رعنا کورکور، فعال مدنی و خواهر عباس (مجاهد) کورکور (کورکوری)، از اعدام‌شدگان مرتبط با جنبش زن، زندگی، آزادی، با انتشار یادداشتی اعلام کرد که برای اجرای حکم سه سال حبس باید خود را به زندان معرفی کند. او در این یادداشت نوشت «من زنی تنها مادری سرپرست خانواده حالا باید خودم را برای گذراندن سه سال زندان معرفی کنم. تنها جرمم ایستادن کنار حقیقت بود. جرم من بیگناهی بود». مجاهد کورکور، زندانی سیاسی محبوس در زندان شیبان اهواز، بامداد چهارشنبه ۲۱ خرداد / ۱۱ ژوئن، اعدام شد. نگار کورکور، خواهر دادخواه او نیز که به دلیل بیماری سرطان تحت درمان بود، در بیمارستانی در کشور آلمان درگذشت. رعنا کورکور در تیرماه ۱۴۰۴ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بود. او پس از مدتی با قرار وثیقه سنگین و کفالت آزاد شد، اما در نهایت با حکم سه سال زندان مواجه گردید.

قاسم عزیزی، کولبر ۴۷ ساله و اهل بانه، پنج‌شنبه سوم مهرماه ۱۴۰۴ بر اثر تیراندازی مستقیم نیروهای هنگ‌مرزی در نوار مرزی «بله‌سه‌ن» بانه کشته شد. به گزارش کولبرنیوز، نیروهای مرزبانی به سمت گروهی از کولبران شلیک کردند که در نتیجه آن عزیزی از ناحیه شانه چپ هدف گلوله جنگی قرار گرفت. پیکر او به بیمارستان صلاح‌الدین ایوبی بانه منتقل شد. او متأهل و پدر دو فرزند بود. بر پایه آمار کولبرنیوز، تنها در شش ماه نخست سال جاری، ۳۷ کولبر در مناطق مرزی آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه کشته یا زخمی شده‌اند که ۸۶ درصد این موارد ناشی از تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی بوده است. آمارهای سالانه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (هرانا) نیز نشان می‌دهد که طی پنج سال گذشته، تیراندازی بی‌ضابطه به سوی کولبران به کشته‌شدن دست‌کم ۱۴۱ نفر و زخمی‌شدن ۷۷۴ نفر انجامیده است.

سمیه رشیدی، زندانی سیاسی ۴۲ ساله، روز پنجشنبه ۳ مهر در بیمارستان جان باخت. او که از بیماری صرع رنج می‌برد، از اردیبهشت‌ماه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به دلیل شعارنویسی بازداشت و ابتدا در اوین و سپس در زندان قرچک ورامین محبوس شده بود. بر اساس گزارش‌ها، رشیدی در طول بازداشت بارها دچار حملات شدید صرع شد، اما مسئولان زندان قرچک از اعزام فوری او به مراکز درمانی خودداری کرده بودند. او در روزهای گذشته پس از بازگشت از پزشکی قانونی، در حالی که دچار تشنج شده بود، به‌جای انتقال مستقیم به بیمارستان برای تعویض لباس به بند فرستاده شد و در همان فاصله حال او وخیم شد و به کما رفت. خانواده این زندانی سیاسی تحت فشار قرار گرفته‌اند که علت مرگ او را «خطای پزشکی بیمارستان» اعلام کنند.

براساس اطلاعاتی که به دست زمانه رسیده است، در اقدامی بحث‌برانگیز، مدیریت کشت و صنعت مغان با پیشنهاد یکی از معاونان این مجموعه، اجاره بهای واحدهای مسکونی سازمانی را ۱۰ برابر افزایش داده است. به گزارش منابع زمانه، این تصمیم در حالی اتخاذ شده که بخش بزرگی از کارگران و کارمندان با بحران معیشتی جدی روبه‌رو هستند و حقوق آنها تنها هزینه‌های اولیه تا نیمه ماه را پوشش می‌دهد. بر اساس گزارش‌ها، هدف از این افزایش، تامین هزینه‌های تشریفاتی و زیرساخت‌هایی مانند رستوران شهرک عنوان شده است؛ در حالی که این رستوران تاکنون خدماتی رایگان به ساکنین ارائه نکرده و تنها در اختیار مدیران ارشد و مهمانان ویژه بوده است. کارگران و ساکنان شهرک این اقدام را «خیانت به جامعه کارگری» دانسته و نشست‌هایی برای سازماندهی اعتراض برگزار کرده‌اند.