جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳، یک کودک ۱۲ ساله بلوچ در روستای شهبیک‌زهی از توابع شهرستان دشتیاری پس از سقوط به داخل هوتگ در اثر غرق شدگی جان خود را از دست داد. خبرگزاری «حال‌وش» که اخبار بلوچستان را پوشش می‌دهد، هویت این کودک را اسما ترومیده (جدگال) اعلام کرده است. بر پایه این گزارش، اسما برای شستن لباس به هوتگ روستا در نزدیکی منزل‌شان رفته بود که پس از سقوط به داخل آن در اثر غرق شدگی جان خود را از دست داد. در بسیاری از مناطق استان سیستان و بلوچستان به دلیل فقدان شبکه آب‌رسانی و لوله‌کشی، مردم از طریق هوتگ‌ها آب آشامیدنی موردنیاز خود را تهیه می‌کنند. هوتگ در زبان بلوچی به گودالی طبیعی یا دست‌ساز گفته می‌شود که آب باران در آن جمع شده و اهالی منطقه به‌صورت مشترک با حیوانات از آب آن استفاده می‌کنند. هوتگ‌ها و گاندوها (گونه‌ای از تمساح بومی) هرساله جان تعداد زیادی از کودکان و شهروندان بلوچ را هنگام برداشتن آب می‌گیرند.

آتش‌سوزی یک اقامتگاه بی‌خانمان‌ها در جنوب برزیل را ویران کرد و دست‌کم ۱۰ کشته برجای گذاشت. آتش سوزی بامداد روز جمعه ۷ اردیبهشت/ ۲۶ آوریل در شهر پورتو آلگره رخ داد. مقامات می‌گویند که حداقل ۱۳ نفر به بیمارستان منتقل شدند که حال برخی از آنها وخیم است. گفته می‌شود در زمان آتش سوزی حدود ۳۰ نفر در این اقامتگاه زندگی می‌کردند. علت آتش‌سوزی روشن نشده است. لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهوری برزیل، در پستی در شبکه اجتماعی اکس به خانواده قربانیان تسلیت گفت. او گفت که از این اقامتگاه برای اسکان افراد در شرایط «آسیب پذیر» استفاده می‌شد. شهردار پورتو آلگره هم سه روز عزای عمومی در این شهر اعلام کرد. آتش نشانان در ساعت ۲ بامداد به وقت محلی به ساختمان سه طبقه فراخوانده شدند و ظرف دو ساعت آتش را مهار کردند. این اتفاق ۱۱ سال پس از یک آتش سوزی مرگبار دیگر در همین ایالت رخ داد. در آن رویداد در پی وقوع آتش سوزی در داخل یک کلوپ شبانه در سانتا ماریا بیش از ۲۴۰ نفر جان خود را از دست دادند و صدها نفر مجروح شدند.

حوادث کاری این‌بار جان یک کارگر شاغل در شهرداری گرگان را گرفت. یک کارگر خدماتی شهرداری گرگان حین انجام کار بر اثر برخورد با یک دستگاه خودرو سواری جان خود را از دست داد. به گزارش خبرگزاری دولتی کار ایران (ایلنا) این حادثه صبح روز پنجشنبه ششم اردیبهشت، برای یکی از کارگران خدماتی شاغل در منطقه سه شهرداری گرگان حین کار در حاشیه کمربندی شهر بر اثر برخورد با خودرو سواری اتفاق افتاده است. ایلنا هویت این کارگر را رضا خمر ۳۳ ساله اعلام کرده و نوشته که او متاهل بود. ایران از ناامن‌ترین کشورها برای کارگران است. بنا بر آمار رسمی هر سال حدود دو هزار کارگر جان خود را از دست می‌دهند و شمار بیشتری مصدوم، از کارافتاده و خانه‌نشین می‌شوند. کارگران ساختمانی آسیب‌پذیرترین کارگران در برابر حوادث کار هستند و بسیاری از آن‌ها از بیمه تأمین اجتماعی محروم‌اند. در ایران بر اساس آمار سازمان پزشکی قانونی در نیمه نخست سال ۱۴۰۲ حداقل ۱۰۷۷ کارگر جانشان را در حوادث کارگری از دست دادند. وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی شمار کارگران فوت شده در حوادث کار را بسیار کمتر از سازمان پزشکی قانونی گزارش می‌کند.

