میریانا اسپولیاریک، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ خواستار آتش‌بس در سودان شد. او اعلام کرد که غیرنظامیان در کابوسی از مرگ و ویرانی گرفتار شده‌اند و به فرصتی برای نفس‌کشیدن نیاز دارند. اسپولیاریک تأکید کرد که سازمان ملل از این وضعیت به‌عنوان «بزرگترین بحران آوارگی دوران ما» یاد کرده است. سازمان ملل از حملات هدفمند شبه‌نظامیان نیروی پشتیبانی سریع سودان به یک اردوگاه پناهندگان در منطقه سامسام این کشور خبر داد. از روز جمعه حدود ۴۵۰ نفر در این حملات کشته و هزاران خانواده آواره شده‌اند. شبه‌نظامیان ادعا کرده‌اند که کنترل اردوگاه را به‌دست گرفته‌اند. صدها هزار نفر به این اردوگاه در منطقه دارفور گریخته‌اند. در جنگ سودان حدود ۱۲,۷ میلیون نفر آواره شده‌اند که ۸,۶ میلیون نفر از آن‌ها در داخل کشور بی‌خانمان هستند. ۳۰ میلیون نفر به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.

بازنشستگان مخابرات ایران در آذربایجان شرقی، کردستان، کرمانشاه، گیلان، اصفهان و برخی دیگر از استان‌ها، به‌روال چند ماه اخیر و برای دومین هفته‌ متوالی در سال جدید، روز دوشنبه ۲۵ فروردین در اعتراض به بی‌توجهی چند ساله‌ به مطالباتشان تجمع کردند. عدم اجرای بدون تنازل آئین‌نامه رفاهی ۸۹، عدم اجرای ماده ۹ قرارداد واگذاری سهام مخابرات از سازمان خصوصی‌سازی به شرکت مخابرات ایران، فریز خواربار و رفاهیات، افزایش سهم بیمه تکمیلی بازنشستگان از ۲۰ درصد به ۵۰ درصد وعدم تسویه هزینه‌های درمان توسط بیمه معلم و دانا، از جمله موضوعات مورد اعتراض بازنشستگان است. همچنین بازنشستگان ۹ درصد قبل از متناسب‌سازی خواهان همسان‌سازی حقوق خود با همکاران شاغل هستند.

معلمی در روستای کرجو سنندج به‌دلیل گم‌شدن شارژ موبایلش، چند دانش‌آموز را حبس کرد و کتک زد که منجر به مجروح و بستری شدن یکی از آن‌ها شد. این حادثه با واکنش والدین و افکار عمومی روبه‌رو شد و مردم روستا خواستار پیگیری آن شدند. صلاح‌الدین مفیدی، رئیس آموزش و پرورش ناحیه دو سنندج، ضمن تأیید این حادثه، اعلام کرد که معلم (با سابقه مشکلات قبلی) از کلاس درس دور نگه داشته شده و بررسی‌های حقوقی آغاز شده است. او وعده داد که با فرد خاطی مطابق مقررات برخورد خواهد شد. در نظام آموزشی ایران عدم نظارت کافی بر رفتار با دانش‌آموزان در مدرسه‌ها همواره با انتقادهایی همراه بوده است. با این‌که تنبیه بدنی دانش‌آموزان در ایران ممنوع اعلام شده اما رفتار خشونت‌بار با آن‌ها متداول است.

ماریو بارگاس یوسا، نویسنده پرویی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۰، در سن ۸۹ سالگی در لیما، پایتخت این کشور، درگذشت. یوسا از چهره‌های برجسته جنبش ادبی آمریکای لاتین در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به‌شمار می‌رفت. او بیش از ۴۰ کتاب منتشر کرد و به‌عنوان رمان‌نویس، داستان‌ کوتاه‌نویس، مقاله‌نویس و منتقدی بین‌المللی شناخته می‌شد. یوسا همچنین در عرصه سیاسی و اجتماعی فعال بود و در سال ۱۹۹۰ برای ریاست جمهوری پرو نامزد شد، اما در دور دوم انتخابات شکست خورد. او در دوران تحصیل در رشته‌های حقوق و ادبیات در لیما، به یک گروه زیرزمینی پیوست که هدفش بازسازی حزب کمونیست ممنوع‌شده بود. یوسا با دریافت یک بورس تحصیلی به مادرید، پایتخت اسپانیا، رفت و از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۴ عمدتاً در اروپا زندگی کرد. پس از شروع کارش به‌عنوان روزنامه‌نگار و فعالیت به‌عنوان معلم زبان اسپانیایی و مترجم در پاریس، اولین رمانش با عنوان «شهر و سگ‌ها» (۱۹۶۳) را نوشت که به یک اثر پرفروش بین‌المللی تبدیل شد. در ۲۷ سالگی، جایزه رومولو گالگوس را دریافت کرد که یکی از مهمترین جوایز ادبی در جهان اسپانیایی‌زبان است. نخستین رمان سیاسی او، «گفت‌وگو در کاتدرال» (۱۹۶۹)، از سوی برخی منتقدان به‌عنوان مهمترین اثرش شناخته می‌شود. نقد رادیکال او به سنت‌های کهنه و ساختارهای اجتماعی، همراه با لحنی پرشور و اخلاقی، او را به‌عنوان یک انقلابی سیاسی معرفی کرد.