واکنش‌ها به مرگ شارون؛ ژنرالی که سیاستمدار شد
شارون در میدان جنگ و سیاست، چهره‌ای جنجالی بود. در مرگ او نیز گروهی از "خیانت و جنایت" و گروهی دیگر از "شجاعت و تدبیرش" سخن گفته‌اند
بخش سیاست
از سربازی تا سرلشکری و از سرلشکری تا سیاست؛ چهره‌ای همیشه جنجالی و راسخ. شخصیتی آن قدر متناقض که حتی مرگش هم با پیام‌های متفاوتی همراه شده است.
در میان چهره‌های سیاسی و نظامی اسرائیل، کسی نیست که زمانی، به نوعی همراه شارون یا به نوعی مخالف او نبوده باشد.
با این همه، شیمون پرز رئیس جمهور اسراییل در پیام خود به مناسبت درگذشت شارون گفت، کسی در این ادعا اختلاف نظر ندارد که شارون به مردمش عشق می‌ورزید. پرز شارون را یکی از معماران اسرائیل دانست و او را سرباز و سیاستمداری خواند که ترس نمی‌شناخت.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، به گذشته نظامی او اشاره کرد و نقش محوری شارون در امنیت اسراییل را به عنوان یک سرباز و یک فرمانده ستود.
اهود اولمرت، جانشین شارون پس از سکته مغزی او نیز وی را رزمنده برجسته اسراییل از زمان تاسیس این کشور دانست. اولمرت گفت که شارون درهمه عمر در خط اول بود؛ چه در ارتش و چه در سیاست.
شائول موفاز که اینک رهبر حزب کادیما است، شخصیت و روحیه شارون را الگویی برای خود دانست و تیزبینی سیاسی و قدرت عمل شارون را به عقاب و شیر تشبیه کرد.
موشه یعلون، وزیر دفاع اسرائیل اختلافات خود با شارون در گذشته را کتمان نکرد ولی در ستایش او گفت: «شارون ارتشی بنیان گذاشت که ترسی از دشمن به دل راه نمیداد و سرعت عمل داشت. توانایی او در میدان فرماندهی یا مقابله رایج با ترور یکسان بود.»
در ستایش و بزرگداشت شارون
صدراعظم آلمان، روسای جمهور آمریکا و فرانسه، نخست وزیر بریتانیا، دبیرکل سازمان ملل و بسیاری چهره های سیاسی دیگر، در مرگ شارون پیام داده و شخصیت او را ستوده‌اند.
جهان عرب اما این مرگ را با سکوت برگزار کرده است. فلسطینی‌ها همچنان آشتی‌ناپذیر مانده و با خشم از جنایات او یاد می‌کنند.
اوباما در بیانیه تسلیت شارون، به اسرائیل در مورد دوستی پایدار آمریکا اطمینان خاطر داد و از تعهد کشورش در تامین صلح و امنیت در خاورمیانه و پیشرفت فرایند تاسیس دو کشور مستقل یاد کرد.
دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا نیز شارون را یکی از چهره‌های تاثیرگذار در تاریخ اسرائیل دانست که تصمیمات شجاعانه و بحث‌برانگیزی در راه صلح گرفت.
فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه، شارون را به عنوان بازیگری مهم در تاریخ ستود. ولادیمیر پوتین او را مدافع مردمش نامید.
بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق آمریکا گفت، شارون زندگی خود را وقف اسرائیل کرد. کلینتون گفت «افتخار آن را داشتم تا با او کار و تبادل نظر کنم و ببینم که چگونه در تلاش یافتن راهی درست برای کشورش است.»
بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل نیز در پیام خود گفت؛ شارون به خاطر اراده و شهامت سیاسی‌اش در تخلیه شهرک‌های یهودی‌نشین و خروج سربازان اسرائیلی از نوارغزه در یادها خواهد ماند.
در نکوهش و لعن شارون
در جهان عرب هنوز کسی در مورد مرگ شارون موضع نگرفته است. شبکه‌های خبری الجزیره و العربیه تنها خبر مختصری از مرگ نخست وزیر سابق اسرائیل پخش کرده‌اند.
فلسطینی‌ها گفته‌اند که نام شارون همواره یادآور رنج، خون، شکنجه، آوارگی و جنایت خواهد بود. جمال محیسن، عضو رهبری فتح می‌گوید، جزای شارون را خدا خواهد داد و پیش از همه به خاطر صبرا و شتیلا...
شارون از سوی عموم فلسطینی‌ها به دلیل کشتار در اردوگاه آوارگان فلسطینی در بیروت مسئول شناخته می‌شود. جهان عرب از او به نام "قصاب بیروت" یاد می‌کند. صلاح البردویل، سخنگوی حماس می‌گوید: «الهی شارون به قعر جهنم برود.»
سارا لی ویتسون، مدیر بخش خاورمیانه سازمان دیدبان حقوق بشر، مرگ شارون را یادآوری این واقعیت تلخ خوانده که سال‌ها چشم‌پوشی از نقض حقوق بشر، کمکی به صلح اسراییل و فلسطین نکرده است.