رسانه‌های ایران روز شنبه ۸ اردیبهشت/ ۲۷ آوریل گزارش دادند که حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه جمهوری اسلامی گفته است که خدمه کشتی توقیف شده با پرچم پرتغال مرتبط با اسرائیل اجازه دسترسی کنسولی پیدا کرده‌اند و انتظار می‌رود به‌زودی آزاد شوند. حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران در تماس تلفنی با پائولو رانگل، همتای پرتغالی خود، گفت: «موضوع انسانی رهایی خدمه کشتی، مورد توجه جدی ماست و به سفرایشان در تهران دسترسی کنسولی، آزادی و ‌تحویل‌شان را اعلام کرده‌ایم.» در این گزارش‌ها اشاره‌ای نشده است که این اتفاق چه زمانی رخ خواهد داد. سپاه پاسداران ایران کشتی کانتینری MSC Aries را با ۲۵ خدمه در تنگه هرمز در روز ۲۵ فروردین/ ۱۳ آوریل توقیف کرد، چند روز پس از آن که تهران قول داد حمله اسرائیل به کنسولگری خود در دمشق را تلافی می‌کند. وزارت امور خارجه ایران گفته است که این کشتی را به دلیل «نقض قوانین دریایی» توقیف کرده و هیچ شکی وجود ندارد که با اسرائیل مرتبط است. حملات اخیر به کشتی‌های تجاری در دریای سرخ و خلیج عدن توسط حوثی‌های وابسته به ایران در یمن که برای همبستگی با فلسطینی‌ها در غزه در طول جنگ اسرائیل با حماس صورت می‌گیرد، کشتی‌رانی جهانی را تحت تأثیر قرار داده است. کشتی MSC Aries متعلق به یک شرکت وابسته به گروه تجاری Zodiac Maritime است که بخشی از آن متعلق به تاجر اسرائیلی ایال اوفر است.

پگاه پوراحمد، دختر کیومرث پوراحمد، کارگردان فقید ایرانی، در گفت‌و‌گو با روزنامه «اعتماد» خودکشی پدرش را تأیید نکرد. پیش از این نیز ۱۶ فروردین همزمان با سالروز جانباختن کیومرث پوراحمد، توران خواهر او در کامنتی زیر روایتِ سپهر رکوئی یکی از زندانیان قیام ژینا درباره‌ی نحوه‌ی کشته‌شدن حمیدرضا روحی در صفحه خانِه سینما در اینستاگرام نوشت: «برادرِ من پاش به جایی گیر نکرد ولی اول شکنجه‌اش کردند و بعد جسد بی‌جان را به دار آویختن...» پگاه پوراحمد امروز جمعه هفتم اردیبهشت در گفت‌و‌گویی که قرار است مشروح آن فردا شنبه هشتم اردیبهشت در روزنامه اعتماد منتشر شود، سخنان عمه‌اش را تأیید کرد و گفت: «عمه‌ام هر چه نوشته درست است، اما در مورد رسیدگی به پرونده و جزئیات پرونده فعلا اصلا صحبت نخواهیم کرد تا زمان مناسب آن فرا برسد، اما این را بگویم که پدرم می‌دانست چه بلایی می‌خواهد سرش بیاید، ولی اینکه خودش را کشته باشد به هیچ‌وجه درست نیست.» او افزود: «پدرم اکثرا هر چند وقت یک بار از شخصی که در شمال می‌شناخت ویلا اجاره می‌کرد و به شمال می‌رفت، چون می‌خواست بنویسد و خلوت کند. معمولا هم تنها به آنجا می‌رفت؛ یعنی اولین‌بار نبود که تنها به شمال رفته بود. قرار بود به تهران برگردد، چون قرارهای مختلف داشت، اما ناگهان آن اتفاق افتاد؛ روز حادثه صاحب ویلا به آنجا رفت و با آن صحنه روبه‌رو شد و به پلیس اطلاع داد. همه خانواده هر کدام به نوع خودمان بر این موضوع تاکید داریم که پدرمان شمال نرفت که خودش را بکشد.» کیومرث پوراحمد ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ جان باخت. مقام‌های رسمی گفته‌اند که او خود را حلق‌آویز کرده بود. تصویری هم از پیکر حلق‌آویز شده او در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. در این تصویر علائم خون‌مردگی روی دستان پوراحمد قابل مشاهده است. پگاه پوراحمد در چهلم روز درگذشت پدرش هم در یادداشتی در صفحه‌ی اینستاگرامش نوشته بود: «پرونده باز است».