گولشن بایراکتار جولاک اوغلو، خواننده ۴۶ ساله موسیقی پاپ در ترکیه که با نام کوچکش «گولشن» شناخته می‌شود، در خانه‌ای در استانبول بازداشت و به دادگاه منتقل شد. دادستان استانبول پس از سخنان او روی صحنه به اتهام «تحریک مردم به نفرت و خصومت» دستور بازداشت او را صادر کرد. گولشن هنگام اجرای برنامه، در مورد مدارس مذهبی «امام خطیب» ترکیه به شوخی به یکی از همکارانش گفت «انحراف» او به دلیل دوران تحصیلش در مدارس «امام خطیب» است. این مدارس در نظام آموزشی ترکیه، آن دسته از مدارس راهنمایی و دبیرستان هستند که برخلاف مدارس عادی، مختلط نیستند و تفکیک جنسیتی شده‌اند. هدف اولیه از ایجاد این مدارس، تربیت خطیبان و روحانیان دینی بود اما اکنون فارغ‌التحصیلان این مدارس دینی می‌توانند در دانشگاه‌ها، در هر رشته‌ای که می‌خواهند درس بخوانند. در شبکه‌های اجتماعی ویدئویی از شوخی گولشن منتشر شد و خشم شدید حزب محافظه کار اسلامی رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور را برانگیخت. اومر چلیک، سخنگوی حزب «عدالت و توسعه» از «نفرت‌پراکنی و ننگ بشریت» سخن گفت. گولشن قبل از بازداشت در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرد که او با همکارانی که سال‌ها با آن‌ها کار کرده شوخی کرده است. او افزود: «متأسفم از این‌که سخنان من بهانه‌ای به دست افراد بدخواهی داده است که می‌خواهند کشور ما را قطبی کنند.» امک امره، وکیل گولشن خواستار آزادی فوری او شد و اعلام کرد که نسبت به بازداشت این خواننده اعتراض خواهد کرد. او به خبرنگاران گفت: «موکل من هیچ جرمی مرتکب نشده است». گولشن خواننده مشهوری در ترکیه است و پرونده او در این کشورِ به‌شدت قطبی‌شده تبدیل به خبر اصلی شده است.

به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، اسماعیل عبدی، فعال صنفی معلمان علی‌رغم گذشت بیش از سه ماه از دستور پزشک بهداری زندان مبنی بر اعزام به مرخصی درمانی، از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی محروم مانده است. یک منبع آگاه در خصوص وضعیت این معلم محبوس در زندان کچویی کرج با اشاره به این‌که اسماعیل عبدی از مشکلات ریه و بیماری آسم رنج می‌برد، به هرانا گفته است: «این معلم به سندروم تونل کارپال، فشار خون و کمبود شدید کلسیم مبتلاست و بی‌حسی مزمن در ناحیه دست‌ها و پاها و زانودرد نیز او را آزار می‌دهد.» بر اساس این گزارش، اسماعیل عبدی به دلیل این بیماری‌ها اردیبهشت امسال به پزشکی قانونی اعزام شد و باوجود دستور پزشک زندان و موافقت زندان و دادگستری کرج و گذشت بیش از سه ماه از این موضوع و پیگیری‌های خانواده، دادستانی تهران با این اعزام موافقت نکرد. این فعال صنفی معلمان بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در بند نظامی زندان کچویی کرج دوران محکومیت خود را سپری می‌کند. اسماعیل عبدی ۱۱ اردیبهشت‌ سال جاری در اعتراض به عدم پذیرش درخواست اعاده دادرسی خود و صدور احکام امنیتی برای فعالان صنفی، دست به اعتصاب غذا زد. او در ششمین روز از اعتصاب غذا از زندان مرکزی کرج به زندان کچویی این شهر منتقل شد. او ۲۴ اردیبهشت به اعتصاب غذا خود پایان داد. اسماعیل عبدی ششم تیر ۹۴ زمانی که برای پیگیری علت ممنوع‌الخروج بودن خود به دادسرای اوین مراجعه کرده بود، پس از ساعت‌ها بازجویی بازداشت شد. او پس از گذشت شش ماه از بازداشت در اسفندماه همان سال توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به شش سال حبس که پنج سال از آن قابل اجرا بود، محکوم شد. این معلم زندانی هم‌چنین در تیر ماه سال ۱۳۹۰ با استناد به ماده ۵۰۰ (تبلیغ علیه نظام) و ۵۰۵ (ارتباط با دول متخاصم)، به ۱۰ سال حبس تعلیقی به مدت ۵ سال محکوم شده بود. اردیبهشت‌ماه ۹۹ حسین تاج، وکیل مدافع اسماعیل عبدی از ابلاغ مجدد حکم ۱۰ سال حبس تعلیقی برای موکل‌اش خبر داد.

