شعر یوسف صدیق به دور از هیاهوی محافل ادبی، در تأمل در مفهوم عشق و انسانیت و زیبایی و تاریخ و تنهایی اتفاق می‌افتد.

فرهاد سلمانیان - شاعران معدودی توانستهاند موضوعهای بسیار پیچیده را در قالب تصویرهای بسیار ساده بیان کنند. توماس ترانسترومر، شاعر سوئدی و برنده جایزه نوبل ادبیات یکی از آنهاست.

پانته‌آ بهرامی - در موزه متروپولیتن نیویورک نمایشگاه کوچکی درباره دو بن‌مایه پادشاهی ایران، همراه با آثاری از سه هنرمند معاصر به نمایش گذاشته شده است.

ماجرا از روزی شروع شد که همسرم پایش را توی کفش‌هایش کرد و گفت: برویم خانه بخریم. اصل اتفاق اما روزی شروع شد که رفتیم به یک مبلمان‌فروشی عظیم ایتالیایی ــ کانادایی.

محمدرفیع محمودیان - زندگی دارای چه ساختار و روالی است؟ در درون آدم‌ها، به ویژه به گاه درگیری با مسائل دشوار زندگی، چه می گذرد؟ یوکو اوگاوا شیفته بررسی اینگونه موضوعات است.

از میان شاعران بسیاری که در جنگ جهانی اول کشته شدند، کم‌تر شاعری مانند گئورگ تراکل اتریشی نسبتی تا این حد تنگاتنگ با آن رویداد تاریخی داشته است.

شعر یوسف صدیق به دور از هیاهوی محافل ادبی، در خلوت و در سکوت او با خودش و در تأمل در مفهوم عشق و انسانیت و زیبایی اتفاق می‌افتد.

نرگس قندچی – در تازه‌ترین رمان آصف سلطان‌زاده، افغانستان در اشغال است. گاوها به شهر هجوم آورده‌اند. زنی در پی شوهر گمشده‌اش است.

بعد از چهل سال پیدایش‏ کرد. ‌نه اینکه پیدای پیدایش‏ کند، ‌نه، فقط سر نخ را گیر آورد. ‌ باورش‏ نمی‌‌شد. ‌روبرویش‏ بود.

امین منصوری - فارسی‌زبانان آلیس مونرو را می‌شناسند، اما با نویسنده هم‌تراز او در کانادا آشنایی ندارند. مهم‌ترین اثر لارنس رمانی‌ست به نام «فرشته سنگی».

روایتی صمیمی از سرگذشت یک زن: پله‌ها تمام نمی‌شود اما ملوک آن‌قدر بالا می‌رود تا عاقبت همان‌ طور آهسته، به آغوش باز سگ‌ها می‌زند یا سگ‌ها به آغوش باز او.

یاشار کمال - هنرمند عصر ما باید مانند پرنده آواز بخواند، مانند آبِ زلال، روشن باشد و مثل یک کودک ساده. وگرنه در برابر آلودگی‌ها از پای می‌افتد.

شاعر عشق‌اش به شعر و به معشوقه‌اش را با ما در میان می‌گذارد و در همان حال مرگ هم در کمین نشسته است؛ یک غزل امروزی.

یاشار کمال در رمان «پرنده‌ها هم رفته‌اند» یک سال پیش از انقلاب ایران، خشونت در جوامع اسلامی را برمی‌نماید و از تعصب مذهبی انتقاد می‌کند.

برای جمجمه‌ای روی یک تابلو زنگ زده، با رنگ قرمز، یک گردن دراز کشیده‌اند. روی تابلو با خط بدی نوشته شده: «خطر مرگ!»

منتقدان توجه پویا عزیزی به زبان و تجربه‌گرایی و حضور واژه‌های عاطفی در اشعارش و همچنین خلاقیت و شجاعت او را ستوده‌اند.