اکبر شوکت، رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی به خبرگزاری ایلنا گفت که دستمزد پایین سبب شده کارگران رغبتی به کار در محیط‌های بزرگ صنعتی نداشته باشند و همین موضوع شهرک‌های صنعتی را با مشکل کمبود نیروی کار متخصص مواجه کرده است. او گفت که صاحبان کارگاه‌های صنعتی هم به دلیل نوسانات قیمت ارز تمایلی به تولید ندارند و به سمت دلالی و واسطه‌گری رفته‌اند. «به طور کلی، نه کارفرما گرایش به سمت انجام کارهای تولیدی دارد و نه دیگر کارگر متخصص راضی به انجام کار در کارخانه‌ها می‌شود و بخشی از دلیل رسیدن به این وضعیت سیاست‌های دولت‌ها در زمینه‌ی دستمزد است. در واقع هر دو گروه به سمت کارهای دلالی گرایش دارند و دولت هم هیچ سیاستِ درستی برای اینکه جلوی بزرگ‌تر شدنِ واسطه‌گری و دلالی را بگیرد ندارد.» شوکت به سیاست دائمی جمهوری اسلامی برای سرکوب دستمزد کارگران اشاره کرد و گفت: «در پایانِ سال به اسم حمایت از کارفرما از جیبِ کارگران می‌زنند و دستمزد را فریز می‌کنند، این در حالی است که سهم دستمزد در هزینه‌های کل فقط ۷ درصد است.» او گفت که حاصل این وضعیت، فقر و از بین رفتن قشر متوسط و دو قطبی شدن جامعه به دو گروه ثروتمند و فقیر است.

بنا بر گزارش آژانس خبری «کُردپا»، روز چهارشنبه دوم فروردین‌ماه ۱۴۰۲، یک کولبر بر اثر انفجار مین بر جای مانده در مرز «سارداو» بانه زخمی شد. در این گزارش، هویت این کولبر عبدالرحمان ریحانی، ۳۶ ساله، فرزند طاهر و اهل بانه اعلام شده است. بر بنیاد این گزارش، این کولبر از ناحیه پا دچار جراحت شده و به بیمارستان منتقل شده است. کولبرنیوز که به صورت ویژه اخبار مربوط به کولبران را رصد می‌کند، در تازه‌ترین گزارش خود از کشته و زخمی شدن ۲۳۴ کولبر در سال ۱۴۰۱ در مناطق مرزی و مسیرهای بین جاده‌ای استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه بر اثر عواملی از جمله، تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی، بهمن و سرمازدگی، رفتن روی مین، سقوط از ارتفاع و سایر موارد، خبر داده است. بر بنیاد این گزارش، از این تعداد جمعاً ٣٩ کولبر معادل (۱۷ درصد) کشته و ۱۹۵ کولبر معادل ۸۳ درصد زخمی شدند. از مجموع ۳۹ کولبری که کشته شده‌اند؛ ۲۷ نفر بر اثر شلیک مستقیم مأموران نظامی، یک نفر بر اثر شلیم نیروهای مرزبانی ترکیه، چهار نفر در اثر سرمازدگی، یک نفر بر اثر ایست قلبی در حین کولبری، پنج نفر بر اثر تصادف در مسیر کولبری و یک نفر بر اثر سقوط از کوه در حین کولبری جان‌ باختند. از مجموع ٢٣٤ کولبری کە در سال ١٤٠١ کشتە و زخمی شدەاند، جمعاً ١٧٢ مورد معادل (٧٤ درصد) با تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی صورت گرفتە است.

ژینا مدرس گرچی، فعال حقوق زنان در حساب اینستاگرام خود از تغییر اتهامش به «تشکیل گروه برای براندازی» خبر داده و نوشته است به اتهام «تشگیل گروه برای براندازی» تفهیم اتهام شده و منتظر جلسه دادگاه است. این فعال حقوق زنان که پیش‌تر یک بار بە اجتماع و تبانی علیە امنیت ملی و یک بار بە اتهام تبلیغ علیە نظام متهم شدە بود، سومین باری است که اتهامش تغییر یافته است. مدرس گرجی هم‌چنین از افزایش وثیقه خود به یک میلیارد تومان خبر داده است. ژینا مدرس گرجی، روز چهارشنبه ۳۰ شهریورماه ،۱۴۰۱ به دست ماموران امنیتی اداره اطلاعات در خیابان صفری سنندج به شکلی خشونت‌آمیز بازداشت و پس از ۴۰ روز بازداشت در بند زنان زندان سنندج در تاریخ هشتم آبان‌ماه ۱۴۰۱ با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت آزاد شد. این فعال حقوق زنان، در اعتراض به ضرب و شتم در حین دستگیری از روز به مدت چند روز اعلام اعتصاب غذا کرد. ژینا مدرس گرجی پیش از بازداشت و با شدت گرفتن اعتراض‌های مردمی به قتل مهسا (ژینا) امینی تهدید به بازداشت شده بود.