جبریل رجوب، یکی از کادرهای جنبش فتح با ابراز تاسف از فراهم نشدن امکان محاکمه شارون گفته است: «شارون جنایتکار و مسئول ترور یاسر عرفات بود. ما امیدوار بودیم او به عنوان یک جنایتکار جنگی در دادگاه بین‌اللملی کیفری محاکمه شود.»
تشیع جنازه شارون در روز سیزدهم ژانویه
گیلعاد شارون، پسر او در پیامی از کادر درمانی، پزشکان و پرستاران پدرش در کلینیک تل هاشومر در نزدیکی تل آویو سپاسگزاری کرده است. این در حالی است که زندگی نباتی شارون در هشت سال گذشته پیوسته مورد بحث رسانه‌های اسرائیل بود.
محور بسیاری انتقادها این بود که سیستم درمانی اسرائیل برای بیماران معمولی چنین هزینه‌ای را تقبل نمی‌کند.
شارون در عین حال قربانی شرایط پزشکی نیز خوانده شده است. روزنامه "گلوبوس" با اشاره به اغمای هشت ساله شارون نوشته است: «موضوع به تجدید حیات شارون باز نمی‌گشت، بلکه موضوع عملا تمدید اغما بود.»
قرار است جسد شارون روز یکشنبه دوازدهم ژانویه برای ادای احترام در کنست (پارلمان اسرائیل) قرار داده شود. دولت اسرائیل روز دوشنبه سیزدهم ژانویه را برای تشیع جنازه رسمی تعیین کرده است.
جو بایدن، معاون اوباما به نمایندگی از دولت آمریکا در این مراسم حضور خواهد یافت.
شارون در مزرعه شخصی خود در جنوب اسرائیل به خاک سپرده می‌شود.
نظرها
محسن
خدا رحمتش کنه من هم به مردم اسراییل و خانوادش تسلیت میگم. در ضم حداقل شعور این رو میگه که وقتی کسی میمیره چه دوست و چه دشمن براش طلب مغفرت کنیم و با بازماندگانش ابراز همدردی روی حرفم با فارسی زبانان بود که بیشتر ازین ایرانی رو شرمنده حماقت عده ای نکنند.
جمهوریخواه
شارون سیاستمداری عملگرا و نظامی پیشه بود، در مورد فجایع شتیلا، چرا رسانه‌ها از فالانژ‌های مسیحی که با او در خفا متّحد شده بودند چیزی نمی‌نویسند ؟ شارون یک صهیونیست ثابت قدم، مومن سکولار و محصول این ایدئولوژی حیله گر، نژاد پرست و تفرقه افکن بود. او امنیت و اقتدار اسرائیل را در میان عرب‌های افراطی تثبیت کرد. اگر صهیونیست‌ها میدانستند که ایالت متحده آمریکا از طریق فدرال رزرو بانک و وال استریت با دین و آئین دلارهای سبزفام، به این آسانی کنترل و به زیر سلطه آنها کشیده خواهد شد، هیچگاه فکر تاسیس یک کشور مستقل در یک منطقه متشنج را پیدا نمیکردند، تئودر هرتسل باید کمی دیرتر متولد میشد.
Samad
آژند: چه مجازاتی در این دنیا بیش از این که ۸ سال بصورت گیاهی در حال بین مرگ و زندگی برای تخت افتاده باشی و کس نداند که در اعماق وجود بی ارزشت چه میگذرد؟ شارون هم چون جنایتکاران دیگر همانند خود بالاخره از روی زمین محو شد و بزودی غبر از نامی چیز دیگری از او باقی نخواهد ماند اما چه بسیار ابلهانه و نابخردانه است که پذیرفت که کارنامه جنایتهایش چون گوشت و استخوانش در زیر خاک محو شود: "و گمان مبر كه خدا از كارهاي ظالمان غافل است (نه، بلكه كيفر) آنها را تاخير انداخته براي روزي كه چشمها در آن (از ترس و وحشت) از حركت باز ميايستد." (قرآن ۱۴:۴۲)
آژند
دریغ از آن است که شارون نه به خاطر جنایت هایش محاکمه شد و نه مجازات. بدیهی است که کوتاهی از فلسطینی ها ولبنانی هاست. همانگونه که کوتاهی ما ایرانیان است که اجازه داده است پرویز ثابتی، قاتل و شکنجه گر ساواک، سی و اندی سال گذشته را با فرار از مجازات و محاکمه در فلوریدا به بساز و بفروشی بگذراند (http://ajand.blogspot.com/2013/05/blog-post_28.html#links). چشم به هم بزنیم ثابتی هم مانند پینوشه و شارون خواهد مرد و آمریکایی ها و انگلیسی ها برایش تسلیت خواهند فرستاد. جمهوری اسلامی هم اگر تا آن زمان با آمریکایی ها کنار آمده باشد، همانند سازمان ایرانی آمریکایی پایا که دختر ثابتی را در قهرست همکارانش دارد، سکوت خواهد کرد، همانطور که عرب ها تا امروز درباره شارون سکوت کرده اند. و اینگونه است که همه ی دولت های جهان در سکوت به کشتار و شکنجه مردم ادامه می دهند و جماعت مخالف خشونت مردم را از هرگونه اقدام باز می دارند و دولت ها و پلیس و ارتش را نه...