بایگانی بخش فرهنگ

شهروز رشید، ادبیات و زمانهای “هرگز”
احمد خلفانی – با خواندن آثار شهروز رشید درمییابیم که او از خاک نیامده که به خاک برگردد. او از کتاب آمده و به کتاب باز میگردد.
بهجت امید - یکی از ماندگارترین دورههای جشنواره فیلم برلین: نزدیک به نیمی از فیلمهای دعوتشده به بخش مسابقه برلیناله، ساخته سینماگران زن است.
نام چهل شاعر و نویسندهای را مرور میکنیم که رسانههای حکومتی آنها را به عنوان نویسنده انقلاب معرفی کردهاند و مقام گرفتهاند.
س. اقبال - تماشاگران تئاتر به لایههایی بیانگیزه از طبقات مرفه محدود شده و حتی آثار کلاسیک نیز در حد سیاهبازی و روحوضی تنزل یافته است.
اداره کل هنرهای نمایشی شرایط تازهای برای اخذ مجوز نمایشنامههای خارجی معین کرد. اعمال سانسور، اینبار در پوشش سنجش اصالت ترجمه.
یک روایت تکصدایی از ترور مخالفان جمهوری اسلامی در برلین، در پوشش خاطرهنویسی برای مظلومنمایی.
محمد الحلبوسی قتل علا مشذوب، داستاننویس و ادیب عراقی و از منتقدان اندیشه اسلام سیاسی در کربلا را محکوم کرد.
گزارش نسیم خاکسار از دیدگاههای ما در مورد انقلاب و واقعیتهای برخاسته از دل آن در طی چهل سالی که از انقلاب بهمن ۵۷ میگذرد و بازتاب آن در شعر و داستان.
مسئولان سالن میکروفون نگین پارسا را قطع کردند، عسگری اما میکروفون خودش را در اختیار او گذاشت و تماشاگران هم پارسا را تشویق کردند.
«مرثیهای برای شکسپیر»از آخرین آثار اوست. این رمان درباره یک ایرانی از دنیا بریده ساکن برلین است که در «صعبالعبورها» خیمه زده.
کاظم کردوانی: شهروز رشید «دلبسته و پژوهندهی بیآرام جلوههای گوناگون فرهنگ جهانی» بود و از دست رفتنش «ضایعهای بزرگ برای فرهنگ ایران».
«شادی در ایران» دومین مستند والتر اشتفن، کارگردان آلمانی روایتی صادقانه از حضور یک گروه سهنفره در ایران است برای ترویج سرزندگی و شادابی.
بهروز بوچانی با ارزشترین جایزه ادبی استرالیا را دریافت کرد. او که برنده جایزه بخش ادبیات غیرداستانی ویکتورین پرمیر شده، در مراسم اهدای جایزه حضور نداشت.
در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر در مراسمی از فاطمه معتمد آریا بازیگرسرشناس سینمای ایران که در فیلمهایی مانند «روسری آبی»، «گیلانه»، «همسر»، «مسافران» و «اینجا بدون من» بازی کرده، تجلیل شد. روزنامه...
سیمای جمهوری اسلامی مراسم بزرگداشت بازیگر سرشناس سینمای ایران را یکسر سانسور کرد. کیهان هم از توهین به او غافل نماند.
روزنامهنگار ایرانی – آمریکایی خاطرات زنداناش را در آمریکا منتشر کرده است: «زندانی: ۵۴۴ روز من در یک زندان ایران». خاطراتی عذابآور از سرزمین اجدادی.
ادوار لوئی با رمان «چه کسی پدرم را کشت» شاخهای از ادبیات داستانی جهان را که فراموش شده بود، احیا کرده است. اثری معاصرِ حرکت اعتراضی نوظهور در فرانسه.