نمایش مد و لباس؛ فعلاً فقط برای خانم‌ها
طراحان ایرانی لباس‌های تابستانی‌شان را عرضه کرده‌اند. دولت در واکنش به این تلاش‌ها، نمایش زنده لباس اسلامی برگزار می‌کند؛ اما فعلاً فقط برای خانم‌ها.
با آغاز فصل تابستان، طراحان خوش‌ذوق ایرانی با برندهای شناخته‌شده مانند «پوش»، «لو – دی»، «درنا» و «دنیا» لباس‌های تازه تابستانی‌شان را در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و فیس‌بوک عرضه می‌کنند. همزمان، دولت هم به دست و پا افتاده و از طریق کارگروهی که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اجرای «قانون مد و لباس» (مصوب سال ۸۵) به وجود آورده، اعلام کرده که سه مؤسسه مد و لباس در ایران می‌توانند لباس‌های تابستانی‌شان را به طور زنده به نمایش بگذارند.
بحران پوشش بانوان ایرانی برای حکومت از طرح «حجاب و عفاف» فراتر رفته و اکنون به «سبک زندگی» و تجویز آن از سوی نهادهای دولتی نظر دارد. آیا دولت در تحمیل نوع خاصی از لباس توفیقی به دست آورده است؟
فعلاً فقط برای خانم‌ها
به گفته حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سه مؤسسه «مدینو»، «ویولت» و «به‌پوشی» که در زمینه مد و لباس اسلامی فعالیت می‌کنند، برای برگزار کردن نمایش زنده لباس‌های اسلامی معرفی شده‌اند. این مراکز پس از گذراندن دوره‌های آموزشی و طی کردن مراحل قانونی، از وزارت ارشاد مجوز برگزاری نمایش زنده لباس را دریافت کرده‌اند.
این سه مؤسسه مورد تأیید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌اند. طراحان دیگر اگر بخواهند لباس‌هایشان را به نمایش بگذارند، می‌بایست از طریق این سه مؤسسه اقدام کنند. در هر جایی هم نمی‌توان نمایش مد و لباس برگزار کرد.
کارگروه مد و لباس در وزارت ارشاد در مجموع ۳۰ مرکز فرهنگی در سطح شهر تهران، از جمله برج آزادی، برج میلاد و تالار وحدت را برای نمایش مد و لباس در نظر گرفته است. برای هر نمایش به مجوزی جداگانه نیاز است و فقط آن سه مؤسسه مورد تأیید ارشاد می‌توانند برای صدور مجوز اقدام کنند. آیین‌نامه‌ای هم تصویب شده و طراحان مد و لباس را موظف کرده‌اند مطابق آن آیین‌نامه رفتار کنند.
به رغم همه این سختگیری‌ها، نمایش مد و لباس فقط برای بانوان برگزار می‌شود. کارگروه «مد و لباس» در وزارت ارشاد اما وعده داده که در آینده مردان هم بتوانند از نمایش مد و لباس بازدید کنند.
ناکامی ارشاد؛ کامیابی طراحان مستقل
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اواخر اسفند ۹۲، در یک محیط اداری و کسالت‌بار نمایشگاه مد و لباس برگزار کرد. هدف این بود که با آموزش مدلینگ، نمایش زنده و تولید ژورنال، لباس‌هایی با طرح‌های تازه اما منطبق با درک رهبری از زیبایی پوشاک اسلامی تولید شود. ۴۵۰ نوع مانتو و چادر عرضه شد، اما این محصولات مورد استقبال قرار نگرفت.
سقف قیمت‌ها را تا ۴۰۰ هزار تومان تعیین کرده بودند که دست‌کم بانوان شاغل در مراکز دولتی بتوانند پوشاک مورد نیازشان در محل‌های کار را فراهم کنند. مانکن‌های پوشیده در چادر سیاه، کت‌و‌دامن‌های بلند به رنگ‌های قهوه‌ای و قهوه‌ای روشن، مقنعه‌های زرد و سفید و قرمز و بهره‌گیری از برخی المان‌های قجری مانند شلیته در طراحی لباس اسلامی برای بانوان، حداکثر نوآوری مجاز در طراحی لباس‌های مورد تأیید حاکمیت را در این نمایشگاه پرسر و صدا اما کم‌بازتاب به نمایش گذاشت.
همزمان با این تلاش‌های رسمیت‌یافته مبتنی بر سیاست‌های تجویزی، طراحان جوان و مستقل ایرانی از شبکه‌های اجتماعی و محافل خصوصی برای عرضه کردن برندهاشان استفاده می‌کنند. «پوش»، «لو – دی»، «درنا» و «دنیا» فقط چند برند شناخته‌شده از میان ده‌ها برند ایرانی در شبکه‌های اجتماعی است.
جوراب‌شلواری‌های هیجان‌انگیز برای نمایندگان مجلس
«پوش» پاییز سال گذشته جوراب‌شلواری‌هایی با نقش و نگارهای زیبا طراحی و عرضه کرد که به زودی به عنوان «ساپورت» سر زبان‌ها افتاد و فراگیر شد و در جامعه، بین دختران جوانان و خوش‌سلیقه رواج پیدا کرد.
کامیابی و اقبال «پوش» در همگانی کردن نوعی از پوشش بدان حد بود که سرانجام کار به مجلس و استیضاح رحمان فضلی، وزیر کشور انجامید. نمایش تصاویر دختران «ساپورت‌پوش» در صحن علنی مجلس، نمایندگان را به هیجان آورده بود. برخی از رسانه‌های نزدیک به حاکمیت از نمایش دختران ساپورت‌پوش در صحن علنی مجلس انتقاد کردند و گفتند مجلس شورای اسلامی با این‌کار زمینه‌های تبلیغ بیشتر و فراگیرتر شدن «ساپورت» را فراهم کرده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.