبایی»‌ست.

سال ۲۰۵۰. گویه‌های یک مادر با نوزادی که هرگز به دنیا نیامده است: «مادرت شاعر مضطربی بود که تا ابد در یک تیمارستان حومه‌ی شهر بستری شد.»

از میان عکس‌های ۱۸۷ هزار و ۷۳۷ عکاس از ۱۷۱ کشور جهان، عکس‌هایی از بحران ابولا در شهر «مونروویا»ی لیبریا، مهم‌ترین جایزه عکاسی جهان را به خود اختصاص داد.

منیره برادران – یک زن مبارز سیاسی و یک مرد گوشه‌گیر. زن به مرد پناه می‌آورد و عشقی ژرف که به زبان نمی آید بین آن‌ها شکل می‌گیرد. یک اثر متفاوت از قلمرو «ادبیات زندان»...