جلیل رحیمی جهان‌آبادی، نماینده و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی درباره مذاکرات احیای برجام گفت: «اگر بر چند محور اساسی که شامل تکنولوژی هسته‌ای موجود در ایران، نوع سانتریفیوژها، میزان و درصد غنی‌سازی، نحوه انتقال پول بعد از فروش نفت یا همان راستی‌آزمایی یا ضمانت‌های چندساله‌ای شرکت‌های سرمایه‌گذار است، تکیه کنیم به نظر من دغدغه‌ها رفع شده است و احتمال این‌که ظرف یک هفته الی ۱۰ روز آینده مذاکرات به یک سرانجامی برسد بسیار زیاد است.» جهان‌آبادی اختلاف نظرها را «جزئی» دانست اما افزود برای جمهوری اسلامی «بسیار سخت است بدون هیچ تضمینی و گرفتن یک ضمانت اجرای محکم بخواهد مجدداً قراردادی را امضا کند که این قرارداد تبعاتی برایش دارد». او بحث نسل‌های جدید سانتریفیوژ‌ها، میزان غنی‌سازی و اورانیومی که پیش از این در ایران غنی‌ شده و همچنین نظارت‌های فراپادمانی را از جمله تبعات این توافق دانست. او درباره بررسی توافق جدید در مجلس نیز افزود: «قرار جدیدی اتفاق نیفتاده است و مذاکرات تقریباً احیای قرارداد قبلی است و آن قرار داد روال خودش را طی کرده و فکر می‌کنم نیازی به این‌که در مجلس بررسی شود، نیست.»

پیکر هوشنگ ابتهاج (سایه) شاعر نامدار ایران، جمعه ۴ شهریور با حضور جمعیت زیادی از مردم و گروهی از هنرمندان از مقابل تالار وحدت تهران تشییع شد. پیش از آغاز این مراسم پیکر ابتهاج به خانه‌اش برده شد تا او برای آخرین بار با درخت ارغوان محبوبش وداع کند. در مراسم مقابل تالار وحدت سرود «ایران‌ای سرای امید»، شعر «ارغوان» و بخشی از شعر «امید هیچ معجزی ز مرده نیست، زنده باش»، خوانده شد. مردم حاضر در مراسم نیز شعارهایی مانند «درود بر سایه»، «زنده باش، زنده باش»، «سایه این‌جاست، سایه این‌جاست»، سر دادند. همچنین یلدا ابتهاج، دختر شاعر، از این‌که پیکر پدرش به ایران بازگشته اظهار خرسندی کرد و گفت او «تا آخرین لحظه که حتی در بیمارستان صحبت می‌کرد تمام فکرش مردم ایران بود و غم و شادی آن‌ها بود و همیشه عشق مردم ایران را در دل داشت.» یلدا ابتهاج گفت پدرش «اگرچه در زندگی خود سختی کشید اما تلخ نشد و امید را به ما بخشید و ما با این امید زندگی کردیم». در این مراسم احمد جلالی، سفیر سابق ایران در یونسکو نیز سخنرانی کرد. محمدرضا شفیعی کدکنی، بهمن فرمان آرا، محمدعلی مودب وعلی دهباشی از جمله چهره‌های حاضر در مراسم بودند. پیکر هوشنگ ابتهاج سپس به زادگاهش رشت منتقل شد تا فردا شنبه ۵ شهریور در این شهر به خاک سپرده شود. هوشنگ ابتهاج، متولد ۶ اسفند ۱۳۰۶، صبح چهارشنبه ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در کلن (آلمان) درگذشت.

رضا شهابی، فعال کارگری و از اعضای هیأت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه بیش از ۱۰۵ روز است که در بند وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین کماکان در بازداشت و بلاتکلیفی به‌سر می‌برد. به گزارش «سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» ادامه بازداشت رضا شهابی در حالی صورت گرفته که این فعال کارگری دچار مشکلات جسمانی جدی و متعددی است. هم‌چنین هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در گزارشی به وضعیت این فعال کارگری پرداخته است. یک منبع آگاه از وضعیت رضا شهابی، به هرانا گفته است: «رضا شهابی علی‌رغم تعدد بیماری‌های جسمانی از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است. او در ناحیه گردن و سمت چپ بدنش درد شدیدی را تحمل می‌کند و نیاز مبرم به گردن‌بند طبی دارد. آقای شهابی که به بیماری قند و فشار خون نیز مبتلاست، سردردهای مزمنی را از این بابت متحمل می‌شود.» این منبع هم‌چنین اضافه کرده است: «حدود ۱۲ سال پیش، رضا شهابی هنگام دستگیری توسط نیروهای امنیتی از ناحیه گردن مورد ضرب و شتم قرار گرفت؛ امری که آقای شهابی را مجبور به انجام عمل جراحی کرد. در طول این سال‌ها او با رعایت و انجام مراقبت‌های پزشکی توانسته بود دردهای گردنی خود را التیام بخشد، کاری که در طول دوره بازداشتش از او سلب شده است.» پیش از بازداشت این فعال سندیکایی به دلیل مشکلات کلیوی چندین عمل جراحی انجام داده بود. این فعال کارگری بازداشتی، طی مدت زمان بازداشت به دلیل اعتصاب غذای پیشین خود، دچار کاهش وزن شدید و ضعف جسمانی شده است و نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد. دوشنبه ۲۳ خرداد سال جاری رضا شهابی در اعتراض به تداوم بازجویی و بازداشت در بند ۲۰۹ اعلام اعتصاب غذا کرد. او روز یک‌شنبه دوم مرداد ۱۴۰۱، به اعتصاب غذای خود پایان داد. نیروهای امنیتی رضا شهابی را ۲۲ اردیبهشت سال جاری بازداشت کردند.