رضا علامه‌‌زاده – برگزارکنندگان جشنواره فیلم هاوانا چشمشان را بر ضعف‌های آشکار «همه می‌دانند» فرهادی نبستند. از خاویر باردم و پنه لوپه کروز هم چاره‌ساز نبودند.

۲۰ سال پیش بازیگر سرشناس فرانسوی به خاطر بازی در فیلم «بیمار انگلیسی» خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین را به دست آورد. او اکنون در نقش دیگری به برلین بازمی‌گردد.

فهیمه فرسایی – کارگردان در فیلم «سه‌رخ» با تکرار پیش‌داوری‌های متاثر از فرهنگی مذهب‌زده زنان را موجوداتی ضعیف، احساساتی و حیله‌گر نشان می‌دهد.

کارگردان این مستند درباره «اعدام» مهمان دفتر زمانه بود. هروی تجربه‌اش از نحوه ساخت این فیلم را با ما ر میان می‌گذارد.

شهزاده سمرقندی - مستند ابوذر امینی داستان در راه‌ماندگان افغانستانی را به شکلی نمادین بازگو می‌کند. با او گفت‌وگو کرده‌ایم.

فیلمساز نامدار ایتالیایی در سن ۷۷ سالگی درگذشت. نگاهی به: «استراتژی عنکبوت»، «دنباله‌رو»، « آخرین تانگو در پاریس»، «آخرین امپراطور» و «آسمان سرپناه».

رضا علامه‌زاده - امین ضرغام، از چهره‌هاى مدرسه تلویزیون خودمان است. فیلم مستند "سالهاى ترس" فضایی ساده و صمیمی دارد.

مستند صحرا مانی در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم مستند (IDFA) در آمستردام روی پرده آمد. گفت‌وگویی با این فیلمساز افغانستانی.

امتیاز حسین انتظامی این است که به هیچ جریان سینمایی تعلق ندارد. او آمده است که با دست به دست کردن، باقی‌مانده دوران روحانی نیز بگذرد.

ساخته مصطفی هروی با شالود‌شکنی از یک امر آشنا، بی‌آنکه به جلوه‌های فریبنده نظر داشته باشد، مخاطب را تا آخر با خود همراه می‌کند. فرزاد صیفی‌کاران این فیلم را نقد کرده.

نخستین فیلم این کارگردان ایرانی، نه تنها سوئد را در اسکار نمایندگی می‌کند، بلکه نامزد دریافت چهار جایزه «اسکار اروپایی» هم شد.

برای اولین بار در ۴۰ سال گذشته ۵ فیلم از سینمای هالیوود در ایران به نمایش درآمده. مردم اما نسخه اصلی و سانسور نشده و فیلم‌های روزآمد را ترجیح می‌دهند.

جشنواره فیلم مستند لایپزیگ در آلمان، امسال برای زنان سهمیه ویژه تعیین کرد و به هدف خود دست یافت: دست‌کم ۴۰ درصد فیلم‌های این جشنواره را فیلمسازان زن کارگردانی کرده‌اند.

شناخت‌نامه آلبرتو النا، آثار سینماگر فقید ایران را از منظر اخلاق و سیاست، کارکرد هنر و نگاه به طبیت برمی‌رسد. یک اثر شگفت‌انگیز.

در ششمین جشنواره بین‌المللی کردستان عراق، مشکلات زنان سینماگر کرد در چهار کشور به بحث گذاشته شد.

هیأت داوران از دومین ساخته این سینماگر ایرانی – اتریشی به عنوان «فیلمی با نگاهی تازه و عمیقاً فمینیستی»، «اثری زنده و خوش‌ساخت» تحسین کرده است.