حسن کرمی، فرمانده یگان‌های ویژه فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی، اعتراضات سال گذشته در ایران را «شکست مفتضحانه دشمن» خوانده و گفته است پوشش ۴۰۰ نقطه برای مقابله با ناآرامی‌ها در دستور کار قرار دارد. کرمی اعتراضات را «ابرفتنه» نامیده و گفته جمهوری اسلامی این اعتراضات را با پیروزی پشت سر گذاشته است، او نام عملیات سرکوب را را «لبیک یا زینب» گذاشته و گفته است که فرماندهی انتظامی توانسته «دشمن» را با همه توان و استعداد خود از نظر مادی، نیروی انسانی و پشتیبانی رسانه‌ای زمین گیر کند. فرمانده یگان‌های ویژه فراجا گفته: «دشمن همه توان خود را به میدان آورد اما در مقابل توان و قدرت نیروهای عمل کننده در این عملیات زانو زدند و ما پیروز شدیم و آنها نتوانستند به اهداف خود برسند و ما هستیم، ماندیم و خواهیم ماند اما آنها با شکست مفتضحانه به جان هم افتادند.» او تحولات اخیر در منطقه را آثار و پیامدهای عملیات کنترل ناآرامی‌های اخیر دانسته و گفته:‌ «هم گرایی و اتحاد و انسجام بین دولت‌های منطقه در حال شکل‌گیری است و اثری از طرح خاورمیانه بزرگ و طرح رژیم صهیونیستی نمی‌بینیم و آنها در منطقه جایگاهی نخواهند داشت.» کرمی وعده داده که در حوزه امنیت داخلی غیر از کنترل ناآرامی‌ها نقش‌های جدیدی را بر عهده خواهد گرفت و در آینده ملموس‌تر و بیشتر از این نوع مأموریت‌ها را در برنامه‌های خود خواهد داشت. فرمانده یگان‌های ویژه فراجا گفته: «در سال ۱۴۰۲ ظرفیت خود را باید به دو برابر وضع موجود افزایش دهیم تا بتوانیم برای مقابله با ناآرامی‌ها ۴۰۰ نقطه را پوشش دهیم.» در جریان اعتراضاتی که در شش ماهه دوم سال ۱۴۰۱ در واکنش به قتل حکومتی مهسا(ژینا) امینی جریان داشت، بیش از ۵۰۰ نفر کشته و ده‌ها هزار نفر دستگیر شدند.

محمدحسن نامی، رئیس سازمان مدیریت بحران در ایران در جلسه‌ای در استان مازندران گفت که «ظرف ۱۵ سال آینده رطوبتی که در حال حاضر در سه استان شمالی وجود دارد به صحرا و بیابان تبدیل می‌شود». او گفت که باید برای اقتصاد استان‌های شمالی ایران «راه دیگری پیدا کرد». هشدار‌ها در مورد روند بیابانی‌شدن دو عرصه زاگرس و البرز در دو دهه گذشته بارها مطرح شده و به آن توجهی نشده است. در سال ۱۳۸۹ هادی کیادلیری، رئیس وقت انجمن علمی جنگلبانی ایران هشدار داده بود که «بسیاری از گونه‌های منحصر‌به‌فرد کشور مانند بلوط بلند مازو در مازندران، شاه‌بلوط در گیلان، بلوط‌های یاسوج، ‌ایلام، شیراز و مشگین‌شهر به‌صورت یکدست در حال خشک‌شدن است. اسفبارتر اینکه رویشگاه‌های زاگرسی کشور در حال تبدیل‌شدن به بیابان و رویشگاه‌های هیرکانی در حال تبدیل‌شدن به جنگل‌های زاگرسی است.» این استاد دانشگاه و فعال محیط‌زیست معتقد است که جنگل‌های شمال ایران به دلیل مداخلات و هجوم انسانی توان ترمیم خود را از دست داده‌اند و به وضعیت «مرگ اکوسیستم» دچار شده‌اند. «جنگل‌های زاگرسی از نظر مرگ اکوسیستم بسیار جلوتر از جنگل هیرکانی است و اگر اقدام عاجل برای جنگل‌های شمال انجام نشود، آنها نیز از بین خواهند رفت »