۶۰ سال از درگذشت هنرمند پیشرو ایران می‌گذرد. نخستین کنسرت قمر در گراندهتل یک حادثه تاریخی است.

بهرام محیی ـ تئودور آدورنو، یکی از متفکران برجسته‌ی «نظریه‌ی انتقادی» است. او زندگی پس از آشویتس را «شرمساری» می‌دانست. ۶ اوت ۲۰۱۹ پنجاه سال از مرگ او می‌گذرد.

۱۱۱سال پیش، میرزا جهانگیر خان شیرازی روزنامه‌نگار و روشنفکر جنبش مشروطه، به فرمان شاه اعدام شد. گفت وگو با اسد سیف.

مهرنوش هاتفی − حزب توده ایران در سال ۱۳۶۱ با یادآوری هشدار رفعت محمدزاده (مسعود اخگر).

از روزنامه‌نگاران خودساخته بود که از کارگری در چاپخانه آغاز کرد و به شورای سردبیری روزنامه آیندگان رسید. به‌عنوان فعال سیاسی چپ به زندان افتاد و در جمهوری اسلامی از فعالیت مطبوعاتی محروم شد.

بابک بردبار ــ عکاسی در اعتراضات جنبش سبز بخشی از ماموریت خبرنگاری من نبود، اما به خاطر علاقه و حرفه‌ام، دوربینم را بیشتر مواقع به همراه داشتم و واکنش طبیعی‌ام به برخی موقعیت‌ها، ثبت آنها...

دبیرکل سازمان ملل: نهالی که به یاد آنه فرانک کاشته شده «نمادی زنده از میراث» او و ارزش‌های سازمان ملل است که پس از جنگ جهانی دوم و هولوکاست برپا شد.

۲۲ خرداد سالروز تولد بیژن مفید است. قصه زندگی او در تبعید به سر آمد اما قصه‌های او در مخالفت با خرافات در جامعه مذهب‌زده باقی ماند.

بهرام محیی ـ ماکیاوللی (ماکیاولی) مناقشه‌برانگیزترین متفکر تاریخ اندیشه‌ی سیاسی است. او را ستایش و نکوهش می‌کنند. رساله‌ی «شهریار» را «انجیل هنر کشورداری» می‌نامند. ۵۵۰ سال از زادروز او می‌گذرد.

خانه تاریخی احمد شاملو در معرض تخریب قرار دارد. سازمان میراث فرهنگی درصدد است تا این خانه را حفظ و از تخریب غیرقانونی آن جلوگیری کند

در پاییز ۱۹۷۸، زیگموند گینزبرگ، خبرنگار جوان عثمانی‌تبار روزنامه «لونیتا» (L’Unita) ــ نشریه ارگان مرکزی حزب کمونیست ایتالیا ــ به ایران رفت تا به پوشش رویدادهای انقلاب ایران بپردازد. این دومین گزارش سری او برای...

محمدابراهیم رنجبر امیری بیش از ۸۰ سال از عمر خود را در مطبوعات گذرانده بود. او معتقد بود قدیم‌ها روزنامه‌ها مردم‌پسند‌تر بودند اما امروز تنوع روزنامه‌ها زیاد است ولی همگی یک حرف را می‌زنند.

بهروز وثوقی نام و خاطره او را گرامی داشت و روحانی هم پیامی صادر کرد. فعالیت هنری مشایخی در قبل و بعد از انقلاب متفاوت است.

پرستو فروهر − مصدق به قول مادرم «مددِ ایستادگی» است. او نماد تجربه‌ای است گرانقدر و یادآور امکان و تلاش ما برای جور دیگری بودن.

فرنگیس حبیبی در "جنگ با من از دور سخن گفته است" راوی سال‌های انقلاب و تبعید است به زبانی شاعرانه. گذری در جهان این کتاب که از جنس زندگی ماست.

فرنگیس حبیبی فقط یک روزنامه‌نگار فرهنگی نبود. او از نسل نویسندگانی بود که در «میدان» هم حضور دارند.