ارتباط ناشناخته. ارتباط بدون سانسور. ارتباط برقرار نمی‌شود. سایت اصلی احتمالاً زیر سانسور است. ارتباط با سایت (های) موازی برقرار شد. ارتباط برقرار نمی‌شود. ارتباط اینترنت خود را امتحان کنید. احتمال دارد اینترنت به طور سراسری قطع شده باشد. ادامه مطلب

تنگناهای محیط زیست در سال پیش‌رو

در سال ۹۳ کدام روزنه امید برای زیستمندان ایران گشوده می‌شود و کدام تنگناها باز هم تداوم بقا را در زیستگاه‌های ایران دشوار می‌کند؟

این مطلب را پسندیدید؟ کمک مالی شما به ما این امکان را خواهد داد که از این نوع مطالب بیشتر منتشر کنیم.

آیا مایل هستید ما را در تحقیق و نوشتن تعداد بیشتری از این‌گونه مطالب یاری کنید؟

.در حال حاضر امکان دریافت کمک مخاطبان ساکن ایران وجود ندارد

توضیح بیشتر در مورد اینکه چطور از ما حمایت کنید

نظر بدهید

در پرکردن فرم خطایی صورت گرفته

نظرها

  • Mani

    ما خواست هایی داریم و  بشدت نگران محیط زیستمان هستیم. امروزه در تمامی کشورهای پیشرفته و یا در حال پیشرفت به اهمیت حیاتی و بینهایت مهم حفظ محیط زیست توجه اساسی میشود اما واقعیت در کشور ما چیز دیگری است. واقعیت این است که با انقلاب مردم ایران عقب افتاده ترین و غارتگرترین قشر انسانی بعلت ناآگاهی عمیق مردم بقدرت رسیده است. قشری که بعلت جهل عظیم ، فساد و بیرحمی باور نکردنی اش و حرص عظیم غارت کردنش صدمات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد کرده است. قشری که نه برای تحول و تکامل جامعه و محیط زیست آن بلکه برای غارت و نابودی آنها آمده است. برای کمک واقعی به حفظ آنچه از محیط زیست کشور ایران باقی مانده است نیاز به تغییر مطلق رژیم و برپایی یک سیستم دموکراتیک و انسانی میباشد.

  • دکتر اسدالله ابراهیمیان

    با عرض معذرت از اقای کرمی مثل اینکه به جای سلام نوشته ام "یلام" که از این بابت پوزش میطلبم. چند بار از زمانه خواسته ام که فرصت اطلاح نوشته را به صفحه برگرداند اما متاسفانه باعث خجالت برای بنده که چشم و چار خوبی ندارم و گاه حروف را خوب نمیبینم که اصلاح کنم. به هر حال از کرم شما مطمئن هستم که مرا خواهید بخشید. عیدتان مبارک دوست عزیز. ابراهیمان

  • دکتر اسدالله ابراهیمیان

    با یلام و تشکر از آقای کرمی مثل اینکه مهمترین علت و عامل این قهقرای زیست محیطی را فراموش کردند که هم علت اصلی بیابانزائی است و هم علت اصلی خشکسلی های پی در پی و هم عامل اصلی غیرقابل زیست شدن سرزمین فلات مرکزی ایران است. به هر حال عیدتان مبارک و سرافراز باشید. این چهار عکس بدون هیچ حرفی ماجرا را نشان میدهد. از قدیم گفته اند در خانه اگر کس است یک حرف بس است. که البته بنده بارها نوشته ام که چرا و چگونه به اینجا رسیده ایم و به کجا منتهی خواهیم شد. حالا صبر کنیم تا بچه ها روز 13 بهدر اشغال هارا جمع کنند همه مسایل محیط زیستمان حل خواهد شد. البته دوستان تا آن موقع ابرها را بارور میکنند و اگر کمکی نکرد از همه میخواهیم تا هرکدام یک سطل آب بریزند توی دریاچه ارومیه و مشکل به همین آسانی حل خواهد شد. حتی میشود یک صف طولانی هردمی از لب خزر تا لب ارومیه تشکیل داد و به مدت 2 ساعت دست به دست سطل های آب را از منهای 28 متر به 1000 متر بالای سطح دریا رساند و ارومیه را پر کرد. آنوقت متوجه خواهیم شد که آب را سربالا بردن چه سخت است و در پایان کار هم همه آبمان بخار شده رفته هوا. با امید اینکه امسال سازمان نمک زدایی فلات ایران تاسیس شود و این همه زحمت اضافی که به سازمان محیط زیست داده ایم رفع شود. https://www.facebook.com/asad.abrahamian/posts/10203463468811826