افی دفری، سخنگوی نیروهای دفاعی اسرائیل، صبح جمعه ۲۳ خرداد در بیانیه‌ای اعلام کرد که ایران «بیش از ۱۰۰ پهپاد به سمت اسرائیل پرتاب کرده و ارتش اسرائیل در حال تلاش برای رهگیری آنهاست.» اسرائیل حریم هوایی خود را به روی ترافیک غیرنظامی بسته است. تمامی پروازهای ورودی و خروجی از فرودگاه بین‌المللی بن گوریون، نزدیک تل‌آویو، لغو شده‌اند. سخنگوی نیروهای دفاعی اسرائیل گفت بیش از ۲۰۰ جنگنده نیروی هوایی اسرائیل بیش از ۱۰۰ هدف در سراسر ایران، از جمله محل استقرار مقامات ارشد نظامی ایران، را هدف قرار داده‌اند و این حملات همچنان ادامه دارد. اسرائیل به حداقل شش پایگاه نظامی در اطراف تهران، از جمله پارچین، و خانه‌های مسکونی در دو مجتمع به‌شدت حفاظت‌شده برای فرماندهان نظامی و چندین ساختمان مسکونی در اطراف تهران حمله کرد. در آوریل ۲۰۲۴، ایران پس از بمباران سفارتش در دمشق توسط اسرائیل، موشک‌ها و پهپادهایی به سمت اسرائیل پرتاب کرد. این اقدام با دور دوم موشک‌ها در اکتبر ۲۰۲۴، تنها چند روز پس از ترور حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، و عباس نیلفروشان از فرماندهان سپاه، توسط اسرائیل دنبال شد. اسرائیل هر دو بار با حمله به تأسیسات نظامی و زیرساخت‌های کلیدی ایران پاسخ داد. این بار اما مقیاس حمله اسرائیل بسیار بزرگ‌تر و گسترده‌تر است و مشخص نیست چه زمانی پایان خواهد یافت.

حملات نظامی اسرائیل علیه ایران بازارهای جهانی را تکان داد: قیمت نفت به شدت افزایش یافت و سهام نیز به دلیل نگرانی از اینکه این حملات ممکن است درگیری گسترده‌تری در خاورمیانه ایجاد کند و تأمین انرژی جهان مختل شود سقوط کرد. قیمت نفت خام برنت، معیار بین‌المللی، در ساعت پس از حملات اسرائیل نزدیک به ۹ درصد افزایش یافت و به حدود ۷۸ دلار در هر بشکه رسید. با نگرانی سرمایه‌گذاران از اینکه افزایش قیمت نفت ممکن است به تورم بیشتر منجر شود و به اقتصاد کشورهای واردکننده نفت آسیب برساند، بازارهای سهام به طور گسترده سقوط کردند. شاخص نیک‌کِی ۲۲۵ در ژاپن در معاملات اولیه روز جمعه ۱.۳ درصد کاهش یافت، در حالی که شاخص هانگ سنگ در هنگ‌کنگ ۰.۷ درصد افت کرد. وال استریت در زمان حمله بسته بود، اما معاملات آتی شبانه نشان می‌داد که ممکن است به اندازه بازار توکیو سقوط کند. ایران یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت جهان است و تقریباً تمام تولید خود را به چین می‌فروشد که ۱۵ درصد از عرضه جهانی را مصرف می‌کند. فروش شرکت نفت دولتی ایران به چین حدود ۶ درصد از کل اقتصاد ایران را تشکیل می‌دهد و معادل نیمی از کل هزینه‌های دولت این کشور است.