حکم اعدام پیمان (امین) فرح‌آور، شاعر و فعال مدنی اهل گیلان محبوس در زندان لاکان رشت، توسط شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد. این حکم پیش‌تر در مرحله بدوی توسط شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی احمد درویش گفتار صادر شده بود. رامین صفرنیا، وکیل مدافع این زندانی سیاسی، با اعلام این خبر گفت که دیوان عالی کشور ضمن رد فرجام‌خواهی، حکم صادره را تأیید کرده است. او افزود: «درخواست اعاده دادرسی به عالی‌ترین مرجع قضایی کشور ارائه خواهد شد.» فرح‌آور در اردیبهشت‌ماه سال جاری به اتهام‌های «بغی» و «محاربه» محاکمه و به اعدام محکوم شد. یک منبع نزدیک به خانواده او در گفت‌وگو با ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) تأکید کرده بود که این اتهام‌ها بر پایه اشعار اعتراضی و فعالیت‌های او در حوزه عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی مطرح شده‌اند. این شاعر گیلانی در شهریور ۱۴۰۳ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از گذراندن دوران بازجویی در بازداشتگاه اداره اطلاعات، به زندان لاکان رشت منتقل شد. پیمان (امین) فرح‌آور، ۴۰ ساله و پدر یک پسر ۱۰ ساله، پیش‌تر نیز به دلیل فعالیت‌های مدنی و ادبی خود بازداشت شده بود.

داود رضوی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد و زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با وجود وضعیت نامساعد جسمانی، به دلیل امتناع از پوشیدن لباس زندان از اعزام به بیمارستان محروم شد. به گزارش سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، داود رضوی مدت‌هاست با مشکلات جسمی به‌ویژه ناراحتی‌های گوارشی دست و پنجه نرم می‌کند و در انتظار رسیدگی پزشکی است. او قرار بود روز سه‌شنبه اول مهر ۱۴۰۴، پس از دو ماه بی‌توجهی، با موافقت رئیس و بهداری زندان اوین به بیمارستان طالقانی اعزام شود، اما مأموران شرط پوشیدن لباس زندان را مطرح کردند. با مخالفت رضوی، اعزام لغو و روند درمان همچنان بلاتکلیف ماند. محکومیت پنج سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از فعالیت در فضای مجازی و فعالیت سیاسی داود رضوی در تیرماه ۱۴۰۲ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تأیید شد. او پیش‌تر در اسفندماه ۱۴۰۱ به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، به ریاست قاضی صلواتی، محاکمه شده بود. این فعال کارگری در ۵ مهرماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.